Fałszywe tropy  (okładka  miękka)

Świetnie skonstruowane i dobrze napisane...podobnie jak pierwsza część,,Niewinne ofiary" czytało się szybko,akcja wciągała na całego, no i dobre zakończenie....czekam na następną część.. Polecam

fajnie sie czyta ale trzeba najpierw przeczytac 1 czesc "Niewinne ofiary" . nie jest to koniec kryminalu, konczy sie tak,ze musi byc czesc 3.

Przeczytana przez ze mnie książka jest za to w typowo zimowym klimacie. Śnieg, mróz i nasze piękne polskie góry oraz intrygujące śledztwo. Druga część przygód niezwykle bystrej i ambitnej policjantki Olgi Balickiej jest równie frapująca, jak pierwsza. „Niewinne ofiary” były dla mnie odkryciem tamtego roku, bo Katarzyna Wolwowicz, jest kolejną polską autorką, która potrafi stworzyć powieść z ciekawą zagadką kryminalną w połączeniu z bogatym tłem obyczajowym bez epatowania brutalnością i rozlewem krwi. „Fałszywe tropy” są napisane w podobnym klimacie i niektórzy czytelnicy wątkiem obyczajowym, a zwłaszcza dotyczącym ciąży głównej bohaterki nie są zachwyceni. Mnie natomiast to bardzo rozbudowane tło obyczajowe zupełnie nie przeszkadzało, a wprost przeciwnie stanowiło dodatkowy walor książki, bo akurat bardzo lubię bliżej poznawać życie głównych bohaterów powieści kryminalnych. Olga Balicka przebywa w domu na zwolnieniu lekarskim. Dolegliwości ciążowe i bezczynność, do jakiej nie jest przyzwyczajona, nie wpływają dobrze na jej samopoczucie. Dodatkowo jest rozdarta między uczuciami do Kornela a obowiązkami wobec swojego dziecka i jego ojca. Z Kornelem nie może być, a z Adamem Pawłowskim nie chce, pomimo że ten okazuje jej dużo wsparcia. Znudzona i zniechęcona policjantka dla zabicia czasu ogląda informacje w lokalnej telewizji. Wydaje jej się, że w Jeleniej Górze nie dzieje się nic specjalnego, aż do chwili gdy jej uwagę przykuwa wypadek samochodowy na drodze między Świeradowem – Zdrojem a Szklarską Porębą. Wypadek wydaje się jednym z wielu, aż do momentu, gdy w bagażniku rozbitego samochodu policyjna ekipa znajduje trupa młodej kobiety. Jest to początek nowego śledztwa, które przyniesie niejedno zaskoczenie. Tymczasem na Hali Szrenickiej zostaje zamordowany mężczyzna i zaczynają się mnożyć pytania dotyczących denatów, bo jak się okazuje tych dwoje, ma ze sobą wiele wspólnego. Dwa morderstwa i niedobory kadrowe, były powodem, dla którego Oldze pozwolono wrócić do pracy. Policjantka natychmiast poczuła się w swoim żywiole, nawet dolegliwości ciążowe stały się dla niej mniej dokuczliwe. Olga ramię w ramię z komisarzem Kornelem Mureckim prowadzi dochodzenie, odsuwając na bok wszystkie animozje, jakie ich wcześniej podzieliły. Wytypowanie podejrzanego w sprawie okazuje się ślepym strzałem, a śledztwo coraz bardziej się komplikuje. Kolejny trop też okazał się ślepą uliczką i śledczy nie mogą już sobie pozwolić na popełnianie kolejnych błędów. Także życie prywatne policjantki nie jest usłane różami. Relacje pomiędzy Kornelem a Adamem są, delikatnie rzecz ujmując, dość wrogie, a dodatkowym problemem jest ciąża Olgi, która nie przebiega prawidłowo. Jedyne wsparcie, jakie otrzymuje to od zaprzyjaźnionej policyjnej psycholog Katarzyny, która sama zmaga się ze swoją trudną przeszłością. Żeby zagłuszyć wszelkie wątpliwości, policjantka rzuca się w wir pracy. „Fałszywe tropy” to ciekawy kryminał będący częścią cyklu „Olga Balicka”. Znalazłam w nim jak poprzednio wszystko to, co najbardziej lubię w tego typu powieściach. Ciekawą intrygę kryminalną, szybką akcję z zaskakującymi zwrotami, mnóstwo śledztwa i świetnie wykreowanych bohaterów. Podobał mi się idealnie spleciony wątek obyczajowy dotyczący życia Olgi z zawiłym śledztwem. Rozważna i rozsądna kobieta, świetna policjantka bardzo dobrze radząca sobie w pracy, niezwykle skomplikowała swoje życie prywatne. Podobał mi się nie tylko sposób przedstawienia postaci Olgi, ale także pozostałych bohaterów. Są ludźmi z krwi i kości kochają, nienawidzą, zdradzają, często popełniają błędy, które potem bezskutecznie próbują naprawić. Co wydało mi się istotne w powieści Katarzyny Wolwowicz, to, że nie skupia się jedynie na zagadce kryminalnej, ale porusza także istotne i trudne życiowe tematy. Stawia swoich bohaterów przed skomplikowanymi wyborami, z którymi muszą się zmierzyć, a żadna decyzja nie będzie do końca dobra. „Fałszywe tropy” czyta się jednym tchem. Jednakowe zainteresowanie wzbudza życie prywatne bohaterów pełne zawirowań i problemów, jak i prowadzone śledztwo, które do najłatwiejszych nie należy. Wszystko w tej książce jest przemyślane i dopracowane. Żadne z bohaterów, nawet tych pobocznych nie jest tu umieszczone przypadkowo i sądzę, że niby mimochodem pojawiające się sygnały sugerują, że do danej postaci autorka jeszcze wróci. Bardzo dobrze skonstruowana zagadka kryminalna, której nie udało mi się rozwikłać do samego końca, co jest wielkim plusem tej powieści. Co tu dużo pisać o dobrym kryminale, trzeba go po prostu przeczytać. Uważam, że lepiej zacząć od pierwszej części, bo łatwiej będzie się odnaleźć w życiu prywatnym Olgi, natomiast spektakularne zakończenie zapowiada, że będzie ciąg dalszy.

Mówi się, że pieniądze szczęścia nie dają, chociaż wszyscy za nimi gonimy przyznając, że otwierają one wiele drzwi i stwarzają zupełnie nowe możliwości. Mówi się też, że najwięcej bólu mogą nam sprawić nasi bliscy, znają nas bowiem najlepiej i doskonale wiedzą, jak ranić, żeby cierpienie było największe. Zresztą, patrząc na statystyki, to najczęściej sprawcami porwań czy zabójstw okazują się właśnie członkowie rodziny. Dlatego zwykle to ich podejrzewa się w pierwszej kolejności kiedy się coś złego dzieje. Wie o tym doskonale komisarz Olga Balicka, ale chwilowo jej praca zeszła na dalszy plan. Przebywa na zwolnieniu lekarskim z uwagi na ciążę, którą bardzo źle znosi. Nie bez znaczenia jest też jej fatalna kondycja psychiczna, chociaż biorąc pod uwagę minione wydarzenia, nie ma się co dziwić. Nie może być z Kornelem Mureckim, którego poznała w trakcie rozwiazywania kryminalnej zagadki. Połączyła ich wyjątkowa więź o tyle trudna, że ona była wówczas w ciąży z zimnym i wyrachowanym prokuratorem Adamem Pawłowskim, który na dodatek okazał się mieć powiązania ze światem przestępczym, zaś Kornel był w trudnym związku u progu rozpadu, z chorym dzieckiem. Ostatecznie zatem on wrócił do żony, zaś Olga zaszyła się w czterech ścianach własnego domu, przyjmując propozycję Pawłowskiego, by wychowali to dziecko wspólnie. Sytuacja zmienia się jednak raptownie, kiedy na drodze ze Świeradowa-Zdroju do Szklarskiej Poręby ma miejsce zdarzenie drogowe. Co prawda nikt w nim nie ucierpiał, a matka z dwójką dzieci trafili do szpitala jedynie na oględziny, jednak przy próbie wyciagnięcia wraku policjanci odkrywają coś jeszcze – zwłoki pięknej dziewczyny w bagażniku. Denatka nie miała przy sobie dokumentów, jedynie jej ciuchy świadczyły o tym, że pochodziła z bogatego domu. Prowadząca samochód rzekomo nie wiedziała o tym, że wiezie zwłoki i wydawałoby się, że mówi prawdę. Gdyby nie fakt, że zataiła przed policją inną istotną kwestię. Mianowicie w aucie jechał również jej mąż, który krótko przed wypadkiem poinformował o romansie i planach odejścia. Próba ukrycia faktu, że zbiegł z miejsca wypadku, wydaje się kobiecie sposobem na zatrzymanie męża i udowodnienie, że jest lojalna i godna zaufania. Braki kadrowe w szeregach policji sprawiają, że Olga znów wraca do gry, bowiem to nie jest jedyna sprawa do rozwikłania. Otóż na Hali Szrenickiej w schronisku górskim, zostaje znalezione ciało niejakiego Zygmunta Czerniaka, szefa wrocławskiej grupy przestępczej. Mężczyzna został zabity strzałem z własnego pistoletu, a sprawa okazuje się być jeszcze bardziej zagadkowa, kiedy na jaw wychodzi powiazanie pomiędzy denatem, a dziewczyną znalezioną w bagażniku samochodu. I znów Olga będzie musiała ramię w ramię z komisarzem Mureckim rozwiązywać tę sprawę, jednocześnie starając się zachować pełen profesjonalizm i nie mieszać do tego wątku miłosnego i swoich własnych wyborów. Jak zakończy się ta sprawa? Czy i tym razem będzie to sukces, a może wszystkie tropy podejmowane przez stróżów prawa okażą się fałszywe? Przekonamy się o tym dzięki wspanialej powieści pt. „Fałszywe tropy”, drugiej już książce z kryminalnej serii z komisarzem Olgą Balicką. Opublikowana nakładem Wydawnictwa Zwierciadło powieść autorstwa Katarzyny Wolwowicz to nie tylko niezwykle zajmująca lektura dla miłośników kryminalnych zagadek, ale i dla tych, którzy cenią sobie dobrze napisane historie, o wyjątkowej lekkości i świeżości. Otrzymujemy bowiem książkę o niezwykle złożonej fabule, tętniącą emocjami i budzącą emocje. Otrzymujemy jednak przede wszystkim książkę, w której bohaterowie nie przypominają idealnych manekinów, ale w której kochają i nienawidzą, zdradzają, popełniają błędy i podejmują próby ich naprawienia. Zakończenie lektury dodatkowo rozpala naszą ciekawość i sprawia, że z niecierpliwością zaczynamy wyczekiwać na kolejną powieść.

"Fałszywe tropy" Katarzyna Wolwowicz Wydawnictwo: Zwierciadło Premiera: o9.11.2o22 Od dłuższego czasu w Jeleniej Górze nic niepokojącego się nie działo. Jednak wypadek samochodowy, w którym nikt nie poniósł śmierci, zapoczątkowała szereg niepokojących zdarzeń. Jak się okazało w bagażniku rozbitego auta znaleziono zwłoki kobiety. Kolejnego dnia w schronisku na Hali Szrenickiej zostaje zastrzelony mężczyzna. Z powodu braku ludzi do pracy, śledztwo musi poprowadzić przebywająca na zwolnieniu lekarskim, z powodu ciaży, komisarz Olga Balicka. Szeregi Jeleniogórskiej policji zasili również Kornel Murecki, dawny partner Olgi. Kim jest martwa kobietą znaleziona w rozbitym aucie? Kto zabił mężczyznę w schronisku? Czy te dwie sprawy się ze sobą łaczą? Czy komisarz Oldze uda się rozwiązać tą sprawę? Czy kobieca będzie potrafiła połączyć życie osobiste z pracą? "Fałszywe tropy" to duga część serii z Olgą Balicką w roli głównej. Pierwszej części nie czytałam, lecz zdecydowałam się sięgnąć po nią gdyż słyszałam, że można czytać ja bez znajomości poprzedniego tomu. Czy się z tym zgadzam? Tak, jej treść nie sprawiała mi problemu a fabuła była zrozumiała. Powiem więcej po przeczytaniu tej książki jestem pewna, że sięgnę po pierwszy tom. Jestem bardzo ciekawa początków losów, Olgi, Kornela i prokuratora Pawłowskiego. Bardzo lubię gdy akcja książki rozgrywa się w polskich górach. A gdy do tego jest to kryminał to tym bardziej nie mogę przejść obok niego obojętnie. Początek książki przypomina bardziej obyczajówke niż kryminał. Autorka swoje dzieło zaczyna od kłótni małżonków i wypadku, w którym uczestniczyli. Jednak szybko pojawiają się zaskakujące zwroty akcji, interesujące wątki poboczne. Fabuła nabiera tempa. Śledstwo porusza się do przodu. Ale czy na pewno w dobrym kierunku? Autorka umiejętnie mieszała w mojej głowie. Było mi ciężko wytypować sprawcę i motyw. Co chwilę pojawiały się nowe tropy,jednocześnie sprawiając ,że moje dotychczasowe przypuszczenia były błędne. A życie prywatne głównych bohaterów dodawało tej historii autentyczności. Nie brakowało w tej książce również wszelakich emocji oraz akcji które trzymały w napięciu. Bohaterowie są dobrze wykreowani. Tym razem nie będę się zachwycać męskimi postaciami. W tym przypadku jestem pod wrażeniem kobiety. Kobiety jaką jest Olga. Na co dzień rozważna i odpowiedzialna a jednak swoje prywatne życie nieco skomplikowała. Nie sprawiło to jednak,że straciła na swoim temperamencie. Dobrze radziła sobie w obecnej sytuacji, chodź miała również momenty kryzysowe. Olga to bardzo wyrazista postać z silną osobowością. Polubiłam ja już od pierwszych stron. "Fałszywe tropy" to książka od której nie można się oderwać. Wciągająca fabuła sprawia, ze strony same się przewracają. Nie sposób odłożyć jej przed poznaniem zakończenia. I to jakiego zakończenia. Nie pozostaje mi nic innego jak z niecierpliwością czekać na kolejny tom. Bardzo dziękuję wydawnictwu za egzemplarz książki do recenzji.

Trudno oddzielić grubą kreską życie prywatne od zawodowego. Jak byśmy sie nie starali, one zawsze będa się odrobine przeplatać i wpływać na to drugie. Zwłaszcza, gdy pracuje się w policji, a na ilość emocji wykonując taki zawód, nie można narzekać. Jednak czasem praca to także znakomity sposób na zapomnienie o własnych problemach i odcięcie się od spraw, które przyprawiają o zawrót głowy. Tylko czy to na pewno odpowiedni środek na poradzenie sobie z własnym życiem? Olga boryka się z wieloma rozterkami. Teoretyczny związek z ojcem dziecka zapewniłby jej stabilizację materialną i pozwolił stworzyć namiastkę rodziny, której jej zawsze brakowało. Jednak czy warto wikłać się w relację z rozsądku, gdy serce kompletnie nie chce współpracować? Kornel wyjechał do Warszawy i kontakt niejako się urwał. Co prawda istnieje możliwość, że może jeszcze zawita do Jeleniej Góry, lecz Olga doskonale wie, że ten pociąg już odjechał, a jej ukochany wrócił na łono rodziny. Ale czy na pewno? Dodatkowo w komendzie także szykuje się wiele zmian. A ilość spraw, z którymi muszą się zmierzyć policjanci jest zastraszająco wysoka. "Fałszywe tropy" to kolejne odsłona genialnego kunsztu Katarzyny Wolwowicz. Czyta się wręcz jednym tchem, a w mojej ocenie przeplatanie prywatnych rozterek bohaterów z ich zawodowymi wyzwaniami jest świetnym posunięciem. Ewidentnie widać, że Autorka ma pomysł na cały życiorys każdej postaci pojawiającej się w książce, nawet tej pobocznej, co znaczyć może, że kiedyś poznamy i ich sekrety, o których teraz jedynie mimochodem rzucono kilka słów sygnalizujących złe doświadczenia i aktualne problemy. Jeśli chodzi o rozwój spraw dotyczących Olgi byłam naprawdę zdumiona. Ta dziewczyna pokonała w życiu już wiele przeszkód, jednak los dalej jej nie oszczędza, a co za tym idzie w strzępach zostawia także nerwy czytelnika. Jednak dzięki temu wątek obyczajowy tej serii jest naprawdę doskonale skonstruowany i porusza istotne, życiowe i niezwykle realne tematy. Jeśli chodzi o zagadnienie kryminalne, to także pozostawia po sobie pozytywne wrażenie. Na początku książki już nieco połączyłam dostarczone nam fakty i poczułam zawód, że Autorka nie serwuje tu czegoś bardziej tajemniczego. Jednak dałam się wyprowadzić w pole całkowicie, bowiem uknuła tu tak niezwykłą intrygę, że trudno było ją przejrzeć, a kolejne zakręty fabuły wprawiały w oszołomienie, jednak, co warte podkreślenia, łączyły się ze sobą w logiczną całość. I po raz kolejny, Autorka pozostawia nas z niedosytem, jeśli chodzi o dalsze losy postaci ale i zasygnalizowaną, nową sprawę do rozwiązania. Jednak to taki typ serii, że jestem przekonana, że warto czekać na dalszy rozwój wydarzeń ale i oczekiwać wysokiego poziomu kolejnych tomów. Ze swojej strony polecam!

Uwielbiam ten stan, gdy drugą część serii w domu mam. Ledwo skończyłam czytać "Niewinne ofiary" to od razu chwyciłam "Fałszywe tropy". Moja ciekawość dalszych losów Olgi Balickiej sięgała zenitu. Pani Kasia wie, jak przekonać do siebie czytelnika. Ma w tym niesamowitą wprawę. Kto raz sięgnie po Jej książkę, na jednej nie poprzestanie. I tak było ze mną.  "Ludzie lubią się wybielać, pamiętając tylko wygodne dla siebie szczegóły".  Olga Balicka teraz dla odmiany, zamiast walczyć z niesprawiedliwością na świecie, próbuje uporać się dolegliwościami ciążowymi. Z mniejszym lub większym skutkiem jej to wychodzi. W Jeleniej Górze zapanował względny spokój do czasu. Wypadek samochodowy to dopiero początek trudnego śledztwa, jakie czeka Olgę i jej zespół. Znów okazuje się, że Kornel Murecki ma niesamowite wyczucie czasu i wie, kiedy przybyć na odsiecz jeleniogórskiej policji. W tym samym czasie na Hali Szrenickiej zostają znalezione zwłoki mężczyzny. Żeby tego było mało, ta sprawa wiąże się ze zwłokami znalezionymi w bagażniku samochodu, który niedawno dachował. Co łączy te dwa zdarzenia? Czy możemy mówić o wypadku, czy być może była to zbrodnia? Podczas śledztwa na jaw wychodzą nowe okoliczności i powiązania. Jak nie wiadomo, o co chodzi, to chodzi o pieniądze, ale przecież pieniądze szczęścia nie dają. Jednak ludzie, którzy je posiadają, zdolni są do wszystkiego i przed niczym się nie cofną. Policja dochodzi do zaskakujących wniosków. Olga oprócz tego, że angażuje się w śledztwo, to jeszcze boryka się z osobistymi problemami. Staje przed pewnym dylematem. Ma dwie opcje do wyboru. Czy postawi wszystko na jedną kartę i zaryzykuje? Okazuje się, że w kryzysowych sytuacjach człowiek pokazuje swoje prawdziwe oblicze, często zaskakując tym swoich najbliższych. Jak to mówią pozory my i maska opada. Druga część również jest utrzymana na wysokim poziomie. Ciekawe zwroty akcji, interesujące śledztwo, bardzo dobrze wykreowani bohaterowie to wszystko tworzy idealny kryminał. Na uwagę zasługuje tutaj wątek pracy psychologa. Osoba praktycznie z doskoku, zapoznaje się z aktami sprawy i podsuwa swoje hipotezy. Jest obserwatorem, ale nic jej nie umknie. Autorka jest mistrzynią mieszania czytelnikowi w głowie, sprytnie podsuwa mylne tropy. Do samego końca nie wiedziałam, kto jest winny. Czekam na ciąg dalszy, a już w lutym ukaże się nowy thriller spod pióra Pani Kasi. Polecam! Za egzemplarz recenzencki dziękuję Wydawnictwu Zwierciadło.

Kryminał to jeden z gatunków, po który sięgam najchętniej, a że dodatkowo uwielbiam zimę, to kiedy akcja toczy się podczas tych mroźnych miesięcy od razu mam wypieki na twarzy i oczy mi błyszczą z ekscytacji. ❄️ Taką mieszankę: śniegu, mrozu, krwi i ciekawej sprawy kryminalnej serwuje czytelnikowi @katarzyna_wolwowicz_pisarka Na drodze pomiędzy Świeradowem-Zdrojem a Szklarską Porębą dochodzi do wypadku (to miejscowości w województwie dolnośląskim, które dobrze znam, więc przyjemność z poznawania tej historii była jeszcze większa!). Wygląda to groźne, samochód dachował, a w bagażniku znaleziono zwłoki młodej kobiety. Chwile później policja dowiaduje się o kolejnej zbrodni w schronisku na Hali Szrenickiej. To właśnie tam perfidnie zamordowano mężczyznę. Czy obie sprawy coś łączy, czy wszyscy będą chętnie współpracować z organami ścigania? A może te sprawy to tylko wierzchołek góry lodowej? Tytuł idealnie oddaje klimat przebiegu historii. Tu nic nie jest oczywiście i wszystko zmienia się jak w kalejdoskopie. Policja podąża jednym tropem, a ten za chwilę okazuje się mylny, bo co chwilę mundurowi odrywają piętrzące się kłamstwa. Wertowałam strony z wielkim zaciekawieniem i było warto! Z takim zakończenie jeszcze się nie spotkałam, co więcej autorka w ostatnich kilku zdaniach spowodowała, że już czekam na kolejny tom! Wart zaznaczyć, że #fałszywetropy to drugi tom serii, ale bez obaw. Choć miałam na początku pewne wątpliwości, ze względu na pojawiające się wątki obyczajowe, to bez problemu odnalazłam się w całej historii. Zrobiłam mały research i wiem, że autorka ma na swoim koncie cztery książki (najnowsza powieśc "W otchłani" będzie miała swoją premierę 08.02, a opis jest bardzo intrygujący) i piąta w przygotowaniu mam nadzieję 😉 - droga Autorko z czym tym razem będzie musiała się zmierzyć Olga Balicka i jak potoczy się jej życie prywatne? Nie ma przecież dziewczyna łatwej sytuacji! Styl pisania pani Katarzyny bardzo mi odpowiada, to tak jakbyście oglądali dobry kryminalny serial, szybka akcja, dużo się dzieje, a w momentach oddechu pojawiają się wycinki z życia bohaterów, więc szykujcie popcorn i bierzcie do ręki Fałszywe tropy 🙂

Wróciłam do Jeleniej Góry do Olgi Balickiej i w zimowej scenerii stycznia towarzyszyłam jej w kolejnej sprawie kryminalnej i w życiu prywatnym. Tęskniłam za nią, za jej temperamentem, odwagą i jestem bardzo usatysfakcjonowania po lekturze kryminału Katarzyny Wolwowicz „Fałszywe tropy”. Debiut kryminalny, czyli „Niewinne tropy” spełnił wszystkie moje oczekiwania. Przyznam, że bałam się czytać drugi tom, skoro po pierwszym poprzeczka była już wysoko ustawiona. Nic bardziej mylnego Pani Katarzyna poradziła sobie wyśmienicie. Sposób prowadzenia narracji, całej sprawy kryminalnej, ciągłe mylenie tropów, duża empatia w opisywaniu zabójstwa, opis pracy policjantów, psychologa współpracującego z nimi, profilowanie zabójcy i tym razem bardzo przypadł mi do gustu. Świetny pomysł na kryminał i wykonanie na równie wysokim poziomie. Ale to nie wszystko! Wątki obyczajowe poruszane w powieści „Fałszywe tropy” były na równi istotne ze sprawą kryminalną. A co tu się działo. Ciąża Olgi Balickiej, powrót Kornela z Warszawy do Jeleniej Góry, nowa sekretarka Żaneta i tyle zawirowań w samym śledztwie ale i w życiu prywatnym bohaterów, mierzenia się z trudnymi sprawami, miotanie się jak lew uwieziony w klatce co do podjęcia decyzji.… A żadna podjęta decyzja nie będzie dobra…. Resztę doczytajcie sami. Prawdziwe szaleństwo z rollercosterem emocji. Napięcie w „Fałszywych tropach” utrzymywane od pierwszej do ostatniej strony, co po ilości kryminałów które przeczytałam wiem, że nie jest łatwe do osiągnięcia. Chapeau bas Pani Kasiu :) Wszyscy bohaterowie są wyraziści, portrety psychologiczne zbudowane z niezwykłą starannością. Ilość zagadnień psychologicznych wystarczająca do lepszego zrozumienia toku postępowania sprawcy i do zrozumienia motywów jego działania. Cała sprawa kryminalna prowadzona z niezwykłą empatią i takie powieści z tego gatunku bardzo lubię czytać. Z całego serca polecam wyśmienicie zbudowany kryminał. Czekam z niecierpliwością na kolejny tom! (A już wiem, że i czwarty jest napisany). Gratuluję Katarzynie Wolwowicz pomysłu i wykonania. Dziękuję wydawnictwu Zwierciadło za egzemplarz do recenzji (reklama, współpraca barterowa)

Jeśli już jesteście po lekturze książki ,,Niewinne ofiary", to dopiero teraz przeczytajcie tą, gdyż mamy tu znakomitą kontynuację. Wątki z poprzedniej części są tutaj pociągnięte i uwierzcie mi, że działo się naprawdę sporo. Niby trupów jest tutaj więcej, jednak jedno śledztwo będzie tutaj najgłówniejsze. Kobieta, która zrobiła coś takiego dla swojego męża, była wątłej inteligencji. Wiem, że chodziło jej też o dzieci, jednak w takim wypadku i po takich informacjach, jakie od niego usłyszała, z pewnością nigdy bym dla niego nic nie zrobiła. Pozostaje jeszcze zagadkowy pakunek z bagażnika... Długo nie wiedziałam o co z tym chodzi, choć gdzieś w tle paliło mi się światełko. Zdziwiła mnie tutaj osobowość naszej policjantki, której dobre imię zostało nieco nadszarpnięte. Fałszywe tropy nie tyczą się tylko sprawy, ale i ważnych osób, które nie są szczere, działają na niekorzyść innym, aby samemu dobrnąć do wyznaczonego przez siebie celu. I on również nie jest prawdziwy. Ale spodobało mi się to, że życie prywatne bohaterów w końcu w większej części stanęło dla nas otworem. Bardzo mnie ciekawiło, czy Oldze nic się nie stanie i kogo w ogóle wybierze na ,,ojca" swojego dziecka. Pierwsza część podkreśliła, że bohaterzy często nie mówią nam prawdy, a tutaj odnalazło się tego rozwinięcie. Historia naprawdę wciąga tym bardziej, że zachowanie Olgi nieco odbiega od poprzedniego, kiedy to jeszcze nie wiedziała o swoim stanie. Jakby jej problemy coraz bardziej ją przytłaczały, bądź sprawę komplikowała burza hormonów. Wiemy, że dwóch mężczyzn darzy ją uczuciem, ale do jednego miałam ogromne zastrzeżenia, a drugi wciąż wydawał mi się niedojrzały. Jednak tylko jeden z nich prawdziwie się o nią martwił. Jak możecie zauważyć, sprawy prywatne niekiedy przyćmiewają morderstwa, lecz później widzimy, że był w tym ukryty cel. Pojawiają się tu nowe osoby, ale jak ktoś tu podkreślił, faktycznie stają się jakby niewidzialne. Niesamowite jak szybko się ją czyta, jakby sąsiadka opowiadała mi najnowsze plotki! Naprawdę bardzo ją polecam!