Biuro przesyłek niedoręczonych (okładka miękka)

Sama jej nie przeczytałam, ale kupiłam na prezent Świąteczny (bardzo wymowna okładka). Podobała się, co najważniejsze.

Lekka lektura, szybko pisana i szybko się czyta. Polecam na zimowe wieczory.

Do Pani Sochy mam już zaufanie, więc po książkę sięgnęłam bez żadnego stresu - pewna, że będzie to fajna historia. Oczywiście nie myliłam się :) Początkowo myślałam, że będą to dwie równoległe historie, które w jakimś momencie złapią wspólny wątek i happyend. Szłam dobrym tropem, ale nie spodziewałam się AŻ takiego przebiegu spraw i finału! Na koniec książki miałam wrażenie, że wszystko co się w niej działo to był jakiś sen jednej z głównych bohaterek, albo koniec jakiejś bajki dla dzieci! Serce mocniej mi zabiło! Piękne i wzruszające zakończenie!! A żeby trochę przybliżyć bohaterów, mamy ciekawe połączenia: - Pan Stanisław + Zuza - stary próchniak i młoda sztunia mimo planowanej nienawiści tworzą fajną i zgraną ekipę, która razem działa cuda. - Zuza + Mila - drużyna pierścienia ratująca zagubione duszyczki, czynem i słowem. Pozostali bohaterowie to pojedyncze okazy, które mają duży wpływ na przebieg historii, ale nie będę wszystkich wymieniać – warto ich poznać samemu. Całość historii odbywa się w miejscu pracy Zuzy, czyli w Biurze Przesyłek Niedoręczonych, ale sama akcja wcale nie kręci się tylko tam. Bohaterowie porozrzucani są po jakichś wsiach nieświadomi, że dzięki właśnie temu miejscu pracy ich życie zmieni się nie do poznania. Do Biura trafiają listy, przedmioty i straszne dziwności, które docelowo nie trafiły do adresata i być może nigdy nie trafią. A zadaniem Zuzy i Mili jest odnalezienie docelowych osób - ale obowiązek ten narzucają na siebie same, ich szefowa Aneta :) wcale nie jest tak optymistycznie i bojowo nastawiona do czynienia cudów. Zostaje rozwiązanych wiele zawiłych historii sprzed lat!!!! Sprzed wielu lat!! Losy bohaterów, których bym nie podejrzewała łączą się tak, tak bardzo że co zdanie to byłam w szoku i rosnące emocje nie pozwalały mi wstać z kanapy przez co zagwarantowałam sobie spóźnienie do pracy - było warto! Oczywiście – książkę polecam! Klimat świąt w tle, ale nie jest to typowo zimowa opowieść. Natomiast bardzo pasuje do tego okresu, ponieważ święta to czas cudów. A warto otaczać się takimi historiami, gdyż poprawiają humor i dają nadzieję! Super historia!

Książka idealna na każdy wieczór. Potrafi oderwać od codzienności

Miła nieskomplikowana opowieść do kawy. Dość przewidywalna ja to tego typu literatura. Jest wątek miłości i rodziny oraz pracy. Nie jest to dzieło sztuki za padające w pamięć ale jako czytadło spokojnie daje radę

Banalna, prosta. Nic nowego nic odkrywczego. Ot tak lekka lektura na chłodne wieczory, przy której się nie zmęczysz.

Ciepła opowieść w zimowe wieczory , piękna opowieść .

Przyjemna, ciepła lektura. Optymostyczna historia. Polecam.

Lekka i przyjemnego do czytania historia.

Dobra na wieczor