Droga białych kwiatów (okładka  miękka, 06.2022)

🌼Literatura obyczajowa, w której Autorka nie boi się pokazać czegoś innego. Kiedy wydaje się, że wiemy, w jakim kierunku podąży historia, to nagle okazuje się, że zmienia swój bieg. Dużo tu silnych emocji i braku umiejętności ich okazywania, prób zrozumienia drugiego człowieka, walki o spełnienie w życiu oraz pozorów, które uczą. Ważne, momentami trudne decyzje, które podejmuje Hania oraz życiowe zagadnienia przedstawione zostały w sposób subtelny i w pięknym stylu. Interesująco pokazane relacje: matka — córka, przyjaciółki, damsko — męskie i nauczycielka — uczniowie, gdzie młodzi ludzie z potencjałem mogą nauczyć czegoś dorosłych. Piękny obraz metamorfozy z morałem, gdzie główna bohaterka, przechodząc przemianę zyskuje tożsamość. Oczami Hani widzimy jej świat, podejście do życia i do sytuacji, które ją spotykają. Dzięki temu zabiegowi czujemy wszystko razem z nią, jednak przez to mamy tylko jednostronny obraz, trochę zaburzający postrzeganie innych bohaterów. Nie ma przegranych, ale czy są zwycięzcy tej jakże wyboistej drogi? 🌼Polecam powieść dojrzałą, mądrą, prawdziwie przejmującą z zachwycającym przewodnikiem po dorosłości. Droga Autorko oklaski, kurtyna ❤️

Po lekturze debiutu Marty Lenkowskiej "Wszystko będzie" dobrze niecierpliwie czekałam na kolejną powieść. Zaintrygowana, zachwycona stylem pisarskim z podekscytowaniem przeczytałam "Drogę białych kwiatów", która wczoraj miała swoją PREMIERĘ. Jestem zdania, że to powieść z tych, od których nie można się oderwać do ostatniej kropeczki. Bohaterowie poprzez prawdziwe, życiowe wybory, doświadczenia stają nam się bliżsi, możemy się z nimi identyfikować. Kibicujemy im, wspólnie przeżywamy rozczarowania, radujemy się z sukcesów. To historia, która sprawiła, że pomimo życiowego pędu zatrzymałam się i znalazłam czas dla samej siebie. Dla swoich myśli, uczuć, na chwilę byłam tylko ja i książka. I to jest piękne, mogłam czerpać i zanurzać się w opowieści. Hania po nieudanym egzaminie, który zamyka jej drogę do kariery akademickiej, wraca do rodzinnego domu. Zrezygnowana, bez planów i pomysłu na siebie, podejmuje pracę w miejscowym lumpeksie. Kiedy niespodziewanie otrzymuje propozycję pracy jako nauczycielka w toruńskim liceum, postanawia zaryzykować i chwycić tę szansę, aby zacząć nowy etap w życiu. Zupełnie sama kroczy w nieznane. Dzieli mieszkanie ze współlokatorką Kamą, której wiecznie nie ma w domu. Jaka jest Kama, czy znajdą porozumienie i będą dla siebie wsparciem? Początkowe problemy w pracy, opór współpracowników w szkole, który według Hani istnieje, powoli ustępuje. Nowe znajomości wiele wnoszą w jej życie. Natalia, która pełni funkcję bibliotekarki, mierzy się z problemem małżeńskim. Czy znajdzie siłę i odwagę, aby przeciwstawić się i zadbać o siebie i o swoje pragnienia? Przyjaciółka Edyta, kobieta twardo stąpająca po ziemi boryka się z podejrzeniem choroby. Doskonale czułam jej lęk, obawy, gdyż sama jestem właśnie w tym punkcie, gdzie tylko trzeba czekać i na nic nie mamy wpływu. Jak dobrze czasem poczuć takie emocje, to, że nie jesteśmy odosobnione w tym zawieszeniu. To bardzo ważne. Jestem pewna, że i pozostali bohaterowie jak Milena, właścicielka klubokawiarni, czy Leon zdobędą Waszą sympatię. Dla równowagi autorka wplotła losy Łucji, odkrywamy jej przeszłość i decyzje, jakie podjęła. Ta postać wywołała we mnie mnóstwo emocji. Nie do końca ją rozumiem i właściwie nieco współczuję. Jaką skrywa historię i jak Wy zareagujecie na jej postępowanie, jestem bardzo ciekawa. Poruszająca akcja, na jaką wpadli uczniowie liceum, chęć niesienia pomocy koleżance, wspólne działania wywołują uśmiech na twarzy. Kontakt pomiędzy nauczycielem a uczniami, porozumienie jest do pozazdroszczenia. To powieść wielowątkowa, poruszająca, wywołująca mnóstwo emocji, uświadamiająca i dająca motywację do działania. Wiele z niej wyniosłam dla samej siebie. Jestem pewna, że podobnie jak i ja poczujecie ciepełko bijące z tej książki.

Hania po tym jak zawaliła egzamin i zaprzepaściła marzenia o karierze akademickiej, powraca do rodzinnego domu. Nie ma pomysłu na siebie, dlatego, gdy niespodziewanie dostaje propozycję objęcia posady nauczycielki języka polskiego w jednym z toruńskich liceum, nie zastanawia się zbyt długo. Toruń stawia przed nią sporo wyzwań i problemów z którymi przyjdzie się jej zmierzyć, ale również odkryje siebie na nowo. Marta Lenkowska potrafi wejść w głąb serca czytelnika i wywołać w nim tornado. Po raz drugi pokazała ile pracy oraz pasji wkłada w napisane przez nią historie. Wszystko jest dopracowane, przemyślane, warsztat pisarski jest lekki, doskonały, a postaci które tworzy są niesamowicie realne i możemy się z nimi utożsamiać. Hania nie jest kobietą wydealizowaną, piękną z samymi zaletami jak w większości książek, wręcz przeciwnie. Hania to kobieta takie jak my, zmaga się z problemami i wątpliwościami, podejmuje życiowe wybory, nabiera doświadczeń oraz kieruje się sercem, bo te akurat ma wielkie. Z pewnością tę bohaterkę każdy polubi i z czystą przyjemnością będzie śledził jej losy, przeżywał to wszystko razem z nią. Szczerze muszę przyznać, że Hanię wielokrotnie podziwiałam i zazdrościłam innym tak dobrej przyjaciółki, która mimo, że sama ma na głowie sporo problemów to również przejmuje się innymi, chce dla nich jak najlepiej i uważam także, że była naprawdę wspaniałą, dobrą nauczycielką, chociaż sama wielokrotnie w to wątpiła. Bardzo mi się spodobał fakt, że nasza główna bohaterka często chodziła do biblioteki oraz fajnym elementem w tle był motyw teatru, co jest rzadkością w książkach, a autorka naprawdę super nam to przedstawiła. Nie zabraknie intryg, bólu, miłosnego wątku oraz zdumienia, chociaż większości rzeczy można się już domyśleć, jednak nie przeszkadza to w czytaniu. "Droga białych kwiatów" to droga przez którą trzeba przejść, aby odnaleźć siebie i własne szczęście, a te przychodzi w najmniej oczekiwanym momencie. Ja już się nie mogę doczekać kolejnej powieści Marty, bo te są naprawdę wyjątkowe, a Was zachęcam do sięgnięcia zarówno po "Drogę białych kwiatów" jak i debiutu autorki "Wszystko już było"🥰

Jedna porażka przekreśla marzenia o karierze akademickiej, zmuszając Hanię do powrotu do rodzinnego miasteczka i życia, które od dawna nie daje jej satysfakcji. Nieoczekiwana propozycja pracy stawia przed dziewczyną nowe możliwości, ale i problemy. Pewne wydarzenia sprawią, że zapragnie walczyć o siebie i odnaleźć szczęście, a także nieznaną część swojej tożsamości. Gdzieś na horyzoncie majaczą sylwetki adoratora i pewnej emerytowanej aktorki. Jaką rolę odegrają w życiu Hani? Piękna, delikatna, prawdziwa… Taka jest historia Hani, głównej bohaterki “Drogi białych kwiatów”, nauczycielki z pasją, kobiety takiej, jak my. Marta Lenkowska proponuje czytelnikowi bardzo przyjemną fabułę, która, choć z pozoru wydaje się lekka, porusza nietuzinkowe tematy. Wykreowany świat i bohaterowie są tak prawdziwi, że mogliby żyć tuż obok nas, przeżywać wzloty i upadki, osiągać sukcesy i dążyć do upragnionych celów. I właśnie za ten realizm pokochałam tę książkę! Bo któż nie kocha powieści, w których niejednokrotnie możemy odnaleźć samych siebie? Kolejnym fajnym elementem jest wplecenie w tło tematów teatralnych, dzięki czemu historia nabiera dodatkowych barw. W pędzącej codzienności bohaterów znalazło się też miejsce na miłość, choć nie tylko tę odwzajemnioną. Podobało mi się to ciepło, które pomału pojawiało się między Hanią, a jej adoratorem. Przyczepiam się tylko do jednej rzeczy! Niektóre relacje rozwijały się dla mnie trochę zbyt szybko. Cała reszta to wspaniale i lekko płynąca opowieść, która wzrusza, jednocześnie unosząc kąciki naszych ust ku górze. “Droga białych kwiatów” rozświetli Wasz dzień, rozgrzeje i otuli, gdy za oknem zrobi się ponuro. Kończyłam czytać tę lekturę pewnego deszczowego popołudnia i pomyślałam sobie, że do pełni szczęścia brakuje mi tylko opadających złotych liści. Naprawdę miło było spędzić czas z tą powieścią i poznać przyjemne pióro autorki. Jestem pewna, że to nie będzie ostatnie spotkanie z twórczością Marty. Zdecydowanie czekam na więcej tak ujmujących i życiowych historii. A Wam z czyściutkim sumieniem polecam “Drogę białych kwiatów”, nie zawiedziecie się!

Po przeczytaniu pierwszej książki Marty Lenkowskiej "Wszystko już było", zastanawiałam się, w jaki sposób "porwie mnie" przy okazji drugiej książki. Odpowiedź znajduje się w "Drodze białych kwiatów". Chociaż z pozoru książka wydaje się być bardziej o tematyce kobiecej, każdy znajdzie tu coś dla siebie. Tym razem nauczycielska, historia przedstawiana nam przez autorkę jest równie ciekawa i pełna zagadek oraz niespodzianek jak w przypadku pierwszej książki. Mniej tutaj intrygi a więcej borykania się z problemami, jakie stawia przed młodą bohaterką życie i koleje losu. Jako, że osobiście byłam w podobnej sytuacji i w pewnym momencie swojej kariery zawodowej miałam zostać nauczycielką w jednym z lepszych liceum w Trójmieście - poczułam silną więź z bohaterką, niemal uśmiechałam się do kartek, czytając o tych samych wątpliwościach, emocjach i lękach jakie mną targały kilka lat temu. Mi ostatecznie los zgotował inną drogę zawodową, na której się realizuję, ale bohaterce "Drogi białych kwiatów" mimo nie zawsze miłych zrządzeń losu - wyszło to śpiewająco, na piątkę z plusem. Patrząc na kolejną lekką i ciekawą zarazem opowieść Marty Lenkowskiej, cieszę się że przeczytałam już dwie jej książki. Historie autorki pisane są w taki sposób, że całkowicie odrywały mnie od rzeczywistości, pomagały zapomnieć o własnych kłopotach i skupić się na świecie przedstawionym na kartkach opowieści. Jestem ciekawa co autorka zaprezentuje jeszcze w przyszłości i już szykuję honorowe miejsce na półce.

📖Hania mimo niepowodzeń:nieudany egzamin na karierę akademicka,powrót do rodzinnego domu,praca w sklepie oraz związek z nieodpowiednim mężczyzna sprawia,że czuje się przegrana. Szansa na lepszą przyszłość pojawia się z nową praca jako polonistka w Toruniu.Jedzie z pozytywnym nastawieniem,by zmienić coś w swoim życiu. Nowe znajomości i możliwości dodają oraz jednocześnie podcinają skrzydeła w rozwijaniu się. Co spotka na swojej drodze?Czy odnajdzie upragnione szczęście? Kim okaże się emerytowana aktorka,która stanie na drodze Hanii? 💐Po przeczytaniu opisu byłam ciekawa historii w niej zawartej.Z każdym kolejnym rozdziałem byłam pochłonięta wydarzeniami z życia Hanii. Zapytacie się czego możecie się spodziewać od książki? Jest to prawdziwa,pełna niespodzianek i tajemnic z życia głównej bohaterki,która zmaga się z codziennymi problemami. Nowa praca w nowym mieście jest czynnikiem zapalnikiem do odkrycia prawdy i poznania ludzi,dzięki których zaczęła wierzyć,że warto się starać. Rozterki,obawy i lęki przed nowymi wyzwaniami wzmacniają jej charakter . Autorka wspaniale pokazała życie codzienne nauczycielki polskiego i działanie charytatywne w imie pomocy osobie potrzebującej.Udowadnia,że warto pomagać innym,bo my także kiedyś możemy potrzebować pomocy. Poznane osoby w naszym życiu wnoszą do życia wiele dobrego.W najmniej oczekiwanym momencie możemy znaleźć szczęście i radość. Emocje towarzyszyły mi do ostatniej strony💞 Jestem oczarowana historia przeczytaną w książce. W związku z tym gorąco polecam sięgniecie po ta powieść.

dzięki uprzejmości Wydawnictwa Plectrum i Autorki miałam przyjemność poznać książkę "Droga białych kwiatów". Ta pozycja zaciekawiła mnie już samą okładką, dzięki czemu szalenie miałam ochotę ją poznać, totalnie mój klimat .. 🥰 Hania dostaje propozycję pracy w szkole w Toruniu, postanawia ją przyjąć, ponieważ w rodzinnym mieście nie ma zbyt szerokich perspektyw.. Obawia się jednak, że nie podoła wyzwaniom, i nie zachęci swoich uczniów do nauki.. Jest jednak inaczej, kobieta jest pełna zapału i pomysłów, uczniowie zaczynają ją lubić i współpracować z nią. Jednak nagle kobietę nachodzą dziwne myśli, ponieważ nie do końca wie czemu to akurat ona dostała możliwość pracy w tej szkole, przecież nawet nie składała do niej swoich papierów.. powoli próbuje dowiedzieć się prawdy.. W nowym miejscu pracy poznaje pewną sympatyczną kobietę, ale skrytą w sobie.. postanawia się z nią zaprzyjaźnić.. co z tego wyniknie? Przyjaźń? Czy może jednak nie? I jak Hania poradzi sobie w nowym miejscu i w sytuacji gdzie będzie miała możliwość lepiej poznac swoją własną historię.. Muszę Wam powiedzieć, że jest to niezwykle ciepła lektura, która otula czytelnika, daje nadzieję na lepsze jutro .. dodatkowo wywołuje uśmiech. Porusza też trudne tematy.. adopcja, poszukiwanie lepszych perspektyw, tęsknota, problemy w małżeństwie, stres i strach przed nowym. To książka, która chętnie Wam polecę, bo jej tematyka nie jest oklepana, a Autorka ma bardzo przyjemny styl pisania, dzięki temu czytelnik z zapałem czyta dalej! 😊

Droga białych kwiatów... Jest taka delikatna niczym kwiat róży. Nie bez powodu z resztą ten kwiat jest na zdjęciu, ale dlaczego się tam znalazł dowiecie się dopiero po jej przeczytaniu. Książka przy której czas leciał mi przyjemnie powoli. Nad każdą jej stroną możnaby się rozczulić i niemalże poczuć emanujące z niej ciepło i delikatność. Ja gdybym mogła to przeczytałam ją w jeden dzień, no ale z racji chodzenia do pracy musiałam rozłożyć to na dwa dni. Już sama okładka jest dla mnie tak zachwycająca i pasuje idealnie do tego co zawarte jest w jej środku. Historia nauczycielki i jej relacji z uczniami bardzo przypomniała mi czasy z gimnazjum. Tam miałam właśnie bardzo dobry kontakt z panią z języka polskiego. Kochałam Panią Basie i wspominam ją do dziś bardzo pozytywnie. Poza tym ten motyw biblioteki..ohh tak samo. Czułam się tak jakbym cofnęła się w czasie.. czułam się tak jakbym tam była. To było cudowne uczucie.

Uwielbiam bohaterkę (moją imienniczkę!:) To powieść o dziewczynie takiej, jak każda z nas. Niby zwyczajnej i pogubionej, ale potrafiącej przenosić góry dla ludzi i spraw, którym jest wierna! Przywraca wiarę w ludzi i daje nadzieję na zmiany! Będę polecać dalej, bo to świetna lektura! <3