Dublerka (okładka miękka)

Dobra lektura, dobrze się czyta. Świetnie upływa czas przy lekturze.

Czytałam już książki napisane w duetach, ale nie sięgnęłam nigdy po powieść napisaną przez cztery autorki. Byłam ciekawa, jak im to wyszło. Przyznam, że podobał mi się w sposób, w jaki książka została skonstruowana i podzielona. I choć wiadomo, którą część napisała jaka autorka, całość czytało się naprawdę przyjemnie. W swojej powieści wykreowały cztery matki, wokół których tak naprawdę wiele się kręci. To one są naszymi bohaterkami, każda jest inna, mają swoje sekrety, ale też każda zrobi wszystko, by chronić swoje dziecko. Tylko jak daleko są w stanie się posunąć? Cały czas pragną udowadniać, że jedna jest lepsza od drugiej. Tak naprawdę cokolwiek by się nie działo, gdzieś ciągle pozostawała ta rywalizacja, nawet gdy grały w jednej drużynie. Początkowo historia mnie nie wciągnęła, nie będę ukrywać, ale im dalej byłam, tym akcja coraz bardziej mnie ciekawiła i miałam swoje podejrzenia, które z czasem okazały się być nieprawdą, ale mimo wszystko było dużo kwestii, które nie były dla mnie wielkim zaskoczeniem i tego mi tutaj zabrakło. Chociaż nie wszystko było dla mnie oczywiste, ale mimo wszystko oczekiwałam ich trochę więcej. Ważne jest też, że wszystkie wydarzenia są przeprowadzone w sposób wyraźny, czytelnik nie gubił się w natłoku informacji. Autorki wprowadziły trochę zamętu w życie bohaterów i starały się mieszać. Choć „Dublerka” mi się podobała, to jak już wspominałam, zabrakło mi elementu większego zaskoczenia. Nie było tu nic, co by mnie na moment zatrzymało. Trochę szkoda, naprawdę. W jakimś stopniu czuję się przez to zawiedziona, ale też nie mogę powiedzieć, że jest to zły thriller. Brakowało mi jeszcze jednej rzeczy: budowania napięcia, bo chociaż treść mnie wciągnęła i wzbudziła ciekawość, nie wyczekiwałam ze wstrzymanym oddechem co będzie dalej i jak potoczą się dalsze losy. Plus za tajemnice, które się pojawiają i które skrywa w sobie każda z matek, ale nawet one mnie nie zszokowały. Sama nie wiem do końca, co sądzić o tej książce, bo z jednej strony mi się podobała, z drugiej sądzę, że mogłoby być lepiej. Mam więc nadzieję, że jeśli autorki jeszcze kiedyś zdecydują się napisać książkę w takim gronie, to wyciągną z niej więcej i stworzą coś lepszego.

Książka wciągnęła mnie od początku, bo mamy tutaj naprawdę fajny pomysł na fabułę. W elitarnej szkole, gdzie dziewczyny rywalizują ze sobą o role, dochodzi do tajemniczych incydentów, które mają wystraszyć uczennice. Jednak zagadką jest nawet to, w kogo dokładnie skierowany jest atak. Kiedy dyrektor szkoły przyjmuje nową dziewczynę, która ma pomóc oczyścić atmosferę, wszystko komplikuje się jeszcze bardziej. Czy dojdzie do tragedii? _ Niestety poza dobrym pomysłem i naprawdę wciągającym początkiem, książka zaczęła mnie męczyć. Dlaczego? Dość szybko domyśliłam zakończenia, a po drodze właściwie zbyt wiele się nie działo. Akcja płynie bardzo wolno, a bohaterowie potrafią zirytowac. Zwłaszcza nowa uczennica, która okropnie działała mi na nerwy. Ciężko mi ocenić te pozycje. Niby czytało mi się dobrze do pewnego czasu, ale brak większego zaskoczenia jednak zawsze odbiera przyjemność z lektury. W mojej opinii książka zła nie jest. Czegoś jej brakowało, ale warto sięgnąć i wyrobić sobie własne zdanie.

W moje ręce trafił thriller psychologiczny napisany przez cztery autorki. Przy takich książkach zawsze zastanawia mnie kwestia jej spójności – cztery pisarki i każda na pewno ma swoją wizję. Podczas lektury widziałam oczami wyobraźni cztery kobiety przy kawie i ich burzę mózgów przy wymyślaniu fabuły. Cztery nastolatki pracujące na swoją karierę aktorską. Cztery matki, a każda z własną wizją swojego dziecka. Osiem osobowości – każda inna, z własnym planem na przyszłość. Jess – początkująca aktorka znajduje w swojej szkolnej szafce zniszczoną pozytywkę baleriny, która niewątpliwie jest groźbą. Podejrzenie pada na Ruby, która już wcześniej popadała w konflikty z koleżankami. Jednakże w szkole zaczynają się dziać dziwne rzeczy i pojawia się ta piąta – przerażająca i tajemnicza Imogen. Każdy ma swoje tajemnice, a w tej książce jest ich wiele, więc daruję sobie ich przytaczanie. Akcji i wydarzeń, jest tak dużo, że nie sposób opisać wszystkich, nie rozwlekając się przy tym. Czytelnik musi zmierzyć się z tym sam, co następuje szybko, bo książkę czyta się ekspresowo. Być może właśnie dzięki narracji, podzielonej między bohaterów. Poszczególne wydarzenia są więc rozpatrywane z kilku perspektyw, dzięki czemu spojrzenie czytelnika ma szansę być obiektywne. Historia jest spójna, bohaterowie są świetnie skonstruowani. Cztery matki to także cztery różne koncepcje macierzyństwa. Każda z nich ma swoją własną wizję wychowania córki i każda jest przekonana o swojej nieomylności, dla dziecka są w stanie zrobić wszystko, są skłonne do wielu wyrzeczeń i poświęceń. Ale czy tylko to jest ich myślą przewodnią macierzyństwa czy może są również ich niezrealizowane marzenia? Matczyna miłość jest tu silniejsza niż moralność. Początkowo ma się wrażenie, że głównymi bohaterkami, są cztery uczennice. Na końcu tej literackiej przygody wiemy już, że było to mylne wrażenie. To matki są tu głównymi bohaterami i ich wybory życiowe, zasady którymi kierują się w życiu i wnioski, które potrafią wysnuć. A zakończenie? Mnie zaskoczyło i z pewnością nie rozczarowało. Po raz kolejny książkę można podsumować stwierdzeniem: ludzie kłamali, kłamią i zawsze będą kłamać!

Nieporozumienia i żale między czterema przyjaciółkami wydawały się już wyblaknąć, gdy na scenie pojawiła się nowa aktorka. Czy to dzięki niej całość znów przybrała dramatyczny obrót? Czy wkroczenie do akcji matek dziewczynek pomoże czy przeszkodzi w powstrzymaniu katastrofy? “Dublerka” to literacki eksperyment. Thriller psychologiczny powstały we współpracy czterech znanych brytyjskich autorek. Byłam szalenie ciekawa, czy taka powieść może okazać się sukcesem. Nie do końca ufałam temu pomysłowi, nie wierząc, że cztery różne style mogą ładnie się połączyć w całość. Tymczasem fabuła książki naprawdę mnie zaintrygowała i ani razu nie pomyślałam, że coś w niej nie zagrało. Powieść stanowi interesujące, realistyczne i działające na wyobraźnię zderzenie świata matek i ich córek. Choć na pierwszy rzut oka może nie brzmieć to magnetyzująco, to wraz z kolejnymi rozdziałami bardzo łatwo się w tę historię zaangażować. W „Dublerce” problem mają nie tylko nastolatki i nie tylko wokół nich toczy się akcja. Ich matki mają niemniej na sumieniu. Wraz z rozwojem akcji przekonujemy się, że każda z bohaterek ma coś do ukrycia, a tajemnice i sekrety mają wyjątkowo mroczne zabarwienie. Współautorki powieści mocno skupiły się na warstwie psychologicznej, poświęcając sporo miejsca na refleksje i emocje przedstawionych postaci. Każdy rozdział został oddany innej matce, dzięki czemu mamy szansę, by lepiej im się przyjrzeć i bliżej je poznać. A one z czasem zdradzają coraz więcej, pokazując czytelnikowi wiele twarzy. Można by powiedzieć, że zmieniają się na naszych oczach, co przewrotnie pokazuje autentyczność i prawdziwość oraz podkreśla, że życie może zaskoczyć nie raz i nie dwa. Ta książka nie byłaby jednak warta poświęcenia jej zbyt wiele uwagi, gdyby nie rozwijająca się stopniowo intryga. Mimo że momentami, szczególnie na początku, może się wydawać, że całość zbyt wolno nabiera rozpędu, to z czasem na jaw wychodzą kolejne sekrety, a atmosfera się zagęszcza. Bardzo podobał mi się rozwój wydarzeń i napięcie w dużej mierze bazujące na psychologii postaci, a mniej na brutalności. Wydaje mi się, że wyjątkowo pasowało to do opisywanej historii. Pierwszoosobowa narracja również zasłużyła na uznanie. Cenię taki sposób pokazywania wydarzeń i bohaterów. Dzięki temu opowieść zdaje się nabierać bardziej osobistego wydźwięku i mocniej działać na wyobraźnię. Styl autorek dobrze współgrał w powieści, a różnice nie podzieliły ich, a połączyły. „Dublerka” to naprawdę dobra rzecz. Ciężko mi do czegokolwiek się przyczepić. Wszystko zagrało, a całość okazała się niezmiernie udana. A co więcej, mogłam nieco przyjrzeć się autorkom, których twórczości wcześniej nie znałam. Polecam.

Wspaniała, zaskakująca. Po lekturze ostatniej książki Parys martwiłam się, że autorka zaczyna tracić to coś, ale w tym zespole odzyskała swoją iskierkę.

Gdyby każda z autorek pisała, tak jak razem w cztery, mielibyśmy zapewne do czynienia z geniuszem. Ale że ideałów nie ma to i tu coś zazgrzytało. Zanim jednak o tym - kilka słów o twórczyniach tego bestselleru, jak mniemam. ClareMackintosh - to postać zupełnie mi nieznana. Jak donoszą media, przez dwanaście lat pracowała w policji, a wiedzę i doświadczenie tam zdobyte, z sukcesem przelewa na papier. „Pozwolę ci odejść" był jej literackim debiutem. Dziś na koncie ma już kilka kolejnych thrillerów psychologicznych, w tym 'Dublerkę". B.A. Paris - to już literacka gwiazda, a to za sprawą powieści "Za zamkniętymi drzwiami”, która w Wielkiej Brytanii osiągnęła status platynowego bestsellera. U nas zabłysnęła z równie wielką mocą. Do jej książek wciąż ustawiają się kolejki w bibliotece. Sophie Hannah jest za to najbardziej znana mi autorką. Jest angielską poetką, autorką książek dla dzieci i powieściopisarką, o czym świadczą jej liczne sukcesy zawodowe. I ostatnie nazwisko, to HollyBrown - które słyszę po raz pierwszy. Zapewne dlatego, że jej książki dotąd nie ukazały się w polskim przekładzie. Po publikacji "Dublerki" być może się to zmieni. Nie ukrywam, że dałabym się skusić jej powieści. Tym bardziej że to właśnie jej teksty miały szczególną moc — tak przynajmniej mi się wydaje, bo sporo w nich pozaznaczanych przeze mnie fragmentów. Czas wracać jednak do fabuły i tego, co dzieje się na łamach kart powieści. Tłem powieści jest jedna z najbardziej prestiżowych szkół, w której kształcą się młodzi artyści. Akademia przygotowuje właśnie sztukę, w której główna rola może otworzyć co niektórym drogę do sławy i kariery. Nic dziwnego więc, że w jednej chwili przyjaźń zamienia się w gorzką rywalizację. Do tego jeszcze pojawia się ktoś obcy. Kolejna rywalka, która zagraża zdobytej pozycji nie tylko samych uczennic. Nie byłoby jednak tego złego, gdyby nie ich matki. Cztery dorosłe kobiety, których niepohamowana ambicja niemal zżera z zazdrości. Każda z nich tylko na pozór dba o dobro swoich córek, a tak naprawdę... ? Każda z nich nosi w sobie pewną tajemnicę. Choć jedne mniej, inne bardziej niewinne. A ich "przyjaźń" - to jedynie farsa, udawana postawa. Chyba że... będą miały tego samego wroga, a to już znacznie bardziej zmienia postać rzeczy. Niestety wróg, który czai się i sieje terror jest wciąż anonimowy. To, co w "Dublerce" zasługuje na uznanie to zarówno lekkość pióra, z jaką piszą wszystkie autorki oraz spójność fabuły, która na domiar tego wciąga od pierwszych stron. Intryga, która rozsiały w umyśle czytelnika za sprawą tych kilku bohaterek, potrafi naprawdę spędzić sen z powiek. Udana wydaje się, być też konstrukcja powieści, która pozwala czytelnikowi niemal do samego końca na własne dywagacje i bądź co bądź nieudane próby rozwikłania zagadki. Samo zaś zakończenie powieści nie tyle zaskakuje, ile okazuje się, mieć zupełnie inny wydźwięk niżby zakładały temu zasady gry, do których przyzwyczaiły nas klasyczne kryminały i thrillery. I tu właśnie coś mi zazgrzytało. Powieść sama w sobie jest jednak dobrą, nawet bardzo dobrą rozrywką literacką. Niezobowiązującą. Mało wymagającą od czytelnika. Lekką w odbiorze i przyjemną dla zmęczonych zmysłów. Nic tylko czytać.

Po autorkach spodziewałam się dużo lepszej książki 😭😩

FABUŁA: W tej książce przenosimy się do świata czterech nastolatek i ich matek, których życie toczy się wokół występów dziewczyn w prestiżowej akademii sztuk scenicznych w Londynie. Do tej pory i starsze i młodsze pokolenie tworzyło swoją bandę czterech, ale historię poznajemy w momencie, gdy między matkami dochodzi do rozłamu. Zdrowa rywalizacja nie trwała długo i szybko konkurencja przerodziła się w chorą walkę o bycie najlepszą aktorką, najlepszą matką, najlepszą przyjaciółką… Warto wspomnieć, że każda z matek ma inne, często bardzo skrajne podejście do wychowania swojej córki oraz do jej kariery aktorskiej, więc do konfliktu nie trzeba wiele. W tej pełnej napięcia i dusznej atmosferze zjawia się kolejny gwóźdź do trumny, czyli Imogen - nowa uczennica, piąta w bandzie i niezwykle tajemnicza osoba. PLUSY: + Historia jest spójna, a wszystkie elementy i zdarzenia zgrabnie układają się w jedną całość. Wiedząc, że „Dublerkę” pisały 4 różne autorki miałam obawy, że będzie brakowało rozwinięcia pewnych wątków lub że zakończenie będzie wzięte z kosmosu, ale nic z tego! Od początku do końca wszystkie elementy układanki dobrze ze sobą współgrają, historie opowiadane przez kolejne bohaterki mają powiązanie między sobą i nie wyczułam żadnej różnicy między czytaniem tego tytułu, a książki pisanej przez jednego autora. + Ta książka porusza wiele ważnych tematów, a głównym jest oczywiście damska rywalizacja, która została przedstawiona z najróżniejszych perspektyw. Niezdrowe ambicje rodziców, którzy swoje niespełnione marzenia (w tym wypadku u aktorstwie) na siłę przelewają na dzieci, uzależnienia, przemoc psychiczna i fizyczna, szantaż, to tylko niektóre z poruszanych tu kwestii. + W bardzo istotnej chwili szczerości matki ujawniają stopniowo sekrety z przeszłości i ten fragment książki bardzo dobrze pokazuje jak ważna jest szczerość, a każde kłamstwo prędzej czy później wyjdzie na jaw. Gdy tylko matki chciały odkryć jedną tajemnicę szybko okazało się, że każdy w tej książce coś ukrywa, kręci i kombinuje na swój własny sposób, tyle, że każdy ma inny cel. - Trzeba mieć na uwadze, że sięgamy po „thriller psychologiczny”, w którym warstwa psychologiczna zeszła na dalszy plan. O ile problemów i ważnych tematów, o których wyżej wspomniałam jest cała masa to w gruncie rzeczy nie wiemy dokładnie co siedzi w głębi umysłów naszych bohaterów. Nie ma tu głębokiej refleksji matek czy córek nad tym z czym mierzą się często w samotności, a od tego gatunku wymagam jednak szerszego ukazania portretów psychologicznych postaci. PODSUMOWANIE: „Dublerka” to thriller psychologiczny, który skupia się na damskiej rywalizacji, ale także przyjaźni, która może przetrwać wiele zwłaszcza jeśli ma się wspólnego wroga. Pokazuje także w jak dużym stopniu to nasza przeszłość wpływa na nasze obecne decyzje i jak duży wpływ na codzienność mają relacje rodzinne. Podczas czytania historii skupionej wokół teatralnych występów dostrzegłam, że każdy z nas tak naprawdę jest aktorem, jeśli nie na scenie to w życiu i cztery brytyjskie autorki ukazały to bardzo wyraźnie. Jeśli lubicie ten gatunek to ciekawą, szybką akcję i dużą dawkę problemów psychologicznych tu dostaniecie, ale jeśli chodzi o zagłębianie się w umysł bohaterów to nie poświęcono temu zbyt wiele miejsca. Idealny thriller do zabrania na wakacyjny weekendowy wyjazd, który przeniesie was w świat teatru, kłamstw i zagmatwanej przeszłości bohaterów.

„Dublerka” to powieść, która powstała na potrzeby brytyjskiej platformy audio- i e-booków. Cztery brytyjskie pisarki specjalizujące się w thrillerach psychologicznych: B.A. Paris, Clare Mackintosh, Sophie Hannah i Holly Brown zostały poproszone o wymyślenie fabuły i spisanie jej z podziałem na role, tak by historia mogła zostać nagrana w odcinkach. Audiobook w Anglii odniósł duży sukces, więc krótko po nim wydana została książka. W Polsce pierwszy odcinek audiobooka i książka ukazały się jednocześnie, a za ich realizację odpowiedzialne jest wydawnictwo Albatros i Empikgo. Ja pierwszych dwóch odcinków wysłuchałam – resztę przeczytałam w formie tradycyjnej. Pierwsza połowa książki mocno wciąga, później napięcie nieco spada. Na plus historii trzeba zaliczyć ciekawe i różnorodne postacie czterech głównych bohaterek – mam czterech przyjaciółek uczęszczających do akademii sztuk scenicznych. Każda z nich przedstawia sobą inne wartości – łączy je jedno – miłość do swoich córek. Warto też wspomnieć o tematach, które poruszane są w książce jak nękanie, nałogi czy życiowe priorytety. Nie jest to na pewno powieść wybitna, ale w celach rozrywkowych i wypoczynkowych nadaje się całkiem dobrze.