Cymanowski Młyn (okładka miękka)

Polscy autorzy tez piszą cudowne książki! Pamietajmy, ze dobry kryminał nie tylko wychodzi spod pióra Norwegów/Szwedów! Bardzo dobra historia, polecam sceptykom polskiej „grozy” :)

Monika i Maciej - małżeństwo , które przechodzi kryzys. Monika ma coraz większe wątpliwości, czy ten związek ma jakikolwiek sens. Pewnego lipcowego dnia kobieta znajduje w skrzynce na listy voucher na dwutygodniowy pobyt w urokliwym pensjonacie "Cymanowski Młyn", w samym sercu Kaszub. Jezioro, las, przytulne wnętrze z kominkiem - czy to pomoże im na nowo zbliżyć się do siebie? Kiedy Maciek musi w ważnej sprawie pilnie wracać do Warszawy, Monika-choć rozczarowana, postanawia zostać. Z czasem dochodzi do niepokojących, trudnych do wytłumaczenia zdarzeń - nic nie jest oczywiste,a każdy z bohaterów wydaje się skrywać swoją własną tajemnicę. Kim jest Łukasz - przystojny syn właściciela, który tak bardzo przypomina Monice jej byłego narzeczonego? I jaki związek z całą historią ma Helenka - mała dziewczynka z czarno-białej fotografii? Czy wszystkie tajemnice zostaną wyjaśnione, winni ukarani, a małżeństwo Moniki i Maćka przetrwa? Zapowiadało się ciekawie.Naprawdę ciekawie. I było tak prawie do końca. Zakończenie jednak w moim odczuciu z lekka naciągane i trochę mnie zmęczyło, a pewne kwestie nie do końca zostały wyjaśnione - może będzie druga część? Całościowo - może być 😉

Czytając opis książki nastawiłam się na mocne wrażenia i sporo emocji ale niestety powieść okazała się całkiem inna niż oczekiwania. Akcja rozwija się powoli, a wątki z przeszłości przeplatają się z teraźniejszością. Mimo, iż bohaterowie nie są tacy jacy wydawali się na początku, a każdy z nich ma jakieś tajemnice wieje nudą. Główna bohaterka jest irytująca. Cała historia nie porywa a po jej przeczytaniu czuję się trochę rozczarowana. Książka jak dla mnie na raz.

Już po kilku pierwszych kartkach poczułam że od tej książki się nie da szybko oderwać. Od samego początku łapie czytelnika i nie chce puścić.

Gdy zaczęłam czytać- nie mogłam przestać.. Kaszuby, duchy,trupy i odrobina miłości. Polecam 😊

Jakiś czas temu dostałam zaproszenie na wyjazd do Cymanowskiego Młyna na Kaszubach. Zgodnie z tym zaproszeniem gwarantowano mi: - najwyższy poziom emocji - szczyptę grozy - chwile romantycznych uniesień - tajemnicze historie skrywane przez lata -finał, którego nie zapomnisz. Czy faktycznie było tak jak zapewniano w zaproszeniu? Małżeństwo Moniki i Macieja przechodzi głęboki kryzys. Oboje łudzą się, że tajemniczy prezent: urlop w leśnym pensjonacie, z dala od ludzi i cywilizacji, może jeszcze wszystko uratować. Początkowo ulegają romantycznym chwilom, jednak nagły wyjazd Macieja budzi demony przeszłości. Łukasz, przystojny syn właściciela, do złudzenia przypomina Monice jej byłego narzeczonego. Czy to tylko przypadkowe podobieństwo? Wyjazd, który miał ratować związek, okazuje się początkiem trudnych do wyjaśnienia i niepokojących zdarzeń. Nic nie jest oczywiste, bohaterowie głęboko skrywają tajemnice, a na światło dzienne wypływają przerażające wspomnienia o krwawych zbrodniach sprzed lat. Kim tak naprawdę jest Łukasz? Czy małżeństwo Moniki i Maćka przetrwa próbę sił? I jaką rolę pełni dziewczynka ze starej wyblakłej fotografii? „Cymanowski Młyn” to połączenie powieści obyczajowej z thrillerem autorstwa Magdaleny Witkiewicz oraz Stefana Dardy. Co autorom wyszło z połączenia dwóch jakże różnych d siebie gatunków literackich? Czy tak dobrany duet mógł stworzyć powieść, która spełni oczekiwania czytelników? Trudno odpowiedzieć jednoznacznie na te dwa pytania. Przeglądając opinie gdzieś w internecie natrafiłam na wielu rozczarowanych odbiorców. Ja mogę jedynie wypowiedzieć się za siebie. Powieści Magdy Witkiewicz są mi znane i bardzo lubię zagłębiać się w ich pozytywnym wydźwięku z happy endem. Z twórczością Stefana Dardy nie miałam do tej pory styczności, zatem nie wiedziałam czego po jego piórze mogę się spodziewać. Zaproszenie, które dostałam wzmogło moją ciekawość co do tej powieści. Powiem wprost, bo nie chce Was zamęczać → „Cymanowski Młyn” to było dla mnie coś, co mogę z czystym sumieniem nazwać dobrą lekturą na szaro- bure dni i wieczory. Tak. Podobała mi się ta powieść napisana w duecie. Czytałam ją wieczorami i ruszałam z bijącym sercem w głąb Kaszub. Lubię zarówno powieści obyczajowe jak i thrillery – dlatego połączenie obu tych gatunków dla mnie osobiście okazało się bardzo udanym zabiegiem. Lektura „Cymanowskiego Młyna” wzbudziła we mnie mnóstwo skrajnych emocji, ale pozytywnych. Było odrobinę strasznie i tajemniczo, była szczypta grozy, był ułamek romantyzmu i czułości. Było wyjaśnienie starych skrywanych sekretów i zaskakujące zakończenie, które zrodziło w mojej głowie więcej znaków zapytania niż się spodziewałam. Nie zawiodłam się. Warto wspomnieć, że wśród bohaterów powieści moją największą uwagę przykuł Jerzy – właściciel pensjonatu, którego postać okazała się dla mnie największą niespodzianką fabularną w całej tej historii.Obraz poznanego początkowo starszego, spokojnego człowieka będącego w jesieni swojego życia, krok po kroku burzy odsłaniana przeszłość tego bohatera. Ta postać to naprawdę świetna kreacja osobowości psychopatycznej! A takich coraz więcej na tym świecie. Warto zatem zwrócić na niego uwagę, chociażby z tego banalnego powodu, że może to być nasz spokojny sąsiad (: Moim zdaniem, „Cymanowski Młyn” to bardzo dobra powieść, łącząca w sobie to, co lubię. Nie jest to w stu procentach powieść grozy, ani też zwyczajowa obyczajówka, stąd być może tak wielu zawiedzionych...nie wiem, być może oczekiwali czegoś innego. Mnie osobiście się ona podobała i serdecznie mogę Wam ją polecić – zwłaszcza tym osobom, które są znurzone czytaniem w kółko tych samych gatunków literackich. W tej powieści macie dwa skrajne nurty literackie, więc czeka Wam z pewnością spora dawka zaskoczenia. Mój ulubiony cytat z powieści, prosty a jakże prawdziwy: „Jeśli chcesz rozśmieszyć Boga, powiedz mu o swoich planach.” Za zaproszenie do Cymanowskiego Młyna i egzemplarz do recenzji serdecznie dziękuję Wydawnictwu Filia. Ps. Zdradzę Wam jeszcze, że dzięki tej powieści sięgnęłam po indywidualną twórczość Stefana Dardy. A to chyba jest miarodajny wskaźnik poziomu przeczytanej powieści. Ale o tym, już przy innej okazji... :) https://przeczytajka.blogspot.com/2019/05/cymanowski-myn-magdalena-witkiewicz.html

Wspaniała książka , Jak się zacznie ją czytać to nie można się oderwać. Pozostaje w pamięci. Pisana w bardzo lekki sposób.

Po lekturze "Pudełka z marzeniami" i cyklu Wyręby oraz "Zabij mnie, tato" uznałam, że nie mogę przejść obojętnie obok tego pisarskiego duetu. Byłam bardzo ciekawa, jak wypadnie wspólna powieść specjalistki od dobrych zakończeń i mistrza grozy. Co wynikło z tego niecodziennego połączenia? Z pewnością nie do końca to, czego się spodziewałam. Atmosfera wywołująca gęsią skórkę i dreszcze, którą pamiętałam z Wyrębów, została mocno polukrowana, prawdopodobnie za sprawą pióra Magdaleny Witkiewicz. Nie jestem pewna, czy o to chodziło w tej literackiej unii... Monika i Maciej przechodzą poważny kryzys. Ich małżeństwo wisi na włosku i wcale nie zanosi się na to, by miał się wydarzyć jakiś cud, ratujący sytuację. Pewnego dnia znajdują w skrzynce na listy voucher na darmowy pobyt w nieznanym im pensjonacie na Kaszubach. Nie mają pojęcia, kto sprezentował im ten wyjazd, ale postanawiają się tam wybrać, by podjąć próbę ratowania związku. Na miejscu czeka na nich właściciel, pan Jerzy Zawiślak, a także całe połacie odludnych przestrzeni. Widoki jak z bajki, zerowy zasięg telefonu, brak Internetu, cisza, spokój i... bagna, na których podobno straszy niejaka Helenka. Wkrótce do pensjonatu wraca z podróży syn właściciela, Łukasz. Przystojny i sporo młodszy od małżonków mężczyzna zajmuje się w agroturystyce końmi. I nie tylko nimi. Mijają zaledwie trzy dni, kiedy okazuje się, że Maciej musi niespodziewanie wrócić do Warszawy, by pomóc w czymś wspólnikowi. Monika jest wściekła! Przecież to miały być ich dwa tygodnie na odnowienie więzi, a tymczasem jej mąż korzysta z pierwszej możliwości, by uciec do miasta. I zostawia ją samą z dwoma obcymi facetami. I z legendami o niebezpiecznych bagnach, na których zaginęło już kilka osób. A w dodatku w pensjonacie znajduje się biblioteczka pełna okultystycznych publikacji... Akcja w powieści nie jest bardzo dynamiczna, a atmosferze brakuje sporo do grozy. Pierwsze 200 stron to typowo obyczajowa historia dwójki głównych bohaterów, którzy trochę pogubili się w życiu. W okolicach tej dwusetnej strony zaczęłam się niecierpliwić, ale i tak miałam w planie doczytać książkę do końca, więc czekałam na rozwój wypadków, wyłapując przy okazji drobne "smaczki", niepostrzeżenie zagęszczające atmosferę. W okolicach 250. strony pióro Dardy wreszcie przebiło się przez warstwy lukru, więc nie traćcie nadziei podczas lektury ;-) Nie mogę napisać więcej, bo za dużo bym zdradziła. W każdym razie fabuła nabiera rumieńców, więc finał zdecydowanie podniósł mi ciśnienie :D Niższa ocena za zbyt mało grozy w powieści, a także za słabe zaangażowanie korekty. Wiem, powtarzam się, ale nic nie poradzę na to, że irytują mnie częste literówki i pogubione wyrazy.

Magdalena Witkiewicz, mistrzyni pozytywnych zakończeń, podjęła się napisania książki w duecie ze Stefanem Dardą, który bryluje w grozie... Że wyniknął z tego 'Cymanowski Młyn' wiemy, ale jak udało się połączyć obyczajówkę z thrillerem? A przede wszystkim jakie walory emocjonalnie niesie ta lektura dla czytelnika? Jedno jest pewne - otrzymałam coś zupełnie innego, niż otrzymałam. Ale o tym za chwilę... ONA Niezależna, samodzielna, wyjeżdżająca jedynie w delegacje lub do SPA z koleżankami. Jej małżeństwo nie przypomina tego z marzeń, mąż nie jest przyjacielem, oparciem... Najczęściej w ogóle go nie ma. Dlatego Monika Kaczmarek tęskniąc za uczuciami i ciepłem powraca myślami dziesięć lat wstecz - do swojej pierwszej miłości - Piotra. ON Wiecznie zniesmaczony życiem, nie lubiący chaosu, uciekający w pracę, na narty lub żeglowanie. Oczywiście bez NIEJ. Zły, gdy nie ma dostępu do mediów. Dla Maćka liczą się fakty, dowody, konkrety a nie ulotność uczuć. Kaczmarkowie są małżeństwem z kilkuletnim stażem a kryzys, którego doświadczają nie jest błahy. Od lat nigdzie razem nie wyjeżdżali, wszystko robią oddzielnie. Dawniej byli zgrani i w łóżku, i w kuchni, teraz jednak wciąż się rozmijają. Czy blokadą szczęścia w związku mogą być marzenia Moniki o byłym ukochanym? Pewnego dnia w skrzynce na listy znajdują voucher, uprawniający do dwutygodniowego pobytu w pensjonacie 'Cymanowski Młyn' na Kaszubach. Nie brali udziału w żadnym konkursie, dlatego są zaskoczeni, ale postanawiają skorzystać z niespodzianki we wrześniu. Pensjonat jest prowadzony przez Jerzego Zawiślaka i jego syna Łukasza, teoretycznie są sobie bliscy, jednak nie mają pojęcia o tym, co przed sobą zataili. Urlop w malowniczej scenerii ma sprzyjać wspólnym spacerom Kaczmarków a jednocześnie próbie zbliżenia się do siebie i odbudowania relacji. Muszą jednak uważać na pobliskie bagna, które kryją wiele zagadek. Nagły wyjazd Macieja do stolicy staje się początkiem lawiny zdarzeń. Powoli wychodzą na jaw tajemnice skrywane przez każdego z bohaterów, ich przewinienia mniejsze lub większe, które godzą w nich samych, ale również w obce czy niewinne osoby. Między Moniką a Łukaszem iskrzy, Jerzy wspomina mroczną przeszłość oraz robi ciemne interesy a w powietrzu robi się mistycznie, magicznie, chwilami przerażająco... Zachowanie Łukasza zaczyna Kaczmarkowej kogoś przypominać a Jerzy przestaje poznawać syna. Co się z nim stało? Książka wielokrotnie mnie zaskoczyła, nie spodziewałam się pewnych wydarzeń czy zachowań bohaterów. Nie posądzałam ich o czyny, których byłam świadkiem czy też o których mi opowiedzieli. Ani opis, ani początek lektury nie zapowiadały takiego rozwoju akcji. Podobało mi się, szczególnie dlatego, że nie miałam pojęcia jak zakończy się bagnista przygoda. Nie odgadłam kto sprezentował małżeństwu voucher ani czy finalnie będą razem. Zmienna narracja, wielowątkowość, mnogość tajemnic i niewyjaśnionych śmierci to niewątpliwie plusy tej książki. Jedyne co mi przeszkadzało to wątek paranormalny, nie lubię takowych a w tym przypadku nie wszystko mi się zgadzało z faktami. Duch Piotra w sposób w miarę logiczny pojawił się w fabule, ale pozostałe dziwne zjawiska czy postacie? Zupełnie nie wiem dlaczego na siłę wciśnięto to w historię. Podsumowując - "Cymanowski Młyn" to początkowo obyczajówka o małżeństwie z kryzysem, które wyjeżdża w nieznane i próbuje naprawić związek, przeradza się później w naszpikowaną tajemnicami i narastającym napięciem historię. Opowiada o pozbywaniu się cieni z przeszłości, spotkaniu się twarzą w twarz z demonami, ratowaniu związku, tęsknocie i bólu po stracie ukochanej osoby. W tle nieco zjawisk paranormalnych, nawoływania przez zjawę oraz skutki chciwości. recenzja pochodzi z mojego bloga: http://czytelnicza-dusza.blogspot.com/

Po wielu niegatywnych opiniach na temat tej książki,postanowiłam że w końcu po nią sięgnę,ponieważ zawsze wolę się sama przekonać i ocenić.Powiem szczerze,że nie pamiętam żeby w ostatnim czasie któraś z książek tak mnie wciągnęła od pierwszej strony.Zanim jednak ocenię tę pozycję,po krótce przybliżę Wam bohaterów tej powieści obyczajowej i thrillera. Małżeństwo Macieja i Moniki Kaczmarków przeżywa głęboki kryzys.W tym samym czasie zostaje im sprezentowany tajemniczy dwutygodniowy pobyt w pensjonacie ,,Cymanowski Młyn,, na Kaszubach.Choć początkowo pomysł urlopu o tej porze roku (wrzesień) nie budzi ich sympatii,w końcu decydują się pojechać i dać sobie szanse.Wszystko byłoby dobrze,gdyby nie fakt,że już na samym początku gubią drogę i grzęzną autem w błocie.Na szczęście z opresji ratuje ich gospodarz i właściciel pensjonatu Jerzy Zawiślak. Kaczmarkowie od samego początku łudzą się,że tajemniczy prezent z dala od ludzi i cywilizacji,może wszystko uratować i dlatego też ulegają romantycznym chwilom.Jednak wszystko co dobre szybko się kończy.Maciej nagle wyjeżdża,a w Cymanach zjawia się syn gospodarza Łukasz,który do złudzenia przypomina Monice byłego narzeczonego Piotra. Wyjazd,który miał ratować związek okazuje się początkiem brutalnej rzeczywistości.Postacie głównych bohaterów są bardzo skryte i tajemnicze,do tego stopnia,że na światło dzienne wychodzą tajemnice sprzed lat. Największym atutem powieści jest pomysł na fabułę i klimat jaki autorzy zbudowali.Można mieć momentami wrażenie,że akcja nieco się dłuży,jednak mi to nie przeszkadzało.Wśród wszystkich opinii niewiele było tych pozytywnych,przyznam się szczerze,że mnie ta książka porwała nie tylko opisami Cymanowskiego Młyna jak i okolicznych lasów z bagnami.Pochłonęłam ją bezpowrotnie i długo będę do niej wracała myślami. ,,Nigdy na zawsze nie zamkniesz tych drzwi,, Moja ocena 9/10