Gra o tron. Pieśń Lodu i Ognia. Tom 1 (okładka miękka)

To nie jest książka dla kogoś słabych nerwach. To opowieść dla dojrzałych ludzi, którzy wiedzą, że okrucieństwo jest nieodłączną częścią historii ludzkości. Nie trzyma się schematow przetartych przez idelnych bohaterow bez wad. Pokazuje ludzi takimi jacy są, bez patrzenia przez pryzmat idealności. Bezwzględne, bezlitosne stworzenia, ktore dla władzy zrobią dosłownie wszystko. Szokuje, nie oszczędza, prosto z mostu przedstawia nam wyścig szczurów w którym bierzemy udział od wieków...

Tłumaczenie, mimo że przejrzane przez innego tłumacza na potrzeby obecnego wydania, jest nadal bardzo słabe. Słabe opanowanie języka polskiego - ubogie slownictwo, prosta składnia. SPomyłki terminologiczne - na przykład: wodze i lejce to nie to samo. Catelyn nie mogła włożyć szlafroka, bo taki strój przyjął się w naszej części świata dużo, dużo później. Słabe opanowanie - jak na tłumacza - języka angielskiego. "Stone" to kamień, ale także jednostka wagi. No ale tłumacz o tym nie wie i upiera się, że król Robert pryztył o kilkadziesiąt kamieni (zapewniam, nie przybyło mu na wadze bo sobie kamieni do kieszeni nałożył...). Lektura zepsuta gruntownie przez tłumacza.
Dobra wiadomość to to, że następne tomy tlumaczył już kto inny i zrobił to o niebo lepiej.

Są takie książki, o których mówi się, że każdy powinien je przeczytać i często nie są to wcale powieści sprzed wieków. Kilkanaście lat temu świat po raz pierwszy usłyszał o "Grze o tron" George'a R. R. Martina i wkrótce o powieści tej zrobiło się naprawdę głośno. Uważa się, że to obowiązkowa lektura dla wszystkich miłośników fantastyki oraz politycznych intryg i walk o władzę. "Grę o tron" miałam w planach już od dawna, ale trochę się jej obawiałam. Okazuje się, że słusznie, lecz z zupełnie innych powodów.

W Zachodnich Krainach, po pokonaniu Aerysa Targaryena, Żelazny Tron objął buntownik Robert, który nie jest idealnym władcą, podobnie zresztą jak jego żona, rzekomo zdradzająca go z własnym bratem. Po obalonym władcy pozostało jednak potomstwo, bardzo niebezpieczne, które nie zamierza tak łatwo zrezygnować z władzy. Rozpoczyna się walka o tron, a kandydatów jest naprawdę wielu... Tymczasem Robert prosi o pomoc swojego dawnego przyjaciela, Eddarda Starka i ustanawia go Namiestnikiem. Wkrótce sytuacja staje się coraz poważniejsza. Kto zwycięży?

Przede wszystkim powieść czyta się bardzo ciężko i z wielkim trudem brnęłam przez te wszystkie rozdziały. Niestety, ale nudziłam się, wiele razy miałam ochotę zwyczajnie odłożyć ją na półkę. Może oczekiwałam zbyt wiele? Jednak na blogach wciąż przybywa pozytywnych recenzji, więc sądziłam, że o czymś to świadczy. Zupełnie nie zainteresowała mnie ta historia, jedynie momentami coś się zaczynało dziać. Co ciekawe, według mnie to wcale nie jest wina opisów, tylko raczej braku konkretnej akcji... Te ponad osiemset stron zapełniło dużo jakichś nieistotnych wydarzeń. Zrobiłam zresztą pewien eksperyment i po lekturze "Gry o tron" przeczytałam jej streszczenie, które miało kilka stron. I wiecie co? Było ono tysiąc razy ciekawsze, bo nie zawierało niczego zbędnego. To, co istotne w tej powieści, ginie wśród całej masy niepotrzebnych rzeczy. Wielka szkoda.

Okazuje się jednak, iż problem jest jeszcze poważniejszy, gdyż główna intryga i wątki nie są szczególnie rewelacyjne, rozbudowane, a przecież powinny. Nie zachwycił mnie pomysł autora, mógł wszystko bardziej skomplikować, a tak wyszła z tego nieszczególnie porywająca opowieść. Jeśli chodzi o bohaterów, również się zawiodłam. Martin poświęcił im zbyt mało uwagi i sprawił, że czytelnik nie jest w stanie się do nich przywiązać. Często nie miałam pojęcia, co w danej chwili czują, przypominali trochę roboty. Wynikać to może z tego, że każdy rozdział jest o kimś innym, a tych postaci znajdziecie w "Grze o tron" sporo. Nie interesowały mnie np. historie związane z dziećmi Catelyn i Neda, wręcz nudziły mnie.

"Gra o tron" miała być opowieścią o miłości, nienawiści, zdradzie, wojnie, okrucieństwie, zabójstwach i walce o władze. Niestety, to wszystko jest za mało wiarygodne. Liczyłam na to, że emocje będą wręcz się wylewały z tej książki, że nie będę mogła o niej zapomnieć, ale zabrakło mi tego. Szczerze mówiąc, wcześniej obawiałam się, iż będzie ona z byt brutalna, ale niesłusznie. Owszem, jest tam przemoc, ale tyle co w każdej tego typu powieści, zaś sceny erotyczne są głównie tylko wspomniane, a nie opisane. Co do elementów fantastycznych - na razie odgrywają małą rolę i również za mało zostały rozwinięte.

Właściwie odnoszę wrażenie, że "Gra o tron" jest po prostu prologiem, wstępem do dłuższej historii. Liczę na to, że kolejne części są o wiele lepsze i autor skupił się w nich na tym, co ważne. Myślę więc, że za jakiś czas sięgnę po kontynuację i tym razem się nie zawiodę. Czy polecam tę powieść? Napisałabym, że niezbyt, ale biorąc pod uwagę fakt, iż to pierwsza część, a poza tym jednak wielu osobom się podoba, myślę, że możecie spróbować. Po prostu nie oczekujcie skomplikowanych intryg, wielkich uczuć i emocji, porywającej akcji. Może "Gra o tron" ma inne zalety, których akurat ja nie potrafię dostrzec lub do mnie nie przemawiają?

Ta ksiązka jest po prostu Genialne. Najpierw zaczłem oglądać serial ,,Gra o Tron,, polecił mi go mój kolega myślałem ze to będzie jakiś zwykły i nie ciekawy serial ale po obejrzeniu kilku odcinków pokochałem go. Nie mogłem się oderwać od oglądania i w 2 tygodnie chyba skończyłem oglądac 6 seri więc pomyślałem ze zaczne czytac książki z tej seri bo podobno w filmie kilka postaci umarło a w książce nie i tez się to jak wiadomo troche rózni,Gdy już do mnie przyszła 1 ksiązka z tej serii troche się przeraziłem bo 820 stron a ja za często nie czytam hah ale jak zaczełem czytac to działo się się po prostu oderwać nie mogłem, chociaż znałem historie z serialu to w książce każdy nowy wątek zaczoł mnie wciągać tak że nie mogłem przestać, Tą ksiązkę czyta się z taką łatwością ze nawet te 820 stron nie przeszkadza, Polecam Bardzo wszystkim ja przeczytać nawet tym osobą które nie czytają książek a obejrzeli serial i by chcieli przeczytąć książkę.

Książka zaskakuje w porównaniu z innymi "produktami" fantastyki współczesnej. Nie czyta się tego "łatwo i przyjemnie", jak większość pozycji. Książka zabiera dużo czasu, przypominając starą literaturę fantasy, pełną opisów i mitologii. Gdy przeciętna książka zabiera góra dwa dni, tej trzeba poświęcić znacznie więcej czasu. I nie jest to czas stracony...

Osób, które nie znają "Pieśni lodu i ognia", szerzej znanej dzięki serialowej ekranizacji jako "Gra o Tron", która ściślej mówiąc jest tytułem jedynie pierwszego tomu serii, należy obecnie szukać ze świecą. Jak niewielu jest tych, którzy oparli się gorączce serialowej, można zobaczyć w dzień premiery nowego odcinka, który regularnie jest komentowany na wszelkiej maści serwisach społecznościowych.

Fenomen tej książki być może ciężko zrozumieć osobie postronnej, bo na pierwszy rzut oka wydaje się, że mamy do czynienia ze standardowymi dla fantastyki elementami - są smoki, jest odrobina magii, jest rywalizacja o władzę, ot wydawałoby się, jedna z wielu książek tego gatunku. Gra o Tron zwykłą książką jednak nie jest, pomimo bycia przedstawicielem fantasty urzeka realizmem przedstawionych wydarzeń, nie mamy już więcej do czynienia z baśniowym przebiegiem i oczywistym zakończeniem akcji jak w przypadku książek klasycznego przecież w tej dziedzinie Tolkiena. Podobne zarzuty można wysunąć pod adresem również popularnego Wiedźmina, autorstwa Andrzeja Sapkowskiego. Gra o Tron jest nieprzewidywalna, każda postać może w niemal dowolnym momencie zginąć, a kultowe pomału stają się żarty o jej autorze - George'u R. R. Martinie, jakoby ten pił jedynie łzy widzów i czytelników.

Choć może ciężko w to uwierzyć, pomimo dbałości o detale i dosyć wiernego odwzorowania wydarzeń z książki, lektura jest jeszcze lepsza od produkcji HBO. Obfitująca w akcję fabuła oraz świetny do czytania styl sprawiają, że pomimo znacznych gabarytów, książkę czyta się bardzo szybko.

Pozycja obowiązkowa dla fanów gatunku, a także miłośników serialu!

O książce słyszałam już od bardzo nawna, ale dopiero teraz zdecydowałam się na zakup pierwszej części. Zrobiłam to bardziej z ciekawości i żeby przekonać się czy seial jest rzeczywiście na podstawie utworu, czy to w dużej mierze fantazja scenarzystów.
Podoba mi się sam fakt, że każdy rozdział jest opowiadany z perspektywy innego bohatera, dzięki czemu nie ma monotonni. Akcja faktycznie momentami może i nie porywa, ale sam zamysł jest ciekawy. Bohaterowie również spełniają moje oczekiwania i już po kilku rozdziałach miałam swoich ulubionych i znienawidzonych. Samo zakończenie też nie należy do przewidywalnych i dobrze. Książkę przeczytałam bardzo szybko i już kupiłam drugą część. Polecam.

Nie lada gratka dla miłośników fantastyki. Prawda, ale nie tylko dla nich. Ja, miłośniczka kryminałów i thrillerów jestem zachwycona Grą o tron. Uważam, że każdy fan serialu "Gra o tron" powinien najpierw przeczytać powieść, żeby dostrzec piękno stworzonego przez George'a RR Martina świata i dopiero porównać z interpretacją reżysera serialu. Trudno czyta się pierwsze pięćdziesiąt stron. Trzeba rozbudzić wyobraźnię i zapamiętać wiele postaci pojawiających się od razu, na samym początku. Ale potem czeka na czytelnika nagroda. Wspaniała historia. Ani chwili nudy. Polecam. Naprawdę warto.

Książka przez pierwsze 50 stron jest ciężka do "ogarnięcia", gdyż akcja przewija się między bohaterami i zaczynają się oni mieszać. Jednak od samego początku czuć klimat świata bez technologii, świata pełnego bitew, honoru i polityki. Książka robi się coraz ciekawsza z każdą kolejną stroną, tak, że od strony około 60 nie można się już oderwać. Całą noc nie spałem i tym samym pobiłem rekord najszybciej przeczytanych ośmiuset stron w moim życiu :D Polecam i pozdrawiam wszystkich potencjalnych czytelników.

Książka dobrze napisana. Świetna historia. Jednak mam zastrzeżenia co do sposobu pakowania książek do wysyłki. Szczególnie w okresie przedświątecznym, kiedy książki są prezentami, przydałoby się zadbać o odpowiednie zabezpieczenie książek. U mnie w paczce do okładki tej książki była przyklejona żółta taśma pakująca . Odklejenie jej zabrało sporo czasu a i tak ślad został. Ktoś niechlujnie pakował bez uwagi zaklejając książki. Już drugi raz jestem świadkiem waszego niechlujstwa w tej dziedzinie :(