Dama ze szmaragdami (okładka miękka)

,,Dama z wahadełkiem” pozostawiła mnie z mieszanymi uczuciami. Postanowiłam jednak dać Madeline Hyde jeszcze jedną szansę i dziś zapraszam Was do zapoznania się z drugim tomem serii – ,,Damą ze szmaragdami”. Od wydarzeń przedstawionych w ,,Damie z wahadełkiem” minęły dwa lata, Madeline wiedzie spokojne, choć samotne, życie w domu na Wzgórzu Mgieł. A przynajmniej tak było do czasu gdy dostała list z zaproszeniem od swojej przyjaciółki, która niedługo ma wziąć ślub. Zdawałoby się, że przyszła panna młoda powinna przeżywać teraz najpiękniejsze chwile, jednak Madeline dostrzega w listach pewne niepokojące symptomy, a jej obawy pogłębiają się gdy dociera na miejsce. Claire zdaje się być przytłoczona oczekiwaniami jakie mają wobec niej bliscy jej przyszłego męża, do tego wszystkiego dochodzi kiepski stan zdrowia i obawy przed klątwą, która rzekomo związana z rodowym klejnotem, w którym dziewczyna pozuje do powstającego portretu, mającego dołączyć do hali przodków. Gdy wydaje się, że gorzej już być nie może dochodzi do tragedii – Claire umiera w równie tajemniczych, co dramatycznych okolicznościach, a Madelina postanawia za wszelką cenę dowiedzieć się co lub kto było przyczyną jej przedwczesnego zgonu. Muszę przyznać, że ta część była dużo ciekawszą lekturą od pierwszego tomu przygód Madeline Hyde. Autorka widać wyciągnęła wnioski z popełnionych błędów i tym razem zaserwowała czytelnikowi już nie tak oczywistą zagadkę, często zostawiając z pozoru banalnie oczywiste tropy by później wyprowadzić czytelnika w pole. Zagadka ,,Damy ze szmaragdami” zdecydowanie wypada więc na plus, fabuła jest dużo ciekawsza, akcja toczy się wartko i potrafi zaskoczyć. Na kolejny plus zanotować mogę również znaczny spadek wątków romantycznych (osoby, które czytały poprzedni tom mogą uznać to za dość oczywiste, a tym którzy nie czytali nie będę zdradzała o co dokładnie chodzi), ale gwoli ścisłości dodam od razu, że nasza bohaterka dalej przyciąga wzrok wszystkich mężczyzn, którzy nie potrafią się jej oprzeć. Mimo tego sercowe podboje zdecydowanie zeszły na dalszy plan, stanowiąc dodatek, a nie główną część historii. Nasza Madeline, choć dalej zdarzają jej się głupotki, także wydaje się, że dojrzała. I choć bohaterom ich zachowaniem dalej bliżej do czasów współczesnych niż do tych, w których rozgrywa się akcja, to mimo wszystko widać, że bardziej starają się dopasować do ról narzuconych im przez czasy w jakich żyją. Niewątpliwym atutem książki dalej jest klimat. Tutaj Paulina Kuzawińska pokazuje, że dalej potrafi oczarować czytelnika. I choć sama książka dalej zalicza się do lekkiej lektury na jeden wieczór, to jednak trzeba jej oddać, że w odpowiednich momentach można poczuć niezwykły, nieco upiorny dreszczyk, jak najbardziej z resztą wskazany, bo niezwykłe, paranormalne wątki dalej stanowią tutaj ważny element powieści. Podsumowując, mogę z czystym sumieniem powiedzieć, że w ,,Damie ze szmaragdami” widać sporą poprawę względem pierwszego tomu. Jeżeli szukacie czegoś lekkiego do poczytania bądź posłuchania – książka ta może stanowić miły przerywnik pomiędzy innymi lekturami. Recenzja dostępna na stronie Kosz z Książkami.

wia zbadać tę sprawę bliżej. Czy rodzina Verinderów jest czysta? A może ukrywają coś, co mogłoby znacznie pokomplikować sprawę? Jaki związek ze śmiercią ma tytułowy szmaragd? Na to i wiele więcej pytań odpowiedź znajdziecie w książkę "Dama ze szmaragdami" Uwielbiam opisy Pauliny Kuzawińskiej ,a także czasy w których osadza swoje historie. Z wielką przyjemnością przenoszę się w czasie i biorę udział w kryminalnych zagadkach okraszonych elementami ezoteryki. Klimat jaki tworzy autorka cudownie wpasowuje się w okres w jakim dzieje się fabuła, a świetnie skonstruowane zagadki i wątki kryminalne nadają tej historii wyjątkowej aury. Z czystym sumieniem będę wam polecać tę książkę, a jeśli nie znacie autorki, to polecam rozpocząć przygodę z jej książkami od "Damy z wahadełkiem"

Czy wierzycie w duchy? Pradawne legendy i ukryte sekrety które wychodzą na jaw w niewłaściwym momencie? Kolejny raz nasza ukochana Madeline Hyde zmaga się z nie lada wyzwaniem. Na samym początku książki poznajemy dziewczynę o imieniu Claire. Jest to bardzo bliska przyjaciółka naszej bohaterki. Opisuje ona w listach, że niedługo wychodzi za mąż prosząc również Madeline by ta przyjechała i spotkała się z nią przed ślubem. Dziewczyna chwali się w listach, iż jej przyszła teściowa lady Verinder jako prezent ślubny wybrała dla nich jej portret w zielonej sukni i przepięknym naszyjniku ze szmaragdami. Listy z dnia na dzień stają się coraz bardziej tajemnicze i Madeline w końcu wyrusza w drogę do Dworu pod Cisami. Po przyjeździe dziewczyny do dworu poznajemy rodzinę narzeczonego Clarie. Przyszłego męża który kocha ją na zabój, jego siostrę Alice, lubiącą rywalizację, lady Verinder, matkę i głowę rodu oraz tajemniczego brata, Dextera który przez zły los został zdeformowany i odtrącony od rodziny. Z dnia na dzień Claire coraz gorzej się czuje. Madeline próbuje przekonać młoda pannę do natychmiastowego powiedzenia o swoim stanie zdrowia narzeczonemu lecz dziewczyna odmawia. Dowiadujemy się że dostała ona anonimową wiadomość grożącą jej, że jeśli nie zakopie naszyjnika ze szmaragdami we wskazanym miejscu nie uwolni się od klątwy którą na nią rzucono. Prosi by Madeline wraz z nią udała się we wskazane miejsce o północy by je zakopać i tym samym uwolnić się od rzekomej klątwy. Madeline chwile przed śmiercią przyjaciółki próbuje zakopać przeklęty naszyjnik by chodź trochę ulżyć umierającej gdy nagle pod jej palcami wyłania się czaszka a w oddali w blasku błyskawicy stoi postać w zielonej sukni. Ziemia dosłownie ucieka jej spod nóg... Tej samej nocy jej przyjaciółka umiera i zaczynają wychodzić na jaw tajemnice od których zapadniecie się w fotel. Czy Madeline odkryje tajemnice jakie skrywa Dwór pod Cisami? Czy to klątwa sprawiła, że Claire umarła? Książka zrobiła na mnie duże wrażenie i nie spodziewałam się że będzie małe nawiązanie do poprzedniej części.

Nie spodziewałam się kolejnego spotkania z Madeline Hyde, ale autorka miło mnie zaskoczyła. Po pierwszej jej debiutanckiej książce "Dama z wahadełkiem" nie potrafiłam się otrząsnąć. To była piękna, zagadkowa i kryminalna opowieść, w której Madeline była tą, która musiała odkryć prawdę. Ciekawe, co tym razem sprezentowała nam w swojej nowej powieści Paulina Kuzawińska. Madeline Hyde utrzymuje listowny kontakt ze swoją przyjaciółką Clare, która choć z początku pisze o swoim szczęściu, z czasem zaczyna również opowiadać jej o swoich wątpliwościach, strachu i ogromnej potrzebie ujrzenia Madeline. Ta postanawia odwiedzić przyjaciółkę, choć jeszcze nie zdaje sobie sprawy, co czeka ją w Dworze pod Cisami. Choć na początku miała zamiar tylko pomóc przyjaciółce, i ją wesprzeć, została kolejny raz wplątana w kolejną niesłychaną zagadkę. Myślała, że tajemnicza śmierć ciotki, która została już rozwiązana, nie przyniesie jej podobnych historii, w tak krótkim czasie. Niestety Madeline znowu wpadnie w wir mrocznych zagadek, śmierci i strachu. "Dama ze szmaragdami" to kolejna świetna opowieść autorki Pauliny Kuzawińskiej. Jednakże muszę przyznać, iż to jej debiutancka książka "Dama z wahadełkiem" skradła bardziej moje serce i myśli. Gdyż tajemnica, która była tam do odkrycia bardziej mnie wciągnęła. I choć z początku nie czułam, aż takiego zachwytu kolejnym tytułem autorki, to pod koniec musiałam przyznać, że kolejny raz autorka ciekawie odwzorowała epokę wiktoriańską, która tak mnie urzekła w jej poprzedniej książce. To kolejna opowieść z piękną i zadziorną bohaterką, akcją która toczy się zadziwiająco szybko, i choć fakty ukazują się w wolnym tempie, to jednak tylko powoduje, że historia nabiera zupełnie innego znaczenia. To nie tylko kryminał, z intrygą w tle, ale również piękna i malownicza historia, osadzona w czasach wiktoriańskich, i pięknej Anglii. Domysły zaprowadzą Madeline do konieczności poznania prawdy, która nie tylko będzie wyboistą, i trudną drogą. Ale przede wszystkim niektóre osoby poniosą za nią srogie konsekwencję. "Dama ze szmaragdami" - to mroczna, tajemnicza, i wspaniała opowieść, w której odnajdzie się każdy. Klimatyczny kącik w Dworze pod Cisami, zamienia się w groźne i niebezpieczne miejsce, gdzie nikt nie może czuć się bezpiecznie. A piękna i delikatna bohaterka Madeline Hyde, musi kolejny raz zmierzyć się z tajemniczym mordercą. Koniecznie musicie poznać tą kryminalną, i zaskakującą opowieść.

Polecam !

Jesli szukacie kryminału innego niż wszystkie to dobrze trafiliście. Retro klimat, zagadki na miarę Sherlocka, stare rody, detektywi, tejmnicze zbrodnie. Autorka przenosi nas w czasie, książka ma niesamowity klimat. W trakcie czytania wyobraźnia działa na największych obrotach. Wręcz przed oczami miałam piękne suknie, dwory, bryczki czy automobile. To dobry kryminał, czytelnik kluczy między domniemanymi dowodami wraz z główną bohaterka Madeleine. Tajemnicza śmierć jej przyjaciółki na chwilę przed ślubem musi zostać wyjaśniona. Kto mógł się dopuścić takiego czynu? W pewnym momencie główna bohaterka pogrążona w rozpaczy, zaczyna mieć wrażenie, że opuszczają ją wszyscy, których kocha. Wtedy niespodziewanie na horyzoncie pojawia się brat zmarłej przyjaciółki. Wspólnie będą próbować rozwiązać zagadkę. Nie zabraknie i w tej części wątku z duchami, jest go zdecydowanie mniej w fabule niż w pierwszej. Dlatego też, druga część spodobała mi się jeszcze bardziej. Kiedy już wydaje się, że zagadka została wyjaśniona autorka zapędzą nas w kozi róg. Okazuje się, że przyjęte rozwiązanie wcale nie było słuszne. Teoretycznie możecie zacząć czytać druga część bez znajomości pierwszej niewiele między nimi powiązań. Jednak gorąco polecam zapoznać się również z pierwszą 😊

"Dama ze szmaragdami" to podróż wehikułem czasu do epoki wiktoriańskiej i świata angielskich wyższych sfer - powściągliwych dam i eleganckich dżentelmenów. Dodajmy do tego zagadkową śmierć, serię niefortunnych zdarzeń, rodzinną klątwę i ogromną rezydencję skrywającą sekrety, a otrzymamy intrygującą opowieść w wyjątkowym klimacie. Paulina Kuzawińska po raz kolejny zdobyła moje czytelnicze serce - "Dama ze szmaragdami" zachwyciła mnie jeszcze bardziej niż "Dama z wahadełkiem". Powieść wyróżnia się tajemniczym, wiktoriańskim klimatem oraz misternie utkaną fabułą. Rewelacyjny kryminał w klasycznym stylu, którego nie sposób odłożyć, zanim nie poznamy zakończenia. Z całego serca polecam.

IG- inia.recenzuje. ////// BLOG- iniarecenzuje.wordpress.com ///// FB @inia.recenzuje Jeśli jeszcze nie znacie Damy z wahadełkiem to szybko nadrabiajcie. Autorka, Paulina Kuzawińska właśnie napisała kolejną część przygód młodej arystokratki Madeline Hyde. Kobiety wyzwolonej, jak na tamten czas, a przede wszystkim dociekliwej, jak najlepszy detektyw, zresztą wspominany w książkach doktor Watson. Główna bohaterka, tak jak w pierwszej książce, tak i teraz w „Damie ze szmaragdami” próbuje rozwikłać zagadkę tajemniczej śmierci, w tym przypadku swojej kuzynki Claire, która to niedługo ma poślubić hrabiego Verindera. Legend głosiła, iż szmaragdowy naszyjnik, który przyozdabiał jej szyję podczas sesji malarskich był przeklęty, dlatego poniosła śmierć. Choć podejrzenia padają również, na przypadkowe zatrucie oparami farb olejnych, używanych przez znanego artystę. Gdzie leży prawda, tego próbuje dowiedzieć się Madeleine. Znów nie ominie nas magiczny klimat angielskiego barokowego dworu. Tajemniczość, mrok, świst wiatru, blask świec z grą ruchliwych światłocieni. Cudowny klimat powieści retro, wątek romantyczny i zagadka nadal jest bardzo mocnym akcentem książek autorki. Niestety podczas czytania rozczarowało mnie to, bo było to przewidywalne, tak jak w pierwszej książce. Ale Paulina Kuzawińska dosłownie na sam koniec wyciągnęła asa z rękawa i zaskoczyła czytelnika jeszcze bardziej. I to było wyśmienite posunięcie. Światło dzienne ujrzała tajemnica sprzed lat, którą ukrywała zmarła matka Claire. I wtedy akcja rusza znów i ne pozwala Wam odłożyć książki póki jej nie skończycie. Brawo. A teraz apel do autorki, kiedy następna część :) delikatne prośby, może Madeleinie znajdzie miłość?

Co tu dużo mówić? Jestem zachwycona. Podobne emocje towarzyszyły mi po lekturze poprzedniej powieści Pauliny Kuzwaińskiej, "Damy z wahadełkiem", która według mojej skromnej opinii była jedną z najlepszych książek przeczytanych przeze mnie w 2019 roku. Muszę jednak przyznać, że "Dama ze szmaragdami" jest jeszcze lepsza. Nie przypuszczałam, że po tak  znakomitym debiucie, będzie to możliwe. Ponownie jestem pod ogromnym wrażeniem odwzorowania przez autorkę epoki wiktoriańskiej, charakterystycznego mrocznego i dusznego klimatu, pewnej dozy zachowawczości, konserwatyzmu, które cechowały współczesnych tego specyficznego okresu w dziejach historii Anglii. To prawdziwa uczta dla miłośników zamierzchłych czasów, do których zdecydowanie należę. Podobnie, jak miało to miejsce w poprzedniej powieści autorki, oprócz wiodącego wątku kryminalnego, znajdziemy tu także subtelny wątek romantyczny, który jest taką wisienką na torcie zręcznie poprowadzonej fabuły. Wszystko tak apetycznie i ze smakiem podane, że doprawdy nie wiem, jak zniosę oczekiwanie na kolejną część serii, a mam wielką nadzieję, że taka powstanie. Mój apetyt jest skutecznie zaostrzony. Oczywiście polecam przeogromnie!

,,Dama ze szmaragdami" jest druga kontynuacją losów młodziutkiej Madeline.Kto nie miał okazji poznać jej wcześniej koniecznie musi przeczytać ,,Damę z wahadełkiem".Książka jest niezwykła.Opisy przenoszą nas w epokę wiktoriańską. Książkę czyta się z ogromną przyjemnością,akcja toczy się od początku do ostatniej strony.Bardzo polecam!