Florentyna i Konstanty. Zakładnicy wolności. Tom 1 (okładka  miękka, 06.2021)

Opowieść z pierwszą wojną światową i powstaniem wielkopolskim w tle. Historia rodziny, która oparta jest na prawdziwych wydarzeniach. Oprócz tego znajdujemy tutaj wiele nowinek technicznych, obyczajowych i na przykład modowych, jakie miały miejsce w tamtym czasie. Opowieść o więzch rodzinnych, o sile kobiet i oczywiście o miłości. Polecam.

Niezwykle interesująca i porywająca książka, która po wielokroć zaskakuje masą nieznanych faktów, dokumentów, relacji, a w dodatku napisana jest tak, że nie sposób się od niej oderwać. Przeczytana w jeden dzień! polecam!!

Cudowna! Zakochałam się w rodzinie Zabierzyńskich. Nina Majewska-Brown znów nie zawiodła :)

Jak zawsze Pani Nina zaskakuje spojrzeniem na to co się działo oczami kobiety.

Byłem zaskoczony, gdy zajrzałem do książki, spodziewałem się czegoś innego, a dostałem kawał dobrze napisanej historii z masą dokumentów w tle. To książka, którą każdy Wielkopolanin powinien mieć w swojej biblioteczce. Szczerze polecam.

Dziękuję Wydawnictwu Bellona za udostępnienie egzemplarza do recenzji. „Florentyna i Konstanty” to pierwszy tom serii „Zakładnicy wolności” autorstwa Niny Majewskiej-Brown. Pierwszy i na szczęście nie ostatni bowiem po przeczytaniu tej książki rośnie ochota na czytanie kolejnych tomów. Osobiście jestem mile zaskoczona tą książką. Przede wszystkim muszę pochwalić przyjemny styl, w jakim autorka pisze. Jest on bardzo przystępny. Przyznaję, że prowadzenie narracji pierwszoosobowej nie jest moim ulubionym sposobem prowadzenia akcji, ale dość szybko można się przyzwyczaić i opisywana historia staje się wciągająca i przyjemna. Tytułowi bohaterowie żyją względnie spokojnie na małej wsi, która znajdowała się w rejonie należącym do zaboru pruskiego. Pozornie spokojne życie było jednak pełne trosk i niepokojów, tym bardziej że Konstanty oraz większość jego rodziny i przyjaciół, aktywnie angażowali się w sprawy organizacji powstań oraz walkę o wolność ojczyzny. Kwestie historyczne w książce zostały poparte wieloma dowodami w postaci fotografii oraz kopii dokumentów, co uznaje za ogromny plus tej książki, bowiem świadczy to o dobrym przygotowaniu autorki do tematu. Nie będę ukrywać, że historia nie jest moją mocną stroną. Nie mam aż takiej wiedzy, by odpowiednio odnieść się do poprawności historycznych wydarzeń, ale właśnie te fotografie dokumentów przekonują mnie, że jest to rzetelnie odwzorowana kolejność wydarzeń. Chciałabym poświęcić chwilkę Florentynie, bowiem ta kobieta jest kłębkiem sprzeczności. Stateczna pani domu, wzorowa matka i gospodyni. Typowo po kobiecemu interesuje się fatałaszkami, spacerami i wyprawami do teatru. Ot, zwykłe rozrywki kobiety wyższych sfer. Dlatego tym większym szokiem było dla mnie, gdy przeczytałam, że mimo wyżej wymienionych cech, Florentyna miała też nowoczesne i kontrowersyjne, jak na tamte czasy zdanie. Bliska była ruchowi sufrażystek, bez skrępowania wypowiadała swoje zdanie odnośnie praw wyborczych kobiet i chętnie poddawała się nowym wyzwaniom. We „Florentynie i Konstantym” nie podobały mi się dwie kwestie. Otóż nie przemawia do mnie takie podawanie sporej ilości informacji historycznych w sposób klinicznie suchy, encyklopedycznie sztywny. Tutaj było tego całkiem dużo i choć rozumiem, że celem było przekazanie jak największej ilości wiedzy, to były momenty gdy czułam się znudzona. Kolejną sprawą, tak naprawdę powiązaną z poprzednią, jest takie wybieganie w przyszłość za pomocą myśli Florentyny. Użycie sformułowań „ja jeszcze o tym nie wiem, ale w przyszłości wydarzy się to…” jest moim zdaniem niezbyt dobrym zabiegiem, ponieważ nasuwa myśl, że na siłę zmusza się czytelnika do poznania jak największej dawki informacji. Dodam jeszcze, że odrobinę zdenerwowałam się, gdy pod koniec książki zostało mi zaspojlerowane, co wydarzy się w dorosłym życiu córek. Myślę, że jednak wolałabym się zaskoczyć, czytając kolejne tomy. To tyle, jeśli chodzi o minusy tej powieści. W ogólnym rozrachunku ta książka ma jednak zdecydowanie więcej plusów niż minusów, dlatego oceniam ją na 7/10 i polecam wszystkim czytelnikom, którzy lubią powieści z historią w tle.

Są takie historie, które tak podbijają serce czytelnika, że ten nie potrafi po skończonej lekturze przestać o nich myśleć. Pozostawiają z nim na zawsze. Zakorzeniają się w jego pamięci i duszy. Pochłaniają bezpowrotnie, dotykając najczulsze struny w sercu. Właśnie taką historię stworzyła Nina Majewska-Brown w swojej książce. - „Florentyna i Konstanty 1916-1924” Przenosimy się do realiów pierwszej wojny światowej i przyglądamy się losem tytułowych bohaterów. Florentyna i Konstanty to młode małżeństwo mieszkające na małej spokojnej wsi, będącej na terenie zaboru pruskiego. Tych dwoje młodych ludzi połączyło szczere uczucie prawdziwej miłości. Właśnie czekają na narodziny ich drugiego dziecka. Mąż Florentyny Zabierzyńskiej aktywnie angażuje się w walce o niepodległość kraju. Dlatego troska młodej kobiety o swoją rodzinę nie jest bezpodstawna. Jej względny spokój zakłóca niespodziewana odwiedziny rodziców Konstantyna, która okazała się tylko zaskoczeniem dla Flory, bowiem jej mąż o owej dłuższej wizycie został poinformowany. Jednak młoda kobieta nie zdaje sobie sprawy, że owa wizyta teściów jest tylko przedsmakiem tego, co czeka ją na dalszej drodze w jej szczęściu i życiu... Nie ukrywam, że to spotkanie z tą książką było moim pierwszym spotkaniem z twórczością Pani Niny Majewskiej-Brown. I muszę podkreślić, że z pewnością nie ostatnie! Ta książka to nie tylko pięknie wydana historia o rodzinnych wartościach i problemach, ale jest to również skarbnica historycznych ciekawostek, wyciągniętych wprost z zakurzonych archiwalnych ksiąg. Prawdziwe historyczne perełki Polski i Polaków, po które warto sięgnąć. Wszystkie materiały, jakie autorka wykorzystała w swojej powieści, ukazuje jej dokładność, staranność, dbałość o szczegóły oraz zamiłowanie do historii. Co zasługuje na uznanie i podziw. Pomimo tła historycznego tej książki czyta ją się dość lekko, ponieważ każda wpleciona przez autorkę informacja została wykorzystana w bardzo subtelny sposób, który nie przytłacza. Czytelnik wręcz naturalnie je przyswaja. A to wszystko udowadnia, jak lekkie pióro posiada autorka, bo to także zasługuje na szczególną uwagę. „Zakładnicy wolności” to również poruszająca historia o więzach rodzinnych. Widocznie została zarysowana relacja pomiędzy teściową a synową oraz ogromny kontrast pomiędzy ich światopoglądami, cechami i podejściem do wielu ważnych i istotnych spraw. Bardzo przyjemnie i ciekawie obserwowało się każdą wymianę zdań pomiędzy tymi paniami. „Florentyna i Konstanty” to zdecydowanie bardzo dobry wstęp do reszty historii rodziny Zabierzyńskich. Ta część historii rodzinnej zachwyca i porusza. Edukuje i ciekawi. Ukazany trud życia podczas wojny wywołuje ogrom skrajnych uczuć, ponieważ nie każdy z nas byłby gotowy tyle poświęcić, ile poświęcili ludzie, którym przyszło żyć w takich niewdzięcznych czasach. Uważam, że po tę książę powinien sięgnąć każdy, kto choć trochę czuje się miłośnikiem historii. Nie zawiedzie się tą pozycją wydawniczą.

Tak, właśnie tak. Rozpoczęłam przygodę z powieścią, a dokładniej mówiąc z sagą historyczną sięgającą czasów pierwszej wojny światowej. To, iż jest ona szczególna, przekona się każdy, kto tylko weźmie ją w swoje dłonie i przekartkuje. Zobaczy jak wiele jest w niej zdjęć, dokumentów, grafik i tekstów źródłowych. Każdy zaś, kto zdecyduje się na jej lekturę doświadczy rzeczy niemal niemożliwych. Wystarczy, że da się ponieść wyobraźni i emocjom płynącym z jej treści. Wówczas przeniesie się w czasie do początków dwudziestego wieku. Do domu Florentyny i Konstantego, którzy nigdy dotąd nie zaznali jeszcze wolności. Urodzili się w zaborze pruskim. Potem dosięgnęła ich wojna, a tuż po niej walka w szeregach powstańców wielkopolskich. Florentyna wychowana w wiejskim folwarku niewiele wiedziało o życiu toczącym się poza wsią. Była go jednak bardzo ciekawa i korzystała z każdej nadarzającej się okazji, by wiedzieć więcej i rozumieć więcej. Łaknęła wiedzy, uwagi i bycia ważną nie tylko we własnym obejściu. Czytelnik ma tu więc okazje razem z nią zgłębiać tajniki ówczesnej mody. Doświadczać seansów spirytystycznych i hipnozy. Zetknąć się z praktykami medycznymi z piekła rodem i nowinkami technicznymi. Poznać od podszewki życie polskich kobiet. Tych zmagających się z niewiernością mężczyzn, chorych, zachłannych uwagi, rozpieszczonych i głupich oraz tych których inteligencja nie pozwalałam na bierność. One wiedziały, że wraz ze zmieniającymi się czasami i one mają swoją okazję zmienić ten świat. Chciały zostać wysłuchane. Rozpoczęły więc odważną walkę o wyrównanie swych praw. Jedną z nich była oczywiście Flora. Z czasem jednak okazało się, ze prawo prawem, a życie u boku nierzadko konserwatywnych mężczyzn miało zupełnie inny wymiar. Codzienność zaś bohaterów powieści ogarnięta przemianami społecznymi i politycznymi w kraju nie różni wiele od tej którą znamy dziś. Nie brak w niej małżeńskiej alkowy i rodzinnych perypetii. W ich życiu pojawiają się aż cztery córki, których wychowanie nie obejdzie się bez kłopotów, a i teściowa Flory nie skąpi jej trosk. Jest mistrzynią psucia wszystkiego co miłe, dobre, relaksujące i zachwycające. Przypomina nieco bohaterkę powieści Fredry lub Zapolskiej. Powieść wzbogacona jest dodatkowo o autentyczne zapiski jednego z powstańców wielkopolskich, co nadaje jej miana niemal dokumentu historycznego. Wiele w niej regionalnych przepisów, z których można skorzystać. Zdjęć dawnych afiszów i fragmenty niecodziennych publikacji. Urocza, mądra i w pełni rzeczywista powieść z dozą humoru, który nigdy nie powinien nas opuszczać. Gorąco polecam, bo to niezwykła lekcja historii z historią rodzinną w tle.

Florentyna to młoda kobieta, która mieszka z mężem i ojcem. Mają ten luksus, że mogą sobie pozwolić na służbę, która pomaga również w wychowaniu córki. Głowna bohaterka spodziewa się drugiego dziecka. Konstanty jest przekonany, że tym razem będzie to syn. Jednak nim się okaże czy to chłopiec, czy to dziewczynka przyjdzie na świat musi minąć jeszcze trochę czasu i do rozwiązania będą mieli nie jeden problem. Najwięcej kłopotów sprawiać będzie Florentynie teściowa, która przyjeżdża na dłużej. Zmartwień przysporzy również zbliżające się postanie, w którym uczestniczyć będzie Konstanty. Jak w tych trudnych czasach poradzi sobie młoda kobieta? Czy Konstanty będzie miał rację, że na świat przyjdzie jego wymarzony syn? Oraz jak wyglądało wtedy życie? To było moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki, a w kolejce do przeczytania już czeka drugi tom. Ja tę książkę przeczytałam w formie ebooka i tu niestety popełniłam błąd, bo widząc jak wydana jest druga część wiem, że znacznie lepiej czytałoby mi się tę historię w wersji papierowej. W tej książce znajduje się wiele zdjęć, skanów dokumentów, które potwierdzają autentyczność tej historii. Autorka świetnie opisuje te czasy z początku XX wieku, nie miałam najmniejszych problemów by sobie to wszystko wyobrazić. Ta historia była naprawdę bardzo interesująca, samo to jak zmieniała się moda. Wcześniej kobiety nosiły wyłącznie spódnice, bądź suknie z gorsetem, w tamtych czasach pomału zaczynały stawać się modne damskie spodnie, (które wywoływały wiele kontrowersji). Nie miej sensacji sprawiały panie, które podążając za trendami zaprzestawały noszenia gorsetów. W tamtych czasach kobiety zaczynały walczyć również o prawo głosu. Co do Florentyny to podziwiam tę kobietę za cierpliwość do swojej teściowej. Matka Konstantego to istny diabeł wcielony. To co tej starszej pani przychodziło do głowy, to w mojej się nawet nie mieści. Kolejną rzeczą, którą ciężko mi sobie wyobrazić (ale no kiedyś takie były czasy), to ciąża. Po pierwsze żadnych badań, jedynie poleganie na swojej intuicji, a po drugie poród w domu. Ja mając już jeden poród za sobą, w życiu nie zdecydowałabym się na rodzenie w domu, mimo iż taka metoda w dzisiejszych czasach cieszy się popularnością. Dzięki tej książce widać ogromną różnicę w tym jak medycyna się rozwinęła. Jednak nie będę ukrywać, że książka nie każdemu może przypaść do gustu, gdyż zawiera naprawdę wiele faktów historycznych. Ja osobiście spodziewałam się bardziej historii o rodzinie z tamtych czasów, a otrzymałam bardzo dużo historii. Jednak już nie mogę się doczekać, aż sięgnę po drugi tom.