Życie Sus (okładka twarda)

Mnie się osobiście książka nie podobała. Jest napisana niezwykle brutalnym i brzydkim językiem. Brakuje jej tego, czego oczekuję od tego typu literatury, czyli refleksji, opisów przestrzeni. Natomiast należy przyznać, że wydawnictwo się postarało, bo książka prezentuje się świetnie. Reasumując, dla osób lubiących tego typu wulgarne powieści, a la "Wojna polsko ruska" D. Masłowskiej, to pozycja idealna. Reszcie, nie polecam.

Fabuła super, ale wszystko skandynawskie po Millenium tylko 4/5😁

Rozczarowanie trochę. Książka przytłaczająca, bolesna. Nie łatwa.

i takie zycie miewaja inni ludzie

Wstrząsająca opowieść...

"Życie Sus" Jonast T. Bengtsson. Premiera z 12 lutego. Końcówka rozwaliła mi wszystko to, co miałam napisać, albo prawie wszystko. Jestem wściekła i nie rozumiem... Kraje skandynawskie w naszych wyobrażeniach to dobrobyt. Marzymy o dobrym życiu, o bezpiecznej przystani, a zapytani, gdzie ta przystań miałaby być, często wymieniamy któryś z nich. Jednak nie ma idealnego kraju, to tylko mity. Z jednym z nich (Dania), mierzy się autor tej książki i pokazuje nam jej inne oblicze. W każdym społeczeństwie są podziały i patologia, a z niej często wychodzą ludzie, którzy nie dostają szansy na inne życie, lub nie dają jej sobie sami. Czy dlatego, że nie mają na to siły? Czy może przyczyna leży gdzieś indziej? Sus stoi na dachu i testuje STRACH, lęk, ból i wytrzymałość oraz siłę woli. Walczy z chęcią zapomnienia o wszystkim i z chęcią bycia małą, naćpaną kulką haszyszu. Dni upływają jej pod wezwaniem testu i pogardy dla wielu ludzi. Liczy, że z czasem zamieni się ona w nienawiść i gniew, które dodadzą jej sił. Ostrzy też swoje noże, które kocha, bo są bronią i mogą zabijać. Jest coraz bardziej samotna i czasem rozmawia z ludźmi z telewizora. Codziennie się waży, ćwiczy i testuje granice swojego bólu. Zapisuje plan na dzień następny, wypala jointa i idzie spać. Przychodzą jednak zmiany, które mogą dać szanse na inne życie, wystarczy tylko chcieć. W domu pojawia się kot o imieniu Jutro Będzie Po Wszystkim, do którego z czasem zwraca się Jutto, siebie nazywając Kocią Mamą. Pojawia się chłopak z dredami... Ale pojawia się też wizja spotkania z ojcem i może dlatego też chęć kupna spluwy? Ale spluwa to droga rzecz, dlatego "Kocia mama kręci biznes" i staje się dilerem. Nie sposób odmówić tej książce tego, że wyzwala w nas szereg skrajnych emocji. Od współczucia dla dziewiętnastolatki, która wygląda jak dziecko, którą skrzywdzili najbliżsi, przez kibicowanie i trzymanie kciuków za wydaje się zmiany na lepsze, do tego, że opadają nam powieki, a łzy lecą ciurkiem. POLECAM!

Sus nie jest typową, zbuntowaną nastolatką, która na złość wszystkim postanawia odmrozi sobie uszy. Żeby móc zachowywać się w ten sposób trzeba mieć, jeśli nie szczęśliwe, to chociaż normalne dzieciństwo. A tego właśnie najbardziej Sus brakuje, normalności i bezpieczeństwa. Dziewczyna wychowuje się sama na typowym blokowisku. Jest dla siebie sterem, żeglarzem i okrętem. Ojciec dziewczynki, alkoholik, siedzi w więzieniu, matka zmarła po przedawkowaniu narkotyków. Sus ma jeszcze brata. Brata, który odkąd pamięta wspierał ją i chronił przed całym złem, które ją otaczało. Niestety, Sus nie może już dłużej na niego liczyć. On odszedł. Odkąd leży w szpitalu z kawałkiem szrapnela wbitym w mózg dziewczyna jest całkiem sama. Chociaż stwierdzenie, że Sus jest sama nie jest do końca prawdą. Dziewczyna ma jeszcze noże. Noże z którymi się nie rozstaje i za którymi może schować się jak za parawanem. Noże, które, od czasu kiedy dowiedziała się, że jej ojciec może wyjść wcześniej z więzienia za dobre sprawowanie, są gotowe do działania. Noże to jednak nie wystarczająca broń. Ktoś musi tych noży użyć i tym kimś jest Sus. Sus też musi być gotowa do ostatecznego rozrachunku ze swoją przeszłością, ale też do obrony przed nieuniknioną przyszłością. Sus musi być silna. Nie może się bać. Musi być wytrwała, zdeterminowana i bezwzględna. Sus każdego dnia wytrwale trenuje swoją siłę woli i czeka. "Życie Sus" Jonasa T. Bengtssona to powieść o brutalnym, pozbawionym perspektyw życiu na blokowisku. I choć akcja książki umiejscowiona jest w Kopenhadze, to tak naprawdę, Sus może być mieszanką każdego innego miasta. Wszędzie możemy znaleźć ludzi, którzy żyjąc w oparach alkoholu, pyle narkotykowego proszku i wśród wrogo nastawionych do nich ludzi zmierzają ku nieuniknionej zagładzie. "Życie Sus" to brutalna opowieść o życiu, które, choć staramy się go nie zauważyć, może toczyć się koło nas. Życiu, które nie ma szans na szczęśliwe zakończenie.

Kompetnie nie wiedziałam, czego się po niej spodziewać biorąc ją do ręki. A noże na okładce zauważyłam dopiero w trakcie czytania 🙈 To właśnie one są wielką miłością Sus. "Sus ostrzy swoje noże. Kocha je. Często je wyjmuje i ogląda. To broń, która chętnie zatopiłaby się w ciele; te noże chcą rozdzielać, kroić, zabijać. Narzędzia, które mają swój cel. Przyglądanie się im zawsze daje jej poczucie władzy. Za sprawą noży jej ręce stają się dłuższe, przeczą jej wzrostowi i wadze." "Życie Sus" to książka, która pozostawiła we mnie dziwny rodzaj niepokoju. Z tyłu na okładce można przeczytać, że jest to "współczesna opowieść o rodzinie i zemście, współczucie i piękne". Tylko, że tego piękna w tej książce nie ma ani odrobinę. Musicie mi wierzyć na słowo! 😉 Tytułowa Sus to dziewiętnastoletnia, dorosła kobieta, która wyglądem przypomina dwunastoletniego chłopca. Żeby przytyć pije olej i śmietanę i codziennie waży się na skradzionej ze sklepu wadze. Brat Sus leży w szpitalu z kawałkiem granatu w głowie, a ojciec siedzi w więzieniu za zabicie matki. Samotność Sus wyziera niemal z każdej przeczytanej strony, a rzeczywistość w której żyje przeraża i budzi wstręt. To książka pełna syfu, brutalności i przemocy. Niejednokrotnie chciałam ją rzucić w kąt, bo było mi niedobrze podczas jej czytania. Sus zarabia na życie sprzedając narkotyki dzieciom z podstawówki. Każdego dnia wystawia siebie na próby, testując swoją wytrzymałość fizyczną i psychiczną. Te testy mają przygotować ją na spotkanie z ojcem, który ma wkrótce wyjść z więzienia. Okazuje się jednak, że wcale nie tak łatwo jest być złym człowiekiem... Konstrukcja książki to krótkie i ostre zdania, które wybijają się w głowę i w serce niczym okładkowe noże. Podziwiam odwagę Bengtssona i to, jak za pomocą słów wpływa na emocje czytelnika. Trudno mi jednoznacznie ocenić tę książkę. Budzi skrajne emocje i niepokój, ale czy w książkach nie o to właśnie chodzi?

To opowieść traktująca o dorastającej kobiecie, której życie determinuje vendetta. Pełna bólu, namacalnego cierpienia. To dobitny obraz na to, że nasze dzieciństwo, przebieg najmłodszych lat kształtuje nas jako człowieka. Autor w niesamowity sposób ukazuje nam trudną codzienność zbudowaną z heroicznej często absurdalnej walki składającej się z "testów" . Muszę docenić gęstość tej historii, emocjonalność. Przeżycia Sus są bolesne, bardzo. Siła zaś zbudowana jest na najgorszych moim zdaniem pobudkach. Rozmowy jakie prowadzi, ukazane zostały w sposób rzeczywisty.Niedopowiedzenia pozwalają czytelnikowi dopisać fragmenty z życia kobiety. Jest pełna sprzeczności. Tak jak wielu z nas. To opowieść która w dobitny sposób pokaże wam do czego zdolny jest człowiek prowadzony zemstą. Dzięki tej pozycji łatwo zrozumieć, że uczucia skrywane wewnątrz nas, karmione latami... Muszą znaleźć ujście. To od nas zależy czy niesieni bólem będziemy potrafili odnaleźć w sobie odrobinę człowieczeństwa dla kogoś, kto nas skrzywdził do żywego. Gdzie kończy się strach, a zaczyna obłęd? Przekonajcie się sami.To była trudna aczkolwiek wyjątkowa przygoda. Szkoda, że tak krótka.

Życia Sus autorstwa Jonas T. Bengtsson, to opowieść o dziewiętnastoletniej dziewczynie, tytułowej Sus, której życie do lekkich z pewnością nie należy. Jej brat leży w szpitalu w śpiączce, zaś ojciec siedzi w więzieniu za zamordowanie jej matki. Dziewczyna każdego dnia wystawia swoje ciało na kolejne próby, wzmacniając się fizycznie by przygotowywać się na ostatni pojedynek z ojcem, który niebawem wyjdzie z więzienia. * Jest to moje pierwsze starcie z Serią Dzieł Pisarzy Skandynawskich ale już wiem, że nie ostatnie. Dostajemy tutaj brutalną opowieść, przepełnioną bólem i cierpieniem, która na swój sposób porywa czytelnika tak, że ten nie jest w stania się od niej oderwać. * Jest to tego typu książka, którą czyta się błyskawicznie, ale która pozostanie w głowie na bardzo długo. Zachwyca swoją surowością, dzikoscią ale i prostotą. Nie ma tutaj galopującej akcji, jednak jej wydźwięk jest tak wyrazisty i mocny, że nie sposób przejść obok niej obojętnie. Nie będę tutaj rozpisywać się niewiadomo jak, bo sami powinniście się przekonać jak ta książka jest dobra. Po prostu ją przeczytajcie! https://www.instagram.com/p/B9Yt3Iih387/?igshid=pny4wl84plwk