Damy polskiego imperium. Kobiety, które zbudowały mocarstwo (okładka twarda)

Książka o kobietach wyjątkowych. Ciekawa, można się błyskawicznie wciągnąć w treść, nawet jeżeli nie interesujemy się jakoś szczególnie historią. Przynajmniej tak było w moim przypadku, książka napisana jest tak ciekawie i wręcz fascynująco, że praktycznie połyka się ją jednym tchem. Warto zaznaczyć, że nie ma w sobie nic z podręcznika historycznego, nie jest też typową sztywną biografią. To ciekawa opowieść o kobietach silnych, odważnych, nietuzinkowych pod względem osobowości. Można powiedzieć że bohaterki książki Kamila Janickiego wyprzedziły czasy w których przyszło im żyć, były w pewien sposób niezwykłe.

Cała recenzja na: http://www.ksiazkowewyliczanki.pl/2017/12/pora-poznac-damy-polskiego-imperium.html Po raz kolejny autor utwierdził mnie w fakcie, że historia nie może być nudna, a każdy kto tak mówi, nie miał okazji trafić na a) dobrych nauczycieli w szkole, b) wciągających książek w tym temacie. Historia trzech wielkich kobiet w historii Polski jest barwna i wartka, ciężko się też od niej oderwać. Powiecie, że to niemożliwe? Kamil Janicki tworzy historie, które przeczą wszystkim podstawom, które znamy z życia. "Damy Polskiego Imperium" przedstawia ludzi z krwi i kości, z wszystkimi ich wadami i słabościami. Książka pozwala poznać inną twarz takich królów jak Władysław Łokietek (choć o nim kilkoro innych autorów już pisało w sposób bardziej ludzki), Kazimierz Wielki ("zastał Polskę drewnianą, a zostawił murowaną") i Władysław Jagiełło (od którego zaczął rządzić ród Jagiellonów). Wszystkie te postacie otoczone są kultem, stały się ikonami, które dla dobra kraju poświęciły siebie i swoje dobro. No cóż, czytając "Damy polskiego imperium" można poznać również trochę inne spojrzenie na te postacie, ich wady, dążenia do władzy, podejście do kobiet, nieczułość, nieufność i dystans... W "Damach polskiego imperium" Kamil Janicki po raz kolejny pokazuje, że potrafi zarówno świetnie i wciągająco pisać, jak również odkrywać przed nami postacie już trochę zapomniane, pokazuje nam ludzi z krwi i kości, a nie ikony, o których słyszeliśmy w szkole. Takie książki powinny być podsuwane na lekcjach historii, a wtedy ta nigdy nie byłaby nudna!

,,Damy Polskiego Imperium'' to - aż dziwne - szalenie ciekawa książka o pięciu kobietach, bez których Polska mogłaby nie istnieć. Mamy tu rozdziały poświęcone m.in. królowej Jadwidze, czy Elżbiecie. Nie jest to zwykła książka historyczna. Ma ona bowiem coś, co wyróżnia ją na tle większości tego typu tytułów. Tym czymś są fabularne historyjki wplecione do opisów. Aż dziwne, że nikt nie wpadł jeszcze na ten pomysł - albo ja nikogo innego nie znam - aby wpleść do książki historycznej minihistoryjki z fabułą i... dialogami! Niektórym moja fascynacja wydawać się może przesadną, ale zrozumcie, że dla kogoś takiego jak ja, komu za nic nie sprawa przyjemności czytanie ciągu tekstu od góry do dołu (np. ,,Sapiens. Od zwierząt do bogów'') odkrywa, że jednak książka historyczna może wyglądać inaczej i ciekawiej. Muszę koniecznie wspomnieć o dodatkowej zawartości w postaci licznych grafik i zdjęć. Tematyka ich jest bardzo różnorodna - od rysunku, do portretu; od karykatury do kopii grafiki Jadwigi. Są one częste i duże, więc sam tekst nie jest monotonny i aż chce się przewrócić stronę.

,,Damy Polskiego Imperium'' to - aż dziwne - szalenie ciekawa książka o pięciu kobietach, bez których Polska mogłaby nie istnieć. Mamy tu rozdziały poświęcone m.in. królowej Jadwidze, czy Elżbiecie (tej Polskiej, nie Drugiej hihi). Nie jest to zwykła książka historyczna. Ma ona bowiem coś, co wyróżnia ją na tle większości tego typu tytułów. Tym czymś są fabularne historyjki wplecione do opisów. Aż dziwne, że nikt nie wpadł jeszcze na ten pomysł - albo ja nikogo innego nie znam - aby wpleść do książki historycznej minihistoryjki z fabułą i... dialogami! Niektórym moja fascynacja wydawać się może przesadną, ale zrozumcie, że dla kogoś takiego jak ja, komu za nic nie sprawa przyjemności czytanie ciągu tekstu od góry do dołu (np. ,,Sapiens. Od zwierząt do bogów'') odkrywa, że jednak książka historyczna może wyglądać inaczej i ciekawiej. Muszę koniecznie wspomnieć o dodatkowej zawartości w postaci licznych grafik i zdjęć. Tematyka ich jest bardzo różnorodna - od rysunku, do portretu; od karykatury do kopii grafiki Jadwigi. Są one częste i duże, więc sam tekst nie jest monotonny i aż chce się przewrócić stronę.

Historia nigdy nie była moją ulubioną dziedziną wiedzy. Jednakże do tej książki podeszłam z ogromną ciekawością, przede wszystkim ze względu na główne bohaterki, których charakter i determinacja mogą służyć za wzór do naśladowania dla niejednej z nas. W książce poznałam wspaniałe postacie z odległych czasów historycznych Elżbietę, Jadwigę czy Jadwigę Andegaweńską. Te władczynie udowodniły, że nie tylko mężczyźni mogą być wspaniałymi królami, o których się pisze i mówi przez długie lata. Dzięki tej książce udało mi się spojrzeć na historię z zupełnie innej perspektywy.

Świetna książka o silnych kobietach! :)