Cymanowski chłód (okładka miękka)

W przypadku duetu Witkiewicz & Darda to właściwie na dwoje babka wróżyła, bowiem twórczość Magdy znam i uwielbiam, zaś z książkami Stefana nie miałam nigdy styczności. Dlatego sięgając po "Cymanowski Młyn" zupełnie nie wiedziałam co mnie czeka - poza tym, że mistrzowskie połączenie obyczajówki z thrillerem. Jednak kiedy tylko usłyszałam o kontynuacji, czyli "Cymanowskim chłodzie" wiedziałam, że muszę ją poznać! Jaki z tego morał - odnosząc się do tej babki i wróżenia? Muszę poznać twórczość Stefana Dardy :) W pensjonacie Cymanowski Młyn trwa wielkie oczekiwanie na ślub Jerzego Zawiślaka z Anną. On wciąż tęskni za synem, którego stracił na bagnach; ona zaczęła fascynować się książkami Łukasza o duchach i z każdym dniem czuje coraz większą więź z Hanią - poprzednią żoną Zawiślaka. Dostrzega też dziwne rzeczy, czuje że oprócz żywych, w pensjonacie znajdują się też inne istoty. A kiedy poznała historię Formellów, skojarzyła ją ze swoim zaręczynowym naszyjnikiem. Jak zakończy się wątek ze skarbem? Pustkę w życiu Jerzego wypełnia teraz Adam Kostuch, który pomaga w pensjonacie i leśniczówce. Co zrobi, gdy pozna prawdę o swoim pracodawcy? Jak Adam poradził sobie z tym, że zabił człowieka i w jaki sposób rozwiązał kwestię szantażu, bowiem jego czyn ktoś widział... Do czego był zdolny, by zatrzymać tajemnicę dla siebie? Czy będzie potrafił jeszcze żyć jak dobry człowiek czy może zło odcisnęło na nim trwałe piętno? Demony przeszłości mają w książce duży udział, różnymi sposobami wnikają w poszczególne wątki, co powoduje że czytelnicy nie mogą być niczego pewni. Wprawdzie nie przepadam za wątkami paranormalnymi, jednak tym razem mają one swój urok. Nie muszę w nie wierzyć, ale bez nich fabuła nie byłaby już tak ciekawa i intrygująca. Zmarli czuwają nad żywymi, dając im nie tylko wskazówki, ich działania znacznie wykraczają ponad udzielanie informacji. Tajemnice w Cymanach wciąż się mnożą, nie ma chyba bohatera, który byłby szczery i otwarty. A im więcej ludzie ukrywają tym mroczniej się robi, bo przecież pobliskie bagna nie jeden sekret już skrywają. Na dodatek nad okolicę nadciągnął cymanowski chłód, czyli wyjątkowa przyrodnicza anomalia, która już w listopadzie pokrywa wszystko grubą warstwą śniegu i lodu, choć kilka kilometrów dalej trwa prawdziwa jesień. Co ukryje przed oczami niektórych? "Idzie Cymanowski Chłód. Śnieg zasypie. Nikt się nie dowie..." * Pewne rzeczy zasypał śnieg, ale słowa niosące prawdę powoli wychodzą na jaw. Kolejne tajemnice przestają nimi być, choć nie wszystkie trafiają do właściwych słuchaczy. Serce wielokrotnie w takich chwilach bije mocniej, zwłaszcza że do samego końca nie wszystko jest takie, na jakie wyglądało wcześniej. Do akcji wkracza bowiem zemsta, odrobinę sensacji, kolejne szantaże i... cuda! Podsumowując - "Cymanowski chłód" to opowieść, w której maczają swe przezroczystości duchy. Te złośliwe oraz te dobre, chroniące domy wraz z domownikami. Żyjące postacie wciąż nie mogą uporać się z grzechami przeszłości, próbując jakoś naprawić błędy. W tej powieści nic nie dzieje się bez przyczyny; odkryjecie kto dla kogo jest szczęściem, nieszczęściem, prym wiodą tajemnice i sekrety a szantaże i śmierć mieszają się z kłamstwami. Między wartką akcją przemycone zostały ważne wartości - celebrujmy codzienność, bo jest krucha i nigdy nie wiemy jak długo będzie nam dane cieszyć się obecnością bliskich. Kilkukrotnie pojawia się też gorliwie pielęgnowana przez pokolenia kaszubska kultura. Koniecznie przeczytajcie a kto nie zna pierwszej części, to gorąco zachęcam, by poznać od razu obie. * M. Witkiewicz & S. Darda, "Cymanowski chłód", Wyd. Filia, Poznań 2020, s. 158

Powieść napisana została dość nietypowo, ponieważ narracja w części rozdziałów jest w osobie pierwszej a w innych w osobie trzeciej. I tak też jest z fabułą, część fabuły to typowa powieść obyczajowa z nutką psychologii i romansu, a część to typowy horror z mocnym wątkiem kryminalnym. Wierzycie w duchu? Lub w jakieś zjawiska paranormalne? Myślę, że nawet ktoś, kto jest sceptykiem w tej materii, to po to książce zacznie się zastanawiać. Ciepłe, pełne pozytywnych emocji wydarzenia, przeplatają się tutaj z wydarzeniami dość mocno kontrastującymi z tymi ciepłymi. Ale jeżeli ktoś nastawi się na mocny horror, lub na mocny thriller, taki po którym nie można spokojnie zasnąć to… może się lekko rozczarować. Wydaje mi się, że więcej jest w tej książce obyczaju, nawet takiego z domieszką kryminału, czy ogólnie rzecz biorąc sensacji niż mocnego horroru. Chociaż wątki dotyczące zjawisk pozazmysłowych mogą niejednemu czytelnikowi podnieść ciśnienie krwi. Muszę przyznać, że fabuła książki wciąga od pierwszych stron, nie tylko biorąc pod uwagę wydarzenia, ale i nieco malowniczo przedstawione obrazy miejsc, zwłaszcza tych mrocznych jak las, jezioro czy Pomerliskie Błeta. Kto czytał Cymanowski Młyn, ten z pewnością rozpozna niektórych bohaterów, ale jeżeli nie czytał, to musi uzbroić się domysły. Chociaż wiele wątków zostało w tej części przypomnianych. Ciekawie i nietuzinkowo zostali wykreowani bohaterowie i tu mam na myśli nie tylko osoby realne, żyjące, ale również te, które miały jakiś kontakt z zaświatów, czyli oględnie mówiąc duchy. Na uwagę na przykład moim zdaniem zasłużyły sobie tajemnicza dziewczynka czy stara Kostuchowa. Nie da się jednak zaprzeczyć, że tajemnice i mieszkańcy (zarówno ci realni, żywi, jak i ci którzy zjawiają się z innego świata) Cymanowskiego Młyna intrygują, wciągają, niepokoją i straszą. Ta część jest moim zdaniem ciekawym rozwinięciem tego, co miało miejsce w Cymanowskim Młynie, chociaż pojawiają się nowi bohaterowie, otoczeni przez bagienne tajemnice. Dwa typy pisarskie nieźle się w tej powieści uzupełniły. Jedna osoba stworzyła świetną bazę, czy też podstawę obyczajową ciekawej historii, a druga uzupełniła tę historię Polecam tę powieść miłośnikom zarówno powieści obyczajowych jak i horroru. Oczywiście ktoś, kto zaczytuje się w kryminałach również znajdzie w niej sporo dla siebie.

"Cymanowski chłód", stosunkowo świeża pozycja na rynku wydawniczym, od dłuższego czasu zewsząd nęciła moje czytelnicze oko. Zaśnieżona chatynka umiejscowiona na skraju lasu, którą widzimy na okładce, zdawała się wpisywać idealnie w klimat zbliżającej się zimy. Malownicze, utrzymane w podobnym stylu relacje instagramowe dodatkowo zachęcały, by po nią sięgnąć. Nie ukrywam, byłam również ciekawa autorskiego duetu, jako że Magdalenę Witkiewicz pośród plejady polskich pisarek cenię sobie szczególnie, a jej kolejne obyczajówki zwykle idealnie trafiają w moje gusta. Mistrzowskie połączenie thrillera i powieści - wiele obiecujące hasło przesądziło o tym, by w jedno z listopadowych popołudni zaszyć się pod kocem z książką i kubkiem rozgrzewającej herbaty i przekonać się na własnej skórze, czy owo "mistrzostwo" nie jest aby określeniem na wyrost. Cymany to niewielka wieś położona w sercu Kaszub. Wieś jakich wiele. Tutaj każdy zna każdego, żaden sekret nie uchowa się dłużej, a nowa twarz nie umknie czujnym oczom sklepikarki. Niewiele się dzieje, zwłaszcza o tej porze roku, kiedy cała okolica pogrąża się w mroźnym letargu. Zimowy przestój nie omija nawet pensjonatu, choć ten jest jedyną lokalną atrakcją. Sami właściciele, Jerzy Zawiślak i jego narzeczona Anna, bynajmniej nad tym nie ubolewają - spokojniejszy okres w interesie to idealna okazja, by skupić się na planowanym ślubie. O tej porze roku nie ma co liczyć na gości. Chyba że takich, których wizyta ma zgoła inny cel, niż sam wypoczynek na łonie natury... Ilona miała już nigdy nie pojawić się w Cymanowskim Młynie. Majątek niegdyś należący do jej przodków od dawna znajduje się w rękach Zawiślaka. Niewyjaśniona pozostała jedynie tajemnica rodowego skarbu, monet, kosztowności, a przede wszystkim wiekowego naszyjnika z szafirem. Łudząco podobnego do biżuterii noszonej przez Annę... Ale to nie wszystko. To właśnie tutaj nie tak dawno rozegrała się tragedia, po której jej życie miało już nigdy nie wyglądać tak samo. To właśnie w Cymanach zginęli jej rodzice. Ciała ojca nigdy nie odnaleziono. Powrót na Kaszuby nie zapowiada się przyjemnie, może jednak pomóc w odkryciu prawdy. A prawda wyzwala... Zachęcamy do zapoznania się z całością naszej recenzji: https://bookwieco.wixsite.com/home/post/cymanowskichlod

Po przeczytaniu „Cymanowskiego Młyna” wiedziałam, że jak najszybciej muszę sięgnąć po drugi tom. Dodatkowo chyba nie muszę już powtarzać, że książki Magdaleny Witkiewicz czytam w ciemno. Uwielbiam też duet, jaki tworzy wspomniana pisarka ze Stefanem Dardą 😍. Właściciel Cymanowskiego Młyna, pan Jurek, zatrudnił Adama i to on będzie jedną z ważniejszych postaci. Jak wiemy z poprzedniej części, mężczyzna sporo już przeszedł w swoim życiu, a jeszcze wiele przed nim. Wierzcie mi. Z kolei pan Jurek odnalazł miłość. Jednak z każdym dniem w Annie dostrzega swoją nieżyjącą już żonę- Hannę. Nawet nie raz tak się do niej zwraca. Interesująca jest postać pani Wentowej, właścicielki najbliższego sklepu w Cymanach. Na pierwszy rzut oka, wydaje się to być przemiłą kobietą. Jednak cytując słowa Michaliny: „Każdy ma coś za uszami”. Mnie najbardziej ciekawiły losy Moniki, którą bardzo polubiłam w poprzedniej części. Jednak teraz jest jej znacznie mniej. Wraz z mężem pojawia się w Cymanowskim Młynie, gdzie spędzają listopadowy weekend. Chcą zdążyć jeszcze przed planowanym terminem porodu. Po przeczytaniu książki uważam, że w tej części znacznie więcej się dzieje. Pierwszy tom był bliższy romansowi, tak tu bardziej czułam że to thriller. Nie raz przeszły mnie ciarki po plecach. Książkę przeczytałam naprawdę szybko. Już od początku wciągnęłam się w tę historię. Co znajdziemy w tej części? Po pierwsze duchy, które nawiedzają bohaterów zarówno we śnie, jak i w ciągu dnia, a także nie raz służą dobrą radą. Jednak nie myślcie, że wszystkie są takie miłe. Po drugie, mafia. Tak, tak gangsterzy, tu bardzo się zdziwiłam, bo się kompletnie nie spodziewałam. Moje zaskoczenie było jak najbardziej pozytywne. Po trzecie, morderstwa i zaginięcia. Naprawdę to była rewelacyjna historia. I mam nadzieję, że jeszcze niejedną książkę tego duetu będę miała okazję przeczytać. PS. Stawiacie kapcie przy łóżku? Zwróćcie uwagę na to, w którą stronę są skierowane i koniecznie przeczytajcie tę książkę. 👻👻👻 Radzę zacząć od pierwszej części.

Przeczytałam ‘Cymanowski chłód’ nie zdając sobie sprawy, że to kontynuacja powieści ‘Cymanowski Młyn’. A to dużo zmienia, bo właśnie miałam książce zarzucić słabo rozwiniętych bohaterów. Z tego więc względu zostawiam bohaterów w spokoju, zakładając, że niczego im nie brakowało. Podobnież z niektórymi wątkami, które wydawały mi się niedopowiedziane lub po prostu znikąd. Zapewne trzeba mi było przeczytać pierwsza książkę, więc się zamykam. Lubię – i cenię – autorów piszących o/w polskich realiach. To dodaje autentyczności opowieściom, pod warunkiem, że jest dobrze napisane. W ‘Cymanowskim chłodzie’ było. Chyba żaden z dwojga autorów nie pochodził z Kaszub, ale to wynika jedynie z notek biograficznych. Książka bowiem była świetnie osadzona w czasie i przestrzeni, oddając skądinąd obcy mi kaszubski klimat. Powiedzmy więc, lokalny, kulturowo-folklorystyczny klimat pewnego miejsca. Nie wiem kto zasłużył się więcej. Przeglądając inne pozycje obu autorów, chyba szybciej sięgnęłabym po Stefana Dardę. No w każdym bądź razie, wszyło im nieźle. ‘Cymanowski chłód’ to książka aspirująca do realizmu magicznego, ale jednak do niego nie dorastająca. Jest w tym realizmie zbyt nachalna, zbyt dosłowna. Porównując, na przykład, z Olgą Tokarczuk, to cała liga albo dwie różnicy. Ale całość i tak dość zgrabnie ‘ogarnięta’, utrzymana dokładnie w takich klimatach jakie zapowiadał tytuł. Wątki dreszczowca trochę mniej mi się podobały. Niby tempo akcji pasowało do klimatu książki, ale i tak czegoś mi brakowało. A już najbardziej przeszkadzało mi to luźne podejście do zabijania; wszyscy wydawali się zdolni do łupnięcia łomem czy pociągnięcia za pust. Owszem, Adaś miał wyrzuty sumienia, ale tylko po części przekonujące i w ogóle nie rekompensujące tej dziwnej predyspozycji. To odjęło książce nieco wiarygodności. No chyba, że wszyscy wierzą w życie po życiu, bo tak łatwo im przychodziło pozbawiać go w tym ziemskim wymiarze. Niemniej jednak, lektura warta swojego czasu i całkiem niezły owoc współpracy tych dwóch autorów.

Nad Cymanowskim Młynem pojawiają się mroźne dni... Co takiego przyniosą? Jerzy Zawiślak wraz z Anna, przygotowują się do ślubu, oraz zimowego sezonu. Ich sielskie życie, zostanie poddane kolejnej próbie, a to z powodu sekretów które skrywają mieszkańcy Cymanowa... Jakiś czas temu, czytałam rewelacyjną książkę pt. Cymanowski Młyn. Kiedy zobaczyłam jego kontynuację, to bez zastanowienia dążyłam do tego aby przeczytać tą książkę. Kolejny raz wybrałam się w podróż do pięknego Cymanowa tym razem w scenerii zimowej! Pani Magdalena idealnie zadbała o to aby jak najlepiej przedstawić otoczenie, a także sielankowe życie bohaterów, które z czasem wzbudziło we mnie grozę. Autorom książki, udało się bardzo dobrze połączyć dwa gatunki: powieść obyczajową oraz thriller. Akcja toczyła się swoim tempem. Nie była za szybka ani za wolna. Były momenty kiedy potrafiłam się romarzyć i całkowicie się poddać stworzonemu klimatowi aby zaraz się bać, i poczuć ciarki na plecach. Po strachu znowu nadchodził moment spokoju, co mi się podobało, gdyż momenty pełne grozy były odczuwalne w odpowiednim momencie. Zarówno w pierwszej części i jak i w tej mamy doczynienia że zjawiskami paranormalnymi. Dla mnie te momenty były w książce kluczowe gdyż wzbudzały we mnie największy strach. Dodatkowo dodawały powieści wymiaru magicznego. Powieść owiana była tajemnicą, sekretem i pewną manipulacją. Lubię takie połączenie, gdyż budziło we mnie uczucie niepewności. Wiele razy powracano do pierwszej części, dzięki czemu sprawdziłam swoją pamięć :) Bardzo dobrze skonstruowana fabuła, przyczyniła się do tego że moja wyobraźnia działała na największych obrotach! Powieść bardzo mi się podobała, ale także dała dużo do myślenia. Nie jest to prosta książka, którą wystarczy tylko przyczytać. Ta powieść skłania do refleksji i to było w niej najważniejsze!

Cymanowski chłód to kontynuacja Cymanowskiego młyna, świetnego połączenia thrillera z powieścią obyczajową, który zaserwował nam bardzo specyficzny duet - Magda Witkiewicz, specjalistka od poruszania kobiecych serc, oraz Stefan Darda, specjalista od straszenia czytelników :) Powracamy do Cymanowskiego młyna, który został odnowiony przez Jerzego Zawiślaka i zamieniony w pensjonat, przez niego i jego narzeczoną Anię. Mamy koniec 2018 roku, śnieg zasypuje pobliskie Pomarlisko i nadaje klimatu pensjonatowi. Tym razem bohaterem wiodącym w tej powieści jest Adam Kostuch, traktowany przez Zawiślaka jak przybrany syn, po śmierci jego rodziców. Najpierw zn=marł mu ojciec, a potem sam przyczynił się do śmierci matki, teraz wspiera go ukochana Karolina i Zawiślak, u którego pracuje. Jednak prześladują go duchy przeszłości, sklepikarka szantażuje go i aby zarobić pieniądze dla niej porywa się na konszachty z gangsterami. Kiedy myśli, że już ma spokój, pojawiają się ponownie z kolejną mokrą robotą, którą musi wykonać, a jako bonus dostaje postraszenie szantażystki, które kończy się tragicznie. Tymczasem w Cymanowskim młynie ludzie i duchy zdają się żyć razem. Pani Ania ma wtóra sobie coraz więcej ze zmarłej Hani Zawiślaka, widzi rzeczy, których inni nie widzą i przy współpracy z duchem ratuje dziecko Moniki. Ponownie w pensjonacie pojawia się córka Formellów, która pod przykrywką odpoczynku poszukuje rodzinnego skarbu. Rozgrywki z gangsterami kończą się tragicznie i zmieniają losy wielu osób... Cymanowski chłód to świetnie napisana i wbijająca w fotel książka, która mocno działa na wyobraźnię i pokazuje jak cienka jest granica pomiędzy życiem a śmiercią, pomiędzy ludźmi i duchami. Polecam gorąco! https://markietanka-mojeksiazki.blogspot.com/2021/01/032021-cymanowski-chod-stefan-darda.html

W Cymanowskim Młynie właściciel Jerzy Zawiślak i jego narzeczona Anna szykują się do zimy i do planowanego ślubu. Interes się rozkręca, gości nie brakuje. Jednak sielanka nie może trwać zbyt długo. W okolicy cały czas kręcą się duchy, które nie dają o sobie zapomnieć, na niektórych mieszkańcach Cyman wiszą grzechy przeszłości. A kiedy tajemnice są w posiadaniu niewłaściwych osób, to nie może skończyć się dobrze... w końcu nadchodzi chłód. Po lekturze "Cymanowskiego Młyna " niezrażona postanowiłam sięgnąć po kontynuację, czyli "Cymański chłód". Od pierwszych stron mialam wrażenie, że będzie się tu więcej działo i że mamy chyba więcej thrillera w stosunku do obyczajówki niż w pierwszym tomie. Nie pomyliłam się. Więcej zbrodni, gangsterskie porachunki, no i duchy, które nie odstępują naszych bohaterów na krok . Zazwyczaj nie sięgam po thrillery, wiec być może nie jestem odpowiednią osobą aby oceniać tę książkę. Ale mogę przedstawić własną opinię. Jako książkę obyczajową czytało mi się obydwa tomu świetnie... bardzo szybko, trudno było się oderwać od niej i ani razu nie straciłam wątku, mimo że mroczne klimaty nie dla mnie. A właśnie te elementy paranormalne, magiczna, pełna grozy atmosfera nie jest moją ulubioną. Jednakże nie zniechęciła mnie. Nadal byłam ciekawa zakończenia. Bałam się, że nie będzie mi po drodze z thrillerem. Zdziwiłam się jednak, bo trzymająca w napięciu fabuła wciągnęła mnie bez reszty. Dlatego mogę uznać że moja przygoda z duetem pisarskim @magdalenawitkiewicz @stefandarda była całkiem udana. Czasami dobrze jest sięgnąć po gatunek odmienny od swoich zainteresowań. Jeżeli ktoś ma podobnie jak ja, to polecam sięgnąć po tę serię i przekonać się na własnej skórze.

Hej, hej 😁 Lubicie czytać książki pisane w duetach? U mnie to zależy, ale przeważnie takie książki mi się podobają i nie czuć, że są pisane przez dwójkę pisarzy. Tym razem też tak było, ale może od początku 😉 Zatem zapraszam na recenzję 🖤 ⭐RECENZJA⭐ Zimowy sezon coraz bliżej. Jerzy Zawiślak wraz ze swoją narzeczoną przygotowuje do tego sezonu pensjonat oraz swój ślub. Cymanowski chłód zaczyna owiewać wszystko. Sekrety skrywane przez ludzi mogą mrozić krew w żyłach. Co tym razem się wydarzy? Z czym będą musieli się mierzyć nasi bohaterowie? ❄️ Po "Cymanowski młyn" przyszedł czas na "Cymanowski chłód" 😁 Ja uwielbiam tę dwójkę autorów! Stworzyli niesamowicie intrygującą, pełną napięcia książkę! Nie czuć w ogóle, że jest pisana przez dwójkę pisarzy. Język i styl bardzo mi podpasował i czekam na kolejne ich książki wspólnie napisane! 😁 Momentami wiedziałam, co się wydarzy i się nie myliłam, ale kompletnie mi to nie przeszkadzało. Tajemnice, lekka groza, wątki paranormalne budują napięcie i przez to człowiek ma reakcję "wow". Czasami mój mózg parował 🤯 Ale właśnie dzięki temu ta lektura jest jeszcze lepsza! 😁 Bohaterowie jak dla mnie byli bardzo realni, dobrze wykreowani. Polubiłam ich i liczę, że ich losy będą kontynuowane. Całość historii spójna i bardzo dynamiczna. Nie nudziłam się ani przez chwilę i to właśnie świadczy o autorach! Stworzyli niebywale wciągającą fabułę, która potrafi "porwać" i nie puszcza do końca. Z kartki na kartkę chce się wiedzieć więcej i więcej. Polecam Wam! Spędzicie przy tej książce świetny czas i uwierzcie mi, nie będziecie się nudzić. ❄️ Za egzemplarz książki do recenzji dziękuję @filiamrocznastrona 🖤 ❄️

Dawno temu,gdzieś w ciemnym lesie a dokładniej na urokliwych Kaszubach stał stary dom zwany w okolicy Cymanowskim Młynem.Wokół tego domu,wśród jego mieszkańców krążyło bowiem wiele legend.Mówiono,że skrywa on niejedne sekrety,które nigdy nie miały wyjść na jaw a pobliskie topieliska przyciągały swoimi tajemnicami i mrocznymi bagnami jak magnes nie jednych śmiałków.Tym razem nadchodzi Cymanowski chłód,który pokryje śniegiem tą piękną okolicę,by nikt nigdy nie dowiedział się o jej straszliwych zbrodniach. . 7/10⭐️ CYMANOWSKI CHÓD to kontynuacja ciepło przyjętego CYMANOWSKIEGO MYŁNA literackiego duetu Magdaleny Witkiewicz @magdalenawitkiewicz i Stefana Dardy @stefandarda Powieść ta czytało mi się niezwykle lekko i przyjemnie.Fabuła skupia się na dalszych losach bohaterów kaszubskiej wsi,więc warto w tym przypadku zapoznać się z jego pierwszym tomem.Co prawda,nie doświadczyłam tu zbytnio elementów thrillera to jednak ta historia jest na tyle klimatyczna,że wciągnęłam się w ten wir toczących się wydarzeń.Otóż jest to zdecydowanie dramat-obyczajowy z wątkami paranormalnymi związanymi z mistycyzmem i okultyzmem.Nie zabraknie tu również zbrodni i zagadek skrywanych od lat,które pochłoną tym razem znacznie więcej ofiar.To wszystko sprawia,że nadaje to tej powieści dodatkowego smaczku.Polecam tę powieść miłośnikom zarówno powieści obyczajowych,jak i miłośnikom grozy. . Dziękuję @filiamrocznastrona 7/10 https://www.instagram.com/rudy_lisek_czyta/