Puste jest piekło (okładka  miękka)

Gdzie podziewa się zło jeśli nie jest w piekle? W miejscu, w którym może ukryć się pod iluzją zwyczajności bądź inną maską, gwarantującą anonimowość. Do czasu. Kiedy prawdziwa natura daje o sobie znać, prędzej czy później, ktoś odkryje kim jest diabeł w ludzkiej skórze, tylko zazwyczaj już najgorsze wydarzyło się … Śmierć Elli, nauczycielki szkoły średniej na angielskiej prowincji nie jest wydarzeniem, jakie przeszło by bez echa w lokalnej społeczności, zwłaszcza jeśli powodem jest morderstwo. Każdy ma swoje tajemnice, a najczęściej dają one o sobie znać lub wychodzą na światło dzienne w najmniej spodziewanym lub też najgorszym momencie. Clare, przyjaciółka ofiary ma swoje sekrety, lecz dlatego budzi zainteresowanie śledczych? Zresztą nie tylko ona znajduje się w grupie budzących ich zainteresowanie. Kilka innych osób także zwróciło uwagę policjantów, no i pozostaje jeszcze placówka edukacyjna, w jakiej jedna z kobiet była, a druga nadal jest zatrudniona. Starsza jej część to dawne domostwo wiktoriańskiego pisarza, jakiego twórczość jest dość niepokojąca, jak zresztą i on sam. Kto zabił Ellę i jaki miał motyw? To pytanie nurtuje stróżów prawa i pozostałych, a sprawca zaczyna komunikować się w mało spotykany sposób, zostawiając notki w pamiętniku jednej z podejrzanych. Czy to jedynie zmyłka, czy też ślad, mogący w końcu zdradzić tożsamość mordercy? Dlaczego wybrał tę konkretną osobę? Zabójczy intruz realizuje konkretny plan, jeśli nie zostanie on odkryty ktoś jeszcze stanie się celem dla niego … Współczesność z odcieniem wiktoriańskiego klimatu grozy, już to jest intrygujące. Jeśli do tego dodamy zbrodnie, jesienną porę, oczywiście z angielską pogodą w tle oraz policyjne dochodzenie, gdzie główną rolę odgrywa intelekt i śledcza intuicja to dostaniemy kanwę do prawdziwego kryminalnego majstersztyku. Jednak na tym nie koniec, gdyż tajemnice oraz oryginalni bohaterowie jeszcze podbijają stawkę. O jakiej książce piszę? „Puste jest piekło” Elly Griffiths jest mocno zagadkowym kryminałem, wykorzystującym po części gotyckie elementy literackie, jaki od początku do końca nie pozwala oderwać się od siebie. Autorka doskonale wykorzystała wybrane przez siebie ramy do stworzenia historii pełnej niewiadomych, chociaż toczącej się w raczej kameralnej atmosferze, co jeszcze podbija całość. Wielogłosowa narracja pozwala czytelnikom poznać różnorodne perspektywy spojrzenia na kluczowe wydarzenia oraz detale istotne dla narratorów. Przekazane w ten sposób informacje rozjaśniają niektóre sekrety, lecz jednocześnie są źródłem nowych pytań. Aura zagęszcza się z rozdziału na rozdział, grono podejrzanych nie jest duże, lecz ziarno niepewności zasiane zostaje w odpowiednich momentach. Coś jeszcze dodaje smaku tej lekturze – cienie literackich dzieł oraz najbardziej z niej wyrazistego, chociaż fikcyjnego, podkreślających punkty zwrotne fabuły. Elly Grifiths dała czytającym książkę, otwierającą drzwi do opowieści owianej morderczą mgłą, w jakiej prawda, iluzje i domysły tworzą niesamowitą układankę, której ułożenie wymaga dostrzegania szczegółów i nieschematycznego spojrzenia na to, co miało, ma i być może zdarzy się..

Początkowo historia ukryta na kartkach powieści Elly Griffiths "Puste jest piekło" nie wciągnęła mnie. Nawet bym powiedziała, że między nami nie zaiskrzyło. Musiałam wgryźć się w całą historię, żeby ją lepiej zrozumieć. Im dalej tym było lepiej. Środek był lepszy od początku, a końcówka książki była najlepsza. Autorka Elly Griffiths stworzyła ciekawą fabułę. Ktoś stworzył książkę, ktoś według niej morduje. Przy zwłokach zostawia cytat z książki. Czy autor i sprawca to ta sama osoba? Podejrzanych będzie wiele, tylko czy wśród nich będzie prawdziwy morderca? Tego dowiecie się, czytając książkę "Puste jest piekło". Zakończenie troszkę mnie przeraziło. Powiem tak, nie spodziewałam się takiego zwrotu akcji. Bardzo dobrze rozrysowane postacie. Fabuła idealnie mroczna, a akcja wartka. Gdyby nie początek książki byłoby idealnie, ale pierwsze śliwki robaczywki. Dałam książce szansę i nie zawiodłam się. "Puste jest piekło" jest pierwszą częścią z cyklu "Kaur Harbinder". Nie mogę się doczekać kolejnej części. Ta powieść jest idealna dla wszystkich fanów twórczości Agathy Christie i Kate Morton. Jeżeli uwielbiacie obie panie to historia ukryta na kartkach powieści Elly Griffiths "Puste jest piekło" powinna przypaść wam do gustu. Nie zrażajcie się początkiem, po prostu czytajcie dalej, a otrzymacie soczysty thriller. Tutaj wszystko może się zdarzyć. Czy jesteście ciekawi tej historii? Poznałam tutaj dwie bohaterki. Jedną z nich jest detektyw sierżant Kaur Harbinder, która ukrywa coś przed swoimi rodzicami. Byłam ciekawa czy odważy się i powie prawdę swoim najbliższym. Ma około 35 lat. Mieszka ze swoimi rodzicami. Prowadzi sprawę pewnego morderstwa. Czy znajdzie sprawcę nim będzie za późno? Ciekawa postać. Drugą bohaterką jest Clare Cassidy dziewczyna, która tworzy mroczną powieść dotyczącą życia i twórczości R.M. Hollanda. Ma 10-letnią córkę. Uczy angielskiego w gimnazjum w Talgarth. Uczestniczy w kursie kreatywnego pisania. Polubiłam tę bohaterkę. Ciekawa jestem czy i wy ją polubicie. W książce "Puste jest piekło" przeczytacie "Dzienniki Clare". Dzięki nim dowiecie się więcej, co aktualnie przeżywa ta bohaterka. Czy pisaliście kiedyś własne dzienniki? Pierwszą ofiarą tajemniczego mordercy jest nauczycielka języka angielskiego w gimnazjum w Talgarth — Ella Elphick. Dlaczego została zamordowana? Kto miał motyw, żeby ją zabić? Kto będzie kolejną ofiarą psychopaty? Książka "Puste jest piekło" składa się z trzynastu części i 47 rozdziałów. Warto ją przeczytać.

Och, co to była za powieść! Wiem, że jest tu sporo wielbicieli klimatycznych thrillerów – mam dla Was absolutnie wyjątkową propozycję! Przesiąkniętą wyjątkowym klimatem wyrafinowanej zbrodni, podszytą wiktoriańskim akcentem, z mnóstwem charakterystycznych bohaterów. Nawet nie wiem od czego zacząć – ponad 400 stron trzymającej w ciągłym napięciu wielowątkowej historii zrobiło na mnie wrażenie na wielu płaszczyznach. Zacznę może od bohaterów, których Elly Griffiths wykreowała po mistrzowsku. Skomplikowane postaci, które walczą z demonami przeszłości, własnymi uprzedzeniami i ograniczeniami…ach i najważniejsze! Każda z nich może być brutalnym zabójcą, który inspiruje się starym wiekowym opowiadaniem i skrupulatnie eliminuje każdego, kto stanie na drodze do jego celu. Doskonałym pomysłem (jak zawsze!) była narracja z perspektywy trojga bohaterek, dzięki czemu mogłam lawirować między trzema punkami widzenia. Ale „Puste jest piekło” to przede wszystkim doskonała koncepcja połączona z wyjątkowym klimatem. Nie dość, że popełniane morderstwa są zuchwałe, to jeszcze oparte na dziewiętnastowiecznym opowiadaniu grozy. Nie brak tu licznych odniesień do klasycznych tekstów, inspiracji mistycyzmem, niespodziewanie pojawia się nawet wątek nadprzyrodzony i romantyczny. I choć może wydawać się, ze wszystkiego jest w książce za dużo, to gwarantuję, że Autorka sprytnie porusza się w wykreowanej przez siebie fabule. Wracając do genialnego klimatu – niektórzy mogą się ze mnie śmiać, ale stare, zabytkowe domostwa (w powieści taki stary budynek został przekształcone w gimnazjum) pełne sekretnych pokoi, pokrytych drewnem ścian pamiętających najbardziej dramatyczne historie oraz wszędobylskie obrazy i dywany robią robotę! Jestem zachwycona! Nowa seria o młodej detektyw zapowiada się doskonale. Wyjątkowe połączenie wątków, sielska atmosfera brytyjskiej prowincji, zbrodnie budzące strach i przerażenie szkolnej społeczności oraz zagmatwane śledztwo – to wszystko idealnie pasuje, zaciekawia i pobudza apetyt na więcej. Prawdziwe cacuszko czytelnicze dla wszystkich fanów thrillerów podszytych atmosferą grozy!