Consolation Duet. Tom 2. Conviction (okładka miękka)

Życie to nie bajka a los bywa przewrotny… „Conviction” to drugi tom duetu „Consolation” Corinne Michaels, który po prostu złamał mi serce, a zakończenie wbiło w fotel. Czy tym razem też otrzymałam tyle emocji? ''Czas nie jest rzeczą, o której zbyt często myślałam. Zwalnia i przyspiesza, ale nigdy się nie zmienia. Nie mogę go zatrzymać - bez względu na to, jak bardzo bym chciała. Nie można odwrócić biegu wskazówek, ani ich zatrzymać. W tej chwili pragnę jedynie, aby świat stanął w miejscu i wrócił do momentu, w którym byłam szczęśliwa i gotowa stawić wszystkim czoła''. Przed rokiem życie Nathalie zmieniło się bezpowrotnie. Jej mąż, komandos SEAL zginął podczas niebezpiecznej misji, a ona została sama, w totalnej rozsypce w dodatku spodziewając się dziecka. Choć starała się być silna jej serce zostało rozbite na milion kawałków. Wtedy w jej życiu pojawił się Liam, najlepszy przyjaciel zmarłego męża. Nie tylko wyciągnął do niej pomocną dłoń i był opoką w chwilach słabości, ale zupełnie niespodziewanie dla obojga uleczył również jej złamane serce. Żadne z nich nie planowało się zakochać, wręcz przeciwnie, czuli że zdradzają w ten sposób zmarłego Aarona. Siła uczucia zaskoczyła jednak oboje. Taka miłość nie zdarza się często. Jednak w momencie kiedy Natalie i Liam mogli szczerze powiedzieć, że są wreszcie szczęśliwi, ich życie ponowie wywróciło się do góry nogami. Zakończenie „Consolation” niejedną osobę wprawiło w stan całkowitego osłupienia. Choć przewidziałam, co się stanie, nie mogłam wybaczyć autorce, że wybrała akurat TEN moment by zakończyć pierwszy tom. Ciężko przewidzieć jak po takiej rewelacji będzie wyglądało życie bohaterów. Byłam strasznie ciekawa jak poradzą sobie z emocjami, jakie podejmą decyzje. W końcu stawka była wysoka, a na szali znalazło się niejedno serce. Miałam spore oczekiwania, biorąc pod uwagę, że pierwszy tom nie porwał mnie tak bardzo jak się tego spodziewałam. Naprawdę liczyłam, że tym razem dam się ponieść fali emocji, która znów miała porwać bohaterów, ale ponownie coś poszło nie tak. "Czasami trzeba przedzierać się przez zło, aby móc odkryć dobro" Już na początku powieści bohaterowie jasno określają swoje uczucia. Choć znaleźli się w naprawdę trudnej sytuacji, odniosłam wrażenie, że sami dodatkowo ją sobie utrudniają zupełnie bez potrzeby. Liam bardzo zdenerwował mnie swoim zachowaniem typu „kocham cię, więc muszę odejść”. Autorka mogła postarać się o jakieś dwuznaczne sytuacje i niedomówienia, które bardziej by coś takiego uzasadniły i nadały historii tempa i akcji. Tymczasem wszystko od początku jest jasne, a jednak bohaterowie utrudniają sobie życie jak mogą. Mniej więcej do połowy książki nie działo się w zasadzie nic. Zamiast akcji, autorka poświęciła czas na opisy emocji i ciągłe analizowanie w kółko tego samego. W pewnym momencie byłam już zwyczajnie zmęczona takim zabiegiem i nawet ogrom emocji jakimi autorka zalewa bohaterów nie robił na mnie wrażenia. Znacznie ciekawiej robi się mniej więcej w połowie lektury. Znalazło się miejsce na odrobinę dynamizmu i zaskakujących zdarzeń. Emocje stały się bardziej autentyczne, ale całość aż lepiła się od lukru, co też nie do końca było tym czego oczekiwałam. Autorka bynajmniej nie szczędzi nam dramatów, dylematów moralnych i rodzinnych tragedii, a niepewność i napięcie towarzyszą czytelnikowi przez większą część lektury. Ale podobnie jak pierwsza część historii Nataliee, jej kontynuacja jest tak cudownie przewidywalna, że już od pierwszych stron wiemy jak to wszystko się skończy. I chociaż przeżywamy wszystkie emocje i niekomfortowe sytuacje razem z główną bohaterką, to w głębi serca przeczuwamy, że wszystko dobrze się skończy. Do tego stopnia, że parę razy autentycznie chciałam ją trochę pocieszyć. "Convinction" zawiera w sobie jeszcze więcej emocji niż pierwszy tom. W książce nie zabrakło momentów, które wywołały gniew, rozczarowanie, złość, strach, radość i pożądanie. Romans odgrywa w historii główną rolę, dlatego nie zabrakło także scen pełnych miłosnych uniesień i namiętności. Książka kipi od nadmiaru emocji, lecz nie ma w niej interesujących zwrotów akcji. Niestety, w tej części autorka niczym mnie nie zaskoczyła. Książka od początku do końca była przewidywalna. Mimo ciężkiej tematyki (nigdy nie byłabym w stanie zostać żoną żołnierza, ale mamy tu też do czynienia ze śmiercią bliskiej osoby, niepłodnością i ciążą wysokiego ryzyka) to jest to przede wszystkim lekka lektura na jeden wieczór. Przyjemna, wywołująca uśmiech na twarzy i napawająca nadzieją. Wbrew pozorom bardzo fajnie wpasowuje się w nadchodzący wielkimi krokami przedświąteczny klimat, choć na pierwszy rzut oka nie ma z nim nic wspólnego. ''Consolation'' złamało moje serce. Było tam wiele bólu, cierpienia i żalu, które ogarniały mnie coraz bardziej, z każdą kolejną przeczytaną stroną. ''Conviction'' leczy i scala potłuczone kawałki serca i duszy. Nadal momentami znajdziemy okruszki emocji z pierwszej części, ale jest to podszyte szczęściem i nadzieją. Polecam!!!

Po takim zakończeniu, jakie zaserwowała Corine Michaels w „Consolation” nie było opcji żebym mogła zwlekać i nie sięgnąć od razu po drugi tom tej pasjonującej historii. Nie godziłam się na taki koniec, przecież każdy zasługuje na szczęście, jedni muszą się nad nim zastanowić, kręcić i motać, przemyśleć kolejne ruchy, a inni odnajdują je niezwykle szybko. Nie mogłabym spać nie wiedząc, co się dzieje z bohaterami, których polubiłam tak mocno. Szósty Zmysł w doborze kobiecej literatury, jak dla mnie wiedzie prym. „Kochać kogoś oznacza bycie bezinteresownym i chęć zrezygnowania z własnych potrzeb dla drugiej połówki. To zachowanie szlachetnej postawy w obliczu świadomości, że całkowicie zniszczy to twój świat - tak jak odejście”. W drugim tomie tak jak w pierwszym będziemy się wzruszać, złościć a także uśmiechać nad humorystycznym akcentem, który zawsze gdzieś przeskakiwał między bohaterami. Postacie dostarczą nam wielu emocji zarówno pozytywnych, jak i negatywnych. Nie raz miała ochotę palnąć Liamowi, aby się zebrał do kupy i zwalczył, o kobietę, którą tak pokochał. Wybór, którego dokonał wydawał mu się najwłaściwszy zarówno dla Natalie, jak i jej córeczki. Jako żołnierz, dla którego honor i lojalność to najważniejsze cechy, którymi się kieruje idąc przez życie musiał stanąć przed wielkim dylematem, w którym poświęcił samego siebie. „Czasami ból jest tak dominujący, że żadne słowa nie uleczą zadanych ran.” Życie Nathalie zaczęło nabierać barw, których wcześniej zostało pozbawione. Układa sobie życie na nowo dostrzegając jego jasne strony. Ma śliczną córeczkę i miłość Liama, którego pokochała równie żarliwie, całym sercem. Liam pomógł jej przejść przez trudny okres żałoby i ponownie uwierzyć w miłość stając się nieodłączną częścią jej świata. Zastanawiam się, jak to wszystko mogło tak bardzo się pogmatwać? Zwrot akcji sprawił zawirowanie w życiu czytelnika, jak i cudownej pary. Powrót uznanego od ponad roku za zmarłego męża Nathalie, jest nie małym zaskoczeniem. Nasuwa się pytanie, i co teraz? Cudem ocalony Aaron nie spodziewa się, że podczas jego nieobecności, jego ukochana żona zdążyła sobie ułożyć życie z jego najlepszym przyjacielem. Mimo grzechów przeszłości, których się dopuścił będzie próbował odzyskać rodzinę. Czy mu się to uda? Czy Nathalie pewna swoich uczuć nie odpuści walki o Liama? Które z tych uczuć stanie się silniejsze? „Człowiek czuje się całkowicie bezradny, gdy patrzy, jak jedyna osoba, której pragnie się ponad wszystko na świecie, prawdopodobnie opuszcza cię już na zawsze”. Chylę czoła przed autorką, która tak cudownie poprowadziła tą historię wyraźnie zarysowując emocje i dylematy, które jej towarzyszyły. Nie sposób się jest nie wczuć w tą opowieść, nie przezywać jej z zapartym tchem. Powrót Aarona złamał serce nie tylko głównym bohaterom, ale i mnie, przypuszczam, że każdy czytelnik poczuje to na własnej skórze. Nathalie musi poradzić sobie z niełatwą sytuacją, jak gdyby los nie wystarczająco mocno im doskwierał. Aaron dopuścił się zdrady, mimo tego nie zamierza odpuścić i odejść od żony, co sprawia, że wszystko dodatkowo się komplikuje. Liam wyjeżdża na misję zostawiając pełną niepokoju kobietę, która drży o jego życie i bezpieczny powrót. Mężczyzna wierzy, że potrzebuje czasu, aby w pełni świadomie podjąć decyzję dotyczącą ich przyszłości. Nie chce mącić jej w głowie, a co zrobi Nathalie? Nathalie postanawia walczyć o swoją miłość, jest kobietą, która wie, czego chce, los nie jest dla niej łaskawy, rzuca pod nogi wiele przeszkód. Znajduje w sobie siłę do bycia wiernej swemu sercu mimo sytuacji jej męża. Wie, że dręczy go stres pourazowy, jednak zdrada to zdrada, nie mogłaby być z takim człowiekiem. Byłaby to jedynie litość i nic więcej. "Ale zasadniczą kwestią pozostaje to, że czasami słowo "przepraszam" nie naprawi wyrządzonych krzywd". Nathalie kocha Liama i to jest dla niej najważniejsze, szczęśliwa przyszłość, która ma sens, zwłaszcza, że małżeństwo nie było takie wspaniałe, za jakie uchodziło. Kobieta czuje się zawiedziona zachowaniem Liama, który próbuje zachować się szlachetnie odtrącając ją, raniąc tym samego siebie. Jaki będzie finał tej historii? Powinniście przekonać się sami. Corine Michaels jest dla mnie mistrzynią opisywania emocji, malowania świata z perspektywy serca, którego dodatkiem bywa rozum, a nie odwrotnie. Tak, jak w przypadku pierwszego tomu żyłam tą opowieścią do ostatnich stron. Takie historie mimo swojej pozornej prostoty pochłaniają czytelnika zapisując się w jego pamięci na długo zapraszając do ponownego sięgnięcia by po raz kolejny przypomnieć przekazywaną przez autorkę lekcję.

Pełna wzruszeń i emocji książka która z miłą chęcią czyta się do ostatniej strony. Polecam wszystki. Ci którzy nie przeczytali niech żałują 😊

Lekka i przyjemna. Łatwo i szybko się czyta. Ale nie ma tego czegoś niestety. W sam raz na nudny wieczór.

polecam

Druga część książki Consolation. Chwyta za serce bardziej niż pierwsza część. zaskakująca, emocjonująca.

Przeczytawszy tom 1 chciałam jak najszybciej zabrać się za drugi. I tym razem się nie rozczarowałam. Druga część jest równie mocno emocjonująca co część pierwsza. Pełno tutaj emocji, zarówno dobrych, jak i tych złych. Lektura bardzo wciąga, a czytelnik przeżywa wszystkie chwile razem z bohaterami.

Pierwsza część Consolation Duet Corinne Michaels było książką ciekawą i chociaż mnie w stu procentach nie porwała, z chęcią polecam tę pozycję najbliższym, ponieważ wiem, jak wiele osób jest nią zachwyconych. A jak wypada druga część? „Zakochałam się w Liamie tylko po to, aby moje serce pękło na milion kawałków. Paraliżuje mnie świadomość życia bez niego, ale rzeczywistość wygląda tak, że (...) On tego nie rozumie, a ja nie mogę go do niczego zmusić. Gdyby tylko dostrzegł pewność kryjącą się za moimi słowami... wtedy nadal bylibyśmy razem.” Trochę zajęło mi zabranie się za „Conviction” - słyszałam, że druga część jest gorsza, więc nie spieszyło mi się z nadrabianie tej duologii, a kiedy już zaczęłam czytać sądziłam, że moja opinia nie będzie różnic się od większości. Nic bardziej mylnego! Może przez pierwsze pięćdziesiąt stron rzeczywiście nie byłam zachwycona, ale szybko zmieniłam swoje zdanie! Książka okazała się dla mnie bardzo ciekawa, emocjonalna, zabawna, urocza i wciągająca. Po zafundowaniu nam takiego zakończenia jak w pierwszej części można przypuszczać, że główna bohaterka Natalie będzie wiecznie niezdecydowana. Na szczęście Lee dokładnie wie czego chce! Spodobały mi się wydarzenia, których byłam świadkiem - może niektóre potrafiły wycisnąć ze mnie łzy, ale niektóre potrafiły mnie też rozśmieszyć. Liam to dobry główny bohater (chociaż na pewien czas stał się „ciepłą kluseczką” - dla takiego Liama stanowcze NIE 😂), a jego stosunek to Aary pozwalał mi się rozpływać za każdym razem! Całokształt książek wypada interesująco i naprawdę dobrze! Z chęcią przeczytałabym jeszcze kilka(dziesiąt) stron z perspektywy postaci, która pojawia się w drugiej części, aby poznać ją bliżej i zobaczyć jak ona poradziła sobie z zaistniałymi sytuacjami. Zdecydowanie optymistyczniej patrzę na „Conviction”, ale jeżeli macie ochotę na historię, która może wycisnąć z Was wszystkie emocje, nie pozostaje mi nic innego jak krzyknąć: śmiało!

We wrześniu ubiegłego roku miałam okazję przeczytać „Consolation”. Ta powieść była dla mnie kompletnym zaskoczeniem, zaś jej autorka, Corinne Michaels, jednym z moich odkryć roku. Porywająca i pełna emocji historia Natalie i Liama zakończyła się tak niespodziewanym zwrotem akcji, że musiałam zbierać szczękę z podłogi. Nie mogłam doczekać się jej kontynuacji. Czy było warto czekać na „Conviction” z taką niecierpliwością? Natalie zdążyła pogodzić się ze śmiercią męża i tym, że ich córka nigdy nie pozna prawdziwego ojca. Zaakceptowała też bolesną prawdę, która zburzyła idealny obraz ukochanego. Za sprawą uzdrawiającego dotyku Liama rany w jej sercu zaczęły się goić. Wreszcie poczuła, że może zamknąć za sobą przeszłość i spojrzeć z nadzieją w przyszłość. Wreszcie zaczęła wierzyć w to, że może znowu kochać i być szczęśliwa. Wszystko zaczęło się układać... Ale wtedy przeszłość dopadła ją w najmniej spodziewanym momencie i zburzyła to, co udało jej się z takim wysiłkiem odbudować, przynosząc ból, strach i niepewność. Natalie pewna jest tylko jednej rzeczy. Nie podda się bez walki i nie pozwoli zniszczyć uczucia, jakie narodziło się między nią a Liamem. Początek „Conviction” jest niesamowity. Natalie znajduje się w naprawdę trudnym położeniu. Zaczęła budować nowe życie, znalazła szczęście u boku nowego mężczyzny, który nie tylko pokochał ją, ale także jej dziecko i nagle w jednej chwili wszystko staje pod znakiem zapytania. Sytuacja nie do pozazdroszczenia. Jaką decyzję podejmie bohaterka? Czy uda jej się na nowo wszystko naprostować? Z czym przyjdzie jej się zmierzyć w drodze do szczęścia? Tak mocny początek zrodził wiele pytań, na które chciałam jak najszybciej poznać odpowiedzi. Chciałam wiedzieć, jak potoczą się losy pary, której historia tak bardzo mnie oczarowała. „Conviction” aż kipi od emocji. Corinne Michaels potrafi pięknie oddać wszystkie uczucia, jakie targają bohaterami książki, poruszając najczulsze struny w sercu. Kontynuacja historii Natalie i Liama porywa równie mocno, jak w pierwszym tomie. Przeżywałam ich losy całą sobą – ich uczucie potrafi rozgrzać serce, ich pożądanie rozpala wyobraźnię, ich miłość potrafi wzruszyć do łez. Czytając, nieustannie kibicowałam im, by udało im się przezwyciężyć wszelkie przeciwieństwa i jednocześnie w napięciu przewracałam kolejne strony z obawą, że coś może pójść nie tak, że autorka zrobi coś dla zwiększenia dramatyzmu, by złamać moje serce. Uwielbiam powieści, których lektura jest jak jazda emocjonalnym rollercoasterem i „Conviction”, podobnie jak „Consolatnion”, jest właśnie jedną z takich powieści. Trzeba przyznać, że Corinne Michaels ma prawdziwy talent do żonglowania emocjami, a przy tym potrafi opowiadaną historią poruszyć do głębi. Powieści tej nie byłoby, gdyby nie jej bohaterowie, których udziałem są te wszystkie tak poruszające uczucia. Autorce należą się pochwały za ich kreację, bo nie zdarza się często, bym bohaterów książki polubiła tak bardzo, że nie mam do nich żadnych zastrzeżeń. Natalie to silna kobieta, która swoją siłę pokazała już w poprzedniej części. Dokładnie wie, czego chce i zrobi wszystko, by zawalczyć o szczęście. Jest szczerze oddana i kocha całym sercem. Liam z kolei to po prostu ideał mężczyzny – to jeszcze jeden bohater do kolekcji postaci, które kompletnie skradły moje serce. Jednocześnie silny i wrażliwy, bardzo męski i uczuciowy zarazem. Najbardziej jednak w nich urzekło mnie to, jak oboje do siebie pasują, jak wzajemnie się uzupełniają i nawzajem na siebie oddziałują. „Conviction” to przepiękna kontynuacja opowieści o Natalie i Liamie. Nie ma co się długo rozpisywać. Jeśli lubicie poruszające serce historie miłosne, z całą pewnością „Consolation Duet” Was uwiedzie. Mnie Corinne Michaels kompletnie oczarowała – pierwszą częścią tej historii zachwyciła mnie i poruszyła, drugą zaś utwierdziła w przekonaniu, że jest pisarką, z którą chcę się zaprzyjaźnić i po której książki będę sięgała bez wahania. Naprawdę polecam!

Piękna i ciekawa. Polecam.