Cymanowski Młyn (okładka miękka)

Polscy autorzy tez piszą cudowne książki! Pamietajmy, ze dobry kryminał nie tylko wychodzi spod pióra Norwegów/Szwedów! Bardzo dobra historia, polecam sceptykom polskiej „grozy” :)

Już po kilku pierwszych kartkach poczułam że od tej książki się nie da szybko oderwać. Od samego początku łapie czytelnika i nie chce puścić.

Flaki z olejem...jedna z tych, którą chcesz skończyć, bo tak wypada. Ja się z nią męczyłem kilka dnia...👎

Książka sztos :) nie zawiódł Darda tak jak z Nowym Domem na Wyrebach. Czyta się dobrze, trzyma w napięciu

Gdy zaczęłam czytać- nie mogłam przestać.. Kaszuby, duchy,trupy i odrobina miłości. Polecam 😊

Świetna książka polecam gorąco 😁

Magdalena Witkiewicz po raz kolejny napisała książkę w duecie i to, z kim ją napisała, było dla mnie ogromnym zaskoczeniem. Drugą osobą, dzięki której powstał „Cymanowski młyn” jest Stefan Darda – autor głównie literatury grozy i fantastyki. Czytałam już książki, w których występowało świetne połączenie literatury obyczajowej z thrillerem, nie jest to dla mnie nowością. Ale czy takie połączenie udało się duetowi Witkiewicz-Darda? Kaszuby. Do pensjonatu Cymanowski młyn przyjeżdża małżeństwo, dla którego pobyt będzie ratowaniem swojego małżeństwa. Monika i Maciej po kilku latach wspólnego życia oddalili się od siebie, całe dnie spędzają w pracy, do związku zakradła się monotonia a jedyne uczucia, które do siebie żywią to niechęć. Niespodziewany wyjazd do leśnego pensjonatu, z dala od ludzi i cywilizacji może być szansą, by uratować małżeństwo. Początkowo wszystko wskazuje na to, że im się uda, zaczęli się dogadywać, poznawać na nowo i nawet rozmyślać o dziecku. Wszystko psuje jednak pilny telefon, po którym Maciej musi wyjechać do Warszawy. Zrozpaczona Monika zostaje w pensjonacie pod opieką właściciela Cymanowskiego Młyna i jego syna Łukasza, który do złudzenia przypomina Monice jej byłego narzeczonego. Tajemniczy, miły i opiekuńczy Łukasz z każdym dniem będzie Monice bliższy, czy kobieta mu ulegnie? Niespodziewanie w Cymanowskim Młynie zjawią się przodkowie dawnych właścicieli domu. Czy ich przyjazd będzie związany z ukrytymi w piwnicy klejnotami? Nowy właściciel Jerzy Zawiślak oczywiście oferuje pomoc, lecz jego zachowanie świadczy o tym, że coś ukrywa, także przed synem Łukaszem. Dlaczego wieczorami udaje się na bagna? Czy z jego wędrówkami ma coś wspólnego dziewczynka z wyblakłej fotografii? Nic nie jest tu oczywiste, nasi bohaterowie skrywają tajemnice, a na światło dzienne wypłyną wspomnienia o krwawych zbrodniach sprzed lat. Pierwsza połowa książki to dominacja wątku obyczajowego, poznajemy Monikę i Macieja i zostajemy wprowadzeni w ich małżeńską sytuację. Oprócz nich przedstawiony będzie właściciel domu – Jerzy Zawiślak. I jak miałam kilka pomysłów na to, jak potoczą się losy małżonków po pobycie w Cymanowskim Młynie, zwłaszcza gdy Łukasz stawał się Monice coraz bliższy, to Jerzy był dla mnie zagadką. Informacje na temat starszego pana są dawkowane, ale dzięki jego wspomnieniom dowiadujemy się, że ten miły i niepozorny staruszek może mieć co nieco za uszami. Bardzo ciekawie poprowadzony był też wątek Łukasza, ten mężczyzna w pewnym momencie będzie zagadką dla swojego ojca. Czy to tylko przypadek, że tak bardzo przypomina byłego narzeczonego Moniki? Rozwiązanie jego wątku będzie zaskakujące! W drugiej części wyjdzie na wierzch wiele dziwnych i tajemniczych sytuacji związanych nie tylko z przeszłością Jerzego. Autorzy sprawili mi nie lada zagadkę, w pewnym momencie już nawet nie bawiłam się w przewidywanie zakończenia, lecz chciałam je jak najszybciej poznać. Nie będę ukrywać, że Magdalena Witkiewicz jest jedną z moich ulubionych polskich pisarek. Każda jej książka do mnie trafia, podoba mi się styl i każda z opisywanych historii. Zastanawiałam się, czy przemówi do mnie i w duecie ze Stefanem Dardą. Właściwie już na samym początku byłam w stanie oddzielić fragmenty napisane przez Witkiewicz od tych autorstwa Dardy. Niestety jeszcze nie miałam okazji, by zapoznać się z twórczością Dardy i nie mogę zestawić jego książek z „Cymanowskim Młynem”. Choć na początku w części pisarza irytowały mnie przeskoki w czasie, zagmatwane opisy, to wraz z rozwojem wątku obyczajowego wszystko układało mi się w całość, napięcie wisiało w powietrzu i czuć było grozę. Świetnie zarysowany wątek obyczajowy z nutką erotyzmu połączył się z powieścią grozy! Ogromnym i pozytywnym zaskoczeniem było pojawienie się wątku nadprzyrodzonego! Nie przypominam sobie, by taki występował wcześniej w książkach Witkiewicz. Wiem jedno, na pewno w najbliższym czasie nie wybiorę się sama w okolicę bagien. Książka zachęciła mnie też, by zapoznać się twórczością samego Dardy. Na samym początku zadałam pytanie, czy połączenie wątku obyczajowego udało się duetowi Witkiewicz-Darda. Od początku wprowadza nastrój tajemniczości, trzyma w napięciu, a dla odstresowania serwuje wątek obyczajowy. Do tego historia o topielicy, tajemnicze krzyki rozlegające się na bagnach, książki o okultyzmie w domowej biblioteczce i bohaterowie ze skrywaną przerażającą historią. Nie bez znaczenia jest informacja, że „Cymanowski Młyn” to mistrzowskie połączenie, bo tak właśnie jest. Otwarte zakończenie sugeruje, że jest szansa na część drugą. Ja jestem za! A czy Wam przypadnie do gustu duet Witkiewicz-Darda, przekonajcie się już sami!

Już od samego początku byłam ciekawa tej książki, jak tylko do mnie dotarła to rzuciłam wszystko i zabrałam się za nią. Wiedziałam, że otrzymam od Autorów trochę literatury obyczajowej, trochę grozy, thrilleru. Tylko tak szczerze to więcej tutaj było obyczajówki niż tej nutki przerażenia. Czytałam wiele opinii przed napisaniem tej recenzji i przyznam szczerze, że jest to średniej jakości książka. Wiele innych recenzentów właśnie pisało, że szkoda iż ten duet podjął się współpracy, że byłoby lepiej jakby tylko Stefan napisał tę książkę. Okey, ja nie czytam ani ksiażek tego Autora ani pani Magdaleny, więc ciężko mi tutaj coś stwierdzić. Jednak trzeba przyznać, że bardzo dobrze czytało mi się historię opowiadaną przez Monikę. To wszystko było takie spokojne, bardziej obyczajowe, chociaż nie powiem, ta postać też często mnie irytowała i doprowadzała do furii. Nie rozumiałam jej zachowania względem Łukasza, ale pomińmy to. Tylko wiecie co? Ja czasami lubię jak bohaterowie mnie denerwują, bo wtedy się tą książkę zapamiętuje na znacznie dłużej. Ogólnie cały pomysł na fabułę jak i sposób w jaki ta książka została napisana zdecydowanie przypadł mi do gustu. Całokształt tej książki jest naprawdę na wysokim poziomie. Skąd to wiem? Bo książkę się czyta bardzo szybko, wręcz się ją chłonie! W sumie, mówiłam, że te fragmenty przedstawione przez Monikę były najlepsze, okey. Ale gdyby nie momenty, w których to Zawiślak opowiadał o wspomnianej historii sprzed lat, o swojej mrocznej przeszłości, to nic by tutaj ciekawego się nie działo, byłaby to zwykła obyczajówka. Także myślę, że tutaj ta narracja też zrobiła swoje i to w większym stopniu. I jeszcze jedna rzecz, według mnie to zakończenie niczego nam do końca nie wyjaśniło, mam wrażenie, że końcówka jest otwarta i teraz nie wiem w jakim celu. Czy po to żebyśmy sobie sami dopowiedzieli pozostałą część czy jednak powstanie druga część? Jak ogólnie podobał mi się pomysł z duchami, zjawami, ukrytą i tajemniczą biżuterią? Genialny! Uwielbiam takie coś! Od razu mówię, że fani czegoś mocnego, raczej się zawiodą, bo nie jest to historia niczym z horroru wyjęta, czuć dreszczyk i emocje na plecach, ale nie przesadzajmy. Tutaj właśnie ta cała historia jest owiana takim specyficznym klimatem, który jest już czuć od pierwszych stron aż do końca. Zdecydowanie można tutaj wyhaczyć tajemnicę, zagadkę, mroczną przeszłość. Ja to momentami czułam taki klimat jak w Balladynie. Nie wiem skąd to porównanie, ale jakoś mi się po prostu narzuciło. W sumie nie wiem czemu jest aż tyle negatywnych opinii na temat tej książki, okey nie jest to idealne dzieło, ale jest dobre! To się łatwo czyta, to się czuje... Moja opinia jest pozytywna, a ja gorąco polecam Wam ten tytuł, według mnie warto do niej zajrzeć i zatrzymać się, choć na chwilkę. Opis fabuły Książka zaczyna się od wprowadzenia w życie Moniki i Macieja. To niby przykładne małżeństwo, ale tylko z zewnątrz. W środku oboje wiedzą, że nic dobrego z tego raczej nie będzie. Kiedyś oboje spędzali ze sobą znacznie więcej czasu, kochali się, ale teraz liczyła się praca, praca, dom, obowiązki, zero miłości, szacunku... Tak jak to obecnie wygląda połowa związków, niestety. Pewnego razu oboje znajdują w skrzynce voucher na wyjad na dwa tygodnie do Cymanowskiego Młyna. Z początku są zdziwieni, bo żadne z nich nie chciało tam jechać. Każde z nich było pewne, że to rodzice zafundowali im taki prezent, aby wreszcie małżeństwo mogło się pogodzić, dogadać między sobą. Jeżeli wyjazd ma być za darmo, to oboje decydują się na to. I tak wyjeżdżają na dwa tygodnie do nieznanego im zupełnie miejsca. Wyjazd jednak już od początku nie wróży im niczego dobrego, brak zasięgu, brak mediów, auto zakopane w bagnie i bardzo skromne warunki. Z początku małżeństwo nie może się dogadać, ale po pewnym czasie zaczynają się dochodzić do porozumienia, co jest bardzo zadziwiające! Z drugiej strony poznajemy historię właściciela pensjonatu oraz jego syna. Oboje starają się prowadzić ten interes, jednak mało kto chce przyjeżdżać do takiego miejsca. Trzeba jednak przyznać, że Łukasz - syn właściciela od razu wpada Monice w oko, bo jest podobny do... ? Do jej byłego narzeczonego. Podczas wyjazdu Monika zaczyna coraz więcej myśleć o jej byłym, który zginął w tragicznych okolicznościach. Z drugiej strony poznajemy mroczne tajemnice i sekrety pana Zawiślaka...

Jakiś czas temu dostałam zaproszenie na wyjazd do Cymanowskiego Młyna na Kaszubach. Zgodnie z tym zaproszeniem gwarantowano mi: - najwyższy poziom emocji - szczyptę grozy - chwile romantycznych uniesień - tajemnicze historie skrywane przez lata -finał, którego nie zapomnisz. Czy faktycznie było tak jak zapewniano w zaproszeniu? Małżeństwo Moniki i Macieja przechodzi głęboki kryzys. Oboje łudzą się, że tajemniczy prezent: urlop w leśnym pensjonacie, z dala od ludzi i cywilizacji, może jeszcze wszystko uratować. Początkowo ulegają romantycznym chwilom, jednak nagły wyjazd Macieja budzi demony przeszłości. Łukasz, przystojny syn właściciela, do złudzenia przypomina Monice jej byłego narzeczonego. Czy to tylko przypadkowe podobieństwo? Wyjazd, który miał ratować związek, okazuje się początkiem trudnych do wyjaśnienia i niepokojących zdarzeń. Nic nie jest oczywiste, bohaterowie głęboko skrywają tajemnice, a na światło dzienne wypływają przerażające wspomnienia o krwawych zbrodniach sprzed lat. Kim tak naprawdę jest Łukasz? Czy małżeństwo Moniki i Maćka przetrwa próbę sił? I jaką rolę pełni dziewczynka ze starej wyblakłej fotografii? „Cymanowski Młyn” to połączenie powieści obyczajowej z thrillerem autorstwa Magdaleny Witkiewicz oraz Stefana Dardy. Co autorom wyszło z połączenia dwóch jakże różnych d siebie gatunków literackich? Czy tak dobrany duet mógł stworzyć powieść, która spełni oczekiwania czytelników? Trudno odpowiedzieć jednoznacznie na te dwa pytania. Przeglądając opinie gdzieś w internecie natrafiłam na wielu rozczarowanych odbiorców. Ja mogę jedynie wypowiedzieć się za siebie. Powieści Magdy Witkiewicz są mi znane i bardzo lubię zagłębiać się w ich pozytywnym wydźwięku z happy endem. Z twórczością Stefana Dardy nie miałam do tej pory styczności, zatem nie wiedziałam czego po jego piórze mogę się spodziewać. Zaproszenie, które dostałam wzmogło moją ciekawość co do tej powieści. Powiem wprost, bo nie chce Was zamęczać → „Cymanowski Młyn” to było dla mnie coś, co mogę z czystym sumieniem nazwać dobrą lekturą na szaro- bure dni i wieczory. Tak. Podobała mi się ta powieść napisana w duecie. Czytałam ją wieczorami i ruszałam z bijącym sercem w głąb Kaszub. Lubię zarówno powieści obyczajowe jak i thrillery – dlatego połączenie obu tych gatunków dla mnie osobiście okazało się bardzo udanym zabiegiem. Lektura „Cymanowskiego Młyna” wzbudziła we mnie mnóstwo skrajnych emocji, ale pozytywnych. Było odrobinę strasznie i tajemniczo, była szczypta grozy, był ułamek romantyzmu i czułości. Było wyjaśnienie starych skrywanych sekretów i zaskakujące zakończenie, które zrodziło w mojej głowie więcej znaków zapytania niż się spodziewałam. Nie zawiodłam się. Warto wspomnieć, że wśród bohaterów powieści moją największą uwagę przykuł Jerzy – właściciel pensjonatu, którego postać okazała się dla mnie największą niespodzianką fabularną w całej tej historii.Obraz poznanego początkowo starszego, spokojnego człowieka będącego w jesieni swojego życia, krok po kroku burzy odsłaniana przeszłość tego bohatera. Ta postać to naprawdę świetna kreacja osobowości psychopatycznej! A takich coraz więcej na tym świecie. Warto zatem zwrócić na niego uwagę, chociażby z tego banalnego powodu, że może to być nasz spokojny sąsiad (: Moim zdaniem, „Cymanowski Młyn” to bardzo dobra powieść, łącząca w sobie to, co lubię. Nie jest to w stu procentach powieść grozy, ani też zwyczajowa obyczajówka, stąd być może tak wielu zawiedzionych...nie wiem, być może oczekiwali czegoś innego. Mnie osobiście się ona podobała i serdecznie mogę Wam ją polecić – zwłaszcza tym osobom, które są znurzone czytaniem w kółko tych samych gatunków literackich. W tej powieści macie dwa skrajne nurty literackie, więc czeka Wam z pewnością spora dawka zaskoczenia. Mój ulubiony cytat z powieści, prosty a jakże prawdziwy: „Jeśli chcesz rozśmieszyć Boga, powiedz mu o swoich planach.” Za zaproszenie do Cymanowskiego Młyna i egzemplarz do recenzji serdecznie dziękuję Wydawnictwu Filia. Ps. Zdradzę Wam jeszcze, że dzięki tej powieści sięgnęłam po indywidualną twórczość Stefana Dardy. A to chyba jest miarodajny wskaźnik poziomu przeczytanej powieści. Ale o tym, już przy innej okazji... :) https://przeczytajka.blogspot.com/2019/05/cymanowski-myn-magdalena-witkiewicz.html

Magdalena Witkiewicz, mistrzyni pozytywnych zakończeń, podjęła się napisania książki w duecie ze Stefanem Dardą, który bryluje w grozie... Że wyniknął z tego 'Cymanowski Młyn' wiemy, ale jak udało się połączyć obyczajówkę z thrillerem? A przede wszystkim jakie walory emocjonalnie niesie ta lektura dla czytelnika? Jedno jest pewne - otrzymałam coś zupełnie innego, niż otrzymałam. Ale o tym za chwilę... ONA Niezależna, samodzielna, wyjeżdżająca jedynie w delegacje lub do SPA z koleżankami. Jej małżeństwo nie przypomina tego z marzeń, mąż nie jest przyjacielem, oparciem... Najczęściej w ogóle go nie ma. Dlatego Monika Kaczmarek tęskniąc za uczuciami i ciepłem powraca myślami dziesięć lat wstecz - do swojej pierwszej miłości - Piotra. ON Wiecznie zniesmaczony życiem, nie lubiący chaosu, uciekający w pracę, na narty lub żeglowanie. Oczywiście bez NIEJ. Zły, gdy nie ma dostępu do mediów. Dla Maćka liczą się fakty, dowody, konkrety a nie ulotność uczuć. Kaczmarkowie są małżeństwem z kilkuletnim stażem a kryzys, którego doświadczają nie jest błahy. Od lat nigdzie razem nie wyjeżdżali, wszystko robią oddzielnie. Dawniej byli zgrani i w łóżku, i w kuchni, teraz jednak wciąż się rozmijają. Czy blokadą szczęścia w związku mogą być marzenia Moniki o byłym ukochanym? Pewnego dnia w skrzynce na listy znajdują voucher, uprawniający do dwutygodniowego pobytu w pensjonacie 'Cymanowski Młyn' na Kaszubach. Nie brali udziału w żadnym konkursie, dlatego są zaskoczeni, ale postanawiają skorzystać z niespodzianki we wrześniu. Pensjonat jest prowadzony przez Jerzego Zawiślaka i jego syna Łukasza, teoretycznie są sobie bliscy, jednak nie mają pojęcia o tym, co przed sobą zataili. Urlop w malowniczej scenerii ma sprzyjać wspólnym spacerom Kaczmarków a jednocześnie próbie zbliżenia się do siebie i odbudowania relacji. Muszą jednak uważać na pobliskie bagna, które kryją wiele zagadek. Nagły wyjazd Macieja do stolicy staje się początkiem lawiny zdarzeń. Powoli wychodzą na jaw tajemnice skrywane przez każdego z bohaterów, ich przewinienia mniejsze lub większe, które godzą w nich samych, ale również w obce czy niewinne osoby. Między Moniką a Łukaszem iskrzy, Jerzy wspomina mroczną przeszłość oraz robi ciemne interesy a w powietrzu robi się mistycznie, magicznie, chwilami przerażająco... Zachowanie Łukasza zaczyna Kaczmarkowej kogoś przypominać a Jerzy przestaje poznawać syna. Co się z nim stało? Książka wielokrotnie mnie zaskoczyła, nie spodziewałam się pewnych wydarzeń czy zachowań bohaterów. Nie posądzałam ich o czyny, których byłam świadkiem czy też o których mi opowiedzieli. Ani opis, ani początek lektury nie zapowiadały takiego rozwoju akcji. Podobało mi się, szczególnie dlatego, że nie miałam pojęcia jak zakończy się bagnista przygoda. Nie odgadłam kto sprezentował małżeństwu voucher ani czy finalnie będą razem. Zmienna narracja, wielowątkowość, mnogość tajemnic i niewyjaśnionych śmierci to niewątpliwie plusy tej książki. Jedyne co mi przeszkadzało to wątek paranormalny, nie lubię takowych a w tym przypadku nie wszystko mi się zgadzało z faktami. Duch Piotra w sposób w miarę logiczny pojawił się w fabule, ale pozostałe dziwne zjawiska czy postacie? Zupełnie nie wiem dlaczego na siłę wciśnięto to w historię. Podsumowując - "Cymanowski Młyn" to początkowo obyczajówka o małżeństwie z kryzysem, które wyjeżdża w nieznane i próbuje naprawić związek, przeradza się później w naszpikowaną tajemnicami i narastającym napięciem historię. Opowiada o pozbywaniu się cieni z przeszłości, spotkaniu się twarzą w twarz z demonami, ratowaniu związku, tęsknocie i bólu po stracie ukochanej osoby. W tle nieco zjawisk paranormalnych, nawoływania przez zjawę oraz skutki chciwości. recenzja pochodzi z mojego bloga: http://czytelnicza-dusza.blogspot.com/