Paryski apartament (okładka  miękka)

Bardzo wciągająca książka, świetnie przedstawiona perspektywa mieszkańców apartamentu. Główna bohaterka wykazuje się w książce wielką odwagą, za co ją podziwiam. Według mnie, każdy z bohaterów ma bardzo fajnie rozwiniętą swoją historie, która w pewnym momencie sie ze sobą łączy. Serdecznie polecam!!

Strasznie przeciętny.. całą książkę się męczyłam i czekałam aż wkońcu zacznie dziać się coś ciekawego.

Uwielbiam thrillery psychologiczne. Zazwyczaj jestem z nich bardzo zadowolona. Zwłaszcza jak od samego początku jest jedno wielkie wow. Niestety „Paryski apartament” od samego początku mnie nie wciągnął. Nie było między nami chemii. Szczerze męczyłam się. Czytałam i nie rozumiałam o co tutaj chodzi. Dopiero od połowy albo nawet dalej zaczęło się coś dziać. Była lepsza akcja i nawet mnie lekko wciągnęło. Ogólnie początek to pomieszane z poplątaniem. Znajdziecie tutaj mnóstwo bohaterów, z których każdy wypowiada się o danej sytuacji. Uwierzcie – da się pogubić. Podobne zdanie ma moja mama. Chciała odstawić książkę na bok, ale powiedziałam, że dalej będzie lepiej. I dała tej powieści kolejną szansę. Czy było warto? Niestety książkę ocenia się w całości a nie tylko ze względu na jeden fragment. Jak zaczniecie czytać „Paryski apartament” to sami zrozumiecie o co mi chodzi. Ogólnie thrillery mają to coś w sobie tutaj tego nie znalazłam. Niestety. Mamy tutaj również pomieszanie czasów, co czasami nie jest na plus dla powieści. Bohaterami tej książki są: Ben, Jess, Sophie, Konsjerżka, Mimi i Nick. Każda z tych osób coś ukrywa. Nikt nie jest tu czysty. Jess przyjechała do swojego przyrodniego brata Bena. Jednak nigdzie go nie znalazła. Co się z nim stało? Zgłosiła jego zaginięcie. Zadaje za dużo pytań. Komuś jest to bardzo nie na rękę. Czy jej życiu coś zagraża? Dlaczego akurat teraz przyjechała do Bena? Dodam tylko, że to była jej pierwsza zagraniczna wycieczka. Obecnie w tym samym apartamentowcu mieszkają Sophie, Mimi, Nick i jeszcze kilka osób. Czy oni ukrywają coś przed Jess? Ta bohaterka jest jak magnes – przyciąga do siebie kłopoty. Ben – przyrodni brat Jess. Aktualnie mieszka w ekskluzywnym apartamencie na trzecim piętrze. Pisze artykuł do Guardiana, którego historia ma mu przynieść sławę. Czy tak się faktycznie stanie? Komu podpadł i na jaki temat pisał? Czy ta historia ma coś wspólnego z jego zaginięciem? Czy Ben jeszcze kiedyś zobaczy Jess? Sophie – jest żoną Jacquesa. Jest kobietą po pięćdziesiątce. Ze względu na swojego męża jest idealną partnerką. Ona też coś ukrywa. Mieszka w penthousie. Ktoś zna prawdę na jej temat. Szantażuje ją. Czy odgadnie kim jest ta osoba nim będzie za późno. Konsjerżka – to bardzo dobra kobieta, która wszystko widzi. Wie wszystko o innych. Czy to dobrze? Czy raczej źle? Jest stróżem budynku, do którego próbowała się dostać Jess. Czy ją wpuściła? Mimi – mieszka na czwartym piętrze razem ze swoją przyjaciółką Camille. Camille uwielbia kolekcjonować ludzi i zabawiać się z mężczyznami. Mimi ma dwadzieścia lat. Nick – mieszka na drugim piętrze. Jest pasierbem Sophie i przyjacielem Bena. Ojciec go cały czas utrzymuje. Dlaczego? Czy jest życiowym nieudacznikiem? Czy też kocha pieniądze ojca? Oprócz tych postaci poznacie jeszcze kilka innych osób. Czytacie na własne ryzyko. Niestety ponownie nie sięgnę po tą powieść. Jeżeli macie ochotę poznać historię pewnego apartamentowca to przeczytajcie – „Paryski apartament”. Pamiętajcie tylko jedno im dalej tym lepiej. To było moje pierwsze czytelnicze spotkanie z twórczością Lucy Foley. Mam nadzieję, że kolejne jej powieści przypadną mi do gustu.

"Paryski apartament" to moje pierwsze pierwsze spotkanie z twórczością Lucy Foley, więc gdy zabierałam się za tę lekturę, nie wiedziałam czego tak naprawdę mogę się po niej spodziewać. Polecajki na okładce wyglądały zachęcająco i liczyłam na mocną, trzymającą w napięciu lekturę. Czy ją otrzymałam? Możliwe, że tak, ale zacznijmy od początku. Książka opowiada głównie historię Jess, która po przykrych wydarzeniach w pracy, postanawia wyjechać z miasta i zacząć życie od nowa. Pierwszą myślą jest Paryż, gdzie mieszka jej brat - Ben, z którym od dawna się nie widziała i łączą ich dość specyficzne relacje. Uzgadniają, że zatrzyma się na jakiś czas w jego mieszkaniu, jednak na miejscu okazuje się, że Bena nigdzie nie ma, a pozostali mieszkańcy domu zachowują się dość dziwnie. Jess musi zrobić wszystko, żeby odnaleźć brata, który być może wplątał się w coś bardzo niebezpiecznego, ale nie jest to łatwe, bo ludzie wokół niej nie mówią całej prawdy. Największym plusem tej historii jest jak dla mnie jej klimat. Opis miejsca, w którym mieszkał Ben potrafił momentami przyprawić o dreszcze. Autorka doskonale potrafi wprowadzić czytelnika w tę okolicę i momentami czułam jakbym skradała się z Jess po starym budynku i wypatrywała razem z nią niebezpieczeństw. Kolejny plus to zakończenie tej historii, bo muszę przyznać, że jeden jej element naprawdę mnie zaskoczył i go kompletnie nie przewidziałam. Jednak z pozytywów to by było na tyle. "Paryski apartament" przeczytałam w ciągu dwóch dni i naprawdę miło spędziłam z tą książką czas, jednak czegoś mi w niej zabrakło. Historię poznajemy z perspektywy kilku bohaterów, ale mam wrażenie, że żadnego z nich tak naprawdę dobrze nie poznaliśmy. Wszystkiego było za dużo, a co za tym idzie, nie było już miejsca na przywiązanie się do danej postaci. Z jednej strony autorka chciała wprowadzić jakiś wątek romantyczny, ale z drugiej poświęciła mu łącznie kilka stron i nic tak naprawdę nie wyjaśniła. Samo zaginięcie także było wyjaśnione zbyt pobieżnie, przez co nie mogłam się wkręcić w losy bohaterów tak jakbym chciała. Pojawia się mnóstwo wątków, przez co w pewnym momencie zapanował po prostu chaos, którego autorka chyba nie udźwignęła. Najgorsze jest jednak to, że mimo natłoku spraw i postaci, odrobinę się nudziłam. Jeżeli chodzi o bohaterów, nie dało się ich w większości lubić, ale akurat taki zabieg mi się podobał, bo pasowało to do tej historii i dodało jej charakteru. Na szczęście styl Lucy Foley jest bardzo przyjemny, a całość czyta się szybko, więc nie zdążyłam się nią zmęczyć na tyle, żeby odłożyć i już do niej nie wrócić. Reasumując, jest to ciekawa pozycja dla czytelników lubujących się w spokojnych thrillerach. Sam pomysł na fabułę, miejsce akcji i styl autorki są naprawdę bardzo dobry. Kilka elementów bym pozmieniała, ale myślę, że jest to historia warta uwagi i do twórczości Lucy Foley jeszcze kiedyś wrócę, bo jestem ciekawa czym mnie jeszcze zaskoczy.

Stylowy, trzymający w napięciu i mroczny thriller… zdecydowanie zgadzam się ze słowami Alexa Michaelidesa. Autorka niemalże do samego końca trzymała mnie w napięciu i niepewności, mało tego naprawdę sprawia, iż faktycznie każdy w tej historii staje się podejrzanym. Książka została napisana z perspektywy kilku osób, dzięki czemu jeszcze bardziej mogłam poznać ich uczucia, a także sekrety, o których inni nie mieli pojęcia. Madame Sophie Meunier, luksusowa pani domu. Mężczyzna o imieniu Antoine, mający problem z alkoholem. Nick, dziwny typ z drugiego piętra. Merveille, dziewiętnastolatka z artystyczną duszą. I konsjerżka. Osoby, które mieszkały przy Rue des Amants, jednakże nie tylko to ich łączyło, a wiele spraw. Jedną z nich była… znajomość z Benjaminem Danielsem. Mężczyzną, który również miał tajemnicę, której nie zdołał utrzymać w sekrecie. Czy to właśnie ona sprawiła, że Ben złotousty musiał zostać uciszony? Jess Hadley, to dziewczyna, która od zawsze była tą gorszą, pechową w rodzinie. Po śmierci matki wraz z bratem zamieszkała w sierocińcu. Niestety nikt jej nie wybrał, jako kochanej córki, nie dał ciepła i miłości. Ben miał więcej szczęścia, on otrzymał wszystko, a przede wszystkim nową rodzinę. Ścieżki rodzeństwa się rozeszły, jedno prowadziło nędzne życie, a drugie kąpało w luksusie. Stali się przeciwieństwem, jednakże Jess postanowiła uciec z Londynu i schronienia szukała właśnie u swojego przyrodniego brata Bena. To właśnie dzięki niemu chciała uciec przed przeszłością i rozpocząć nową, lepszą przyszłość. W drodze do Paryża wyobrażała sobie ich spotkanie. Pragnęła miłego powitania, lecz właściwie wita ją głucha cisza odbijająca się echem od ścian apartamentu. Apartamentu na trzecim piętrze, który dla kobiety mógł być tylko marzeniem. Ten paryski apartament był czymś pięknym, do momentu, aż Jess zrozumiała, że coś jest nie tak. Pomimo ostrzeżeń, dziwnych zbiegów okoliczności, zaczyna działać. Podświadomie czując, że wydarzyło się coś złego, kobieta postanawia szukać brata. Choć wiele rzeczy robi impulsywnie, to udaje się jej dotrzeć do celu. Jaki będzie finał tej historii? Uwierzcie mi, cholernie zaskakujący. To książka, dzięki której przeniosłam się do paryskiego świata i pokonałam te prawie czterysta czterdzieści stron w mgnieniu oka.

Tak jak Kubuś Puchatek uwielbia miód, tak ja uwielbiam mroczne thrillery. Ten od Lucy Foley to prawdziwy rarytas. „Paryski apartament” to thriller, który sprawi, że w domu słuch o Was zaginie. Czytając tę książkę, wtopicie się w historię, tak bardzo, że zapomnicie o domowych obowiązkach, a Wasi współmieszkańcy zapomną, że z nimi mieszkacie. Aha – po przeczytaniu tej książki nie zapomnijcie o umieszczeniu jej na półce NIK – Najlepszych Interesujących Książek. Lucy Folley zaprasza nas do poznania historii Jess. Kobieta, uciekając przed problemami i chcąc ułożyć swoje życie na nowo ucieka do Paryża. Tu mieszka jej przyrodni brat Ben. Jess ma nadzieje, że znajdzie u niego schronienie. Niestety jak się okazuje ekskluzywny apartament jest pusty. Ben zaginął! Dlaczego? Co takiego się wydarzyło? Kim jest intruz, który przekroczył próg paryskiego apartamentu? Lecz to nie koniec tajemniczych wydarzeń. Apartament oraz jego mieszkańcy kryją wiele mrocznych tajemnic. Sophie, Konsjerżka, Mimi, Nick – jaki skrywacie sekret? Dlatego też Jess postanawia odnaleźć zaginionego brata. Znaleziona krew na futerku kota mnoży kolejne pytania. Lucy Foley tak umiejętnie pokrzyżowała nitki tej fabuły, że nie prędko wpadniemy na ślad. Jaki jest klucz do rozwikłania tej zagadki? Kto go posiada? Czy Jess zdoła do niego dotrzeć? A jeśli tak, to, jak bardzo zmieni się jej życie? Co ważne historia opowiedziana jest z kilku perspektywy. Każdy bohater widzi ją inaczej, co jeszcze bardziej komplikuje nasz obraz tej tajemniczej sytuacji. Jakie sekrety kryją nowi sąsiedzi Jess? Warto się tego dowiedzieć i sięgnąć po „Paryski apartament”. To jakże mroczny i tajemniczy thriller, który przypadnie do gustu miłośników gatunku. To historia, której nie sposób zapomnieć. Ona będzie żyła w Was jeszcze długo po zakończeniu lektury. „Paryski apartament” to trzeci już thriller Lucy Foley który przeczytałem. I tak samo, jak „Morderca jest wśród nas” i „Idealny ślub” wywarł on na mnie ogromne wrażenie. To lektura obowiązkowa dla poszukiwaczy mocnych wrażeń. Zdecydowanie polecam! Thriller „Paryski apartament” ukazał się nakładem Wydawnictwa Filia, Filia Mroczna Strona

Trzy dni temu swoja premierę miała niesamowicie hipnotyzująca książka. Pisana z perspektywy kilku postaci, które dzielą się na wylewne, które dokładnie opisują co w danym momencie czują, bądź czuli i nie ukrywają niczego przed nami. Lecz są i takie, które czasem piszą hasłami, pozostawiają nas w niepewności i nie zawsze kończą swoje zdania. Czytamy o nich naprzemiennie, przez co niekiedy sama się poganiałam, by jak najszybciej dojść do rozwiązania danej sprawy. Co do postaci, to każda, ale to naprawdę każda ma swoje tajemnice, każda początkowo nie mówi o sobie prawdy i tak naprawdę nie mamy pojęcia co kombinują. Jess będzie musiała rozgryźć czy coś ich łączy ze sobą i dlaczego tak różnorodni w obejściu i życiu mieszkają pod jednym dachem wielkiego i bogatego apartamentu. Największym problemem będzie tutaj poszukiwanie poszlak w niespodziewanym zniknięciu brata Jess. W końcu umówiła się z nim w tym miejscu, a nic nie wskazuje na to, by gdzieś pojechał, by ktoś mu zrobił krzywdę, ani by uprzedził kogokolwiek o swojej nieobecności. Szuka go wiele osób, ale nie należy tutaj ufać nikomu. Zadziwiające było dla mnie to, że prawie każda postać miała tu swoje życie osobiste, które w pewien sposób łączyło się z całą sprawą. Wciąż jestem pod ogromnymi emocjami nawet po skończeniu tej książki. Autorka pisała ją pod koniec ciąży i później po porodzie z dzieckiem przy piersi. Musiała mieć naprawdę ogromne opanowanie psychiczne i rozdzielność umysłową, gdyż postacie przedstawiały nie tylko inną mowę, ale i różne zachowania, sposoby na życie, patrzenie w przyszłość i te tajemnice, które skrzętnie ukrywali. Zaskoczeniem było dla mnie ich życie prywatne, gdyż wątki, które tutaj poruszyła niby się powtarzały, ale w odmiennym kierunku. Zrozumie to tylko ten, kto ją przeczytał. Podsumowując, miłość w tej pozycji ma ogromny rozmiar. Każdy kogoś kochał, bądź kocha na tyle, by nawet poświęcić dla niego całe swoje życie i karierę. Wolą być pomiatani, a mieć ich przy sobie, niż utracić. Książka w wielu miejscach mnie wzruszała i jest dla mnie prawdziwym bestsellerem!

Autorka zabierze was do Paryża. Pięknych uliczek i cudnie pachnących rogalikami - restauracji. To niezaprzeczalnie duży plus tej historii. Niepowtarzalny klimat. Poznacie Jess, która zaczyna życie od nowa. Odwiedza swojego brata Bena. Umawiają się na spotkanie w jego apartamencie,jednak kiedy Jess tam dociera -jej brata nie ma. Jess pozna dziwnych ludzi mieszkających a tym apartamencie. Bogatą bywalczynie salonów, przyjaciela Bena-Nicka, sąsiada alkoholika, dziewczynę na skraju załamania nerwowego i konsjerżkę - tajemniczą kobietę. Wszyscy ukrywają jakąś tajemnice, a Jess za wszelką cenę chce odnaleźć brata. "Mieszkańcy tego domu mają swoje sekrety, a ja znam je nazbyt dobrze. Wiem za dużo. Nie mogą się mnie pozbyć, ale ja nie mogę również nigdy uwolnić się od nich". Fabuła tej książki trzymała w napięciu od pierwszych stron, z łatwością wciągnęłam się w dosyć duszną atmosferę pięknego apartamentowca pełnego tajemnic. Akcja nie pędzi, autorka pomału odkrywa przed nami karty. Daje nam możliwość poznania wszystkich bohaterów, a wierzcie mi, oni mają sporo za uszami. Klimat Paryża jest zdecydowanie niepowtarzalny, autorka stworzył bardzo realistyczne opisy, które świetnie umiliły czas przy tym prywatnym śledztwie. Piękne opisy miejsc, nawet wina. Mnóstwo szczegółów , na które zwróciłam uwagę. Jess była bardzo zawzięta, momentami nieco szalona, za wszelką cenę chciała uzyskać odpowiedź na trapiące ją pytania. Polubiłam ją, łatwo nie popadała w obłęd. W tej historii zdecydownie nikomu nie można zaufać. Autorka do samego końca trzyma nas w niepewności, a zakończenie - cóż, miałam kilka tropów, żaden nie okazał się celny. Świetnie rozegrane. Nie zawiodłam się. Skomplikowana intryga, kilka wątków, każdy bohater z tajemnicą - to dobry przepis na udany thriller. Czy Jess uda się odnaleźć brata? Przekonajcie się! 🤗 Ja jestem w pełni usatysfakcjonowana.

Paryż kojarzy mi się przede wszystkim z klimatycznymi uliczkami, w których przycupnięte co rusz kawiarenki wabią zapachem kawy i croissantów. Lucy Foley w thrillerze „Paryski apartament” zabiera nas w podróż, która ukazuje zupełnie inne oblicze Paryża. Mroczne, pełne sekretów i niewyobrażalnie drogiego wina i dostępne tylko dla wtajemniczonych. Paryski apartament, do którego przyjeżdża uciekająca od swego dotychczasowego życia Jess, zachwyca ekskluzywnością, ale jej pobyt od początku nie zapowiada się sielankowo. Przyrodni brat Ben, który miał wyczekiwać jej przyjazdu, znika, a Jess jest coraz bardziej przekonana, że coś mu się stało. Pierwsze kroki kieruje ku sąsiadom, którzy okazują się tyleż oryginalni, co zagadkowi, a na pewno niezbyt przychylnie nastawieni. Każdy jest w jakiś sposób powiązany z jej bratem, tylko czy ktoś z nich mógł przyczynić się do jego zniknięcia? Czy Ben, który swojego niesamowitego czaru używał niczym broni, w końcu się doigrał? A może jego zniknięcie ma coś wspólnego z prowadzonym przez niego śledztwem dziennikarskim? I dokąd doprowadzi Jess jej impulsywność i dociekliwość? Z opisów autorki nie wyłonił się obraz Paryża, jaki znam. Nie czułam w książce tego klimatu, który chłonęłam spacerując jego uliczkami. Lucy Foley skupiła się za to na zbudowaniu poczucia niepokoju i nieufności do każdego z bohaterów uderzającego od pierwszych stron. Każdy jest w tej historii podejrzany, a retrospekcje stopniowo ukazują sieć kłamstw i powiązań, których nie sposób przewidzieć. Także budynek, w którym ściany zdają się mieć oczy i uszy, skrywa własne tajemnice. Przyglądanie się życiu tych pozornie przypadkowych sąsiadów, podążanie tropem ich najbardziej skrywanych sekretów okazało się dla mnie ogromną przyjemnością. Czy znaczy to, że mam naturę podglądacza? Pewnie nie większą niż każdy czytelnik.

Paryski apartament, sielski pobyt nad morzem, czy aktywna wycieczka w góry? Jaki rodzaj wypoczynku jest Wam najbardziej bliski? W maju po raz drugi udało mi się odwiedzić tę fascynującą stolicę miłości. Uwielbiam to miasto za niepowtarzalny klimat i imponujące zabytki. Lucy Foley postanowiła, że akcja jej najnowszego thrillera rozgrywać się będzie właśnie w Paryżu. Stolica Francji plus tajemnicze zaginięcie? Wchodzę w to bez najmniejszego wahania! To było moje drugie spotkanie z piórem autorki i muszę Wam przyznać, że jestem pod niemałym wrażeniem. Lubię thrillery z klaustrofobiczną atmosferą, gdzie niemal każdy z przedstawionych bohaterów wydaje się podejrzany. Kilka razy podczas lektury zmieniałam swoje przypuszczenia na temat tego, kto może stać za zaginięciem charyzmatycznego Bena. Bo przecież tego gościa nie dało się nie lubić… Zatem co wydarzyło się w jego mieszkaniu?! Pytania się mnożą, natomiast aby poznać zaskakującą prawdę, musimy uzbroić się w cierpliwość. Ten niepozorny, lecz niezwykle szykowany apartament skrywa więcej tajemnic, niż można się spodziewać! Jedynym mankamentem thrillera jest według mnie niewiele opisów Paryża wykorzystujących jego turystyczną atrakcyjność. Akcja głównie toczy się w czterech ścianach, zatem niestety ominą nas opisy miejsc oraz urzekających zakamarków stolicy Francji. Jednak z drugiej strony rozumiem zamysł autorki, gdyż dzięki temu że apartament jest głównym miejscem, gdzie rozgrywają się najistotniejsze zdarzenia, czytelnik może wczuć się w niepokojącą i gęstą atmosferę. Spodobał mi się klimat tej książki i byłam ogromnie ciekawa, czy zakończenie okaże się zaskakujące. I całe szczęście, okazało się, że tak! Finał tej historii wprowadził mnie w osłupienie, zatem czuję się usatysfakcjonowana z lektury! Polecam.