Anna Karenina (okładka miękka)

Tę książkę powinno się przeczytać co najmniej trzy razy w życiu - gdy wkracza się w dorosłe życie, gdy się kończy 40 lat i przed 60 - ką. Błędem jest określanie jej jako romansu. To studium ludzkich charakterów, zachowań. Tołstoj z charakterystyczną dla siebie lekkością pióra przedstawia ludzkie dusze, które na przestrzeni lat wcale nie tak bardzo się zmieniły. Dla mnie jest to kompendium wiedzy o ludziach.

,,Anna Karenina’’ Lwa Tołstoja Na okładce jest napisane – historia miłosna wszech czasów. Czyżby? Sięgając po tę książkę, spodziewałam się namiętnego, burzliwego romansu między Anną a Wrońskim. Troszkę się rozczarowałam, gdyż w powieści tej nie jest opisana tylko ich relacja. Oczywiście, byłam świadoma, że istnieją postaci drugoplanowe. Odniosłam jednak wrażenie, że Tołstoj więcej miejsca w książce poświęcił innym bohaterom, chociażby uczuciu, jakie zrodziło się między Lewinem a Kitty. Ogólnie mało było Anny Kareniny w Annie Kareninie. Jednak nie jest to dla mnie w żadnym wypadku minusem tej książki, po prostu spodziewałam się czego innego. Jeśli chodzi o bohaterów, największą sympatią darzyłam Lewina. Jest to człowiek pełen sprzeczności, ciągle się doskonali, a trudność w odnalezieniu jakichś konkretnych, stałych prawd, na których mógłby oprzeć swój światopogląd, prowadzi go do przygnębienia. Osobę Lewina mogę odnaleźć w sobie, dlatego myślę, że tak bardzo go polubiłam. Nie znosiłam natomiast... Anny. Tak, baaardzo mnie denerwowała, była sztuczna, ogólnie prawie wszystkie postaci kobiece w tej książce niezbyt lubiłam. Jednak każdy z bohaterów przeszedł jakąś przemianę, nieważne czy pozytywną, czy negatywną, to mi się podobało. W dialogach czy przemyśleniach postaci jest mnóstwo ekonomicznych, filozoficznych czy religijnych rozważań. Ostatnia część książki była głównie poświęcona Lewinowi i jego egzystencjalnym refleksjom. Przeczytałam ją jednym tchem. Język książki był o dziwo bardzo przystępny, czytało się przyjemnie, ale czy szybko? Szczerze, to nie do końca, akcja toczy się wolno i niejedna osoba może poddać się w trakcie czytania. Ja się nie poddałam i z tego się cieszę, bo naprawdę warto przeczytać tę powieść. Wątek miłosny między Anną a Wrońskim nie jest magiczny, cudowny, nie będą się lały łzy. Nie wiem, jak go określić. Na myśl przychodzi mi jedno jedyne słowo - ciężki, ale jak to brzmi? Ciężki wątek miłosny. A może i niech tak zostanie, mam nadzieję, że wiecie o co mi chodzi. Podsumowując, tak, polecam tę książkę, ale nie każdemu z Was może się ona spodobać.

Bardzo interesujace wspomnienia Przyjaciela Mlodego Hitlera z okresu zycia w Linzu i Wiedniu wyjasniajace droge zycia i formowanie pogladow zyciowych w tym politycznych, ktore pozniej doprowadzily do II wojny swiatowej i jej nieszczesc. trafny opis i analiza cech charakteru Hitlera a wiec nieuznawanie zadnych kompromisow, pojscie zawsze na calosc, wszechstronne zainteresowania, potrzeba zmieniania swiata, troska o warunki socjalne robotnikow, wrogosc do arystokracji ( w 100% rys ideowego Komunisty), skromnosc pod wzgledem poziomu zycia, oszczednosc, zamilowanei do pracy w nocy i spanie w dzien, zaniteresowania artystyczne, muzyka, sztuka i talenty architektoniczne a takze podatnosc na wspolczesne trendy i mody w rozumieniu swiata w tym darwinizm, eugenika, teorie rasowe, antysemityzm co Mlody Hitler chlonal jak gabka.Te ksiazke powinien przeczytac kazdy uczen szkoly sredniej gdyz doskonale wyjasnia ona tlo i narodziny Zbrodni co z koleii pomoze w pore zorientowac sie gdyby kiedys w przyszlsoci mial narodzic sie ,, Nowy Hitler,, i podjac niezbedne przeciwdzialania zapobiegawcze.Mozna tu tez przesledzic wplyw dramatycznie trudnych warunkow zyciowych i totalnej kleski osobistej ( brak matury nie pozwolil na podjecie studiow architektonicznych a do akademii malarstwa nie byl 2 razy przyjety za brak talentu) na radykalizacje POGLADOW co w polaczeniu z indywidualna cecha jaka byla silna potrzeba,, naprawy swiata ,, dalo takie efekty jak II wojna swiatowa i jej skutki odczuwalne do dzis.

Klasyka literatury rosyjskiej, powieść psychologiczna, obraz arystokracji rosyjskiej XIXw., niezwykły portret kobiety, romans wszech czasów, niepowtarzalne opisy przyrody, lustro obyczajów ówczesnej Rosji... Te i wiele innych określeń nasuwają mi się myśląc o powieści Tołstoja. Pasjonująca powieść, która przeniesie Cię w świat salonów, konwenansów i obłudy. Utwór tak aktualny, jak aktualna jest miłość i nienawiść, radość i rozpacz, życie i śmierć. Pozycja obowiązkowa na półce każdego konesera literatury.

Bardzo ciężko czytało mi się to wydanie ze względu na druk i ilość tekstu na stronie, ale historia warta uwagi. Moim zdaniem książka obowiązkowa dla każdego miłośnika klasyków literatury rosyjskiej! Będę szukać jeszcze innego wydania

Fabuła jak to w literaturze tego typu, raczej nudnawa, dlatego dość długo się ją czyta. Sama książka fizycznie ma bardzo cienkie kartki, przez co można je łatwo podrzeć, więc trzeba na nie uważać. Ilustracja na okładce bardzo ładna.

Historia zapierająca dech w piersiach- klasyk gatunku z tamtych czasów! Prawie 1000 stron prozy, a kompletnie nie dało się tego odczuć.

Książka bardzo ciekawa i wciągająca. Napisana pięknym językiem, dzięki czemu można łatwo przenieść się do ta tamtych czasów.

Wspaniałe napisana powieść. Piękny język, świetne tłumaczenie. Po prostu klasyka. Polecam.

klasyka! myślę że warto po nią sięgnąć i przeczytać o najsłynniejszej historii miłosnej