Byłam kochanką arabskich szejków (okładka miękka)

Zakończenie trochę mnie zawiodło ale ogólnie Książka bardzo ciekawa

Książka bardzo realistycznie opisuje problematykę prostytucji, handlu kobietami, dziećmi w krajach arabskich.

Polecam, piękna książka, która przenosi nas w inny świat. Ale jednocześnie szokuje i zadziwia. Warto przeczytać

Wszystko ok

Ciekawa książka warta uwagi którą nieco ostrzega przed ciemnymi typami na tym świecie ...

Czym się kończy naiwność kobiety, że ten cudowny facet to ten jedyny? Jak funkcjonuje życie seksualne w świecie, który niby jest taki cnotliwy i pobożny? na te i inne pytania odpowiada ta książka.

To moje pierwsze spotkanie z autorką ukrywającą się pod pseudonimem Laila Shukri i nie wiem czy nie ostatnie, choć tematyka arabska nie jest mi całkowicie obca. Na tym etapie również ciężko mi stwierdzić czy bycie żoną jednego z najbogatszych szejków jest faktycznym elementem tożsamości autorki, czy jednie jako fikcyjny wabik ma służyć sprzedaży kolejnych powieści. Ale do rzeczy. W "Byłam kochanką arabskich szejków" autorka polskiego pochodzenia podejmuje się niełatwej tematyki dotyczącej handlu żywym towarem, a następnie prostytucji - w tym także prostytucji dziecięcej. Na podstawie historii Julii dowiadujemy się jak może wyglądać przykładowy proceder wabienia kobiet do krajów Zjednoczonych Emiratów Arabskich, a cała opowieść przedstawiana jest z perspektywy narracji pierwszoosobowej (głos ofiary); dlatego też przeżyłam niemałe zaskoczenie, gdy mniej więcej w połowie powieści jak gdyby nigdy nic, ujawniła się postać autorki. Autorki zamkniętej w złotej klatce i pozbawionej wielu przywilejów, a zarazem kobiety, która przeżywszy ze strony męża brutalny gwałt z podduszaniem, dalej twierdzi, że jest on miłością jej życia. Syndrom sztokholmski? Nieważne. Powieść nie powala kunsztem wykonania, lecz o ile opisy czy przywoływane fakty dotykające tematu prostytucji oraz handlu ludźmi są jeszcze jako tako do przyjęcia, o tyle miałkie i nijakie dialogi rażą, krzycząc wręcz, by najlepiej ich zaprzestać. Ileż razy można powtarzać: "dzień dobry, do zobaczenia, dobranoc", dodając przy tym imię w formie wołacza? No ile? Dialogi wyraźnie wskazują na grafomańskie zapędy pani Shukri czy jak jej tam naprawdę na imię. Może Isabelle, skoro tak się przedstawia w książce? Zupełnie niepotrzebnie zostały też przywołane dosyć liczne fragmenty z arabskiej powieści erotycznej, gdyż niewiele wniosły do fabuły. Posłużyły chyba jedynie jako klasyczny zapychacz. W każdym razie zakończenie także pozostawia wiele do życzenia. Co prawda cudownym trafem Isabelle przypominają się tantiemy z pewnej powieści i tym oto sposobem zostają uzbieranie brakujące pieniążki do wykupienia małej hinduski z burdelu, ale tak na dobrą sprawę, nie dowiadujemy się, czy zdążono z jej wykupem, ani tym bardziej co się stało z główną bohaterką Julią. Na zakończenie recenzji dorzucę ciekawostkę: otóż przez karty powieści przewija się niewyjaśniony jak dotąd przypadek śmierci Magdaleny Żuk w Egipcie.

Dobra szybko się czyta aczkolwiek męczące są te dialogi których nie używa się potocznej mówię

Rewelacyjna książka, godna polecenia, wzruszająca, która momentami wywołuje łzy.

Bardzo fajna książka POLECAM