Chata (okładka twarda)

Nie jestem fanką tej publikacji, została mi ona zareklamowana przez bliską osobę, więc wiele się po książce spodziewałam, ale nie wzbudziła we mnie większych emocji. Przeczytałam i uznałam, że to taka sobie baśń. Niestety mnie nie zachwyciła.

Rewelacja!!
Dobrze napisana i zawiera treści przydatne do zrozumienia miłości Boga. Po prostu jak to działa. Jeśli wierzysz, ale nie możesz pogodzić się z niesprawiedliwością ludzką. Przeczytaj. Może otworzą Ci się oczy!

Najlepsza książka jaka kiedykolwiek czytałam bardzo mocno utkwi w twojej głowie i napewno do niej wrócisz gorąco polecam

To nie jest książka o religii, choć taką się wydaje. Rzecz, opisując losy wyimaginowanego bohatera, w symboliczny sposób ukazuje nam nasze życie i to, co mamy w swoim duchowym wnętrzu. Bohater po tragicznych przejściach rodzinnych spotyka się z Bogiem. I krok po kroku, początkowo pełen buntu i starych nawyków w myśleniu o relacjach z Nim, dokonuje rewizji swoich dogmatów w duchu pełnej akceptacji miłości i zaufania, jako największej siły w relacjach tak z Bogiem, jak i ludźmi.
Rozdziały, początkowo nieco nudnawe (może celowo?), wprowadzają czytelnika w misterium ducha, czemu służą genialne dialogi pomiędzy bohaterem a Bogiem, Duchem Świętym i Jezusem. Konwencjonalne prezentowanie osób boskich zastąpione zostało, i to jest świetne, ukazaniem ich jako postaci przypominających zwykłych ludzi. Bóg jest ukazany nie jako siwobrody starzec, ale jako czarnoskóra kobieta, uwielbiająca gotować, Duch Święty jako eteryczna Azjatka, a Jezus jako facet w dżinsach, majsterkowicz. Prezentacja osób boskich pozbawiona została, na potrzeby narracji, tradycyjnego dystansu, na rzecz ukazani ich jako istot boskich, ale całkiem po ludzku bezpośrednio przystępnych. Genialne, zaskakujące zwroty akcji. Patrząc, w trakcie czytania książki, na przemianę wewnętrzną bohatera, czytelnik ma co i raz okazję zajrzeć w głąb własnego ducha i dokonać oceny swoich relacji z Bogiem, jakie by one nie były. Na ponowne spotkanie z książką zdecydowałem się po dwóch tygodniach od pierwszego przebrnięcia przez nią, i ze zdumieniem skonstatowałem, że dostrzegłem w jej treści kilka rzeczy, które niejako umknęły mi podczas pierwszego kontaktu. Książka zasługuje na to, aby każdy, kto ma problemy w życiu (bo kto ich nie ma?) do niej zajrzał. Gwarantowany skutek, że po jej lekturze ujrzymy nasze życie inaczej niż wcześniej. Książka jest doskonałym lekarstwem dla ludzi zablokowanych przez myślenie kategoriami dogmatyzmu religijnego. Gorąco ją jednak polecam także wszystkim tym, którzy chcą bez religijnie wzbogacić swoje wnętrze duchowe.

,,Chata" opowiada o ojcu, którego córeczka została porwana podczas wakacyjnego wyjazdu. Mac zaczyna oddalać się od Boga. Nie może poradzić sobie z cierpieniem, którego doświadcza po stracie dziecka. Pewnego dnia dostaje od Boga list... Nie chciałabym zdradzać więcej szczegółów, by nie odbierać przyjemności z czytania.

Jak dla mnie książka jest rewelacyjna. Dostałam ją kiedyś na urodziny od znajomego. Teraz sama przy każdej okazji kupuję ją na prezent. Idealna dla osób szukających odpowiedzi na nurtujące pytania dotyczące wiary, chociaż czytelnik może być troszkę zaskoczony wyjaśnieniami. Myślę, że sprawdziłaby się w przypadku osób wątpiących w istnienie Boga, tym którzy borykają się z różnymi trudnościami, cierpieniem w życiu. ,,Chata" ukazuje relacje człowieka z Bogiem w sytuacjach, w których raczej mamy wyrzuty do Boga za bagaż doświadczeń jakim nas obdarowuje. Książka uczy innego postrzegania świata i ludzi. A co najważniejsze trafia do serca czytelnika - wzrusza... i to bardzo. Nie przepadam za książkami, jednak ,,Chatę" przeczytałam jednym tchem (chociaż miałam nadzieję na inne zakończenie) i pewnie jeszcze nie raz przeczytam :)

Początkowo jakoś nie mogłam przekonać się do tej książki. Gdy zaczęłam ją czytać, nie pochłaniała mnie jej treść. Niby dobrze napisana, ale jakoś nie wciągnęła mnie od pierwszych stron. Za to kawałek dalej....jak zaczęłam czytać, nie mogłam się od niej oderwać i niby jako czytelnik wiesz, że to wszystko nie do końca jest dla Ciebie realne a jednak wierzysz i zastanawiasz się...że kto wie. Może właśnie tak objawia się Bóg. Każdemu inaczej w zależności od sytuacji w jakiej się znajduje. Mega wzruszająca książka, pouczająca. Pokazuje jak ciężko jest oceniać innych i jak czasem należy spróbować spojrzeć z innej perspektywy, by nauczyć się żyć z bólem i nauczyć się przebaczania.

Skoro ma być to książka otwierająca oczy na powodu istniejącego na świecie zła, na to dlaczego Bóg na nie pozwala, to powinna poruszyć wszystkie aspekty zła, a "Chata" tłumaczy wiele lecz nie wszystko. Ogranicza się do zła wywołanego ręką ludzką. Próbuje wyjaśnić powody braku ingerencji na nie ze strony Boga. Jednak wielu z nas nie rozumie dlaczego są choroby dotykające np. maleńkie dzieci. Na to wielu z nas sie burzy, tego nie rozumiemy. Ja po przeczytaniu książki dalej nie rozumiem, bo nie ma na ten temat słowa. Uważam więc tę opowieść za niewyczerpującą.

Książka Williama P. Younga pt Chata, napisana w 2007 r. , wersja polska wydana w 2011 r. ,stała się światowym bestsellerem z racji ujęcia najważniejszych dla człowieka wartości w ramach popularnej sensacyjno-filozoficznej opowieści. Ojciec utracił ukochaną córeczkę, ale jego trwoga, żal i brak nadziei zostają ukojone przez namacalną Miłość Boga, który przychodzi jak Przyjaciel. Jest szczera, ogarniająca i przeogromna. Nie jest złudzeniem, ale dotknięciem serca i rozumu twardego mężczyzny pogrążonego w żałobie.

Słyszałam, że po przeczytaniu tej książki syn koleżanki zmienił swoje życie na lepsze.....pomyślałam,że musi ją przeczytać i moja córka. Zmiany u mojej córki nastąpiły błyskawicznie. Czy to przypadek?Ja wiem, że nie. Również przeczytałam "Chatę" i od razu pożyczyłam ją innej osobie. To obraz Boga w naszym codziennym trudnym życiu. Zastanawiam się czy ta historia, aby nie wydarzyła się naprawdę. Książka dla świeckich i napisana po świecku,polecam tym, którzy w życiu czegoś lub raczej kogoś szukają.....

Jak dla mnie emocjonalne tornado, które więcej buduje niż niszczy. Na pewno książka odświeżyła moją duchowość. Nieco inaczej patrzę na pewne sprawy w przeszłości, a i przyszłość będę interpretować przez pryzmat nowych przemyśleń. W teraźniejszości chcę częściej odwiedzać moją osobistą "chatę" i jej Mieszkańców.
Książkę pożyczyła mi znajoma, przeczytałam i stwierdziłam, że taką pozycję warto mieć na swojej półce....Polecam.