Clash (okładka miękka)

“Mia­łem dużo do czy­nie­nia z ko­bie­ta­mi i wie­dzia­łem z do­świad­cze­nia, że ko­bie­ty kła­mią. Była prze­ko­nu­ją­ca, to fakt, ale jej nie ufa­łem. Może na­bra­ła chło­pa­ków, ale nie mnie. Ja byłem czuj­ny. Uzna­łem, że muszę mieć ją na oku. Prę­dzej czy póź­niej do­wiem się, co kom­bi­nu­je.” Po świetnej trylogii, którą była seria Raw, Belle Aurora na polski rynek wydawniczy wkracza z kolejnym cyklem Niebezpieczne zakręty. Gdy zobaczyłam w zapowiedziach, że Wydawnictwo NiezWykłe po raz kolejny wyda tę autorkę, byłam wniebowzięta. Wiedziałam już, jakim stylem pisze autorka i czego można się po niej spodziewać, dlatego “Clash” był dla mnie pozycją obowiązkową. Nie wiedziałam, że z niej taki kolos, ale o dziwo nie straciłam zapału do czytania, jak to się ma w innym przypadkach, gdy książki są tak grube. “Clasha” przeczytałam w trzy wieczory i jestem tą lekturą zachwycona. Tym razem w opowieści autorki poznajemy zespół rockowy Left Turn, który poszukuje asystentki na czas trasy koncertowej. Nasza główna bohaterka Emily, małym podstępem dostaję tę pracę i wyrusza z chłopakami w świat. Mężczyźni są świetnymi osobnikami poza jednym. Connorem Clashem. Już od samego początku pokazuje, jaki z niego jest cham i dupek, ale czy będzie taki przez cały czas? A może w którymś momencie się zmieni? Odpowiedzi dostaniecie, czytając tę zarąbistą historię. “Connor Clash był enigmą. Potrafił być największym gburem, jakiego w życiu się spotkało, ale potrafił być też przesłodki. Trudno było się w tym połapać.” Specjalnie nie zagłębiam się bardziej w fabułę, ponieważ ta książka jest tak fajowa, że przeczytanie jej samemu, bardziej sprawi Wam radość, niż znając pewne wątki i czytając bez ciekawości i zapału. Troszeczkę przybliżę Wam naszych głównych bohaterów i zacznę od Emily zwaną przez chłopaków Emmy. Dziewczyna nie miała w życiu łatwo i uwierzcie mi na słowo, że tak było. Była zdesperowana, poszukiwała pracy, ale nic dla niej nie było. Nie miała przyjaciół oprócz Jima. Zmieniło się to dopiero, gdy zaczęła pracować jako asystentka Left Turn. Z natury, Emily była bardzo wstydliwa i odrobinę niezdarna, ale za to miała bardzo dobre serduszko, aż czasami za bardzo. Naprawdę ją lubiłam, bo była taka prawdziwa. Współczułam jej, ale z dumą obserwowałam zmiany, jakie w niej zachodziły, gdy z szarej myszki przeistoczyła się w silną kobietę. Natomiast Clash, to kawał gnoja i też uwierzcie mi na słowo, że taki był. Z początku pokazał się jako cham, prostak i dupek do potęgi entej. Jednak z czasem zaczynamy go rozumieć. Mężczyzna się otwiera i jest bardzo uczuciowy. Bał się tego, co się z nim dzieje przy Emily i przez strach pieprzy pewną sprawę koncertowo. Uwierzcie mi, że chciałam go za to zabić, aż mi było przykro i wyzywałam go na czym świat stoi. Ale on też przechodzi ogromną przemianę, jednak czy na lepsze? Życie też go doświadczyło, dlatego był taki zgorzkniały i miał wszystko w dupie, aczkolwiek za tą fasadą, był zranionym człowiekiem. Muszę jeszcze wspomnieć o reszcie chłopaków z kapeli. Boże jak ja ich kochałaaaaam. Wszystkich bez wyjątku. To banda takich gości, których by się złapało we wspólny uścisk i nie puściło przez długi czas. Zresztą sami zobaczycie, jak przeczytacie książkę. Wnieśli wiele humoru do tej opowieści, przez co nie raz wybuchałam śmiechem. Autorka pisze tak genialnie, że przez jej historie się płynie. Dobiera taki zasób słownictwa, który jest prosty w odbiorze i kartki normalnie fruwają między palcami. Żeby nie było tak cukierkowo, to mam dwie rzeczy, do których muszę się przyczepić, a mianowicie chodzi mi o literówki, których było sporo. Szkoda, że osoba, która robiła korektę, tego nie wychwyciła, bo raziło to po oczach. I druga sprawa to, że brakuje mi punktu widzenia Connora. Akurat rozdziałów jego oczami powinno być zdecydowanie dużo więcej. Były może ze dwa czy trzy, ale to było nic, jak na książkę, która ma 488 stron. Szkoda, bo ja byłam ciekawa, co siedzi w jego głowie. To takie moje dwa minusy. Belle Aurora zdecydowanie miała pomysł na tę książkę, który świetnie zrealizowała. Dostałam tu wszystko, czego od takich historii, oczekuję. Były dramy, chemia, przyjaźń, przyciąganie, wsparcie, były i gorące sceny. No było wszystko po prostu. Ja bardzo Wam polecam tę książkę. Nie zawiedziecie się. Daję jej mocne 8/10. Kasia https://girlsbookslovers.blogspot.com/2022/02/belle-aurora-clash-nie-zasugiwa-na-nia.html

Wow. To chyba najlepsze podsumowanie tej książki. Choć o muzykach rockowych przeczytałam dość dużo romansów to ten wzbija się na wyżyny i z pełnym przekonaniem mogę stwierdzić, że to najlepszy romans z rockiem w tle. Napisany od początku do końca zaskakująco, a zarazem bardzo przemyślanie. Choć jest pokaźnej objętości to absolutnie nie zawiera niczego ponad to, co niezbędne, by pokazać zarówno relację głównych bohaterów jak i oddać świat, w którym żyją. To jednak nie jest łatwa i przyjemna opowieść. Jest brudna, trudna, skomplikowana, wywołująca całą paletę emocji. Śmieszy, rozdziera serce, frustruje, doprowadza do rozpaczy i nieopisanego szczęścia. A co najlepsze, tak zawładnie myślami czytelnika, że nawet odkładając tę książkę, wciąż podświadomie będziecie tkwić w tej wyimaginowanej rzeczywistości wraz z bohaterami. Czy warto? Z ręką na sercu- to jest lektura warta każdej godziny jej poświęconej. Zdecydowanie nie będzie to czas zmarnowany, bo pokochacie Left Turn, The Vixens i oczywiście Em. A że napsują przy tym trochę krwi? Cóż, tak to już bywa w rodzinie, nawet jeśli członkowie są nią z wyboru, a nie powiązań krwi. Emily reprezentuje rodzaj samotności absolutnej. Nie ma przyjaciół, jej jedyną rodziną jest babcia, na dodatek niewiele wie o świecie, który funkcjonuje gdzieś poza jej świadomością. I ta samotność, to, że potrafi się w niej odnaleźć, że nie narzeka, że tak zaciekle walczy o każdy dzień, to wszystko jest idealnym przykładem na to, jak silną jest osobą. Emily jest szalenie nieśmiała, ale gdy poznaje się ją bliżej okazuje się, że to pełna życia i ciepłej, pozytywnej energii dziewczyna. Zaraża swoją dobrocią, bezinteresownością i niewinnością, bezwarunkową pomocą i ludzkimi, szczerymi odruchami na każdym kroku. Do tej pory jedynie egzystowała i dopiero dzięki chłopakom z Left Turn zacznie żyć. I odkrywać w sobie potencjał, by sięgać gwiazd. Connor to mężczyzna tajemniczy, wszyscy określają go jako enigmę. Nikt nie jest w stanie stwierdzić co mu siedzi w głowie, wiadomo jednak, że jest to szalenie skomplikowane. Trudno go zrozumieć, a tym bardziej zaakceptować wszystkie jego maniery, humory i dziwne zachowania. Bezczelny, arogancki, przekonany o swojej wyższości, a jednak okrutnie pogubiony w świecie i też.. samotny. Samotny pośród tłumu groupies, fanów, którzy daliby wszystko by znaleźć się obok niego choć na chwilę, sztabu ludzi, który z nim i dla niego pracuje. Nie rozumie Emily, jej świata, wartości, a jednak szalenie go intryguje i sama jej obecność działa na niego kojąco. Ale czy człowieka tak złożonego jak Clash można poskromić? Ta książka jest pełna wielu, trudnych uczuć, które niełatwo podsumować, ująć w kilka zdań, po prostu trzeba poznać historię Emily i Connora. I choć wydawać by się mogło, że ta dwójka jest kompletnie różna, to jednak mają ze sobą dużo wspólnego. Inna przeszłość, niemniej jednak tak samo trudna i odbijająca się na ich teraźniejszości. Inna wrażliwość, a jednak prowadząca ich ku sobie. Inne podejście do życia, choć stanowią idealne uzupełnienie siebie nawzajem, bo są silni, gdy ta druga strona upada. Na wyróżnienie zasługuje też fantastyczna przyjaźń chłopaków z LT oraz dziewczyn z TVV, którą obdarzyli Emily, to było naprawdę cudowne, ujmujące i bezcenne. Oraz ukazanie blasków i cieni sławy, życia na świeczniku i braku prywatności. A wisienką na torcie dopracowania całej książki są dla mnie tytuły rozdziałów, gdzie każdy jest nazwą piosenki, wyjątkowej, która idealnie oddaje to, o czym przeczytamy. Zakochajcie się wraz ze mną w tym idealnie stworzonym świecie, nie powinniście pożałować wyruszenia w tę niesamowitą przygodę.

Emily Aldrich nie miała łatwego życia. Teraz została jej tylko babcia, która koniecznie wymaga medycznej pomocy. A to potrzebna jest gotówka, której kobiety nie posiadają. Emily zrobi jednak wszystko aby zapewnić ukochanej kobiecie odpowiednie warunki. Niestety poszukiwania pracy co rusz kończą się fiaskiem. Aż przypadkiem trafia na przesłuchanie, na rozmowę kwalifikacyjną, na którą nie była umówiona. I staje się coś, czego się zupełnie nie spodziewała. Zostaje zatrudniona. Już wkrótce, podczas pierwszego spotkania z zespołem "Left Turn" dowiaduje się, że jedzie z nimi w trasę koncertową. Trafiła jej się posada asystentki jednego z najpopularniejszych zespołów muzycznych. Niestety jednemu z członków kapeli nie podoba się Emily. Czy dziewczyna da sobie radę z trasą, chłopakami i urokami sławy? Czy Connor zmieni o niej zdanie? Co takiego się wydarzy podczas tego wyjazdu i jak wielki będzie miało wpływ na wszystkich? Może niektórym z Was ciężko będzie w to uwierzyć, ale to moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki. Serio, choć na półce czeka na swą kolej seria "Raw Family" a serię "Friend-Zoned" kojarzę z okładek. Jedno jest pewne- muszę koniecznie to wszystko nadrobić. Okładka do pierwszego tomu nowej serii "Niebezpieczne zakręty" dość mocno mnie zmyliła. Sądziłam, że to będzie mafijna historia. A tu niespodzianka, bo niebo mafii mowa a o muzyce. Nie powiem, szczękę zbierałam z podłogi już na wstępie. Z początku z powieści wyzierał taki smutek. Powaga i niesprawiedliwość. Przewrotność losu, który bywa okrutny. Współczułam głównej bohaterce. Emily dostała wszystko skromne cechy charakteru. Taka zwykła, szara myszka, nieznana, niepozorna, nieświadoma swego ciała. Ambitna i waleczna. A przede wszystkim empatyczna i troskliwa. Polubiłam ją od pierwszej strony. Wzbudziła we mnie cieplejsze uczucia. Taka kobieta to skarb. Byłam ogromnie ciekawa tego, jak sobie poradzi w nowym miejscu pracy. A łatwo nie było. Na uwagę zasługują wszyscy członkowie kapeli "Turn Left", osoby z nimi bezpieczeństwo związani oraz grupa "The Vixens", która również była ogromnym zaskoczeniem. Pozytywnym oczywiście. Ale tu w tej części na pierwszy plan wybija się opryskliwy i niemiły Connor. Facet, którym od pierwszej chwili miałam ochotę wstrząsnąć. Co z nim było nie tak? Dlaczego tak się uparł na Emily? Pozostali członkowie okazali się niezwykle sympatyczni i zabawni. Świetni w każdym calu. Tylko on jeden rodzynek "ział ogniem". Zacierałam rączki. Autorka pokazała dokładnie uroki sławy. Plusy i minusy. Z uwagą śledziłam każdy krok bohaterów, każdy pojawiający się wątek. Doskonale budowane napięcie. Było romantycznie, gorąco, zabawnie, humorystycznie a jednocześnie smutno i wstrząsająco. Nie spodziewałam się takich rewolucji. Takiej przewrotności i nieprzewidywalności. Walki ze sobą, z przeszłością i ze sławą. W powieści było kilka kluczowych momentów, podczas których czułam się tak, jakby mnie przejechał walec. Szok i zaskoczenie to zdecydowanie za mało. Moje biedne serce. Moja biedna cierpliwość. Co za historia! Co za petarda. Jestem zachwycona tą powieścią. Zakochana w całej muzycznej fabule. W bohaterach, którzy okazali się niezwykle dopracowani. Unikatowi i czatujący na swój sposób. Nie mogę się doczekać kolejnej części. Dosłownie zżera mnie ciekawość. Mogłabym mówić o tej historii non stop. I tylko w samych superlatywach. Inaczej się po prostu nie da. Nie pozostało mi nic innego jak tylko z czystym sumieniem zachęcić was do czytania. Szczególnie, jeśli wątek muzyczny w lekturach jest bliski waszemu sercu. Polecam. Współpraca: Wydawnictwo NieZwykłe

W ostatnim czasie dość rzadko sięgam po zagraniczne książki, które dla mnie stały się teraz jakimś swoistym urozmaiceniem od naszej rodzimej literatury, a pomyśleć, że jeszcze kilka lat temu czytałam głównie obcojęzycznych autorów. Jestem dumna z twórczości naszych autorów i autorek, którą spokojnie możemy się pochwalić na arenie międzynarodowej. Powiedzcie mi, czy Wy częściej sięgacie po nasze, czy zagraniczne książki? Dzisiaj chciałabym Wam przybliżyć właśnie jedną z nie naszego „podwórka”. O książkach autorstwa Belle Aurory jest zawsze dosyć głośno, jedni je wręcz kochają, a drudzy, no cóż, ich po prostu nie trawią. Ja miałam już przyjemność poznać inną książkę autorki i w tym przypadku po raz kolejny czuję się zaskoczona i przyznaję się bez bicia, że absolutnie się nie spodziewałam czegoś takiego. Jednak czy była to pozytywna niespodzianka, przekonacie się, czytając tę opinię do końca. Emily Aldrich to młoda dziewczyna, której świat wywrócił się do góry nogami. Aby pomóc ukochanej osobie, musi pilnie podjąć jakąkolwiek prace, niestety do tej pory bezskutecznie. Codziennie sprawdza ogłoszenia i stopniowo traci nadzieję na zmianę. Jednak pewnego dnia, los wyciąga do niej niespodziewanie rękę i przypadkiem otwiera drzwi do dobrze płatnej pracy. Podając się za kogoś, kim nie jest na rozmowie kwalifikacyjnej, zostaje asystentką popularnego zespołu rockowego „Left Turn” i ma wyjechać z nimi w kilkumiesięczną trasę koncertową. Emily nie jest do końca taką zwykłą dziewczyną, ona nie ma zielonego pojęcia, kim jest „Left Turn”. Mimo iż nowa asystentka, niejednokrotnie zaskakuje chłopaków, to każdy z nich od początku ją polubił, każdy oprócz jednego. Connor Clash to stereotypowy gwiazdor rocka, rozkapryszony do granic możliwości, opryskliwy i niemiły dla każdego, jednym słowem – dupek. Na każdym kroku dogryza Emily i wyszukuje jej wad. Dąży za wszelką cenę, aby się jej pozbyć. Pytanie tylko dlaczego? Czy uda mu się pozbyć Emily? Czy może jakimś cudem, uda im się znaleźć wspólną nić nieporozumienia? Belle Aurora świetnie włada piórem i tworzy niesamowite i nietuzinkowe historie. Pokochałam ją przy serii „Raw” i urzekła mnie ponownie. „Clash” podbił moje czytelnicze serducho. Od historii Connora i Emily nie idzie się oderwać nawet na sekundę, dzięki czemu te prawie pięćset stron czyta się po prostu ekspresowo. Wykreowane postacie są dla mnie wielowymiarowe, są skomplikowane i złożone, a nie płytkie i stworzone na siłę. Bohaterowie nie są idealni, nie brakuje im wad, zwłaszcza Connor nie jest przykładem czystego jak łza kandydata na chłopaka, ale na naszych oczach zmienia się, dorasta i dostrzega swoje błędy. Pracuje nad sobą i stara się stać kimś lepszym dla siebie i dla ukochanej. W książce znajdziemy trudną miłość, przyjaźń, problemy z uzależnieniem, odpowiedzialność za drugą osobę, a także ogromną samotność, niezrozumienie, nieśmiałość, lęk o przyszłość i ogromny brak poczucia własnej wartości. Zdecydowanie zachęcam Was do poznania tej opowieści, a na pewno tego nie pożałujecie. Serdecznie polecam. Za egzemplarz do recenzji bardzo dziękuję Wydawnictwu NieZwykłemu.

Książki z wątkiem muzycznym. Nie ma ich ostatnio na rynku zbyt wiele. Dlatego z ogromną przyjemnością sięgnęłam po najnowszą książkę Belle Aurora. Znam twórczość autorki z serii ,,Raw Family” i pokazała tutaj swoje inne oblicze, mniej mroczne, ale równie gorące, ekscytujące i intrygujące. Na uwagę zasługuje fakt, że każdy rozdział zaczyna się od tytułów piosenek. Przesłuchałam je wszystkie i tworzą wspaniałą playlistę hitów, niektórych już zapomnianych, a przywołujących wspomnienia. Czytanie tej książki to było fascynujące doznanie. Emily jest zdesperowana. Musi znaleźć pracę i to jak najszybciej. W innym wypadku jej schorowana babcia, cierpiąca na demencję trafi do obskurnego domu opieki. A na to dziewczyna nie może pozwolić. To babcia ją wychowała i była dla niej oparciem, teraz to ona zadba o staruszkę. Przypadkiem trafia na rozmowę o pracę, na którą nie była umówiona. Dostaje pracę, nie do końca wiedząc, czym będzie się zajmować. Dopiero kiedy staje twarzą w twarz z członkami jednego z najpopularniejszych zespołów muzycznych ,,Left Turn”, dowiaduje się, że będzie ich asystentką. Musicie to przeczytać! Rozmowa kwalifikacyjna i moment spotkania z chłopakami jest po prostu genialny, nie mogłam powstrzymać się od śmiania. Dziewczyna wydaje się z innej epoki, wychowana na muzyce lat 60-70 ubiegłego wieku kompletnie nie zdawała sobie sprawy z kim ma do czynienia. Dla niej Paul Anka, Nancy Sinatra, Doris Day, Abba to byli idole, a ,,Left Turn”? Kto słyszał o ,,Left Turn? Wszyscy oprócz Emily. Zespół przyjął ją z otwartymi ramionami, z wyjątkiem jednego członka zespołu Connora Clasha. ,,Ja byłem czujny. Uznałem, że muszę ją mieć na oku. Prędzej czy później dowiem się co kombinuje.” I pilnował! To były długie, ekscytujące i pełne wrażeń trzy miesiące, dla obojga. Powiedzieć, że Connor Clash był osobą skomplikowaną to, jak nie powiedzieć nic. Miał mnóstwo osób wokół siebie, ale tak naprawdę nikt go nie znał. Albo nie próbował poznać. Wszyscy widzieli tylko otoczkę tego, co sam chciał im pokazać. Wszyscy oprócz Emily, ona dostrzegła, kto kryje się za tym scenicznym wizerunkiem. I zapłaciła za to wysoką cenę… Bardzo podobała mi się przemiana Emily, która ze szczerej, ale nieśmiałej, dziewczyny, stała się pewną siebie kobietą. Nie odbyło się to jednak bezboleśnie. Stajemy się świadkami, jak Emmy rozkwita. Wcześniej schowana w swoim hermetycznym świecie, teraz odżywa i otwiera się na nowe przyjaźnie, odkrywa nowe kierunki muzyczne, których zmysły wcześniej nie była świadoma i zakochuje się. ,,Dla świata Connor był gwiazdą. Dla mnie powoli stawał się całym wszechświatem.” Kiedy chodzi z głową w chmurach, upadek z tak wysoka musi być bardzo bolesny. I był, ale czy tylko dla Emily? Tego musicie dowiedzieć się już sami. ,,I wtedy cały, ból, który czułam, uderzył we mnie z niewyobrażalną siłą. Miałam ściśnięte gardło, bolała mnie głowa, a serce mi pękło.” To pierwszy tom serii ,,Niebezpieczne zakręty” i jestem ogromnie ciekawa co wydarzy się w kolejnym, skoro tym autorka zaczęła z takim przytupem. Ogromnie polecam!!!

„Clash” rozpoczyna nową serię „Niebezpieczne zakręty” jednej z moich ulubionych Autorek – Belle Aurory. Bardzo cieszy mnie to, że nie jest to kolejna mafijna seria i mamy okazję zagłębić się w świat wielkich gwiazd muzyki. Główna bohaterka tej książki to 24-letnia Emily Aldrich, która mieszka wraz z chorą na demencję babcią. W domu się nie przelewa i dziewczyna pilnie potrzebuje dobrze płatnej pracy. W biurze pracy kilkukrotnie otrzymuje informację, że nic dla niej nie ma. Przypadkowo jednak dostaje się na rozmowę, na którą nie była umówiona i tak właściwie nie ma pojęcia, czym miałaby się zajmować. O dziwo zostaje zatrudniona i ma być asystentką jednego z najpopularniejszych zespołów rockowych na świecie – Left Turn. Wszyscy są dla niej mili poza jednym z jego członków. Connor Clash jest opryskliwy i robi wszystko, aby ją zniechęcić. Emily ma jednak motywację i tak łatwo nie odpuści. Jest introwertyczką, która nie przepada za kontaktem z innymi ludźmi, kocha czytać i pisać. Nie doświadczyła zbyt wielu rzeczy w życiu i jest trochę staroświecka. Connor Clash jest jednym z członków grupy Left Turn i gra na gitarze. Pod maską cynizmu i wredoty kryje się wrażliwy mężczyzna, który sporo przeszedł w życiu. Emily początkowo nie przypadła mu do gustu i postanowił ją obserwować. Uwielbiał jej dogryzać i ją prowokować. W tych momentach pękałam ze śmiechu. Po jakimś czasie zaczęła się jednak między nimi pojawiać nić porozumienia. Bardzo podoba mi się przemiana Emily z zahukanej dziewczyny, która niewiele w życiu doświadczyła w kobietę, która jest pewna siebie, otwarta i niezwykle waleczna. Ta jej radość i naturalność reakcji na pewne rzeczy była cudowna. Moimi ulubionymi fragmentami są te, gdy członkowie Left Turn robią sobie żarty z Emily, a ona z nich. Śmiałam się wtedy do łez. To było niesamowicie dobre. Nie myślcie jednak, że to słodka historia. Nic bardziej mylnego. Ta książka wywołała u mnie mnóstwo skrajnych emocji. Zarówno tych pozytywnych, jak i negatywnych. Bardzo nie podobało mi się zachowanie Clasha wobec Emily. Zachowywał się jak dupek, a w pewnym momencie po prostu przegiął. Dlaczego nie zakochała się w Noahu – wokaliście zespołu? Niestety serce nie sługa, a kobiety podobno wolą niegrzecznych chłopców… Belle Aurora jeszcze nigdy mnie nie zawiodła. Nieważne, czy to słodkie historie miłosne, romanse mafijne, czy opowieści o sławnych muzykach. Jej książki zawsze błyskawicznie pochłaniam. Wprost nie mogę się od nich oderwać. Już dawno nie bawiłam się przy żadnej książce tak dobrze, jak przy tej. To była cudowna uczta dla moich oczu i serca. Uwielbiam tą książkę i niecierpliwie wypatruję kolejnej części. Co tu dużo mówić – CZYTAJCIE! To jest po prostu świetne!

W twórczości Belle Aurory zakochałam się po jej rewelacyjnej książce "Lev" i na każdą jej nową historię zawsze czekam ze zniecierpliwością. Jak tylko dostałam propozycję zrecenzowania "Clasha" to przyjęłam ją bez zastanowienia i mogę śmiało powiedzieć, że nie żałuję swojej decyzji, bo jestem zachwycona tą historią. Tym razem trochę zmieniamy klimat, bo przerzucamy się na myzyków rockowych, a ja osobiście uwielbiam ten motyw. Bardzo popularny zespół "Left Turn" wyrusza w trasę koncertową i potrzebują asystentki, gdyż ich poprzednia zachodzi w ciążę. Na rozmowę kwalifikacyjną zgłasza się Emily, która z powodów osobistych desperacko poszukuje pracy. Na pierwszy rzut oka mogłoby się wydawać, że nie jest ona najlepszą kandydatką na to stanowisko, jednak dość szybko kradnie ona serca wszystkich członków zespołu i okazuje się, że całkiem nieźle wywiązuje się z powierzonych obowiązków. Mamy tu tak naprawdę typowy schemat, czyli dziewczyna - szara myszka i chłopak - arogancki playboy, jednak całość jest poprowadzona w taki sposób, że wszystkich bohaterów uwielbia się od pierwszych stron. Historia nie jest też tak cukierkowa jak mogłoby się wydawać, bo porusza wiele ciężkich tematów, takich jak np. utrata bliskich, prześladowanie czy uzależnienia. Jest to także historia, która wywołuje w czytelniku wiele emocji i nawet nie zliczę ile razy łzy stawały mi w oczach, albo wręcz przeciwnie, miałam ochotę rozszarpać, któregoś z bohaterów. Belle Aurora pisze w bardzo przystępny sposób, który nie męczy czytelnika i wprowadza nas doskonale w klimat całej historii. Dodatkowo, tworzone przez nią postacie są wielowymiarowe i po prostu nie da się ich nie lubić i im nie kibicować. W całej tej książce dostrzegam tak naprawdę jeden minus, a mianowicie fakt, że końcówka za długo się ciągnie. Akcja mogła się skończyć w jednym, konkretnym momencie i wtedy całość miałaby te 300-350 stron, jednak Belle dodaje mnóstwo kolejnych scen, ale zdążyłam już zauważyć, że to jest typowy element powieści autorki. Tak po prostu już ma i chyba pozostaje mi tylko się z tym pogodzić, choć niestety za tym nie przepadam, bo choć miło jest poznawać dalsze losy postaci, to nie wniosło to nic nowego do głównej fabuły. Nie zmienia to jednak faktu, że pokochałam wszystkich bohaterów, cały stworzony przez autorkę świat i nie mogłam się od niej oderwać, dopóki nie skończyłam. Ma ona w sobie wszystko to, co uwielbiam w romansach, czyli relację hate-love, dramaty, bohaterów, którzy są swoim przeciwieństwem, ciekawe tło wydarzeń, gorące sceny i dużą część poświęconą przyjaźni. Na pewno będę ją polecać wszystkim miłośnikom romansów, aby mogli się nią zauroczyć tak samo jak ja.

🎄 𝕽𝖊𝖈𝖊𝖓𝖟𝖏𝖆 𝖕𝖗𝖟𝖊𝖉𝖕𝖗𝖊𝖒𝖎𝖊𝖗𝖔𝖜𝖆 🎄 Belle Aurora zachwyciła mnie kiedyś swoją serią „Raw Family”, więc z chęcią sięgnęłam po tę nowość, tym razem o tematyce bardziej muzycznej. ☺️ Ktoś już czytał? Jak wrażenia? Mnie się podobało!😁 Emily desperacko poszukuje pracy. Przez kilka lat opiekowała się babcią z demencją, a teraz musi znaleźć źródło dochodu, aby zapewnić jej miejsce w domu opieki. 🥺 Trochę przypadkiem, a trochę oszukując, trafia na rozmowę kwalifikacyjną na nie wiadomo jakie stanowisko. 😜 Okazuje się, że otrzymała pracę i będzie to asystowanie zespołowi muzycznemu w trasie koncertowej. Ciężko w to uwierzyć, ale Emmy nie zna członków grupy, chociaż są szalenie popularni. Szybko jednak docenia ich muzykę, a także zaprzyjaźnia się z chłopakami, poza jednym… Connor od początku jest wobec niej chamski, nieufny i wystawia na próbę jej cierpliwość. Najchętniej by go unikała, jednak w małym autokarze nie ma miejsca na fochy i przestrzeń osobistą, a to pomoże wszystkim zacieśnić więzy. 😚 Trudna relacja Clasha i Emmy przekształci się w swego rodzaju przyjaźń, od czasu do czasu wzbogaconą czymś więcej. 😉 Żadne z nich nie dopuszcza możliwości jakiegokolwiek związku, jednak Connor, aby upewnić dziewczynę, że nie jest dla niej odpowiedni, będzie chciał mocno ją skrzywdzić… 😣 Czy mu się to uda? Czy mu przebaczy? Jak bardzo oboje się później zmienią? Od tego momentu będzie ich czekać jeszcze długa i bardzo wyboista droga… Świetnie czytało mi się tę historię i kompletnie nie poczułam jej długości! A co do bohaterów… Connor nie raz zachowywał się jak bydlę i nic go nie usprawiedliwiało, a Emily i tak widziała w nim dobro. Była jedną z tych irytująco niewinnych i naiwnych postaci, ale tylko do czasu. 😉 Przejdzie niezłą zmianę, pokaże niebywałą siłę i lojalność, czym mi bardzo zaimponowała. 😉 Jedyne, co mnie nie przekonało, to kwestia wychowania Emmy z dala od wszystkiego. Nie mieści mi się w głowie, że dziewczyna nie miała telefonu, komputera, itp. Bieda, biedą, ale te wszystkie opisy sprawiły wrażenie, jakby Emmy w ogóle nie miała woli życia, chęci poznawania świata i wyjścia z domu, a potem nagle chłonęła wszystko jak gąbka. Serio, nie słyszała żadnych piosenek nowszych niż lata siedemdziesiąte? Mogła nie mieć radia, ale w komunikacji miejskiej czy sklepach przecież są. 😁 Trochę to było naciągane. 🤔 Ale to jedyny minusik, reszta była naprawdę fajna, a bohaterowie uroczy. Idealna książka dla fanów serii „VIP” Kristen Callahan, a myślę nawet, że lepsza. ☺️ 8,5/10

„Przyglądał mi się bezwstydnie, moim emocjom, których nie potrafiłam ukryć. Wyglądał, jakby się nimi upajał. Kiedy piosenka się skończyła, wypuściłam powietrze, po czym przełknęłam”. Będę czytać jeszcze raz – pomyślałam, gdy tylko skończyłam czytać. Chociaż czuję się wypruta z wszelkich emocji, ale i w stanie nieważkości, który pozwala upajać mi się historią „Clasha” na każdej płaszczyźnie – jestem PO PROSTU zakochana w tej powieści. Tak, jakby wniknęła mi pod skórę i na dobre zagościła w moim krwiobiegu. Tak, jakby bezwstydnie wniknęła w moje ciało i duszę. Belle Aurora pisze z kunsztem, a jej pióro nadaje jednocześnie lekkości i płynności całej historii. Muzyka jest nieodłączną częścią mnie – może właśnie dlatego tak bardzo przeżywałam to wszystko, bo szukałam głębi i tego spokoju, który towarzyszy mi, gdy zanurzam się w dźwiękach piosenki. Ale ten spokój nie nastał. Natomiast obudził się huragan, który wstrząsnął mną i spowodował, że „Clash” okazał się dla mnie objawieniem i najlepszą książką zagraniczną przeczytaną w tym roku. Postać Clasha jest wielowymiarowa, skomplikowana i naszpikowana beznadziejnością. Naprawdę. Popełniając błędy, reagując na „swój sposób” Connor Clash stał się dla mnie wyjątkowy. Pod wieloma względami rozumiałam go – to, że reaguje żartami, gdy próbuje zepchnąć emocje na drugi plan i to, że jego miłość do muzyki jest ogromna, chociaż sława ma swoje różne oblicza. Kreacja bohaterów okazała się jednym z atutów całej historii, ale nie tylko. Jej nieprzewidywalność. Rozdziały pełne emocji. I nieszablonowość. Chociaż pewne kwestie dałoby się przewidzieć pojawiały się one w takiej kolejności, że autorka zaskakiwała (mnie!) na każdym kroku. „To było coś potężnego. Coś, co dotykało do głębi. To dopiero była muzyka. Ogarnął mnie smutek. Poczułam się uboższa, bo nigdy wcześniej nie słyszałam czegoś takiego”. Właśnie tak działa „Clash”. Ta historia jest potężna, dotyka głębi, sprawia, że czytelnik staje się uboższy w emocje, bo one wszystkie znajdują ujście powodując nagość duszy. To książka, która jest warta przepłakania, odsłonięcia swoich czułych punktów i obnażenia – ze wszystkich przeciwności, z którymi mierzyli się bohaterowie. Zżyłam się z nimi niesamowicie. I gdyby tylko muzyka mogła płynąć z tej historii brzmiałaby fenomenalnie – tak, że słuchałabym jej ciągle i wciąż. Moje serce już wybrało i poleca Wam tę historię jako moją #polecajkaodzaczytanej. Niczego więcej mi nie trzeba, może tylko więcej książek z serii „Niebezpieczne zakręty”.

„Clash” to było moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki i totalnie przepadłam. Książka liczy prawie 500 stron i pochłonęłam ją w dwa dni, czym sama jestem zaskoczona, bo spodziewałam się, że będę potrzebowała więcej czasu. Przechodząc do najważniejszego, do książek z wątkiem muzycznym mam mieszane uczucia, ostatnio kilka mnie rozczarowało, więc nie miałam jakiś dużych oczekiwań wobec tej i pozytywnie się zaskoczyłam. Zaczynając od bohaterów, byli prze cudowni – wszyscy, bez wyjątku. Emmy była nieśmiała i niewiele wiedziała o życiu. Od dłuższego czasu opiekowała się chorą babcią i nie miała czasu na inne rzeczy. W końcu musiała znaleźć pracę i z dnia na dzień została wrzucona do „wielkiego świata”. Przez całą książkę mamy okazję podziwiać przemianę Emmy z szarej myszki w pewną siebie seksowną kobietę. I jak mi się spodobała na początku Emily po przemianie, która wiedziała czego chce, to bardziej polubiłam jej pierwszą wersję. Była wtedy taka urocza i niczego nieświadoma. Connor Clash – arogancki, zarozumiały, pewny siebie, nie liczący się ze zdaniem innych dupek. Robił wszystko, żeby uprzykrzyć życie Emily. Jednak jak wiadomo takie zachowanie musiało skądś wynikać. Jak poświęcimy więcej czasu Connorowi, bliżej go poznamy i zrozumiemy to wszystko jasne. Każdy się musi zmierzyć z demonami przeszłości, jedni z mniejszymi, drudzy z większymi, a Clash miał ich sporo. Kiedy światy tej dwójki się ze sobą zderzą, nie będzie łatwo. Coś ich do siebie przyciąga, ale sami jeszcze nie wiedzą co. Autorka w świetny sposób przedstawiła ich relacje. Najpierw lepiej się poznali i ze sobą zaprzyjaźnili, dopiero później doszło do czegoś więcej. Bohaterów łączyła prawdziwa chemia i namiętność. Jednak czy było warto? Niektórych zachowań Connora wobec Emily nie rozumiałam, naprawdę. Jest skrzywdzonym, w jego mniemaniu samotnym człowiekiem, ale jest jeszcze coś takiego jak rozmowa. Powinno się rozmawiać z drugą osobą, aby dojść do jakiegoś kompromisu. Czasami były małe przeskoki w akcji, co było denerwujące, bo nie wiedziałam co się dzieje i miałam wrażenie, że umknęło mi kilka stron. Autorka wykreowała świetną grupę przyjaciół, bo byli nie tylko zespołem, ale również rodziną. Zawsze mogli na siebie liczyć i wzajemnie się wspierali. Na zakończenie tylko dodam, że było mało rozdziałów z perspektywy Connora, bo z przyjemnością przeczytałabym więcej o jego odczuciach. Świetnie się bawiłam podczas czytania książki i czekam na kolejną część.