Blondynka na Hawajach (okładka twarda)

Okładka tej książki jest twarda oraz niezwykle kolorowa. Mamy tutaj misz masz, na samym środku samą autorkę książki. Widzimy piękne kwiaty, które chyba każdemu kojarzą się z Hawajami. U góry mamy obrazy, magnesy na lodówkę, które można zakupić w tamtym miejscu. Czcionka jest duża, dzięki czemu czyta się bardzo szybko. Odstępy między wersami zostały zachowane, tak jak i marginesy. Stronice są kremowe, a zdjęcia czarno białe. Są dwie wstawki w lekturze z kolorowymi zdjęciami, są one wybiórczo wybrane i podpisane (tak, to te czarno białe). Bardzo podoba mi się to wydanie, jestem pod wielkim wrażeniem i jestem pewna, że jak jeszcze będę miała okazję przygarnąć książkę tego typu to jak najbardziej wystawię po nią swe rączki. :D Jest to moje drugie spotkanie z autorką, jednakże tamta lektura była swego rodzaju poradnikiem, więc nieco inny typ. Tutaj mamy strikte książkę przyrodniczą. Poznajemy cuda na Hawajach, roślinność, kulturę, widoki... Wszystko jest przystępnie przekazane, nie ma natłoku informacji, których nie moglibyśmy spamiętać. W humorystycznym stylu przedstawione są sytuacje z życia-przygody Beaty Pawlikowskiej. Czytało mi się ją bardzo szybko i z uśmiechem na ustach. Z ogromną ciekawością poznawałam zakamarki miejsc, które odwiedziła autorka. Co ważne, mamy tutaj kody QR, które poprzez aplikację, wczytane pozwalają nam przenieść się do miejsc, w których była sama pisarka! Wiecie, dla kogoś, kto jeszcze nie latał samolotem, (tak, to ja) mogłam podziwiać to, co jest na samym dole, na ziemi, z chmur! To było takie ekscytujące i ogólnie miałam na ustach tylko jedno słowo. WOW. Za chwilę przeniosłam się do niezwykłego lasu na Kamakou na wyspie Molokai. Poczułam się tak, jakbym to ja sama była w tamtym miejscu i to wszystko przeżywała... Cudowne uczucie i sam zabieg skanowanych kodów i nagranych filmów przez panią Beatę jest dla mnie strzałem w dziesiątkę.

"We wszystkich filozofiach świata prawda brzmi podobnie: kochaj, bądź dobry, wybaczaj." Aloha! Szatynka w domu przeczytała "Blondynkę na Hawajach" i świetnie się bawiła. Czy ktoś z Was odwiedził to miejsce? Podróżowanie w czasie pandemii zyskało trochę inne oblicze. Bezpieczną i wygodną prawie alternatywą jest literatura podróżnicza. Wiem, różnica ogromna, ale skusiłam się i jestem mile zaskoczona. To wyprawa niezwykła, pełna pięknych opisów przyrody, fotografii oraz widoków i dźwięków. Tak, to nie chochlik drukarski. Dzięki kodom QR, które skanujemy w aplikacji telefonu, oglądamy i słuchamy wszystkiego, co zachwyciło autorkę. Muzyka ciszy w pewnym lesie zrobiła na mnie niezapomniane wrażenie. Tylko porannego chłodu czy wiatru od oceanu nie da się niestety poczuć. Zupełnie inna Hawajskość niż ta znana z reklam biur podróży. Ciekawe legendy pobudzają wyobraźnię, trochę historycznych faktów i lokalne pono, duchowość, podejście do życia. Zderzenie zachodniego konsumpcjonizmu z fascynacją naturą i świętością ziemi. Poznamy Ananasowego Króla, mnóstwo ciekawostek, ukulele, najważniejsze danie poi, noszone na szyi orzechy (nie jako przekąska), powitania i dobre obyczaje, mentalność rdzennych mieszkańców i znaczenie aloha. Widzieliście, że jeden ananas rośnie aż 2 lata? I nie dojrzewa po zerwaniu. Dlatego tylko lokalnie smakują tak wspaniale! A ja myslałam, że to sprawka wyluzowania na urlopie... No i niestety, pizza hawajska pochodzi z Kanady. Sympatycznie opisana podróż krajoznawczo - duchowa, pełna optymistycznych kierunkowskazów i energetyzujących rysunków.

Moje pierwsze wrażenie kiedy dotarła do mnie przesyłka z "Blondynką" to: "O matko, książka podróżnicza i są w niej prawie wyłącznie czarno-białe fotografie?" Już miałam sformułowaną opinię na temat takiej formy wydania, kiedy po przejściu przez kilkanaście pierwszych stron odkryłam coś o wiele lepszego niż kolorowe zdjęcia. To książka multimedialna! A ja blondynka, nie doczytałam tej informacji w opisie z tyłu okładki. Nie sądź książki po okładce w moim przypadku musiałoby brzmieć: "nie sądź książki po zdjęciach". Cudowna forma, z którą przyznaję spotkałam się po raz pierwszy! Po prawie każdym rozdziale możesz się autentycznie przenieść na Hawaje i podziwiać tamtejsze cuda, które opisuje Beata Pawlikowska. Skanujesz kod i lecisz na hawajską plażę, do miasta Oahu lub na najwyższy na świecie szczyt. Niesamowite odczucia. I te kolory zdecydowanie przewyższają jakość barw na zwykłych fotografiach. Można dosłownie poczuć powiew wiatry w gęstym lesie, czy też krople wody tryskającej z wodospadu i podziwiać obłędne zachody słońca nad złotymi plażami. Więcej na blogu Zwykłej Matki