Finlandia. Sisu, sauna i salmiakki (okładka twarda)

Kierunek: Finlandia Było już duńskie hygge, w ostatnich kilkunastu miesiącach wyparte przez szwedzkie lagom, czyli nowy skandynawski trend uczy jak osiągnąć szczęście, żyjąc w zgodzie z naturą, skromnie, niewielkim kosztem, najlepiej wśród własnoręcznie wykonanych przedmiotów. Czy sisu rodem z Finlandii będzie kolejnym trendem, swego rodzaju receptą na szczęście? Przekonamy się o tym dzięki niezwykle wciągającej książce Aleksandry Michty-Juntunen, pt. „Finlandia. Sisu, sauna i salmiakki”. Opublikowana nakładem Wydawnictwa Poznańskiego pozycja, to wspaniała podróż po kraju, o którym wiemy stanowczo zbyt mało, który mylnie zaliczamy do krajów skandynawskich, który kojarzy nam się z mrozem i ponurymi, milczącymi mieszkańcami. Autorka, mieszkająca w Helsinkach od ponad dziesięciu lat autorka bloga Fińskie smaki, nie tylko zabiera nas w fascynującą podróż po kraju, który skradł jej serce, ale również obala wiele stereotypów i mitów narosłych wokół tego Finlandii. To książka zarówno dla miłośników podróży, jak i dla tych, którzy choć wolą zaszyć się w domowych pieleszach, to lubią czytać o dalekich krajach, szczególnie tak odmiennych kulturowo. W kolejnych częściach książki autorka przybliża nam różne aspekty życia w kraju, w którym cisza jest sposobem na życie, a Laponia przyciąga coraz więcej turystów, liczących na spotkanie Świętego Mikołaja. Patrzymy na Finlandię przez pryzmat doświadczeń autorki, nie zawsze pozytywnych, przez co mamy możliwość poznać kraj taki, jaki jest – bez zbytniego koloryzowania, mający zarówno swoje słabości, jak i wiele wspaniałych miejsc, zjawisk i produktów do zaoferowania. Poznamy szczegóły dotyczące pogody w Finlandii, czyli tematy najbardziej frapującego turystów i przekonamy się, kiedy najlepiej wybrać się w tamte rejony w podróż. Odkryjemy, że w języku fińskich wiele jest określeń na sam śnieg, zachwycimy się jednym z najwspanialszych cudów natury, czyli zorzami polarnymi. Zastanowimy się też nam możliwościami emigrowania do Finlandii, choć informacja o barierach do pokonania może zniechęcić wielu chętnych, zagłębimy się także zawiłości fińskiej polityki. Przekonamy się, że w stwierdzeniu, iż Finlandia to kraj kontrastów wcale nie ma przesady, zgłębimy też znaczenie słowa sisu, które jest czymś więcej, niż tylko przepisem na udane życie (według Finów to fundament fińskości). Poznamy styl życia oraz zwyczaje mieszkańców kraju i zastanowimy się, czym jest dla Finów cisza, w jaki sposób nawiązują oni kontakty interpersonalne, a także jak i dlaczego ważne są reguły (nawet te niepisane). Po rzeczach, które w Finlandii mogą dziwić (jak brak klamek w drzwiach i oknach) zweryfikujemy wszelkie rankingi, w których Finlandia występuje, przekonamy się też, jak ważna jest dla Finów sauna, która towarzyszy im całe życie. Łasuchów szczególnie zachwyci część poświęcona fińskim przysmakom. Kuchnia, która charakteryzuje się prostotą zarówno w doborze składników, jak i przygotowaniu, oferuje wiele specjałów, które z powodzeniem możemy włączyć do swojego menu. Autorka pisze o używanych przez finów przyprawach oraz o ograniczonych do trzech (słodki, słony, kwaśny) smakach, na których oparta jest większość fińskich potraw. Poznamy też najważniejsze składniki lokalnej kuchni, zastanowimy się, jak syrop na kaszel mógł podbić świat i zajrzymy Finom do kieliszka. Prawdziwą gratką są jednak załączone przepisy, dzięki którym możemy wyczarować prawdziwe fińskie dania, jak lohikeitto, czyli zupa łososiowa, bulion rybny czy ciastka Runeberga. Te wszystkie informacje zawarte w książce, okraszone komentarzem autorki, nie tylko zachęcają do lektury książki, ale i … do podróży. Wyobraźnię rozpalają ponadto wspaniałe zdjęcia, które – choć jest ich stanowczo zbyt mało – i tak wystarczą do tego, by zachwycić się pięknem kraju. Może zatem warto przyswoić sobie kilka słów ze słowniczka na końcu książki i przekonać się samodzielnie, jak fascynująca i niezwykle różnorodna jest Finlandia? Justyna Gul Qultura słowa

„Finlandia jest normalna, zwyczajna, ze swoimi problemami, wzlotami i upadkami, wcale nie jest tak zimna i nieprzystępna, jak by mogło się wydawać”, czyli magiczna podróż po mistycznej krainie. Finlandia to niezłe kompendium wiedzy o Finlandii i o ludziach, którzy tam mieszkają. Autorka mieszka w Finlandii, dlatego jej opowieści są autentyczne i bardzo ciekawe. Poznajcie kraj, w którym policja poszukuje zaginionego Słońca, mieszkańcy świętują Dzień Porażki oraz Dzień Śpiocha i w którym nie ma złej pogody, jest tylko nieodpowiednie ubranie. Tu cisza jest formą komunikowania się, w pracy można chodzić bez butów, a smak lukrecjowych cukierków salmiakki zna (i uwielbia!) każdy.Finlandia to nie tylko sielska, szczęśliwa kraina przykryta ślicznym białym puchem. Zachwycamy się pięknem tutejszej przyrody, a Finów cenimy za spokój, racjonalizm i pragmatyzm, które ułatwiają codzienne życie. Wbrew stereotypom Finowie obdarzeni się niebanalnym poczuciem humoru i lubią śmiać się z siebie. Ich sisu nie jest jedynie ładnie opakowanym „sposobem na szczęście” w postaci leniwego popołudnia z kubkiem kakao. Sisu to nic „w sam raz” – to świadomość, że jeżeli nie będziesz uparcie dążyć do celu, to nic z tego nie wyjdzie. Autorka w swojej książce opowiada o zwyczajach i kulturze Finów. Niektóre fakty są zadziwiające i spokojnie mogą się wpisać na listę „top najdziwniejszych rzeczy w Finlandii”. Brak klamek w oknach i drzwiach? Nie ma problemu. Mleko do każdego posiłku? Dlaczego nie? Kawa nawet w nocy? Oczywiście. Bez butów w pracy? Naturalnie, w skarpetach chodzi się w domu, w szkole i czasami w pracy. Mistrzostwa Świata w Noszeniu Żon? Finowie potrafią. Niektóre mandaty dostosowane do zarobków? Jasne. Aleksandra Michta-Juntunen w sposób ciekawy opowiada o życiu w Finlandii. Jest to naprawę szalenie intrygująca lektury, z której dowiemy się parę „smaczków”. Styl autorki jest lekki, więc książkę czyta się błyskawicznie. Finlandia Sisu, sauna i salmiakki została podzielona na 11 rozdziałów. W każdym z nich autorka porusza inny temat: społeczeństwo Finlandii, styl życia i zwyczaje, język fiński, przepisy, państwo „naj”, fińska sauna. W książce znajdziecie także sporo zdjęć wykonanych przez autorkę, dzięki którym możemy podziwiać piękno tego kraju. Jeśli macie zamiar odwiedzić w przyszłość Finlandię, to musicie zapoznać się z książką Aleksandry Michta-Juntunen. A jeśli nie to również warto ją przeczytać. Kto wie, może tak wam się spodoba, że postanowicie zobaczyć to na własne oczy?

ŚWIĘTY MIKOŁAJ I RENIFERY Z czym kojarzy nam się przede wszystkim Finlandia? Ze Świętym Mikołajem? Reniferami? Czy może skokami narciarskimi i godnym pozazdroszczenia systemem edukacyjnym? Myślę, że Suomi (dosłownie kraj bagien) ma do zaproponowania o wiele więcej, niż sami zdajemy sobie sprawę, a fińska kultura i obyczaje wciąż pozostają dla wielu nieodkryte. Bo kto z nas słyszał o sisu, czymś niby na kształt hygge i lagom, ale jednak nie do końca? Kto słyszał o saunach, w których przebywanie jest dla Fina nieodłącznym elementem tradycji? A kto wie, na jakie specyficzne zawody można natrafić w tym kraju, jak na przykład zawody w noszeniu żon czy bagienna piłka nożna? I kto z nas wie, jak funkcjonuje fińska punktualność? I dlaczego wedle stereotypów Fin najczęściej milczy? Przyznaję się, że przed lekturą sama nie znałam również odpowiedzi na żadne z pytań. W końcu Suomi nie należy do najczęściej wybieranych celów wypraw i wśród turystów nie cieszy się największą popularnością. A może czas to zmienić 😉 „Sisu to nie filozofia, mit, czy styl życia, to nie sposób na leniwe popołudnia z kubkiem kakao. To też nic w sam raz, sisu to coś zupełnie innego. To świadomość tego, że jeśli nie będziesz uparcie dążyć do celu, to nic z tego nie wyjdzie.” Jeśli chodzi o mój osobisty związek z Finlandią i obchody Nocy Świętojańskiej, to niestety, nie zawsze przypadają one w moje urodziny. Dzięki książce odkryłam, że obchodzi się ją w sobotę pomiędzy 20, a 26 czerwca, więc jest to święto ruchome. Nie jest to jedyna ciekawostka, jaką poznałam dzięki tej pozycji, bo już na początku muszę przyznać, że zaskoczyła mnie ilość zawartych w niej informacji – o wielu z nich nie zdawałam sobie sprawy, jak choćby kwestii grupy etnicznej Saamów, jasnych nocy, które rozregulowują organizm, tradycji saun, domków letniskowych i co najmniej dziwnych konkurencji 😉 Bardzo spodobało mi się również pojęcie sisu – pełne determinacji, woli walki i hartu ducha. Cieszę się, że miałam okazję dowiedzieć się coś więcej na temat, który niekoniecznie jest mi znajomy. Mimo wszystko nie mogę udawać, że nie spodziewałam się czegoś lepszego. Nie w kwestii merytorycznej, ale językowej czy po prostu czytelniczrj. Pod tym względem „Finlandia” nie należała do najłatwiejszych lektur. Mimo że dużą jej część zajęły piękne ilustracje, miałam jednak wrażenie, że za dużo tutaj faktów i liczb, za dużo statystyk, a za mało tutaj po prostu historii z życia wziętych. Może zbyt mocno porównuję tą opowieść z „Z miłości? To współczuję”, które czytałam wcześniej i które zachwyciło mnie prostotą przekazu i ilością niewiarygodnie ciekawych anegdotek, ale moim skromnym zdaniem tej opowieści brakowało czegoś, co by sprawiło, że lektura będzie lżejsza i bardziej wciągająca. „Finlandia. Sisu, sauna i salmiakki” z pewnością zainteresuje miłośników tego kraju i zaskoczy ilością ciekawostek z nim związanych. Dla mnie było interesująco, choć nie na tyle, na ile oczekiwałam 😉 www.carolinelivre.pl

„Chcę po prostu zwyczajnie być. Nic nie robić, za niczym nie gonić, ale być”. Kto jeszcze nie był w Finlandii, zapraszam serdecznie. Autorka tak przejrzyście i pięknie zaprezentowała nam ten kraj, że nie można nie skorzystać z zaproszenia. Zatem pakujemy plecaki, rezerwujemy lot i przygoda przed nami. Ale najpierw proponuję dowiedzieć się co nieco o tym tajemniczym kraju, aby nie być zaskoczonym na miejscu. Finlandia. Sisu, sauna i salmiakki doskonale sprawdzi się w roli pierwszego przewodnika i przygotuje nas na chwilę przyjemnego relaksu w tym nieodkrytym kraju. Aleksandra Michta - Juntunen od kilkunastu lat mieszka w Finlandii. Jak sama przyznaje, początki były trudne i zaskakujące. Odmienna kultura, inne zwyczaje i zasady panujące w tym kraju. Nie myślcie, że Finlandia to kraj ponuraków, ludzi niedostępnych i zamkniętych w sobie, gdzie pogoda jest wiecznie brzydka, a liczba samobójstw niespotykana. Aleksandra obala typowe mity i nieprawdziwe informacje o tym kraju, przedstawia nam go z tej realnej i prawdziwej strony. Ona tam jest, żyje, mieszka, pracuje i spędza wolny czas w gronie najbliższych. I co najważniejsze, jest szczęśliwa. Ta książka pokrótce przedstawia nam codzienne życie w Finlandii. Dowiemy się, czy w Finlandii łatwo można dostać pracę, jak spędza się wolny czas, czym tak naprawdę wyróżnia się ich system edukacji i dlaczego dzieci nie mają zadań domowych. Czy jest prawdą, że spożycie alkoholu jest duże i alkoholizm to ich poważny problem, a najlepsza wódka to Finlandia? A jak dopowiem, że narodowym napojem jest mleko to mi uwierzysz? Niewyobrażalne, ale prawdziwe, Finowie do wszystkiego piją mleko i o każdej porze dnia, czy posiłek jest mięsny czy rybny, mleko obowiązkowo musi być. Takich ciekawostek i zaskakujących informacji w tej lekturze jest nieskończenie wiele. Z każdą czytaną stroną moja ciekawość nabierała rozpędu. Byłam tak zaskoczona otrzymywanymi informacjami, że jeszcze nie do końca wszystkie do mnie dotarły. Niebywałe i niespotykane. Kraj zimny, a tak przyjazny i pożądany. Pragnie się tam być, czuć zapach wiecznie zielonych drzew, pić najlepszą kawę na pomoście swojego domku letniskowego, położonego na skraju lasu przy dzikim i zarośniętym jeziorze. Bo przecież Finlandia to Kraina Tysiąca Jezior. Finowie są dumni ze swojej filozofii życiowej, tzw. sisu. Bo czyż nie jest piękne, że żyje się w duchu wyznawanych odważnych zasad, które nie tylko ułatwiają i umilają życie, ale są powodem do dumy. Mobilizują do działania i wysiłku, sprawiają satysfakcję i pozwalają odważnie kroczyć do przodu. I pierwszy krok do szczęścia już wykonany ... Przyznam, że po lekturze tej książki jeszcze bardziej zamarzyłam o wizycie w tym kraju. Już czuję magię i klimat tam panujący, delektuję się niespotykaną ciszą i spokojem, przy których można ukoić myśli i naładować wewnętrzne akumulatory, zapach lasu wdziera się do domku, widzę już ten śnieżnobiały śnieg. A jak się dowiedziałam, że jest tam mnóstwo bibliotek, to nikt chyba mnie nie będzie w stanie powstrzymać przed urlopem w Finlandii. Autorka w bardzo prosty i przystępny sposób przygotowała nas na wizytę w tym tchnącym tajemniczością kraju. To było tak delikatne i czarujące, że odnosiłam wrażenie, że ja tam jestem i wszystko odczuwam bezpośrednio. Taki czarodziejski i niecodzienny klimat. Miejsce, w którym każdy chce się znaleźć, aby na chwilę się odciąć od tego codziennego zgiełku i hałasu, pośpiechu i niespokojnych chwil. Świetnie, że są takie miejsca na ziemi, gdzie człowiek może się odizolować na moment, przystanąć i spróbować poukładać swoje myśli. A dodatkowo piękna i surowa klimatyczna sceneria dopełni szczęście. Dodatkowym walorem tej pasjonującej książki jest jej piękne wydanie. Twarda oprawa, aksamitne w dotyku lśniące białe strony i piękne kolorowe zdjęcia w środku. Nic dodać, nic ująć. Gorąco polecam, piękna podróż do skandynawskiej głębi, krainy reniferów, spokojnych i opanowanych ludzi oraz długich wieczorów. Gwarantuję, że miło i przyjemnie spędzisz czas w tej podróży, a kolejny urlop zaplanujesz już na pewno w Finlandii.

"Finlandia. Sisu, sauna i salmiakki" nie porwała mnie tak, jak oczekiwałam. Ogólnie jest to dobra książka, ale miałam nadzieję, że dowiem się z niej więcej o Finlandii, że zakocham się w tym kraju, tymczasem poznałam tylko trochę ciekawostek na ten temat. Myślę, że osoby, które nie wiedzą nic, albo bardzo niewiele na temat Finów i ich państwa, docenią bardziej tę publikację, jest ona bowiem dobrym wprowadzeniem w tematykę, ale dla bardziej zorientowanych w temacie może być po prostu mało odkrywcza. Największą zaletą tej książki jest piękne wydanie, w twardej oprawie, na dobrym papierze, z licznymi fotografiami, które umilają czytanie. Posiada również przypisy i bibliografię, co również jest ważne, a dzięki czemu osoby chcące się bardziej zagłębić w temat wiedzą gdzie dalej szukać. Najciekawszą częścią tej publikacji są z kolei, moim zdaniem, rozdziały dotyczące kuchni fińskiej, zawierające również przepisy, które można wykorzystać w domu ;)

Bardzo lubię kraj, o którym jest napisane w tej książce, i szczerze lepszej książki o tematyce podróżniczo-poznawczej nie czytałam! ☺️

Książka jest naprawde ciekawa, styl pisania i liczne zdjecia sprawiają ze swietnie sie ja czyta

Książka "Finlandia. Sisu, sauna i salmiakki" to barwna i ciekawa opowieść o Finlandii widzianej oczami autorki. Aleksandra Michta-Juntunen odmalowuje przede wszystkim współczesny obraz Finlandii, ale z uwzględnieniem tych elementów z przeszłości, które w istotny sposób wpłynęły na jej dzisiejszy kształt. W książce znajdziemy wiele informacji i ciekawostek o charakterze popularnonaukowym, a także sporo osobistych spostrzeżeń i przemyśleń, praktycznych wskazówek oraz interesujących odniesień do codziennego życia w Finlandii. Książka jest pięknie wydana - ma solidną, twardą oprawę, żywe kolory, niebieskie akcenty i rewelacyjne zdjęcia, które doskonale uzupełniają i urozmaicają tekst. Rewelacyjna publikacja, którą gorąco polecam. Wybierzcie się w podróż do Finlandii z Aleksandrą Michtą-Juntunen. Naprawdę warto!

"Finlandia. Sisu, sauna i salmiakki" to taka Finlandia w pigułce, swego rodzaju przekrój przez kraj - trochę tego, trochę tamtego, wszystkiego w odpowiednich proporcjach, ze sporą dawką humoru. W tej publikacji znajdziemy zarówno bardziej suche fakty, jak i soczyste ciekawostki, które narobią smaka na odwiedzenie tego niezwykłego zakątku świata. Mnie osobiście najbardziej urzekł kącik przepisów, mini słownik na końcu i garść słówek rozproszona po całej książce oraz cudowne fotografie umilające czytanie. Podoba mi się, że autorka przemyciła kilka rad-wskazówek dotyczących pobytu w Finlandia, które poparła własnymi doświadczeniami. "Finlandia. Sisu, sauna i salmiakki" to lektura dla tych, co planują wielkie wojaże, ale również dla tych, co lubią poznawać nowe miejsca z kanapowej twierdzy. Przyjemna w odbiorze, wzbogacająca wiedzę, warta uwagi.