Cień (okładka miękka)

Trzecia cześć fantastycznej trylogii. Zaskakujące zakończenie. Czyta się tak jak i poprzednie bardzo dobrze.

Szkoda że to koniec serii opowieści o alchemiku Rudzkim,,liczyłem na kontynuację

XX-lecie międzywojenne nieco inaczej ;) Nawet bardzo inaczej... Inne światy połączone w tym jednym, rzeczywistym, magia, alchemia... mocno inna wersja przyczyn i sposobu odbudowania Rzeczypospolitej ;) W całej historii zaś tajemnice, Obcy (choć nie tak tradycyjnie, jak się utarło, pojmowani i przedstawieni). Ten tom bez znajomości dwóch poprzednich to chaos, jednak jeśli się je zna - cóż, wtedy mamy bardzo fajną trzecią część cyklu :) Bardzo fajną przynajmniej dla mnie. Można bowiem wiele tej książce zarzucić - jak np. pewną łatwość, z jaką bohaterowie pokonują kolejne przeszkody, pędzenie przez autora ku końcowi, zamykanie wątków jeden po drugim w sposób urągający czasem skali trudności stawianej wcześniej przed wspomnianymi bohaterami, na koniec zaś taka trochę banalność w sposobie, w jaki drogi głównych bohaterów się rozchodzą... Hm... No tak, można to wszystko podnieść jako wady, ale czy... koniecznie trzeba? Zawsze staram się patrzeć na kolejne części jakiegoś cyklu z perspektywy jego całości. Jeśli w ten sposób popatrzy się na "Cień", to cykl Materia Prima wcale nie jest taki zły ;) Mocne strony książki? Przede wszystkim ciekawość - uda się, czy się nie uda ;) Balansująca na granicy egzystencji wobec siły wrogów Rzeczpospolita przetrwa, czy też nie przetrwa? Łatwość pokonywania trudności, zgoda, jest, ale problemy do pokonania także są, wciąż te same, a to one przecież sprawiły, że rzesze czytelników wyciągnęły rękę po ten cykl. To wciąż jeden z fajniejszych cyklów w polskiej fantastyce w ostatnich latach, nie zapominajmy o tym :) Polecam :) Dziękuję Fabryce Słów za egzemplarz recenzencki. Recenzja znajduje się także na moim blogu: https://cosnapolce.blogspot.com/2018/08/cien-adam-przechrzta.html

Przechrzta bardzo lekko i milo pisze. Cienia rowniez czytalo sie bardzo przyjemnie, chociaz ta czesc wydaje mi sie slabsza niz poprzednie. Wygladalo to tak, jakby 20 stron przed koncem Autor zorientowal sie "wooww juz tyle mi wyszlo, trzeba konczyc".

Książka z pewnością nie zawiedzie miłośnika fantazy. I pióra Przechrzty. Czyta się ją jednym tchem, ciężko się oderwać. Gratuluję Panie Adamie i proszę o kolejne. Gorąco polecam.

Polecam cała serię o przygodach Alchemika z Warszawy

Wartka akcja, magia w rozsądnym wymiarze, krwiste i intaresujące postaci bohaterów oraz bohaterek. Uwaga: książka nie dla osób patologicznie nienawidzacych wszystkiego co rosyjskie.