Dublerka (okładka  miękka, 07.2020)

4 matki i 4 córki. Niby przyjaciółki, a jednak rywalki. Matki walczą o dobro własnych córek, choć dla każdej z nich oznacza to coś innego. Córki, choć tak bardzo różne od siebie, trzymają się razem i pomimo dawnych konfliktów, wciąż mocno się przyjaźnią. Wszystkie jednak chodzą do najbardziej prestiżowej szkoły sztuk scenicznych w Londynie, a tam zawsze wygrywa najlepszy. I nagle pojawia się ta nowa - to ona ma załagodzić relacje pomiędzy czwórką przyjaciółek. Tymczasem dochodzi do takiej eskalacji konfliktu, która zagraża życie dziewczyn. Kim tak naprawdę jest ta nowa i jaki jest cel pojawienia się jej w tej szkole? Odpowiedź zaskakuje... „Dublerka” to powieść napisana przez cztery autorki i to jest jej największy minus. Choć pomysł na książkę jest świetny i jest w stanie wciągnąć czytelnika, to jednak widać że powieść pisana była przez różne osoby. Każda z autorek ma swój styl i gdy przechodziło się z rozdziału napisanego przez jedną z nich do rozdziału autorstwa innej, coś zgrzytało. Ogólnie jednak myślę, że książka może się podobać, bo trzyma w napięciu do ostatniej strony. #dublerka #aktorki #przedstawienie #wyścigszczurów #rywalizacja #kariera #konkurentki #nowa #prześladowanie #niewinność #intrygi #kłamstwa #przeszłość #zemsta #śmierć #tajemnice #prawda

Niestety bardzo się zawiodlam. Przy takiej współpracy wybitnych pisarek spodziewałam się świetnej pozycji, a tu wielkie rozczarowanie.

Dobry, lecz nie porywający, a jednocześnie nieoczywisty z wartką akcją, warto przeczytać tę pozycję.

Czy miks autorów może gwarantowane sukces? Niekoniecznie. Bez wątpienia zaś to ryzykowny zabieg, każdy autor delikatnie różni się stylem pisania, jeden drugiemu nie dorównuje w tempie, energii, emocjach. W "Dublerce" aż tak tego nie widać - wychodzi dość spójna całość, dobrze dopracowana, lecz... aż za dobrze. O tym jednak później. Elitarna szkoła teatralna w Londynie ma w swoich zasobach wiele utalentowanych młodych dziewcząt, lecz jak to bywa wśród młodzieży - hormony buzują, poczucie rywalizacji bierze górę, a wtedy łatwa droga do ciosów poniżej pasa. Cztery autorki, cztery matki, cztery skrajnie różne nastolatki. Czy takie kwartety mogą wróżyć coś interesującego? Bestsellerowe autorki podjęły to ryzyko i wspólnie skomponowały rywalizację na dwóch płaszczyznach pokoleniowych: matki - każda inna, z odrębnymi priorytetami, jak i tajemnicami oraz córki - młodsza wersja nieidealnych matek z równie mocną zaciętością względem siebie. Prześladowanie, na pozór łagodne żarty, które noszą znamiona śmierci i one: matki, córki, kobiety tańczą w rytm muzyki jednego dyrygenta. Ktoś nim jest? Już wcześniej docierały do mnie głosy, że z tej mieszanki nie może wyjść nic dobrego, ale co to za aktor, który bez parania się graniem mówi o aktorstwie? Sprawdziłam zatem i tak, większość się nie myli. Sam pomysł wydaje się być ciekawy, lecz odnoszę wrażenie, że co zmiana narratora to wałkowany ponownie temat, a akcja stoi niemal w miejscu. Relacja między kobietami nie zyskuje głębi i o ile u dziewcząt to może wydawać się normalne o tyle u dorosłych kobiet to razi po oczach. Przyjaźń miesza się z nienawiścią zarówno u jednych, jak i u drugich, a zakończenie? Cóż, w połowie "Dublerki" co uważniejszy czytelnik je zauważy, więc nie ma co liczyć na wielki finał, który może podnieść książkę z kolan. Rzadko kiedy mam okazję czytać książki pisane przez kilku autorów, lecz jeśli mają one wyglądać tak, jak "Dublerka" to chyba się nie polubimy.

Historia czterech matek i ich czterech córek a każda z nich marzy o karierze aktorskiej. Team nastolatek, który rok wcześniej o mało się nie rozpadł w wyniku nękania jednej koleżanki przez drugą, w  nowym roku szkolnym funkcjonował w miarę poprawnie. Wszystko szło dobrze dopóki w szkole nie pojawiła się nowa dziewczyna Imogen, która na siłę została przypisana do ich paczki. Koszmar nękania wrócił na nowo, jednak tym razem ofiarą był kto inny. Matki za wszelką cenę chcą odkryć tożsamość sprawcy, co tylko tylko powoduje wyjście na jaw ich własnych sekretów... Mieliście kiedyś tak, że opisany wygląd postaci kompletnie nie współgrał z Waszym wyobrażeniem o niej? Ja tak miałam w przypadku Imogen. W książce opisana jest jako blondynka z niebieskimi oczami a w mojej wyobraźni była ciemnooką mulatką o brązowych włosach. Wtf?! Oo Przechodząc jednak do sedna, uważam że warto przeczytać tę książkę chociażby dlatego, żeby uświadomić sobie do czego może prowadzić nękanie wśród nastolatków. Sposoby opisane w książce są niesamowicie wyszukane, ale prowadzą do jednego - stłamszenia ofiary. Historia posiada wiele opisów, przez które ciężko było mi przebrnąć a w każdej części w mojej głowie formułowały się nowe pytania. Polecam bardziej jako książkę psychologiczno-społeczną niż jako thriller.

Dublerka" napisana przez cztery bestsellerowe autorki. Pomysł był ciekawy, ale niestety to nie jest książka, która mnie zachwyciła. Początek książki był zagmatwany, gdyż przedstawia losy różnych kobiet i ich córek. Sama fabuła jest napisana dobrze, poznajemy tajemnice bohaterów, tylko zabrakło napięcia, niepewności oraz dobrego zakończenia, gdyż szybko domyśliłam się, kto jest sprawcą. Uwielbiam twórczość B.A.Paris, a w moim odczuciu jest to najsłabsza jej powieść.

Książka niestety mnie rozczarowała, a nawet zmęczyła. Postaci mało realne i bardzo nipoprawne psychologicznie. Matki nastolatek traktują córki jakby były w podstawówce... Ciekawe i raczej zaskakujące jest samo zakończenie, ale tylko to ratuje tę historię. Ogólnie polecam czytalnikom S. Hannah, bo chyba jej pomysł i styl daje się tutaj wyczuć przede wszystkim. Oceniam 3/5

Ciekawa książka choć pozostałe tytuły 1. Za zamkniętymi drzwiami, 2. Pozwól mi wrócić 3. Na skraju załamania były najlepsze. Trzymały w napięciu i chciało się je czytać i czytać. Tu akcja jest rozwleczona, jest wielu bohaterów i jakoś tak męczy fakt, że trzeba się skupić kto jest kto zamiast czerpać radość z treści. Ale książak jest ciekawa.

Ciekawa książka choć pozostałe tytuły 1. Za zamkniętymi drzwiami, 2. Pozwól mi wrócić 3. Na skraju załamania były najlepsze. Trzymały w napięciu i chciało się je czytać i czytać. Tu akcja jest rozwleczona, jest wielu bohaterów i jakoś tak męczy fakt, że trzeba się skupić kto jest kto zamiast czerpać radość z treści. Ale książak jest ciekawa.

Ciekawa książka choć pozostałe tytuły 1. Za zamkniętymi drzwiami, 2. Pozwól mi wrócić 3. Na skraju załamania były najlepsze. Trzymały w napięciu i chciało się je czytać i czytać. Tu akcja jest rozwleczona, jest wielu bohaterów i jakoś tak męczy fakt, że trzeba się skupić kto jest kto zamiast czerpać radość z treści. Ale książak jest ciekawa.