Boski znak (okładka miękka)

Wspaniała powieść sensacyjno-przygodowa zachowana w klimacie kodów, sztuki i machinacji wpływowych grup osobowych. Wspaniałe pióro autora i jego zdolność do kreowania fabuły w oparciu o wnikliwą obserwację rzeczywistości nadają temu dziełu literackiemu bardzo rzetelny i zarazem fascynujący charakter. Idealna dla czytelników lubujących się w nieprzeciętnie inteligentnych i wyerudytowanych protagonistach, urzekających swoją osobowością i historią, którzy kierując się poczuciem moralności, podejmują walkę o sprawiedliwość, na przekór otaczającego ich środowiska i pomimo szczególnie niesprzyjających uwarunkowań.

Fantazja to bardzo dobra cecha u każdego chyba pisarza. Rzecz jednak w tym, aby nie dać się tej fantazji ponieść tak, aby opisywana historia straciła walor prawdopodobieństwa. No, chyba że mamy do czynienia z literaturą stricte fantasy, ale w przypadku 'Boskiego znaku' chyba nie takie było założenie autora. Ponownie, jak w poprzednim tomie akcja toczy się w kontekście poszukiwania zaginionych podczas II Wojny dzieł sztuki. I fakty opisujące historię arcydzieł ukrytych podobno na Zamku Czocha należą do najbardziej interesujących w powieści. Ale fabuła sensacyjna niestety kuleje. Przyjęcie za punkt wyjścia sprawę faktycznie zagadkowej śmierci miliardera byłoby nawet niegłupie, ale późniejsze wydarzenia każą patrzeć na całość z przymrużeniem oka. Podczas lektury miałem nieodparte wrażenie, że czytam jakąś uwspółcześnioną wersję przygód Pana Samochodzika czy innego Indiany Jonesa. Niektóre wydarzenia jak porwanie na Sycylii wręcz wywoływały u mnie rozbawienie. Niezniszczalny, dzielny Adam mimo opaski na oczach widzi winnicę w oddali a jadący tempem żółwia samochód odbija się jak piłka od ściany skalnej. Litości!! To, co było dobre u Nienackiego niezbyt sprawdza się w powieści dla dorosłych. A może to miała być powieść dla młodzieży ? Wtręty odsłaniające poglądy polityczne autora również nie wyszły powieści na dobre. Zastanawiająca była dla mnie jedna rzecz. W części głównych bohaterów można bez trudu rozpoznać autentyczne postacie. Molczyk, Wojtyszko, Sławek Karaś to... ci, którzy interesują się naszym życiem publicznym powinni bez trudu rozszyfrować właściwe nazwiska. Charakterystyczne, że wszystkie te osoby mają za sobą esbecką przeszłość. W sumie można przeczytać, ale bez rewelacji.

Bardzo dobra powieść sensacyjna z licznymi odniesieniami do prawdziwych zdarzeń. Dobre tempo, charyzmatyczny bohater. W tle magiczny zamek Czocha i jego tajemnice. Bardzo, bardzo!

Jak każda powieść Krzysztofa Bochusa trzyma w napięciu, a zaskakuje w miejscach niespodziewanych. POLECAM

* Witajcie Kochani 😍😘 Dzisiaj przychodzę do was z recenzją najnowszej książki Krzysztofa Bouchusa "Boski znak". Dla niewtajemniczonych dodam przeczytajcie najpierw "Lista Lucyfera". 😍😘 * Książka jest fikcją literacką przemieszana z elementami prawdziwymi. * "Boski znak" ma w sobie to co mroczny, kryminalny thriller powinien mieć. Tajemnice, zagadki do rozwiązania i oczywiście mordercę. Kim jest morderca? Jakimy motywami tym razem się kierował? Uwielbiam w wyobraźni budować obraz mordercy... Pamiętacie redaktora Adama Berga? W tej książce też się pojawia 😍 Zostaje wynajęty do odnalezienia pod koniec wojny ukrytych skarbów na zamku Czocha. I od tego momentu w Adama życiu pojawiają się same problemy... Komu zależy aby skarby się nie odnalazły? Berg postanawia przeprowadzić śledztwo...Czy natrafi na jakiś ślad, który ktoś przed nim zaciera? Może komuś bardziej na tych skarbach zależy i za wszelką cenę chcę się pozbyć redaktora... Nie wszystko jest takie na jakie wygląda. Nie wszyscy mówią prawdę.. Ludzie, którzy znają prawdę i mogliby pomóc w rozwiązaniu zagadki giną... Jak się zakończy śledztwo? Czy Berg odnajdzie skarb? * Zachęcam do przeczytania. Wciąga od samego początku. Razem z Bergiem mamy możliwość podróżowania po Polsce ale też zawitamy do Włoch, Niemiec i na Wyspy Bahama. Nie będę chyba sama w twierdzeniu, że zakończenie mnie zaskoczyło. *Ta powieść skłania nas do refleksji na temat ukradzionych dzieł sztuki w czasie wojny. * Mam nadzieję na kolejną tak wciągającą książkę @bochuskrzysztof 😘❤. * Zauważyliście, że książki pana Krzysztofa mają swój tajemniczy charakter. Coś w nich jest, że tak przyciągają...Może to, że autor wkłada w dzieło całe swoje serce ❤ Polecam książkę ❤😘 Gratuluję kolejnego wspaniałego dzieła.😍 Jak dla mnie 10/10 ⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐

Adam Berg powraca w bardzo dobrym stylu, tym razem zamiast śledztwa typowo kryminalnego i poszukiwania tajemniczego mordercy (patrz Lista Lucyfera), zajmuje się śledztwem dziennikarskim we współpracy z bardzo wpływowymi osobistościami. Oczywiście śledztwo, tak jak poprzednim razem, ma na celu odnalezienie ukrytych (zaginionych) w czasie II Wojny Światowej skarbów z Zamku Czocha. Tereny na których położony jest zamek przed wojną należały do Niemców. W obawie przed nadchodzącą armią rosyjską ze wschodu, ostatni właściciel ukrył skarby, wśród których znalazły się arcydzieła mistrza Fabergé – słynne jaja oraz zastawa Kocha. Muszę Wam powiedzieć, że czytając o samym zamku nabrałam ogromnej ochoty by go odwiedzić. Do czego zachęca rejon w którym leży Zamek – okolice Legnicy w województwie dolnośląskim 😍 Pełna recenzja: http://neavecreations.com/recenzja-54/

Skarby zamku Czocha Nie ma chyba osoby, która nie słyszała o jajach Fabergé, obecnie jednych z najdroższych i najbardziej pożądanych dziełach sztuki na świecie. Już w momencie wykonania budziły one powszechny zachwyt, teraz zaś są rozpoznawanym symbolem zbytku i luksusu, wartym przy tym fortunę. W latach 1885-1917 w pracowni złotniczej największego rosyjskiego jubilera tamtych czasów, Piotra Karola Fabergé, wykonano w sumie około siedemdziesięciu jajek Fabergé. Ponad pięćdziesiąt jaj trafiło do rodziny Romanowów i kilka do Barbary Kelch. Po wielu z tych jaj pozostało tylko wspomnienie, nie przerwały rewolucji czy wojennej zawieruchy. Wciąż jednak jest szansa, że niektóre z kosztowności czekają wciąż na odnalezienie. Pytanie tylko, gdzie zostały ukryte i czy to możliwe, żeby znajdowały się na terytorium Polski? Wszystko wskazuje, że tak, przynajmniej według Krzysztofa Bochusa, który znów powraca na rynek wydawniczy z ekscytującą powieścią i kolejną teorią dotyczącą ukrytych skarbów. Opublikowana nakładem Wydawnictwa Skarpa Warszawska powieść, to literacka wariacja na temat zamku Czocha i ukrytych w nim przedmiotów. To zarazem druga już część, po „Liście Lucyfera”, opisująca zmagania dziennikarza Adama Berga z tajemnicami, artefaktami oraz … zwyrodnialcami. Po książkę sięgnąć mogą zatem nie tylko osoby ceniące sobie trzymające w napięciu kryminały, ale również wszyscy zainteresowani historią oraz potencjalnymi możliwościami odnalezienia dzieł sztuki, które zaginęły w wyniku burzliwych losów naszego kraju. Adam Berg jeszcze nie może dojść do siebie po starciu z mordercą, który przybrał imię Lucyfera. Stylizujący zbrodnie na wzór makabrycznych obrazów psychopata zginął, jednak narobił sporo zamieszania w życiu dziennikarza. Podobnie zresztą jak aktywność Berga, który doskonale sprawdził się jako śledczy tropiący skarby. Tyle tylko, że jego „sława” przyniosła mu utratę stałej posady i rosnące długi. Wciąż bowiem opłaca pobyt ojca w szpitalu, a zlecenia od różnych gazet i magazynów nie są w stanie pokryć wszystkich wydatków. Dlatego też, kiedy zwraca się do niego z pewną propozycją grupa bogatych biznesmenów, należących do klubu, zwanego Klubem Fabergé, Berg nie zastanawia się długo. Członkowie owego klubu, należący do najbogatszych Polaków według magazynu „Wprost” tym razem chcą działać w imię szlachetnej idei – pragną odzyskać dla kraju zrabowane czy ukryte skarby. Zadaniem Berga jest odnaleźć ukryte w zamku Czocha słynne jaja Fabergé oraz wartą fortunę zastawę stołową. Dziennikarz znów jest w swoim żywiole, tyle tylko, że poszukiwania skarbów przebiegają w cieniu minionych wydarzeń. Wszystko bowiem na to wskazuje, że Lucyfer powrócił, a przynajmniej zjawił się ktoś, kto umiejętnie go naśladuje. Adam jest coraz bardziej osaczony, zagraża mu nie tylko następca Lucyfera, ale ktoś, kto wyprzedza go o krok w poszukiwaniu skarbów. Czy to Roden, belgijski prawnik, któremu Berg uniemożliwił wywiezienie skarbów Bazyliki Mariackiej? By odpowiedzieć na to pytanie, a także znaleźć klucz do skarbów podróżować będziemy z Adamem do Włoch i Niemiec, nieustannie narażając się na niebezpieczeństwo. Czy i tym razem uda się dziennikarzowi wyjść cało z opresji i rozwikłać tajemnicę? Czy rzeczywiście motywy członków Klubu są niewinne? A wreszcie, czy zamek Czocha rzeczywiście kryje w swoich podziemiach skarby? Frapującej fabule powieści Bochusa towarzyszyć jak zwykle będzie dynamicznie rozgrywająca się akcja. Połączenie rzeczywistych wydarzeń z literacką fikcją, oraz domieszka tajemnicy i grozy po raz kolejny przyniosły spektakularny efekt. Jeśli do tego dodamy Adama Berga, samotnego wilka, z niebywałą skłonnością do pakowania się w kłopoty, ale i „dziennikarskim nosem”, otrzymamy fascynującą mieszankę, od której nie sposób się oderwać. Justyna Gul Qultura słowa

Brawurowa, porywająca powieść. bardziej sensacja niż kryminał. Zdecydowanie górna półka!

Wspaniała książka 😊

Bardzo, ale to bardzo dawno temu czeski król Wacław I umyślił sobie, aby na pograniczu śląsko-łużyckim, na skale granitowo-gnejsowej, którą porastały cisy, wybudować warownię. W ciągu wieków jej właściciele zmieniali się wielokrotnie, bywało nawet, że budowla stała zupełnie opustoszała i wymarła. W 1909 roku pewien drezdeński bogacz kupił ją sobie w ramach kaprysu. Nie do końca była to jednak fantastyczna wiadomość dla tego miejsca, bo mimo wynajęcia architektonicznej sławy i pomysłu remontu według rycin z 1703 roku, zniszczono sporo najstarszych fragmentów kompleksu, a w fosie urządzono.... zwierzyniec. Wspomniany wyżej bogacz wykorzystał zawirowania historyczne i korzystając z przychylności dworu carskiego, zgromadził na zamku sporo dóbr materialnych o niewyobrażalnej wręcz wartości materialnej i z dzisiejszego punktu widzenia- historycznej. Dobre czasy mają jednak to do siebie, że kiedyś się kończą i tak oto 1945 roku przyszła ta chwila, w której należało zdecydować co zrobić z tak pieczołowicie zgromadzonym majątkiem. Zabrać większość ze sobą mając nadzieję, że nikt nam go nie odbierze, czy też może starannie ukryć w licznych zakamarkach fortecy? Z drżeniem serca i życzeniem szybkiego powrotu do domu podjęto decyzję, aby ukryć najcenniejsze przedmioty. Każdy kto słyszał o zamku Czocha chociaż jeden raz wie doskonale, że nie było to trudne. Insygnia koronacje Romanowów, popiersia carów rosyjskich, ikony, zastawy, porcelanowe, biżuteria i wiele innych pochłonięte zostały przez skomplikowane skrytki tego miejsca. W ciągu lat wiele z nich odkryto, wiele z nich rozkradziono lub przemilczano, jest jednak wciąż spora szansa, że gdzieś tam głęboko w gardle dawnej twierdzy drzemią wciąć rozmaite skarby i niespodzianki... „Do najbardziej wartościowych należały bez wątpienia arcydzieła wykonane w pracowni słynnego złotnika Romanowów, Petera Carla Fabergégo. Mowa tu o dwóch jajach Fabergé oraz słynnej zastawie srebrnej wykonanej na zlecenie rodziny Kelchów..” W tej właśnie chwili wkraczamy w świat „Boskiego znaku”. Pan Krzysztof Bochus na kanwie losów zamku Czocha stworzył fantastyczną, pasjonującą i wyjątkowo barwną książkę. Fikcja literacka miesza się tu z rzeczywistością tak bardzo, że trudno w pewnym momencie odróżnić je od siebie. Wyraźnie zarysowane tło historyczne sprawia, że powieść będzie atrakcyjna dla bardziej wymagającego czytelnika Dawno nie zdarzyło się, abym tak chłonęła każdą stronę, pozwoliła uwieść się jakiemukolwiek bohaterowi. Wierzę w każde słowo Adama Berga - dziennikarza na życiowym zakręcie, który podejmuje się próby odszukania skarbu. Przytakuję wszelkim jego decyzjom, kibicuję w kolejnych perypetiach. Szybkie tempo akcji nie pozwoli ochłonąć nawet na sekundę, za to pozwala zapomnieć o życiowych problemach i troskach dnia codziennego. Nie jestem specjalistką w temacie filmów sensacyjnych, ale w tym przypadku nasuwa się jednoznaczne skojarzenie z najlepszymi amerykańskimi produkcjami kina akcji. Muszę jednak zaznaczyć, że w tym thrillerze jest sporo elegancji, klasy i dobrego smaku. Nie czytałam pierwszej części („Lista Lucyfera”), jednak już dzisiaj zapiszę ją sobie na listę lektur do nadrobienia. Uwielbiam autorów, którzy poprzez swoją twórczość zmuszają mnie do podjęcia pracy intelektualnej. Oczywiście, jeśli ktoś nie ma podobnych potrzeb, nie będzie musiał szukać dodatkowych informacji w internecie, czy książkach historycznych. „Boski znak” został napisany w sposób klarowny i zrozumiały. Zostawia jednak uchylone drzwi takim ciekawskim czytelnikom jak jak ja. Doskonała zabawa. Chcę więcej!! Gorąco polecam! Blog Pod Małym Aniołem