Gdy ogień gaśnie (okładka miękka)

Łatwa lektura mimo nieszczególnie lekkiej tematyki. Raczej dla przedziały wiekowego "young adult"

Przed przeczytaniem tej powieści, postanowiłam sprawdzić, kim właściwie jest autor. Ciekawiło mnie to głównie dlatego, że jego najnowsza książka jest o sektach i podobno bazuje na prawdziwych wydarzeniach, więc zakładałam, że Will Hill jest jakimś znawcą tych tematów. Okazało się jednak, że ma on na koncie cztery tomy pewnej serii fantasy o jakichś wampirach, co nie przypominało zupełnie tego, czym miała być omawiana przeze mnie powieść. Dlatego też nieco obawiałam się tego, co Will mógł stworzyć. Na szczęście było lepiej, niż się spodziewałam. Historię obserwujemy z perspektywy głównej bohaterki, noszącej ciekawe imię – Moonbean. Dziewczyna ma ledwie siedemnaście lat, a już jest częścią sekty „Legion Pana” dowodzonej przez ojca Johna. Historia zaczyna się w momencie oblężenia ich siedziby przez wojsko, kiedy to nasza protagonistka próbuje pomóc młodym podopiecznym. W końcu większość współwyznawców wraz z przywódcą giną, a Moonbean trafia do szpitala. Lekarze oraz psychologowie starają jej się pomóc po tym wszystkim, co przeszła, a także przygotowują dla niej specjalną terapię. Po pewnym czasie dziewczyna otwiera się i zaczyna opowiadać o tym, co przeżyła, a my, czytelnicy, mamy okazję lepiej ją poznać i zagłębić się w historię tej sekty oraz sposób, w jaki manipulowała ona wyznawcami. Autor opisał to wszystko zaskakująco dobrze i widać, że odrobił odpowiednio lekcje, gdyż wszystkie techniki prania mózgu, które opisał, nie są wymyślone ot tak, tylko pokrywają się z rzeczywistością. Will Hill ma bardzo lekkie pióro, przez co pochłonęłam tę powieść w dwa dni. Do tego realistycznie przedstawił stan bohaterki po uwolnieniu i jej próby powrotu do normalnego życia. Oczywiście Moonbean potrafi być irytująca, ale trzeba się pogodzić z tym, że po prostu taka jest, a wyprany mózg w tym zbytnio nie pomaga. Polecam tę historię wszystkim fanom powieści młodzieżowych, a także osobom zainteresowanym tematem sekt i manipulacji, ponieważ dzięki tej powieści można bardzo wiele się o nich dowiedzieć. Mam nadzieję, że autor jeszcze nie porzuci tego tematu i napisze coś jeszcze z tym związanego, ponieważ czuć, że Will zdaje sobie sprawę z tego, co robi oraz że bardzo to lubi. Ania, lat 16 źródło: www.szkolnyklubrecenzenta.pl

Wydawnictwo Zielona Sowa nieraz pokazało, że potrafi wydać prawdziwą perełkę. Zdecydowaną większość książek przez Nich wydawanych ogromnie sobie cenię. „Gdy ogień gaśnie” zalicza się do tych najgenialniejszych. Will Hill podobno stworzył inspirowaną prawdziwymi wydarzeniami historię. Takie informacje zawsze przyciągają moją uwagę do takiej książki. Rozbudzają moją ciekawość zapewniając niewiadomą, gdzie jest granica pomiędzy faktami, a fikcją literacką. Tym bardziej angażuję się w taką lekturę. Fabuła główniej kręci się w okół rodziny i wiary, ale nie takiej niewinnej wiary, tylko takiej, która zaślepia człowieka. Nie jestem osobą wierzącą i uważam, że ludzie, którzy wierzą potrzebują tego, aby mieć w życiu jakiś cel, bo nie mają innego pomysłu na siebie. Wiem, że może wyglądać na to, jakobym była ograniczona, ale już taka jest moja wizja świata w tej kwestii. Z tym większym znerwicowaniej (nawet nie jestem pewna, czy tak się odmienia to słowo, ale wiem, że towarzyszyło mi takie odczucie), irytacją i rozemocjonowaniem pochłaniałam tę książkę. Podobało mi się to, że była w stanie tak mną wstrząsnąć. Kreacja bohaterów jak dla mnie super. Każdy zarysował się w mojej pamięci, każdego darzyłam sympatią za jego charakter. Główna bohaterka wzbudzała niekiedy moją irytację, ale tego było trzeba, żeby stała się bardziej wiarygodna i pełnokrwista. Postacie powinny wywoływać przeróżne odczucia, byle nie do przesytu. Zdarzały się momenty, gdy z prawdziwym wzruszeniem i totalnym przejęciem śledziłam toczące się losy. Myślę, że to książka, która przypadnie do gustu każdemu miłośnikowi tego gatunku. Jak dla mnie jest ponadczasowa. Polecam Wam ją teraz i na pewno jeszcze niejednokrotnie będę ją zachwalać.

Łał! Właśnie skończyłem tę książkę i mogę śmiało stwierdzić, że była to niezwykle potężna i prowokująca do myślenia opowieść. Kocham tę książkę. Will Hill stworzył wciągający, fascynujący świat, który całkowicie pochłania podczas czytania każdej strony. Zainspirowana prawdziwymi wydarzeniami historia jest niesamowita. Ta powieść wydaje się realistyczna i wstrząsająca. Od pierwszej strony mnie wciągnęła i jak zacząłem tak nie chciałem jej odkładać. Nie mogę się doczekać, aby zobaczyć, co wydarzy się dalej. Dobrze też wiedzieć, że ten autor ma dla mnie inne książki do przeczytania :) Świetna sprawa!

Sekty to fenomen i książki o nich są szalenie interesujące, a niestety nie ma ich za wiele, przynajmniej w języku polskim. Zaczęłam czytać tę książkę i mogę powiedzieć, że podchodziłam do niej dość ostrożnie z uwagi, że to powieść, a nie bezpośrednia relacja jednego z byłych członków sekty. Całe szczęście okazało się, że książka jest baardzo wciągająca, konstrukcja z nieustannym skakaniem pomiędzy przeszłością, a teraźniejszością trafiona i nie powoduje zamętu. Mroczna i przerażająca tematyka została przedstawiona dla młodego człowieka w sposób interesujący i przystępny dla niego. Jest to sama w sobie wartość tej książki.

Ogień rozpala powieść Willa Hill'a, płynną lawą wkrada się do serca czytelnika i płynie w jego krwi. Nie ma znaczenia czy to powieść dla młodzieży, czy dorosłych. To lektura skierowana do nas wszystkich, którą każdy z nas powinien jak najszybciej poznać. Po lekturze tej książki długo zastanawiałam się jak ująć w słowa emocje, jakie towarzyszyły mi podczas czytania. Niepozorna lektura zmieniła moje podejście do książek młodzieżowych diametralnie, pokazując że każdy z nas - jak równy z równym - walczy o to samo. Poszukiwanie siebie na każdym etapie naszego życia jest najważniejszą kwestią nas samych i właśnie takie książki są nam potrzebne: pokazujące, że walka o siebie i dla siebie jest najważniejszym czynnikiem naszego dalszego szczęścia i spokoju. Historia podzielona jest na dwa etapy: przedtem i potem, które doskonale obrazują rozgrywany dramat oraz jego późniejsze konsekwencje. Moonbeam, główna bohaterka, prowadzi nas w swojej narracji przez osobiście przeżyte wydarzenia, które całkowicie ją zmieniły. Jej postać stała się dla mnie wzorem do naśladowania i bohaterką przełamującą schematy bezradności, ponieważ mimo otaczającego ją strachu nie załamała rąk: wyszła cało z opresji, która tak naprawdę była dla niej jedynym znanym życiem. Cała fabuła jest tajemnicza, więc i ja nie chcę Wam zdradzać zbyt dużo z wydarzeń. Przyjemnością jest śledzić relację Moonbeam i jednocześnie wraz z nią odkrywać wszystkie kolejne zaskakujące wydarzenia, chociaż musicie przygotować się na lawinę emocji, która będzie towarzyszyć Wam od samego początku. Ojciec John, centralna postać dramatu, ukierunkowując podległe mu społeczeństwo na własne, egoistyczne zasady, zmienił świat młodej dziewczyny z piekło, o którym jeszcze nie do niedawna nie miała pojęcia. Jednak jej niespokojny duch zaczął wątpić w słowa proroka i podważać jego decyzje. Szczególnie, gdy namnażane kłamstwa przestały się ze sobą pokrywać. Podejmuje więc dramatyczną decyzje, która diametralnie zmieni jej życie, ale jednocześnie Moonbeam ma świadomość, że bez tego wciąż będzie się czuła jak ptak zamknięty w klatce. Czytelnik nieświadomy kolejnych wydarzeń z zapartym tchem śledzi sprzeczne emocje kłębiące się w głowie głównej bohaterki i sam walczy z masą pytań, na które dopiero w finale znajdzie odpowiedź. "Gdy ogień gaśnie" to książka pełna pasji, będąca doskonałą lekcją życia. Zapada w pamięć, zmusza do myślenia i szokuje wielokrotnie. Pokazuje jak wielkie znaczenie ma własna odrębność i indywidualność oraz ile kosztuje nas walka o własne szczęście. To książka zaskakująca w swojej mądrości i piekielnie trafna w podjętym przesłaniu, która płonie żywym ogniem i sprawia, że czytelnik zatrzymuje się na moment przekładając los głównej bohaterki na własne życie. Z czystą świadomością polecam Wam historię, która być może mogłaby wydarzyć się tuż za rogiem i chociaż wydaje się to straszne - jednocześnie buduje w nas wiarę, że każdy z nas może okazać się bohaterem.

Ogień rozpala powieść Willa Hill'a, płynną lawą wkrada się do serca czytelnika i płynie w jego krwi. Nie ma znaczenia czy to powieść dla młodzieży, czy dorosłych. To lektura skierowana do nas wszystkich, którą każdy z nas powinien jak najszybciej poznać. Po lekturze tej książki długo zastanawiałam się jak ująć w słowa emocje, jakie towarzyszyły mi podczas czytania. Niepozorna lektura zmieniła moje podejście do książek młodzieżowych diametralnie, pokazując że każdy z nas - jak równy z równym - walczy o to samo. Poszukiwanie siebie na każdym etapie naszego życia jest najważniejszą kwestią nas samych i właśnie takie książki są nam potrzebne: pokazujące, że walka o siebie i dla siebie jest najważniejszym czynnikiem naszego dalszego szczęścia i spokoju. Historia podzielona jest na dwa etapy: przedtem i potem, które doskonale obrazują rozgrywany dramat oraz jego późniejsze konsekwencje. Moonbeam, główna bohaterka, prowadzi nas w swojej narracji przez osobiście przeżyte wydarzenia, które całkowicie ją zmieniły. Jej postać stała się dla mnie wzorem do naśladowania i bohaterką przełamującą schematy bezradności, ponieważ mimo otaczającego ją strachu nie załamała rąk: wyszła cało z opresji, która tak naprawdę była dla niej jedynym znanym życiem. Cała fabuła jest tajemnicza, więc i ja nie chcę Wam zdradzać zbyt dużo z wydarzeń. Przyjemnością jest śledzić relację Moonbeam i jednocześnie wraz z nią odkrywać wszystkie kolejne zaskakujące wydarzenia, chociaż musicie przygotować się na lawinę emocji, która będzie towarzyszyć Wam od samego początku. Ojciec John, centralna postać dramatu, ukierunkowując podległe mu społeczeństwo na własne, egoistyczne zasady, zmienił świat młodej dziewczyny z piekło, o którym jeszcze nie do niedawna nie miała pojęcia. Jednak jej niespokojny duch zaczął wątpić w słowa proroka i podważać jego decyzje. Szczególnie, gdy namnażane kłamstwa przestały się ze sobą pokrywać. Podejmuje więc dramatyczną decyzje, która diametralnie zmieni jej życie, ale jednocześnie Moonbeam ma świadomość, że bez tego wciąż będzie się czuła jak ptak zamknięty w klatce. Czytelnik nieświadomy kolejnych wydarzeń z zapartym tchem śledzi sprzeczne emocje kłębiące się w głowie głównej bohaterki i sam walczy z masą pytań, na które dopiero w finale znajdzie odpowiedź. "Gdy ogień gaśnie" to książka pełna pasji, będąca doskonałą lekcją życia. Zapada w pamięć, zmusza do myślenia i szokuje wielokrotnie. Pokazuje jak wielkie znaczenie ma własna odrębność i indywidualność oraz ile kosztuje nas walka o własne szczęście. To książka zaskakująca w swojej mądrości i piekielnie trafna w podjętym przesłaniu, która płonie żywym ogniem i sprawia, że czytelnik zatrzymuje się na moment przekładając los głównej bohaterki na własne życie. Z czystą świadomością polecam Wam historię, która być może mogłaby wydarzyć się tuż za rogiem i chociaż wydaje się to straszne - jednocześnie buduje w nas wiarę, że każdy z nas może okazać się bohaterem.

Książkę poleca sama Katarzyna Bonda, więc sięgnęłam po nią. Warto było poznać historię dziewczyny, która dzieciństwo spędziła w sekcie.

Książka dostarczyła mi dużo emocji. Byłam pod ogromnym wrażeniem tego co sekta może zrobić z umysłem człowieka, szczególnie młodego. Historia jest opowiedziana bardzo realistycznie, momentami miałam wrażenie jakbym uczestniczyła w wydarzeniach. Super pomysł z dotarciem do umysłu głównej bohaterki poprzez rozmowy z psychologiem. Fragmenty z gabinetu terapii indywidualnej ciekawiły mnie najbardziej. Warto przeczytać, myślę, że to jedna z ciekawszych pozycji na rynku o tej tematyce.

Bardzo wciągająca historia dziewczyny, która żyła w sekcie. Czytając myśli się o tym czy ta historia nie dzieje się gdzieś naprawdę. Polecam miłośnikom trillerów/sensacji.