Bramy Światłości. Część 1. Zastępy Anielskie. Tom 5 (okładka  miękka)

Napisana lekkim piórem, zawierająca szczyptę dobrego humoru kontynuacja przygód Abbadona nie rozczarowuje. Starzy znajomi z Nieba i Głębi, w mniejszym lub większym zakresie wracają. Nowe wyzwania, nowe / te same problemy. Postacie Kossakowskiej zmieniają się, targa nimi rozczarowanie, żal i wzajemne anse.

Całą seria angielskich zastępów jest niesamowita. Ta część nie jest wyjątkiem. Gorąco polecam

super pozycja czekam na 2 tom

Wciąga :)

Uwielbiam cykl „Zastępów Anielskich” autorstwa Mai Lidii Kossakowskiej. Kiedy przeczytałam „Siewcę Wiatru”, byłam zachwycona i nie mogłam dopuścić, by pozostałe tomy mnie ominęły. Po dłuższej przerwie wracają moi ulubieni niebiańscy (i nie tylko) bohaterowie, dlatego z wielką przyjemnością sięgnęłam po pierwszy tom „Bram Światłości”. „Pan odszedł i serce świata przestało bić. Królestwo, oparte na solidnej podstawie niebiańskiej hierarchii musi trwać.” Anioł Zagłady, czyli Daimon Frey, odzyskuje szacunek, choć nadal nie jest darzony zbytnią sympatią. Tym razem zostaje wyznaczony na przywódcę wyprawy, której celem jest sprawdzenie, czy rzeczywiście w Sferach Poza Czasem przebywa Pan, czy też jest to pułapka złych mocy. Sensacyjną wiadomość o rzekomej obecności Boga przynosi Panu Tajemnic Sereda. To Świetlista, która podróżuje, odkrywa nowe miejsca, a także sporządza mapy. Na skrzydlatych czekają wszelakie niebezpieczeństwa w trakcie misji… Co tu dużo pisać. Bardzo przyjemnie było wrócić do jednych z moich ulubionych bohaterów zwłaszcza, że są nietypowi. Anioły tak bardzo zbliżone do ludzi. To nie miłe, uprzejme i wspaniałe boskie stworzenia. Często przeklinają, złoszczą się, są bardziej ludzcy niż gdziekolwiek indziej. Mają także nietuzinkowe poczucie humoru. Szczególnie spodobał mi się jeden fragment: „Ucztując tutaj, Frey czuł się tak, jakby został połknięty przez Lewiatana, który nażarł się rzeźb, klejnotów i bardzo brzydkich mebli.” I właśnie za to tak lubię ten cykl. Za nietypowość. Za humor. I wiele innych. Do tego nie można zapominać o genialnej strukturze samego Nieba, Piekła, Limbo. To wszystko jest tak niesamowite, że po prostu trzeba przeczytać tę, jak i pozostałe tomy cyklu. Autorka przez cały czas pobudza naszą wyobraźnię, przez co nie sposób oderwać się od lektury. Dodatkowo książka napisana jest takim stylem, że czyta się ją ekspresowo, co według mnie również należy uznać za kolejną zaletę tej powieści. Co do samych „Bram Światłości” trudno mi napisać, czy podobają mi się bardziej niż „Siewca wiatru”, czy na równi, ale z pewnością jest to książka, która zdecydowanie w większym stopniu przypadła mi do gustu, niż „Zbieracz Burz”. Oczywiście, nie mogę się doczekać następnego tomu. Tym bardziej, że zakończenie tego jest takie, a nie inne. Ten tom „Zastępów Anielskich”, jak i wszystkie poprzednie części, gorąco polecam fanom fantastyki, zwłaszcza tym, którzy poszukują czegoś dość oryginalnego, może lekko kontrowersyjnego. Jest to też obowiązkowa lektura dla wszystkich, którzy poprzednie książki cyklu mają już za sobą. Merry źródło: osemkowyklubrecenzenta.blogspot.com

„Uważajcie na marzenia skrzydlaci. Czasem spełniają się, jak klątwa.”

Minęło już kilka dobrych lat od momentu w którym po raz pierwszy zetknąłem się z twórczością Pani Maji Lidii Kossakowskiej przy okazji lektury „Żarna niebios”, pierwszej odsłony anielskiego uniwersum. Potem na fali fascynacji jej twórczością poszło już po szybciutko: „Siewca Wiatru” i „Zbieracza Burz” tom I i II.

Ucieszyłem się więc niezmiernie iż autorka po tak długim czasie postanowiła powrócić do tego projektu, racząc swojego czytelnika kolejną opowieścią z niebiańskiego świata.

Oczywiście, tego rodzaju powroty nigdy nie są łatwe lecz pisarka znakomicie się odnalazła, zaskoczyła nowymi pomysłami, bohaterami a sama powieść trzyma solidny poziom swoich poprzedniczek.

Miło było powrócić do anielskiego królestwa, nadal rządzonego żelazną ręką przez archanioła Gabriela i jego przyjaciół ( Razjela, Pana Tajemnic i Michała) wspieranych w cichym sojuszy przez władców piekielnej Głębi, Lucyfera i Asmodeusza.

Bóg odszedł i nikt nadal nie wie gdzie… zaś utrzymanie tego w tajemnicy jest coraz trudniejsze i zaczyna już ciążyć wąskiej, wtajemniczonej grupie skrzydlatych. Niespodziewanie pojawia się jednak cień nadziej w postaci znanej anielskiej podróżniczki Seredy, która gdzieś w odległych Strefach Poza Czasem odkryła ślady obecności Pana. Wiadomość ta na tyle elektryzuje i pobudza nadzieje zainteresowanych iż niezwłocznie organizują wyprawę na czele której staje osławiony, znany nam doskonale, Daimon, Anioł Zaglad, Tańczący Na Zgliszczach. Tak zaczyna się szalona i pełna niebezpieczeństw eskapada, której finału nie sposób przewidzieć… ale o tym przekonajcie się już sami .

Po raz kolejny dałem się urzec znakomicie wykreowanemu światu przedstawionemu, rozbudowanemu, nieprzewidywalnemu i wielobarwnemu, pełnego mrocznych sekretów, tajemnic oraz całej gamy niedopowiedzeń. Wciągnąć w wir powieściowych zdarzeń, świetnych opisów i przesyconego magią, niepokojem i strachem (charakterystycznym dla autorki) klimatem, pośród którego akcja to leniwie się snuje to gwałtownie i zaskakująco przyspiesza.

Nadal wielkie wrażenie robi na mnie świat Głębi (mimo iż tutaj nie jest, akurat, jakoś silnie eksponowany) i to jak radzą tam sobie Upadli, będący na skraju pałacowego przewrotu.
Wspaniała opowieści nie z tej ziemi… dosłownie i w przenośni. Polecam.

Maja Lidia Kossakowska z przytupem powraca do cyklu "Zastępy Anielskie", sprawiając ogromną frajdę oddanym fanom opowieści o niepokornych aniołach. Jest to wielki powrót, pozwalający znów zagłębić się w niesztampowe intrygi, knowania i spiski aniołów, diabłów i demonów. Powrócimy do światów Jasności i Głębi, aby wsiąknąć od pierwszej do ostatniej strony w zakrojone na szeroką skalę krwawe konflikty. Jest to fantasy przez duże F, które wywołuje ciarki na plecach i nie pozwala się nudzić ani przez moment! Skrzydlaci powracają, aby odnaleźć zapomniane miejsce bytności Pana. W służbie królestwa wyruszają, w głąb niebezpiecznych i przerażających Stref Poza Czasem, zagłębiając się w od dawna nieodwiedzane i zapomniane miejsca. Abaddon Niszczyciel, Świetlista imieniem Sereda oraz Razjel wdadzą się w kolejną morderczą grę mającą na celu odnalezienie emanacji Światłości. Przywódcą eskapady zostaje Tańczący Na Zgliszczach wraz ze śmiercionośną Gwiazdą Zagłady. Jednak to, czego szukają z taką determinacją i oddaniem, może okazać się dla nich arcygroźne... Podczas lektury nie raz miałem wypieki na twarzy i w szybkim tempie chłonąłem kolejne strony. Autorka w doskonały sposób potrafi, wyważyć momenty smutne i zabawne sprawiając, że całość książki czyta się naprawdę szybko i sprawnie. Postacie Abaddona czy Razjela potrafią zaciekawić i sprawić, że ich losy po prostu przykuwają do lektury. Aniołowie potrafią być prawdziwymi draniami, a Głębianie nie raz potrafią zachować się honorowo, sprawiając tym samym, że lektura jest nieprzewidywalna i emocjonująca. Barwny język Mai Lidii Kossakowskiej i bohaterowie z krwi i kości zachęcają dodatkowo na wyczekiwanie kolejnego tomu przygód Zastępów Anielskich. "Bramy Światłości" to powieść pełna intryg, knowań i spisków doprawionych dużą dawką krwawych walk i dużych emocji. Tajemnice się mnożą, z każdą przewróconą stroną, a ryzykowna wyprawa nabiera tempa. Zakończenie jest mocne, dokładnie w stylu Pani Kossakowskiej, za co właśnie lubię jej twórczość. Jestem oddanym miłośnikiem tego cyklu i z niecierpliwością będę oczekiwał kolejnego tomu. Miejmy nadzieję, że jeszcze przyjdzie nam przeczytać o tej bandzie uskrzydlonych łotrów. Alleluja! http://fantasy-bestiarium.blogspot.com/2017/04/bramy-swiatosci-tom-1-maja-lidia.html

Jakże podobały mi się pierwsze "Zastępy Anielskie"! Niestety, "Bramy Światłości" do moich ulubieńców raczej nie będą się kwalifikować... Abbadon i Lucek należeli do moich ulubieńców, ale w tej książce zdecydowanie nie przypadli mi do gustu. Lucek jest zapatrzonym w siebie sobkiem, który nie dostrzega (lub nie przyjmuje do wiadomości) odmiennych od własnych opinii, nawet jeśli pochodzą od jego - jak twierdzi - przyjaciół. A Abbadon zrobił się jakiś taki... nadęty i zadufany w sobie. Część drugą przeczytam, bo ciekawam, jak pójdzie anielskiej ekipie poszukiwanie Boga, ale nie powiedziałabym, że czekam z niecierpliwością. Sorry, aniołki...

I to nie tak, że najnowsza część przygód anielskiej ekipy mi się nie podoba. Przeciwnie, świat stworzony przez autorkę jak zawsze wciąga i porywa. Jednak... jest misja. Wyruszają, idą, idą, idą i... koniec książki. Może to kwestia polityki wydawniczej (po co dawać całe dzieło, skoro można je podzielić i zarobić kilka razy...?), ale niedosyt pozostaje ogromny. Drugi raz zastanowilabym się nad kupnem - bo choć przeczytać, ponownie zanurzyć się w tym niesamowitym świecie warto, to jednak książka niewarta jest swej ceny.

Mimo, iż nie zapoznałem się z wcześniejszymi dziełami pani Kossakowskiej to, ta książka bardzo mnie wciągnęła oraz urzekła swoją akcją oraz niekiedy śmiesznymi wydarzeniami.