Jeśli lubicie mocne historie kryminalne, po raz kolejny chcę Wam polecić twórczość Katarzyny Bondy. W środę miała premierę kolejna z jej historii ale ja jeszcze nadrabiam zaległości i niedawno spędzałam czas z ekipą Jakuba Sobieskiego, rozpracowując sprawę żyrardowskiego kanibala… Przyznam, że może późno, bo już sporo książek autorki za mną, ale dochodzę do wniosku, że ona kocha szokować i poruszać kontrowersyjne tematy. Podziwiałam jak perfekcyjnie wykorzystała temat BDSM w jednej z części serii Huberta Meyera. A tu mamy dopracowany w każdym szczególe - kanibalizm… Każdy z nas zapewne zna postać Hanibala Lectera, ale tematyka jedzenia ludziny, wciąż jest dla nas taką abstrakcją. Czymś z książek i filmów. Nierealnym. Wypieramy możliwość, że to gdzieś w naszym pobliżu może mieć naprawdę miejsce. No bo to taki absurd, nie ? Po co ? Na co to komu ? Jak można zjeść innego człowieka ? Ano okazuje się, że można. Miałam wrażenie ( i Jakub chyba też je miał), że nasz detektyw ewidentnie wlazł na minę przyjmując zlecenie księżnej Grażyny Stadnickiej. Kobieta zaniepokojona zniknięciem syna, chce aby Sobieski powęszył i sprawdził czy zapędy syna do tego by został zjedzony, nie zostały zrealizowane. No ale jak można chcieć być zjedzonym ? Różne ludzie mają…fetysze i fanaberie. Tych tu pod dostatkiem. Tzn takich ludzi. To dosłownie przeraża. Zaczynając czytać kryminał, każdy spod ręki Bondy, myślę kto może być winny. Ale chyba jeszcze się nie zdarzyło by zbrodnia była winą jednej osoby. Nasz detektyw szybko zauważa, że śledztwo nie będzie należało do prostych. Zleceniodawczyni, która rzekomo chce poznać prawdę jako pierwsza, utrudnia wszystko jak tylko się da. Odniosłam przez chwilę wrażenie, że historia się powtarza, bo w pierwszym tomie tej serii, Jakub też dostał zlecenie tylko po to by dane osoby zmyliły władze, odwróciły od siebie uwagę. I tak przez moment już zwątpiłam, czy możliwe by autorka szła schematem, co u niej dość niespotykane. I rzeczywiście, niepotrzebnie się martwiłam, bo szybko nastąpił szokujący zwrot akcji… Kocham książki Bondy i to jak profesjonalnie wszystko komplikuje, wodzi za nos jednocześnie powolutku prowadząc do celu. Jednak od czasu “Balwierza” nie byłam po jej historii w aż takim szoku. Chyba najbardziej są dla mnie wstrząsające ofiary z dzieci. Przyznam, że w momencie, w którym przeczytałam przepis na “Niewiniątko pieczone w przaśnym chlebie” byłam dosłownie przerażona. Książka z przepisami na dania z człowieka ? Przepis na pieczone dziecko ? Tak, są potwory, które gustują w czymś takim. Przeraziła mnie też lista realnych “słynnych” kanibali jaką nam zaprezentowała autorka. Nie macie pojęcia jak wielu było na niej naszych rodaków. Chcecie się przekonać ? Sięgnijcie po “Do cna”. “Tu nie chodzi o żywienie się ludźmi, nie jest to kanibalizm z przymusu, z głodu, ale próba całkowitego podporządkowania innej osoby, bycia na chwilę bogiem.” No właśnie. Katarzyna Bonda nie skupia się tu wyłącznie na jako takim pożywieniu się ludzkim mięsem. Rozbiera psychikę kanibala i degustatorów na czynniki pierwsze. Niezmiennie podziwiam jej precyzję, dokładność i przygotowanie do każdej książki. A nasz biedny Kubuś, jak wspomniałam, nie dość, że żałował podjęcia się zlecenia przez liczne komplikacje i utrudnienia, to jeszcze pod koniec wraz z nim zaciskałam zęby z bezsilności. Wiedział, że sprawa nie jest zamknięta, że uzyskany przez władzę “oczywisty” sprawca, ma tylko odwrócić uwagę od tego kto naprawdę ma krew na rękach. Czy sprawiedliwość zwycięży ? Sprawdźcie. Niestety ta książka pokazuje (jak nie jedna w sumie), że pieniądze dają nieraz zbyt wielkie poczucie władzy i bezkarności. Czy i tym razem się ta reguła sprawdzi, przekonacie się czytając tę książkę. Nie wiem jak Wy ale ja coraz chętniej sięgam ostatnio po takie właśnie książki. Boję się, że romanse mi się przejadły. Chyba muszę bardziej mieszać. Ale na szczęście mam na półce jeszcze kilka dobrych książek z dreszczykiem, w tym wspomnianą wyżej świeżutką premierę Bondy z serii o Meyerze. Będzie gorąco, już “Urodzony morderca” się o to postara. Kto ma w planie ? Dajcie znać czy lubicie książki o takiej tematyce i jeśli tak, to czy macie swojego ulubionego autora / autorkę . Wracam do czytania i życzę udanego weekendu . Oczywiście dziękuję Wydawnictwu Muza oraz autorce za egzemplarz do recenzji.
Tajemnice najczęściej kryją się tam gdzie nikt ich nie spodziewa. Niektóre są skrzętnie chowane przed wzrokiem otoczenia, a inne nie są dostrzegane, gdyż nikomu nie przyjdzie na myśl, że w ogóle istnieją. Jednak one są, mają się doskonale i rzadko kiedy ujawniają się przypadkowo … Nowe dochodzenie Jakuba Sobieskiego już na wstępie nabiera cech niecodziennej sprawy. Bardzo szybko kolejne informacje jedynie utwierdzają detektywa i jego zespół, że wchodzą na więcej niż grząski grunt, chociaż ich praca rzadko kiedy jest standardowa. Poszukiwanie zaginionego wydawałoby się, że nie jest niczym niezwykłym, ale kiedy spojrzy się na z perspektywy jego dość niecodziennych zainteresowań to wszystko nabiera całkowicie innego kontekstu. Sobieski już niejedno widział, słyszał i był uczestnikiem wielu co najmniej niecodziennych zdarzeń, lecz tym razem stawka jest naprawdę wysoka. Przede wszystkim musi odkryć rodzinne sekrety, od nich bowiem wszystko się zaczyna, a jak będzie wyglądał koniec? Ten może być całkowicie inny niż detektyw i reszta zainteresowanych zakładali. Ciemniejsze oblicze pokazuje miejsce, po jakim raczej nie spodziewano się grasującego zbrodniarza, mającego mało spotykane motywy. Jednak czy groźny jest jedynie on? Tam gdzie są tajemnice, strzeżone za wszelką cenę, trzeba się mieć na baczności, ktoś je chroni i nie cofnie się przed niczym, a kolejne ofiary nie są dla niego przeszkodą, to wyłącznie środki do osiągnięcia celu … Co jest zatem jego celem i jaką rolę ma odegrać Kuba Sobieski? Pionkiem nigdy nie był, ten kto uważa, iż stanie się nim powinien liczyć się z tym, że detektyw naprawdę nie cofnie się przed niczym by poznać prawdę! Prosta sprawa śledcza? Łatwe zlecenie? Szybki finał? W przypadku kryminałów, wychodzących spod pióra Katarzyna Bondy nie ma co liczyć na nieskomplikowaną historię z przewidywalnym zakończeniem. Najnowsza książka jest tego kolejnym dowodem. Zawiła intryga, będąca niczym labirynt, w jakim co jakiś czas wydaje się, że widzimy już światełko prowadzące nas do wyjścia, okazuje się iluzją, pokazuje mroczne zakątki ludzkich umysłów. W „Do cna” czytelnicy wchodzą w świat jednego z ostatnich tabu, które nie jest aż tak rzadkie jak jesteśmy tego pewni. Pisarka doskonale opanowała sztukę przyciągnięcie uwagi już na samym początku i utrzymania jej do samego końca. Ani na moment nie zwalnia tempa, czytelnicy nigdy nie są pewni co jeszcze się wydarzy i co istotniejsze jaki będzie miało wpływ na kierunek fabuły. Sama w sobie daje co najmniej kilka możliwych ścieżek, jakimi mogłaby podążyć, lecz jest jeszcze jedna, której nie zauważył czytelnik wcześniej oraz podsuwająca całkiem nowe tropy. „Do cna” jest złożoną układanką, w jakiej na pierwszy rzut oka wiele elementów pasuje do siebie, lecz kiedy zaczynamy przyglądać się im z bliska widzimy, iż nie tak szybko ją ułożymy. Katarzyna Bonda odsłania to, o czym większość myśli, że w ich otoczeniu nie może zaistnieć i przedstawia zło kryjące się pod iluzją niepozorności, jaka pozwala jej nabierać mocy oraz wciągać swoje odmęty coraz to nowe ofiary.
Czy jesteście gotowi na makabryczny thriller “Do cna” naszej rodzimej królowej tego gatunku Katarzyny Bondy? Jeśli tak zakasujcie rękawy i zapraszam do wgryzienia się w najnowszą powieść. Tym razem jest to kolejna sprawa prowadzona przez Jakuba Sobieskiego. Jakub prowadzi własną agencję detektywistyczną, dlatego aby pozyskać majętnych klientów przychodzi na wystawne przyjęcie. To tam poznaje księżną Grażynę, która zaplanowała to spotkanie. Chce, aby młody detektyw znalazł jej niesfornego syna Antona. Chłopak zaginał jakiś czas temu. Kobieta nie chce informować o tym policji, ponieważ syn miał dziwne upodobania i często ukrywał się, swoich znajomych i towarzystwo. A wiadomo jak to w elitach lepiej wszystko załatwić w tajemnicy i po cichu. Zresztą sama nie wie, czy chłopak uciekł, porwali go a może ktoś zrobił mu krzywdę. W Żyrardowie, gdzie ostatnio mieszkał Anton zostaje znaleziona reklamówka z kośćmi. Od razu pada podejrzenie, że ktoś zabił chłopaka. Jednak najbardziej makabryczne jest to, że na kościach znalezione zostały przyprawy jakby ktoś na nich ugotował zupę. Czy mamy do czynienia z kanibalem? A może ktoś tylko tuszuje morderstwo spychając śledztwo na inne tory? Akcja toczy się bardzo szybko. W śledztwie spotykamy apetyczną Delfinę, tajemniczą pielęgniarkę, upiornego stróża z długim pazurem, neurotyczny Hugo i wiele innych interesujących postaci. Nie zabraknie naturalnie Furii, która nadal zabiega o byłego męża oraz sympatyczną aplikantkę Adę, która wzięła urlop, aby pomóc Jakubowi w śledztwie. Pomaga mu również komisarz Osińska. Wymieniają się informacjami, które pozyskali – jedno w trakcie śledztwa - drugie nie całkiem leganie. Wygląda na to, że psychopata, który grasuje w małym miasteczku zaczyna prowadzić swoistą grę z detektywami i policją. Nie każdy przeżyje spotkanie z nim. Ale to już sami musicie się przekonać. To druga lektura, którą miałam okazję przeczytać traktująca ten temat. Pierwszej Wam nie polecę - byłam zniesmaczona. Na szczęście nasza polska autorka poradziła sobie świetnie z tym trudnym tematem. Bałam się makabrycznych momentów. Ale sytuacje newralgiczne były opisane z klasą i bez zbędnych szczegółów (co dla mnie jest wielkim plusem) ale nie ujmując z grozy, która panuje w całej książce. Autorka wprowadziła kilka oryginalnych i ciekawych postaci, jak komisarz Osa czy małżeństwo Balcerków. Wszystkie postacie są dobrze zarysowane, jakieś, są rzeczywiste. Mają charakter i osobowość. Jak zawsze nie mogłam się oderwać od tej historii, byłam ciekawa jak się skończy. Wciągająca fabuła okraszona jest kilkoma przepisami – ze mnie na szczęście żadna kucharka więc omijałam je. Choć wątpię, aby ktoś miał ochotę je wypróbować. 😉 Myślę że fani tego gatunku będą usatysfakcjonowani kolejną powieścią Katarzyny Bondy. Fantastyczna i wciągająca lektura dla osób gotowych na mocne wrażenia. Jeśli chodzi o team Jakub Ada mam nadzieję, że przed nimi więcej spraw do rozwiązania. Ja będę czekała na kolejne tomy.
13-01-2023 o godz 15:26 przez:
Dagmara Łagan, BooksCatTea
Oplatająca siecią intrygującej, złożonej zagadki kryminalnej. Oblepiająca myśli grozą, mającą źródło w fascynacji spaczonymi praktykami. Wywołująca autentyczne mdłości w obliczu fabularnego splotu zdarzeń. „Do cna” to trzeci tom serii kompilującej mocne doznania literackie, dosadną kreację i frapującą intrygę, która trzyma w uścisku napięcia do ostatnich stron. To następna historia spod pióra autorki, którą nasączono nietuzinkowym bestialstwem, ale tym razem także świadomie przekraczającym ramy odczuwalnego obrzydzenia – z pewnością nie jest to kompozycja dla czytelników o słabych żołądkach! Z intencjonalną brawurą, Katarzyna Bonda obnaża wynaturzoną psychikę ludzką, eksponując odstręczające, wręcz naznaczone odpychającym wydźwiękiem, upodobania. To obrazowo oddana jawna makabra, której wymowna potworność przeraża w intensyfikowanej formie meandrami powiązań, całunem okrywających zatrważającą prawdę. Na fundamencie osobliwych morderstw, autorka tworzy istne widowisko ekscentrycznego przekroju osobowości – spowitych kompromitującymi sekretami, nieoczywistych, enigmatycznych i barwnie nakreślonych. Wyzuty z banalności kolaż zbrodni, napawający realnym wstrętem, doświadcza esencjonalnymi emocjami, które prowadzą do swoistego uzależnienia z precyzją skrojonymi, kolejnymi rozdziałami. Mroczne instynkty przenikane kuriozalnymi fantazjami, osnuwa płótno utkane z chorobliwego szaleństwa, którego nici strzępią się, dosięgając niewielkiego, ale pełnego układów Żyrardowa. Ewidentnie nie jest to fabuła, która przyciąga naszkicowanym tłem. Tutaj solidne podłoże stanowi nieokiełznany lęk, który niewątpliwie z bezwzględnością objawia swoje oblicze, przy czym jednocześnie udziela się też odbiorcy. Otumaniająca atmosfera niepokoju przybiera postać permanentnego towarzysza, której obcy jest obyczajowy charakter. Tym samy mocny akcent położono na kryminalną istotę „Do cna” – pozycji wymownym tytułem portretującej nieobliczalne ludzkie żądze, oscylujące wokół konsumpcji ludzkiego mięsa. Co więcej, nie da się ukryć, że właśnie tą nietypową tematyką wznieca ekscytację. Z odrazą wkracza się w wir oburzających eksperiencji, paralelnie odczuwając działające na zmysły podekscytowanie, potęgowane przenikającą do krwi adrenaliną – w końcu właśnie te emocje prowokują do eksploracji książek tego gatunku. Katarzyna Bonda zbudowała następną fabułę z finezją angażującą w zawiłą treść, która w połączeniu z jaskrawą ironią, aranżuje literacki pokaz, bogaty w detale i ekspresyjność, od którego mimo obmierzłych scenerii trudno odwrócić wzrok. Niezaprzeczalnie to tytuł, który omami sidłami zaabsorbowanych wielbicieli gatunku, a zapewne skusi również czytelników z niepewnością wkraczających w świat surowego okrucieństwa. Jedno jest pewne – Jakub Sobieski stanie oko w oko z ludzką podłością i brakiem skrupułów. I ugrzęźnie w nich. Do cna.
"Do Cna" to już trzecia część przygód z detektywem Jakubem Sobieskim i jeśli zastanawialiście się co jeszcze autorka może wymyślić to powiem Wam, że nawymyślała całkiem dużo i tematyką przeszła samą siebie! To naprawdę mocny kryminał! Dopiero co Kubuś otwiera agencję detektywistyczną, a autorka taką przerażającą sprawę rzuca mu pod nogi. Można się o nią przewrócić. Można nią zaszokować. Można przerazić. Zarabiać jednak trzeba, więc Sobieski będzie miał nie lada orzech do zgryzienia! Bonda zaprasza bowiem na kryminalną...ucztę 😉 Poszukiwania zaginionego syna zleceniodawczyni nie idą jednak Kubusiowi dobrze...tym bardziej, że sam zaginiony był jakiś dziwny, nie pasował do rówieśników i "marzył od dziecka o pieczeni z dorodnych białych brunetek". Gdy więc w żyrardowskim parku zostają znalezione ludzkie kości ze śladami po gotowaniu na nich rosołu sprawa przybiera zupełnie inny obrót... Morderca kanibal? Już te dwa słowa brzmią strasznie!😱 W tej powieści jednak nie tylko to nas szokuje. Szokująca jest zmowa żyrardowskiej elity oraz to czego nie są oni w stanie poświęcić w obawie przed degradacją pozycji społecznej. W niemałe zaskoczenie wprawia też zachowanie mieszkańców, którzy robią sobie wycieczki do miejsca domniemanej zbrodni. Zdjęcie na pamiątkę. Czy to nie wydaje się Wam znajome? Takie zachowania, gdzie wszystko zaczyna się od wyciągnięcia telefonu, nagrania... Dziś każdy chce być dziennikarzem i policjantem. Świat zwariował... Katarzyna Bonda w swoich książkach potrafi uchwycić nasze polskie bolączki społeczne i irracjonalne zachowania, a poprzez swoich bohaterów dać nam pstryczka w nos. Obraz naszego społeczeństwa nie jest dla nas przyjemny, ale niestety prawdziwy... Jako, że nie czytam opisów to ta powieść bardzo zaskoczyła mnie tematyką! Autorka nie stroni jednak od mocnych tematów, a ta książka jest chyba najmocniejszą z jej książek przeze mnie przeczytanych. I choć mam małe zastrzeżenia co do początku tej powieści, a konkretnie dialogów, które przypominały grę w ping ponga to później nie mogłam się od niej oderwać! W niemałą konsternację wprowadza mnie jednak zakończenie oraz postać zleceniodawczyni... Rany! Czy tacy ludzie istnieją w rzeczywistości?! 😅 Postaci mordercy nigdy bym się nie domyśliła! 🤔 Wolałabym aby to był ktoś inny 🤭 Bardziej bym to rozumiała... Książki Bondy biorę jednak w ciemno! Ten styl pisania jest niesamowicie wciągający 😍 Z Jakubem Sobieskim bardzo się polubiłam i mam nadzieję, że jeszcze się spotkamy. Szarmancki, poczciwy, po przejściach, ale jakoś tak zawsze wiatr w oczy mu wieje...jak tu go nie lubić?! 😁
Więcej recenzji