Chore śfirusy (okładka  miękka, 07.2021)

Macie jakieś książki, które możecie czytać milion razy, a Wy i tak wiecie, że Wam się nie znudzą i nigdy ich nie zapomnicie? Ja mam kilka takich książek, ale jedną z tych najważniejszych jest dla mnie Sick Fux (będę używać oryginalnej nazwy). Ellis i Heathan. Laleczka i Królik. Dolly and Rabbit. Z tą dwójką wejdziecie w mroczny, popieprzony i niesamowity świat Alicji w Krainie Czarów. Nie chce Wam wspominać o fabule, gdyż o tej książce nie da się opowiedzieć w łatwy sposób, trzeba po prostu ją przeczytać i dać się pochłonąć tej historii. Nie jest ona łatwa i przyjemna. Jest okrojona bólem, nienawiścią, tragedią, ale znajdziecie w niej również tak wielką miłość, której nie jest w stanie nic zniszczyć. Mimo, że czytałam ją nie pierwszy raz, po raz kolejny nie raz napływały mi do oczu łzy. To, co przeżyli Ellis i Heathan było straszne, a i tak to słowo nie opisuje tego w pełni. Te wydarzenia doprowadziły do ich rodzielenia. Jednak oni nigdy o sobie nie zapomnieli, a Heathan udowodnił całym sobą, że walczył kiedyś, walczy obecnie i będzie walczyć o swoją Laleczkę do końca życia. Ta historia jest mroczna, chora, popieprzona, ale jest ona zarazem tak piękna, że zostanie z Wami na zawsze. Dla mnie ta książka jest jedną z niewielu, pokazującą, że czasami głębia uczuć i miłości jest tak wielka, że nie pokona jej nawet największe zło. W tej historii słowa tik tak, tik tak oraz "czas na herbatkę" nabiorą nowego znaczenia i udowodni ona, że prawdziwi bohaterowie często mają w sobie niewyobrażalny mrok, ale i najgłębsze uczucia. Sick Fux - Chore Śfirusy - Ellis i Heathan - Laleczka i Królik - zapraszają Was do swojego własnego, krwawego świata. TIK TAK ⏱⏱⏱

Ellis poznaje Heathana w dzieciństwie. Jest zafascynowana jego innością, która aż bije po oczach. Chłopiec ubiera się na czarno i fascynuje go śmierć. Dosłownie, bo ich pierwsze spotkanie odbywa się podczas rozczłonkowywania motylka. I chociaż najlepszy przyjaciel dziewczynki odradza jej bliższe poznanie dziwnego chłopca, ona nie słucha. I przepada. 🖤💙 Od tamtej pory, Ellis, która wygląda jak żywcem wyjęta z bajki Alicja w Krainie Czarów, mianuje Heathana swoim Białym Królikiem, on ją, swoją Laleczką i stają się nierozłączni. Ich Kraina Czarów, staje się schronieniem przed momentami prawdziwej grozy i horroru, który wydarza się za drzwiami posiadłości ojca Ellis. Tylko oni razem, wzajemnie, stanowią dla siebie ogromne wsparcie. Aż do dnia, gdy zostają rozdzieleni... 🖤💙 Heathan po latach ucieka ze swojego więzienia i rusza na ratunek przyjaciółce. Wraz z nią u boku, zamierza ukarać wszystkich tych, którzy kiedykolwiek ich skrzywdzili. W bolesny, bardzo bolesny sposób... Tik-Tak. Serdecznie dziękuję @wydawnictwo_papierowka za wydanie książki @authortilliecole - Uwielbiam twórczość tej autorki i nie wyobrażałam sobie nie przeczytać tej pozycji. A teraz, konkrety... Dawno nie czytałam tak mocnej książki. Dawno, żadna książka mną tak nie wstrząsnęła. To, co tam się dzieje, to, ile emocji jest w niej, jak ciężki temat porusza... Cholernie podobała mi się relacja Królika i Laleczki. Mocna i nierozerwalna, chwilami chora ale nieokiełznana! Nie ma Królika bez Laleczki. Nie ma Laleczki bez Królika. Definitywnie, jestem zniszczona. Ale całym sercem, polecam.

Ta ksiazka zwala z nóg. I nie daje sie podnieść. Mocna szalona nieobliczalna i okrutna. Zupelnie jak jej skrzywdzeni bohaterowie. Odbiera oddech i zaciska żołądek. Napewno nie dla delikatnych czetelnikow.

Książka mi się podobała, choć temat bardzo ciężki. Moim zdaniem powinno być podane w opisie jakie tematy są w książce poruszane.

Jak zwykle Tillie mnie nie zawiodła. Cudo!

Moja jedna z ulubionych pozycji.Polecam

Wciągająca smutna, chora historia

Ciężka w treści.

O matko i córko, jakie to było mocne! I jakie dobre! Nie dziwię się już fenomenowi autorki. Nie dziwię się, że tak wiele osób czeka na kolejne jej powieści. To, co zrobiła ta książka z moimi emocjami, to było mistrzostwo świata. Nie wiedziałam nawet, że coś takiego jest możliwe. Po zakończeniu lektury siedziałam z rozdziawioną buzią, wpatrując się tępo w ścianę przed sobą, a to nadal nie koniec wrażenia, jakie ten tytuł po sobie zostawił. Od razu dodam, żeby nie było wątpliwości, to nie jest lektura dla każdego. Nie wiem, czy wiedząc to wszystko, co wiem po jej zakończeniu, sięgnęłabym po nią z taką gorliwością. Obiecali, że będzie słodko, obiecali cukier, lukier i szczęśliwie zakochane tęczowe jednorożce. I co? I dali makabrę, na jaką nie pisałam się w najgorszych snach. W tej pozycji okrucieństwo jest na porządku dziennym. Przemoc fizyczna, psychiczna, seksualna, okropne bestialstwo, zezwierzęcenie wręcz bije ze stron tej powieści. Mieszają się w niej nienawiść, chęć zemsty i wykraczające poza ludzkie wyobrażenie okrucieństwo z namiętnością i ogromną miłością. Trochę dziwną w tej pokręconej rzeczywistości, w jakiej znajdują się bohaterowie, ale jednak miłością. Uprzedzam więc lojalnie, jest to lektura dla ludzi o mocnych nerwach. Chciałabym jednak, abyście jej nie odrzucali, bo to wartościowa pozycja. Jedna z lepszych chyba, jakie w ogóle w tym gatunku udało mi się w swoim życiu przeczytać. Tematyka, na której autorka osadziła fabułę, nie jest być może zbyt odkrywcza, jednak sposób jej podania zasługuje na największe brawa. Pomysł miała Cole genialny, a już nawiązania do „Alicji w Krainie Czarów” i postaci Laleczki i Królika to istny majstersztyk. Książka nie jest ani lekka, ani przyjemna. Ilość cierpienia, jakiego doznają bohaterowie wręcz przytłacza. Ale to, co robi ta powieść z czytelnikiem, to coś niesamowitego. Ona ryje psychikę, rozwala od wewnątrz, totalnie nie można się po niej pozbierać. Jest naprawdę pojechana. Mroczna, brutalna, pełna śmierci i krzywd, najpierw wyrządzanych niewinnym dzieciom, później tych popełnianych w imię sprawiedliwości. Wszystko tu jest brutalne, nie tylko opisy morderstw, ale nawet sceny seksu. Brutalne i obrzydliwe. Mało tego, w książce nie ma pozytywnych bohaterów. Tu każdy jest zły, zepsuty i naprawdę pokręcony. Heathan od początku ma coś nie tak z głową, później dołącza do niego Ellis. Oboje mają jakiś obłęd w sobie, naznaczeni wieloma bliznami psychicznymi i fizycznymi. Powiedzieć o nich „śfirusy”, to jak nie powiedzieć nic. Dlaczego więc tak książka tak bardzo mi się spodobała? Ano dlatego, że sposób, w jaki ta pozycja przedstawia wiodący temat jest inny od wszystkich, które do tej pory znałam i wnika głęboko. Dociera wszędzie tam, gdzie słodkie słówka nigdy nie będą w stanie dotrzeć. I zostaje w człowieku, a to największa wartość tej pozycji Wiem na pewno, że nigdy tej książki nie zapomnę. Że obrazki, które w niej odnalazłam, już zawsze będę mieć przed oczami. I chciałabym, aby to, co próbuje przekazać Cole, dotarło do jak największej ilości osób. Bo może dzięki temu coś się w świadomości ludzi zmieni. Autorka ma świetny warsztat. Genialnie kreuje postaci, dzięki czemu bez większego trudu wnikamy w ich pokręconą psychikę. Doskonale widać, jak kruchy jest ludzki umysł, jak łatwo sterować kimś, kto kompletnie się tego nie spodziewa, kto ufa i wierzy w dobre zamiary oprawcy. I jak doznane w dzieciństwie krzywdy wpływają na formowanie sfery emocjonalnej dorastającego człowieka. Pod względem psychologicznym ta książka nie ma sobie równych. Ponieważ autorka przedstawiła w powieści najpierw wydarzenia z perspektywy dziecka, a potem osoby dorosłej, śledzimy przemiany psychologiczne bohaterów krok po kroku. I wyciągamy wnioski. Albo chociaż staramy się je wyciągać. Cieszę się, że dla autorki nie ma tematów tabu i że przedstawiła je w taki, a nie inny sposób. Podoba mi się, że nie stara się upiększać prawdy, a pokazuje ją taką, jaka jest naprawdę, bez zbędnych filtrów, bez retuszu. Ta powieść boli, rozwala wewnętrznie, ale czasem taki ból jest potrzebny, aby wstrząsnąć czytelnikiem. A takie tąpnięcie w przypadku problemów poruszonych w książce jest wręcz konieczne. „Chore śfirusy” to książka tak chora, jak wskazuje na to tytuł. A może jeszcze bardziej. Totalnie poza schematem, poza skalą. Ma siłę, aby nie tylko zaszokować czytelnika, ale przede wszystkim porządnie nim potrząsnąć. To nie jest reportaż, a fikcja literacka, która pozwala poczuć, dotknąć, posmakować cierpienia i bólu ofiar i dzięki temu otwiera oczy, uświadamia i mam nadzieję uwrażliwia na omawiany problem. Ogromnie polecam, z zastrzeżeniem, że nie jest dla każdego.

O tej książce było głośno jeszcze na długo przed jej oficjalną polską premierą. Niejednokrotnie zachwycano się nią na zagranicznych grupach czytelniczych do których należę, co mocno kusiło mnie do zakupu oryginalnego wydania tej historii. Zanim jednak zdążyłam to zrobić okazało się, że nakładem Wydawnictwa Papierówka otrzymamy ją w Polsce. „Chore świrusy” (nadal nie jestem przekonana do naszego rodzimego tytułu) to historia szokująca, wstrząsająca i zatrważająca. O tym dlaczego, w kilku słowach poniżej. Ellis Earnshaw i Heathan James poznali się jako kilkuletnie dzieci - mając kolejno siedem i dziewięć lat, kiedy chłopiec został podrzucony pod opiekę własnemu tacie, który pracował jako ogrodnik w posiadłości ojca dziewczynki. Różniło ich tak wiele, jak to tylko możliwe. Jej uśmiech kontrastował z jego powagą, radość Ellis z każdej drobnostki stanowiła przeciwieństwo mrocznego usposobienia Heathana, kolorowe ubrania dziewczynki kontrastowały z czernią odzieży chłopca. Podczas gdy ona miała obsesję na punkcie "Alicji z Krainy Czarów", jego fascynowała śmierć pod każdą postacią. Różnice te nie przeszkodziły jednak naszym bohaterom w stworzeniu specyficznej relacji, którą śmiało można nazwać przyjaźnią. Kiedy po dwóch latach umiera tata Heathana, zgodnie z wolą mężczyzny, opiekę prawną nad jego synem przejmuję ojciec Ellis. Kiedy pierwszy raz spotkałam Heathana Jamesa, odrywał skrzydła motylowi. Zapytałam, dlaczego to robi. Uniósł wtedy na mnie swoje jasnoszare oczy i odparł: - Bo chcę zobaczyć jak umiera. Ani Ellis, ani Heathan nie przypuszczali jeszcze z czym przyjdzie im się zmierzyć. Bo niebezpieczeństwo nie kryję się pod łóżkiem czy w szafie – jak wierzy większość dzieci, a jest tuż obok i tylko czeka, aż będzie mogło się ujawnić i zaatakować, niszcząc przy tym niewinność w najbardziej obrzydliwy sposób. Kiedy zuchwałość i chora deprawacja dorosłych rozdzielają Ellis i Heathana na długie jedenaście lat, nasi bohaterowie trafiają do piekieł zgotowanych im przez tych, którzy w teorii mieli się nimi opiekować. Gdy naszemu głównemu bohaterowi udaje się wreszcie odzyskać wolność, wyrusza na ratunek Ellis, której to obiecał, gdy ich rozdzielano. Czy jednak tamta Ellis jeszcze istnieje? Jedno jest pewne – Heathan z dzieciństwa już dawno nie jest tym samym chłopcem. O ile wtedy otaczała go aura mroku, teraz kryje się w nim potwór żądny zemsty. Nie oceniajcie pochopnie. Nie wysuwajcie wniosków zanim nie poznacie obrazu sytuacji. Mawiają, że zemsta najlepiej smakuje na zimno. Skrzętnie zaplanowana w najdrobniejszych szczegółach. Znacie powiedzenie - oko za oko, ząb za ząb? W przypadku tej historii słowa takie jak moralność czy prawość nie istnieją. Nie po tym co spotkało naszych bohaterów. Kiedy zatem Heathan i Ellis ponownie się spotykają plan jest jeden – zniszczyć tych, którzy swoimi chorymi i zdeprawowanymi umysłami zabili dzieciństwo obojga. "Chore świrusy" to książka do której trzeba się psychicznie przygotować. Nie nazwałabym jej romansem ani nawet nie zaliczyła do literatury 'dark romance'. To historia, która przekracza granicę za którą nie ma już niczego. Tillie Cole napisała bardzo mocną, wstrząsającą i wychodzącą poza schematy książkę, a przede wszystkim taką, przez którą wielu czytelników wyjdzie poza szeroką rozumianą strefę komfortu. Wprost nie do uwierzenia jest fakt, że spod pióra autorki "Chorych świrusów", wyszła także jedna z najbardziej wzruszających książek jakie w życiu przeczytałam, czyli "Nasze życzenie". Ta sama osoba, a tak odmienne wątki i wywołujące tak różne emocje historie. Tam było wzruszająco, a tutaj szokująco - co w moim odczuciu świadczy o ogromnym talencie pisarskim Tillie. Po tej książce nie będziecie tacy sami. Zapewniam was. A zanim wydacie osąd  czy podważycie moralność lub zachowanie głównych bohaterów zastanówcie się, jak wy postąpilibyście na ich miejscu? Ja? Nie miałabym żadnych skrupułów.