Anna Karenina (okładka miękka)

[IG: a.idanz] Kot był w swoim żywiole. Otoczony innymi postaciami z arystokratycznych rodów oczekiwał na kolejny akt. – Vous savez, mes amis – mówił. – Kiedy tylko skończy się antrakt, wracamy do naszej loży królewskiej, skąd idealnie widać scenę. – Jak ci się udało zdobyć tak wspaniałe miejsce? – zapytał jeden z zebranych. Kot wyczuł w jego głosie nutkę zazdrości. Był bardzo kontent z tego faktu. Pogładził się po czarnej muszce. Postawił na klasyczną elegancję. Podziałało. Wszyscy patrzyli tylko na niego. – Ma się te unikatowe znajomości – napuszył się. Wtem wywiązało się nie lada poruszenie. Przez duże, pozłacane drzwi przeszła postać, która skradła uwagę zgromadzonej śmietanki towarzyskiej. Piękna, dystyngowana kotka o długich, lśniących włosach weszła nieśmiało do pomieszczenia. Jej kruczoczarne futerko wyróżniało się na tle krwistego dywanu. Zatrzepotała srebrnymi rzęsami i zamruczała kokieteryjnie. Kot się zeźlił. Na niego już nikt nie patrzył. Prychnął głośno i przemówił: – Księżna Kicia? Pani tutaj? Gdzie Pani etykieta? – Słucham?! – oburzyła się. – Każdy szanujący się kot wie, że jak się wiąże z innym, to na wszystkie dziewięć żyć! – wyrzucił z siebie. – A Pani? Co chwilę prowadza się Pani z innym kocurem! C’est vraiment incroyable! Jest Pani … – wzdrygnął się Kot. – Jest Pani zepsuta do szpiku ogona! W sali rozległ się szmer oburzenia. – Jak tak można?! – Tak nie przystoi! – Kto to widział?! Nagle zadzwonił donośny dzwonek, sygnalizujący koniec antraktu. Był to dźwięk iście zbawienny. Świta olśniewającej Księżnej odprowadziła ją do wyjścia, fukając ostentacyjnie na gburowatego Kota. Został sam. Obłudni towarzysze rozeszli się po cichu. Popijając francuskiego szampana w ekskluzywnej loży, Kot zachodził w głowę, co się stało. Zapomniawszy całkowicie o spektaklu, pogrążył się w zadumie. Choć odpowiedź była na wyciągnięcie łapki, to nie chciał po nią sięgnąć. Nie dopuszczał do siebie myśli, że dziewiętnasty wiek już dawno minął.

Jedna z moich ulubionych pozycji na regale. Czytam ją nawet 3 razy w roku mimo dużej ilości stron. Anna za każdym razem pokazuje mi inną siebie, poznaję ją na nowo. Pod koniec książki czuję, że Anna to jedna z moich przyjaciółek. Tołstoj ukazuje swój geniusz w tej książce. Tysiące nazwisk, charakterów, zachowań i uczuć. Kitty, która powoli wkracza w dorosłość i poznaje jakie jest życie, Anna, czyli niespełniona i nieszczęśliwa kobieta, której jedyną pociechą w jej monotonnym życiu jest jej synek czy Lewin, mężczyzna, którego pasją jest jego praca. Ta książka jest po prostu klasykiem. Polecam.

mega książka, polecam wszystkim:)

Tę książkę powinno się przeczytać co najmniej trzy razy w życiu - gdy wkracza się w dorosłe życie, gdy się kończy 40 lat i przed 60 - ką. Błędem jest określanie jej jako romansu. To studium ludzkich charakterów, zachowań. Tołstoj z charakterystyczną dla siebie lekkością pióra przedstawia ludzkie dusze, które na przestrzeni lat wcale nie tak bardzo się zmieniły. Dla mnie jest to kompendium wiedzy o ludziach.

Annę kupiłam, bo postanowiłam ją mieć na własność. Są takie książki, które powinno się mieć. Oferują też na tyle świeże spojrzenie, że pozostają aktualne niezależnie od zmieniających się czasów i niezależnie od kraju, w którym ma miejsce fabuła. Książka ładnie wydana - może więc stać się ozdobą każdej biblioteki. Co do samej książki - wspaniałe jest to, że oprócz wątku dotyczącego miłości głównej bohaterki jest też kilka interesujących pobocznych. Mamy też przedstawioną panoramę stosunków społecznych - co mnie niezwykle interesuje. Wątek główny jest tak powszechnie znany, tak bardzo wszedł do kultury globalnej, że niezbędne jest wyrobienie sobie własnego zdania

Klasyka literatury rosyjskiej, powieść psychologiczna, obraz arystokracji rosyjskiej XIXw., niezwykły portret kobiety, romans wszech czasów, niepowtarzalne opisy przyrody, lustro obyczajów ówczesnej Rosji... Te i wiele innych określeń nasuwają mi się myśląc o powieści Tołstoja. Pasjonująca powieść, która przeniesie Cię w świat salonów, konwenansów i obłudy. Utwór tak aktualny, jak aktualna jest miłość i nienawiść, radość i rozpacz, życie i śmierć. Pozycja obowiązkowa na półce każdego konesera literatury.

Bardzo interesujace wspomnienia Przyjaciela Mlodego Hitlera z okresu zycia w Linzu i Wiedniu wyjasniajace droge zycia i formowanie pogladow zyciowych w tym politycznych, ktore pozniej doprowadzily do II wojny swiatowej i jej nieszczesc. trafny opis i analiza cech charakteru Hitlera a wiec nieuznawanie zadnych kompromisow, pojscie zawsze na calosc, wszechstronne zainteresowania, potrzeba zmieniania swiata, troska o warunki socjalne robotnikow, wrogosc do arystokracji ( w 100% rys ideowego Komunisty), skromnosc pod wzgledem poziomu zycia, oszczednosc, zamilowanei do pracy w nocy i spanie w dzien, zaniteresowania artystyczne, muzyka, sztuka i talenty architektoniczne a takze podatnosc na wspolczesne trendy i mody w rozumieniu swiata w tym darwinizm, eugenika, teorie rasowe, antysemityzm co Mlody Hitler chlonal jak gabka.Te ksiazke powinien przeczytac kazdy uczen szkoly sredniej gdyz doskonale wyjasnia ona tlo i narodziny Zbrodni co z koleii pomoze w pore zorientowac sie gdyby kiedys w przyszlsoci mial narodzic sie ,, Nowy Hitler,, i podjac niezbedne przeciwdzialania zapobiegawcze.Mozna tu tez przesledzic wplyw dramatycznie trudnych warunkow zyciowych i totalnej kleski osobistej ( brak matury nie pozwolil na podjecie studiow architektonicznych a do akademii malarstwa nie byl 2 razy przyjety za brak talentu) na radykalizacje POGLADOW co w polaczeniu z indywidualna cecha jaka byla silna potrzeba,, naprawy swiata ,, dalo takie efekty jak II wojna swiatowa i jej skutki odczuwalne do dzis.

Ładne wydanie klasyki literatury światowej - "Anny Kareniny" Tołstoja. To książka, którą przeczytałam nie pierwszy raz - zdecydowanie należy do najpiękniejszych historii miłosnych, jakie kiedykolwiek czytałam. Jestem ogromnie ciekawa adaptacji powieści z 2012 roku, której nie miałam jeszcze przyjemności obejrzeć. Książkę oczywiście polecam.

Ksiażka jest klasyką samą w sobie, każdy pownienie zapoznać się z tą historią. Fabuła jest bardzo wciągająca, opierająca się na przepięknej historii miłosnej, która jest niestandardowa. Co więcej w całą fabułę wplecione są wydarzenia historyczne. Całość jest naprawdę rewelacyjna. Polecam gorąco!

Polecam - to ponadczasowa historia miłosna z dwutorową akcją ukazującą odmienne bieguny miłości. Jak różni się tragiczna opowieść o namiętnym uczuciu Anny i Wrońskiego od przeciwstawionego jej romansu Kitty i Lewina... W moim przypadku to właśnie ich perypetie uczuciowe były ciekawszą lekturą, dlatego też zachęcam do sięgnięcia po ten tytuł i odkrycia "drugiej strony medalu" w dziele Tołstoja.