Znaleźć. Naprawić. Wykończyć (okładka miękka)

Powieść szpiegowska? Przecież to nie dla mnie! A jednak, Cezary Harasimowicz kompletnie zmienił moje zapatrywania i literackie gusta w tym temacie. Zacznę od tego, że Autor niezmiernie ciekawie pokazuje jak, pozornie niezależne wydarzenie z różnych części globu, łączą się ze sobą tworząc historię. Po drugie, mroczny świat służb okazuje się mieć swoje ludzkie oblicze. Tą twarzą jest porucznik Ewa Górska. Po przejściach, przegrana w życiu osobistym, a jednak świetny fachowiec i genialny umysł. Za taką bohaterkę należy się wielki plus. Kolejna zaleta, to doskonała polszczyzna i świetnie pióro Harasimowicza. Dzięki temu dostajemy opowieść obrazową, a wręcz plastyczną. W wyobraźni wyraźnie widać to, co jest opisywane na kartach książki. Przed Autorem chylę czoła również za umiejętność budowania napięcia i wzbudzania emocji. Kartki przewraca się z zapartym tchem i wypiekami na twarzy. Pan Cezary zręcznie tka kilka wątków, tworzących jeden jakże piękny kilim. Wielką zaletą książki jest też jej autonomiczność, nie znając pierwszej części bez trudu odnalazłem się w świecie bohaterów. Minusy? W zasadzie tylko jeden, acz wielki - szkoda, że książka tak szybko się kończy! Serdecznie polecam i wyczekuję kolejnej części.

znakomita wciagająca i jakże mroczna opowiesc nie tylko o terroryzmie, ale rzede wszystkim o dociekaniu, skąd w człowieku bierze się zło. Czy rodzimy się źli, czy to okoliczności nam otwarzyszące nas kształtują? Harasimowicz podkreśla często swoją fascynację tym tematem i ta ksiązka jest odzwierciedleniem jego mysli i wniosków :)

Książkę kupiłem, bo tak naprawdę spodobała mi się okładka i jak się póżniej okazało nie jest ona najlepsza. Możecie sobie zatem wyobrazić, jaka dobra treść kryje się po przekręceniu okładki i strony tytułowej. Polecam fanom kryminalnych zagadek z polityką w tle.

Świetny kryminał! Polecam wszystkim, którzy choć odrobinę lubią książki, w których fikcja literacka mieszka się z faktami.

Kolejna część przygód Ewy Górskiej, której w poprzedniej części spotkało wiele niespodzianek. I w tej części ich nie zabraknie. Harasimowicz z wyczuciem prowadzi czytelnika po brudnym świecie polityki. Podczas lektury pojawiły się u mnie dwa uczucia. Pierwsze to niesmak i chęć odłożenia książki (doskonale wiem, że układy i układziki rządzą światem, ale Harasimowicz pokazuje dosadność i skalę tego zjawiska), drugie - zniecierpliwienie, żeby doczytać do końca i dowiedzieć się, co dalej i dalej..

Idealna książka na wieczór- świetnie się czyta, wciąga tak, że oderwać się nie sposób (przejechałam dwie stacje metra przez nią). W zasadzie spodziewałam się, że będzie to dobra pozycja, bo Harasimowicz nie zawodzi. tak po prostu.

Ksiązka osadzona w realiach współczesnego swiata zagrożonego terroryzmem – w odniesieniu do fabuły: zamach w Madrycie miał miejsce, jak i zamachy w Londynie. Autor posiłkuje się zdarzeniami z otaczającego go świata, a jednocześnie dokłada też nie tak łatwo zdobytą wiedzę o tajnych operacjach, służbach specjalnych i brudach politycznych. Lubie takie ciężkie tematy, bardzo podobała mi się ta ksiązka.

„świat szarych cieni” – tak Harasimowicz określił świat przedstawiony w tej książce i relacje między bohaterami oraz jednostkami. Znakomite połączenie sensacji z dociekaniem do tego, co w naturze ludzkiej piszczy. Plus za okładkę!

Ta ksiązka jest bardzo szczegółowa! Ale traktuję to jako atut, dobrze jest się skupic przed lekturą. Autor bazował na wielu materiałach i to widać w tej książce, że te watki i ich rozegranie nie są tworzone na podstawie samej wyobraźni. Doceniam takie przygotowanie do tematu, a jednocześnie widać też pasję i dociekanie do brudnej prawdy.

Przemiana w zło - ten temat pana Harasimowicza mocno interesował i odzwierciedlenie tego jest ta ksiązka – stąd bierze się terroryzm, chęc globalnego zabijania, dlaczego ludzie się na to decydują. Myslę, że ten temat jest bardzo na czasie. Taka geneza zła. Jeśli lubicie mroczne polityczne klimaty, to rekomenduję.