Tołstoj jest dla mnie mistrzem pisania realistycznych powieści. Autor nie boi się też trudnych tematów, co jest zadziwiające, biorąc pod uwagę czasy, w których ukazała się Anna Karenina. O niektórych z nich boimy się mówić nawet dziś. Bohaterowie są bardzo wyraziści i w ciągu akcji możemy ich bardzo dobrze poznać. Przeżywają wszelakie rozterki moralne, i szukają odpowiedzi na ważne, życiowe pytania, których często boimy się zdać sami sobie. Ta książka pokazuje to, jak wielki wpływ na życie ludzi mają zasady konwenanse i jak wysoką cenę można zapłacić za bunt.

Książka świetnie pokazuje to, jak bardzo zmieniło się myślenie o małżeństwie i relacjach damsko-męskich przez tych prawie 200 lat, od czasów napisania jej przez Tołstoja. Autor zgrabnie wychwytuje różnice, które występowaniu w traktowaniu zdrady- w zależności od płci zdradzającego. Z jednej strony Anna jest sama sobie winna, ale z drugiej: czy powinniśmy ją oceniać, skoro została wpisana w tak brutalny dla jej płci świat? Warto przeczytać i samemu ją ocenić. Bardzo polecam.

Książka należy do klasyki literatury- dlatego postanowiłam ją przeczytać. Jest też sporo pięknych ekranizacji, ale i tak w moją pamięć najbardziej wbiła się ta najnowsza. Książka zmienia się pod wpływem ukazania sposobu życia w dawnych czasach, w XIX- wiecznej Rosji. Książka koncentruje się na tym, jak bardzo na zachowania i działania bohaterów wpływają konwenanse społeczne. A wpływają dosyć znacznie, Anna nie może rozwieść się z mężem, bez jego zgody. Książka ciekawie ukazuje też relację romantyczną Wrońskiego i Anny Kareniny. Dobrze się ją czyta, nie ma co zrażać się długością.

Dla mnie Tołstoj to jeden z najwybitniejszych pisarzy, jakich znam. Jego książki są bardzo realistyczne i mają świetnie zarysowane tło psychologiczne i społeczne. Moim zdaniem książka wcale się nie zestarzała, a jej przekaz jest wciąż aktualny. Bo zawsze w społeczeństwie będą jakieś nierówności- nie wszyscy są traktowani podobnie, nawet jeśli popełniają te same błędy. A Tołstoj jest bardzo spostrzegawczym obserwatorem i pokazuje w pewnych momentach hipokryzję, która miała miejsce w jego czasach. Świetna, pouczająca książka z wartką fabułą.

Powieść jest dosyć długa- składa się z ośmiu części. Dal mnie to plus, bo w pełni mogłam poznać świat XIX- wiecznej Rosji i zaznajomić się z bohaterami i zobaczyć, jak zachowują się w różnych sytuacjach. A bohaterów jest sporo- akcja skupia się przede wszystkim na historiach trzech szlacheckich rodzin. Ale głównymi bohaterami, wokół których przede wszystkim skupia się fabuła są Anna i Lewin. Tołstoj dzięki relacjom, które stworzył może zaprezentować rożne sposoby myślenia i to, w jaki sposób ludzie reagują na różne sytuacje. W moim odczuciu książka jest wartościowa przede wszystkim przez wzgląd na zawarte w niej tło psychologiczne.

"Anna Karenina" to książka, która z pewnością wzbudza w czytelnikach wiele emocji. Myślę, że głównie ze wzgledu na niejednoznaczną postać tytułowej Anny, która przez jednych bywa piętnowana, a przez innych wybielana. Warto przeczytać ksiażkę i na podstawie akcji wyrobić sobie opinię na ten temat. Tołstoj na szczęście pozostawia w tej kwestii spore pole do popisu czytelnikowi i nie ocenia jej zachowania za niego. Książka jest bardzo wartościowa i prowokuje do myślenia, nad kwestiami moralności i równości. Polecam, świetnie się ją czytało.

Ciekawa, porywająca ksiażka. Zdrady, miłość, niesprawiedliwość, zazdrość, uprzywilejowanie i nierówność- te wszystkie tematy porusza książka. "Anna Karenina" to historia pełna emocji, bardzo ciężko było mi nie przywiązać się do bohaterów, dzięki temu jak wiele o nich wiemy. Tołstoj opisuje wszystko w bardzo szczegółowy i realistyczny sposób. Bardzo podoba mi się to, jak zmieniają się relacje między bohaterami i jak duży wpływ na postrzeganie ich działań mają ustalone odgórnie społeczne przekonania.

Normalnie nie czytam takich ksiażek, ale zachęciła mnie okładka. Kidy przyszedł do mnie jej egzemplarz byłam trochę przerażona ilością stron, ale mimo tego zaczęłam. I jestem zachwycona- to piękna ponadczasowa historia. Tołstoj w bardzo inteligentny sposób pokazuje i ośmiesza pewne absurdy społeczne, które miały miejsce w XIX- wiecznym, rosyjskim społeczeństwie. Bohaterowie zostali przez autora świetnie wykreowani- są wielowymiarowi i zachowują się w zupełnie nieoczywisty sposób. To świetna książka, która wyprzedzała moim zdaniem swoje czasy. Jest dowodem na to, jak dobrym obserwatorem swoich czasów był Tołstoj.

Czym jest moralność? I co jest ważniejsze- szczęście innych ludzi, czy nasze własne? Nad tym problemem możemy zastanowić się razem z Tołstojem. W "Annie Kareninie" autor pokazuje to, na przykładzie postaci Anny i Lewina. Możemy śledzić wraz z biegiem akcji wybory bohaterów i obserwować czekające ich konsekwencje. Moim zdaniem historia jest bardzo zwarta i ciekawa. Warto kupić- dla fabuły i pięknej okładki. Plus zakochałam się w klimacie XIX-wiecznej Rosji!

"Anna Karenina" to już klasyk literatury rosyjskiej i w moim osobistym rankingu ulubiona, zaraz obok "Wojny i pokoju", książka Tołstoja. Autor pokazał to, jak zachowują się ludzie w różnych trudnych życiowych sytuacjach i co może prowokować podejmowane przez nich decyzje. Ale przy tym nie tłumaczy i nie idealizuje bohaterów, dając w kwestii oceny ich zachowania miejsce do popisu czytelnikowi. Tołstoj pokazuje nie tylko jej skutki, ale także przyczyny zachowań- tak jak w przypadku zdrady, której dopuściła się Anna.

"Anna Karenina" to w mojej opinii jedna z lepszych książek autorstwa Tołstoja. Główną i tytułową bohaterką jest Anna, która ma wielu przyjaciół, pochodzących z wyższych kręgów społecznych, w których się obraca. Mimo wystawnego trybu życia, jej małżeństwo jest niezbyt szczęśliwe- Anna uważa, że mąż jej nie kocha. Karenin jest z natury raczej chłodnym i zdystansowanym człowiekiem, do tego sporo moralizuje. Anna odnajduje więc namiętność w innych ramionach- u Wrońskiego. Książka jest pełna miłosnych zawirowań i bardzo realistyczna, ma się wrażenie, że wszystko wydarzyło się naprawdę.

Czy jednostka ma szansę na szczęście? I czy warto czasami zapłacić za nie najwyższą cenę? Książka Tołstoja opowiada o tym, jak Anna- kobieta niezadowolona ze swojego małżeństwa, w którym brakowało jej okazywania uczuć ze strony męża i czyniła mu o to wyrzuty, zdradza męża i traci przez to całe swoje dotychczasowe życie... Po poznaniu Wrońskiego- Anna i on niemal natychmiast się sobą zainteresowali, i mimo, że Anna starała się walczyć z tym uczuciem, to w końcu mu uległa. Potem spotkały ją tego konsekwencje. Bardzo ciekawa książka psychologiczna.

Książka "Anna Karenina" Tołstoja to opowieść między innymi o młodej kobiecie, która po latach małżeństwa z o 20 lat starszym Kareninem wdaje się w romans z będącym jego niemal całkowitym przeciwieństwem- Wrońskim. Oprócz tego w tej książce jest jeszcze kilka istotnych wątków romantycznych- między innymi wątek Kitty i Lewina. Lewin zdradza Kitty z guwernantką i cała historia zaczyna się od tego, że Anna przyjeżdża do brata i stara się załagodzić całą zaistniałą sytuację. Książka bardzo wartościowa i moim zdaniem przyciągająca uwagę.

To taka książka, którą przeczytacie, a potem poszczególne sceny, wydarzenia i cytaty będą do was wracały. Fabularnie sporo się w niej dzieje, więc zupełnie nie jest nudna. Sporo przekazów, którymi chciał podzielić się autor "uderzyło" mnie dopiero po tym, jak przeczytałam zakończenie. A przez wzgląd na fabułę nie miałam czasu na rozkładanie ich na czynniki pierwsze jeszcze podczas czytania. Myślę, że to idealna książka, która może być potem punktem rozważań do tego, czym jest miłość i jak można zdobyć w życiu prawdziwe szczęście (i czy wszystkim jest ono dane na wyciągnięcie ręki).

"Anna Karenina" to książka, która na długo zapada w pamięć i zmusza do przemyśleń. To nie jest zwykły, hollywoodzki romans, do którego trochę przyzwyczaiły nas ekranizacje. Moim zdaniem książka jest dosyć refleksyjna i momentami smutna- przez co jest bardzo realistyczna i życiowa. Bohaterowie podejmują zarówno dobre, jak i złe decyzje, bywają egoistyczni i zagubieni. Szukają szczęścia i miłości, jednak nie są pewni, gdzie je znaleźć. Doskonałym przykładem zagubienia jest tytułowa Anna, która mimo urody, inteligencji i wysokiego statusu, nie jest w pełni szczęśliwa, często cierpi i bardzo pragnie czyjejś miłości.

Tołstoj rysuje w Annie Kareninie kilka historii romantycznych- główny wątek toczy się w prawdzie wokół Anny i Wrońskiego, ale pokazana jest w niej także relacja Lewina i zakochanej we Wrońskim Kitty. Książka nie dla wszystkich bohaterów kończy się dobrze, mimo tego, zakończenie stworzone przez autora wydaje mi się sprawiedliwe. No i oczywiście książka opowiada o tym, jak wygląda psychika ludzka i jak działamy postawieni przed przysłowiową "ścianą". Przy tym wszystko ubrane jest w klimat czasów autora, XIX wiek.

Wspaniała, ale też pouczająca historia. Nic dziwnego, że książki Tołstoja dalej ukazują się w nowych wydaniach. Jego historie są ponadczasowe i to aż zaskakujące, że problemy ludzi nie zmieniły się za wiele, mimo upływu czasu. Autor bardzo ciekawie opisuje bohaterów swojej historii- bo poznajemy ich poprzez plotki i opinie innych- zarówno te pozytywne, jak i negatywne. Dzięki temu czułam, jakbym sama była obserwującą wszystko z boku bohaterką, słyszącą zewsząd różne plotki. Taką, która przez to musi sobie wyrobić opinię na ich temat samodzielnie. Myślę, że to stąd bierze się ten cały podział na grupy- tych którzy Anny nienawidzą, oraz tych broniących jej decyzji. Książka wzbudza wiele emocji, mi się podobała.

"Anna Karenina" to książka, która porusza w człowieku najwrażliwsze struny- zmienia percepcję tego, co jest dobre, a co złe. Świat u Tołstoja jest bardzo realistycznym odzwierciedlaniem współczesnych dla autora czasów, czyli XIX wieku. Książka zmienia myślenie o świecie i życiu w tych czasach, moim zdaniem ta historia dzięki perspektywie historycznej może być jeszcze ciekawsza, bo pokazuje zwyczaje których my nie znamy. Dobrze się ją czyta dzięki nowemu tłumaczeniu, serio mi się podobała.

Po przeczytaniu tej książki potrzebowałam chwili, żeby się "pozbierać". Bardzo przyzwyczaiłam się do bohaterów, a wykreowany przez Tołstoja świat wydawał mi się bardzo realistyczny. Autor zmienił moje myślenie o XIX wieku- nakreślił szereg wad, które funkcjonowały w ówczesnym życiu społecznym. Książka zmieniła moje postrzeganie świata. Zaczęłam trochę bardziej doceniać nasze czasy i to, jaką pozycję mają w nich kobiety. "Anna Karenina" to pozycja warta uwagi i pozwalająca na przeniesienie się w czasy autora książka.

Moim zdaniem to najlepsza książka Tołstoja. Dużo w niej psychologii, sporo akcji i mamy też pokazany dokładny obraz społeczeństwa rosyjskiego, które myśli w zupełnie inny sposób, niż to, które znamy. Wyraźnie widać różnicę w prawach różnych płci i klas społecznych. Książka ciekawa nie tylko przez wzgląd na fabułę i głębię psychologiczną, ale też ze względu na to, w jaki sposób autor rysuje tło wydarzeń- kulturę i społeczeństwo XIX wieku, w którym książka powstawała. Mnie bardzo to zainteresowało.