Burzyński i Majewski. Tom 1. Gdzie jesteś, Leno? (okładka miękka)

Z nieukrywaną przyjemnością dotykam po lekturze lekkości tego słowa i jak już wcześniej zauważyłem jest to jak dotąd najlepsze twórcze dokonanie Joanny Opiat-Bojarskiej. „Gdzie jesteś, Leno?” zaskakuje od pierwszej, aż po ostatnią stronę.

Pisanie ma to do siebie, iż musi lub przynajmniej powinno mieć swój określony cel. Gdyż pisać, aby pisać to nie sztuka, sztuką jest nie robiąc wiele przemienić wodę w wino. I sztuka ta udała się autorce w doskonałym stopniu.

Tytułowa Lena – młoda, ambitna dziewczyna z zamożnego domu, która mogłaby mieć wszystko, a jednak wszystko pragnie osiągnąć własną pracą. Nie chcąc niczego zawdzięczać rodzicom. Jest szczęśliwa, inteligenta, radosna i nagle znika… Przepada bez wieści.

Joanna Opiat-Bojarska zaintrygowana pewnymi wydarzeniami z życia publicznego sięgnęła po temat, który jest godnym uwagi materiałem na powieść kryminalną. I przyznać trzeba, że potraktowała go w sposób, który nie tylko budzi podziw, ale sprawia też bardzo miłą niespodziankę w lekturze.

Dobrze napisana powieść musi mieć swój rytm. Doskonałe otwarcie, dzięki któremu wszystko to, co jest dalej jest tylko kwestią czasu. Poza tym nie bez znaczenia jest odpowiednie zarysowanie postaci. Zabieg ten z marszu sprawia, że w jakiś sposób utożsamiamy się z bohaterami.

Sprawa zaginięcia Leny spada na biurko podkomisarza Burzy Burzyńskiego, który od niedawna ma za partnera Młodego. I nie jest z tego faktu zadowolony. Można ująć to też inaczej – jest na tego młodzika skazany ze względu na fakt, że ktoś z Komendy Głównej Policji trzymał go do chrztu, a to oznacza, że nie ma przebacz. (...)

Pełny tekst recenzji dostępny w poniższym linku:
http://koominek.blogspot.com/2015/02/joanna-opiat-bojarska-gdzie-jestes-leno.html

Styl dość prosty, a sposób zakończenia tej historii rozczarowuje. Nie chcę spojlerować, więc napiszę tylko, że historia się rozwija, policjanci są na tropie , a nagle pojawia się rozdział końcowy, który nijak nie łączy się z resztą opowieści. Brak płynnego przejścia do finału, tak jakby pisarce zabrakło pomysłu jak to zrobić.

Bardzo ładnie wydana książka,przynajmniej mnie się podoba.Autorka przedstawia nam ,czyli czytelnikowi historię młodej pilnie uczącej się studentki,która będąc na imprezie ze swoimi przyjaciółmi dowiaduje się że jej chłopak zdradza ją z wieloma innymi dziewczynami.Ta informacja dziewczynę dobiła psychicznie.Relacje na skutek kłótni z jej byłym przyczynia się do tragedii.Dziewczyna nagle znika i ślad po niej ginie.Na jaw wychodzą różne inne tajemnice dziewczyny.Zachęcam do przeczytania tej książki ponieważ ja skusiłam się na nią nie bez powodu,otóż w zeszłym roku tj.2015 w Listopadzie w Poznaniu w niewyjaśnionych okolicznościach zaginęła Ewa Tylman.Cała Polska śledzi jej historię i to co mogło się stać.Na jednym z portali społecznościowych ktoś napisał że Ewa Tylman zaginęła w dziwnych okolicznościach tak jak bohaterka Joanny Opiat-Bojarskiej.Może odpowiedzi są w tej książce.Jeśli to kogoś interesuje co się stało to powinien tę książkę przeczytać i wyciągnąć swoje wnioski,dla zaspokojenia swojej ciekawości lub dla przestrogi.Polecam bo czytanie i wiedza nie boli a może uratować komuś życie.