PO TAKIEJ LEKTURZE, AŻ STRACH WYBIERAĆ SIĘ NA WCZASY REGENERUJĄCE😊 Kryminał ten jest sprawnie i logicznie napisany; intryga dobrze przemyślana. Nie pędzi na łeb na szyję, ale dzięki temu jest też czas na analizę własną i wnikliwe przyjrzenie się sprawie. Postaci są soczyste, barwne, tzw. z krwi i kości, charakterne. Powieść nie epatuje nadmierną brutalnością, bryzganiem krwi na prawo i lewo oraz trupami w każdej szafie. Jest to taki kryminał w starym, dobrym stylu, gdzie detektyw również myśli a nie tylko uczestniczy w kolejnych pościgach. Świetna postać babci Romy i cudownie odrysowana jej relacja z wnuczkiem. Jak to dobrze, że dorosły mężczyzna nie boi się okazywać uczuć babci i niepokoju o nią, choć ich dialogi są dosyć sarkastyczne i czasami wywołują rubaszny śmiech. W moich czytelniczych doznaniach i oczekiwaniach duet Państwa Dębskich sprawdził się znakomicie. Dziękuję Wydawnictwu Agora za energetyczną i prawdziwie kryminalną wyprawę do Polanicy.

Kiedy zobaczyła informację, iż kolejna część przygód detektywa Winklera ukaże się jeszcze w tym roku, miałam sceptyczne podejście. Jednak książka okazała się lesza od poprzedniej! Historia rozpoczyna się własciwie od razu, kontynuując wątek poprzedniej sprawy. Kiedy to detektyw zbiera jeszcze siły po ostatniej akcji. Zbliżają się święta bożonarodzeniowe, więc moment idealny, by odpocząć, jednak Tomek dostaje nową sprawę. Chciałby odmówić i zająć się gotowaniem bigosu, ale patrząc na osobę, któa prosi go o pomoc nie jest w stanie jej odmówić. Jego nową klientką jest jego babcią, którą sam wysłał na "wakacyjny odpoczynek". Sama relacja pomiędzy tą dwójką jest niesamowita. Od razu czuć ta więź między nimi. Ich dialogi pełne humoru i zaciętyych ripost to wręcz ozdoba całej fabuły! Czytając książkę bawiłam się przednio i ciężko było ją odłożyć przed jej zakonczeniem. Serdecznie polecam!

Czytając książkę, naszło mnie trochę na sentemnty. Główny bohater wraz ze swoją babcią tworzą wręcz niezastąpiony zgrany i zwarty zespół, jednocześnie pełno tu sarkazmu i przekomarzań. I właśnie taki duet tworzyłam ja że swoim dziadkiem, który to zaraził mnie czytaniem 😉 Ale nie tylko sentyment mnie przy książce zatrzymal, on jest jedynie mało dodatkiem, który sprawi, że książka zostanie ze mną w myślach na dłużej. Zawziętość, otwarty umysł i inteligencja to cechy głównego bohatera, które tworzą z niego doskonałego detektywa, jednak i taki człowiek potrzebuje niekiedy pomocy. Np pomocy babci, szczególnie kiedy ona jest jego klientką, a sprawa dotyczy zaginięcia jej kolegi z ośrodka wypoczynkowego. Miłego starszego Pana, którego zniknięciem wszyscy byli zdumieni, przecież każdy go tak lubił! Co się z nim stało? Czy duet babcia&wnuczek to czy oby na pewno dobre połączenie? Polecam!

"Zimny trop" to druga część cyklu z Tomkiem Winklerem - prywatnym detektywem, byłym policjantem. Tym razem szuka znajomego swojej babci Romy z dawnych lat. Roma będąc w sanatorium spotyka ukochanego z lat studenckim, który nagle znika. Czy detektywowi uda się rozwiązać tajemnicę nagłego zniknięcia? W tej książce, jak i pierwszej części, podoba mi się swoisty humor ekscentrycznej babci Romy, jej dialogi z wnukiem. Początkowo wydawałoby się, że to bardziej lektura obyczajowa, ale wątek kryminalny zaczyna się rozwijać. Początkowo akcja toczy się powoli, dopiero pod koniec nabiera tempa. Zakończenie czyli rozwiązanie zagadki zaginięcia starszego pana zaskoczyło mnie! Ciekawe są też napisane monologi głównego bohatera, jego przemyślenia. Ta książka to gwarancja dobrej lektury! Polecam czytać tę serię w kolejności! Z chęcią przeczytam teraz trzecią część!

Mówiłam Wam, że uwielbiam kryminały? "Zimny trop" to moje pierwsze zetknięcie z piórem duetu Beaty i Eugeniusza Dębskich i jest to zetknięcie bardzo udane. Główny bohater to były funkcjonariusz policji, obecnie prywatny detektyw Tomasz Winkler. "Zimny trop" to druga część przygód tego bohatera, który w tej części budzi się w szpitalu po poprzedniej sprawie i próbuje się po niej ogarnąć... a tu przychodzi mu z pomocą genialna babcia Roma, która prawie od razu angażuje go w sprawę zniknięcia swojego znajomego... Wprawdzie nie przeczytałam jeszcze pierwszej części, ale w niczym to nie przeszkadza - będzie okazja do tego żeby nadrobić zaległości. 🙂 Ciekawa fabuła, dużo humoru, fajni bohaterowie i ten wątek kryminalny... Jeśli lubisz takie połączenia to polecam serdecznie bo już niedługo kolejna część serii... Dla mnie duet Tomasz - Roma wymiata 😄

W małym skrócie: Jest to drugi tom powieści kryminalnej o Tomku Winklerze, byłym już stróżu prawa z Wrocławia. Tomek dostaje zlecenie od własnej babci, której znajomy znika podczas pobytu w kurorcie wypoczynkowym. Podczas poszukiwań wyjdą na światło różnego typu ,,brudy". Nie wszystko jest takie jakim się wydaje. Tomka czeka wiele trudności i niebezpiecznych sytuacji. Czy uda mu się wyjaśnić sprawę do końca? koniecznie sprawdźcie sami! Osobiście stwierdzam, że książka jest fantastyczna. Jestem wielką fanką kryminałów. Ten tytuł idealnie wpasował się w mój gust. Fabuła jest rozbudowana, dialogi są wciągające i ociekające sarkazmem. Tak dobrze się ją czytało, że było mi smutno jak już się skończyła. Tomek jest postacią, którą chciałoby się poznać na żywo. Polecam :)

Ostatnio sporo thrillerów, pełnych zwrotów akcji, tak aby jak najbardziej zaszokować, naszpikowanych dziwnymi pomysłami i z takimi samymi okładkami ;) Miło przeczytać zatem coś, co bliskie jest klasyce tego gatunku. Jest zniknięcie, jest zagadka, jest świetna główna postać detektywa - byłego gliniarza i równie dobra jego babci - zleceniodawczyni kolejnej sprawy. I przede wszystkim jest humor, sarkazm i cięty jezyk, którego tak brakowało mi w ksiązkach tego gatunku ostatnio czytanych. Duet babcia i wnuczek będzie poszukiwał przyjaciela staruszki, który ni stąd, ni zowąd zaginął w kurorcie i nikt nie wie, gdzie jest. Tropy giną, byli koledzy z policji nie ułatwiają sprawy, a czas mija. Jak zakończy się ta historia? Mogę tylko powiedzieć, że zaskakująco. :)

Po przeczytaniu powieści „Dwudziesta trzecia”, w której detektyw Tomasz Winkler i jego dziarska, żwawa babcia Roma, dosłownie rzucili mnie na kolana, bardzo czekałam na ich kolejne przygody. No i są! Tym razem tych dwoje zostaje rzuconych na zupełnie nowy obszar jakim jest... uzdrowisko w Polanicy! Niecodzienne otoczenie, środowisko też, bo jednak wiekowo nie są to już młodzieniaszki, a do tego błyskotliwy humor i dialogi, intryga poprowadzona w bardzo umiejętny i dopracowany sposób i naprawdę charyzmatyczni bohaterowie. „Zimny trop” pochłonęłabym chętnie w jedną noc, gdyby nie fakt, że trzeba było następnego dnia pójść do pracy. Książka autorstwa małżeństwa Dębskich to klasyka kryminału, która spodoba si e każdemu miłośnikowi gatunku.

Zimny Trop autorstwa Beaty i Eugeniusza Dębskich to kolejna książka z cyklu o wrocławskim detektywie Tomaszu Winklerze. Zimny Trop jest przykładem genialnego kryminału z nagłym zwrotem akcji w momencie, w którym się nie spodziewałam. O co w tym wszystkim chodzi? Tomasz wysyła swoją babcię Romę do sanatorium. Tam kobieta spotyka swoją dawną miłość, niestety nie może nacieszyć się zbyt długo jego obecnością, ponieważ mężczyzna ginie. Tomasz przyjeżdża na miejsce zdarzenia, by pomóc ukochanej babci. Czy były policjant rozwiąże zagadkę? Tego musicie dowiedzieć się sami. Ze swojej strony zachęcam do przeczytania tego i poprzedniego tomu, a także z niecierpliwością czekam na następne. Naprawdę warto.

Jeżeli chcecie przeczytać tę książkę, najpierw musicie sięgnąć po pierwszy tom cyklu Tomek Winkler pod tytułem „Dwudziesta Trzecia” inaczej nie połapiecie się w fabule. Nie brak w niej czarnego humoru, tajemniczych postaci i wielu zagadek, które sam bohater ma trudność w rozwiązaniu. Mimo ciężkiego gatunku książka jest napisana w sposób luźny, dialogi są pełne zabawnych zwrotów, nawet czarnego humoru – szczególnie te dotyczące Tomka i Babci. Zaznaczam tylko, żeby podczas czytania nie zraził Was wstęp, jest on dość rozwlekły, powolny ale po to tylko żeby fabuła się rozpędziła i przy samym końcu zaowocować soczystą dawką kryminału.

Zimny trop to kolejny tom przygód prywatnego detektywa Tomasza Winklera napisany przez Beatę i Eugeniusza Dębskich. ,,Zimy trop” to fenomenalny kryminał, w którym wnuczek z babcią muszą znaleźć zaginionego kolegę staruszki. Wbrew pozorom książka jest pełna ciętych, zabawnych dialogów, fenomenalnie napisanych postaci i wartkiej akcji. Były policjant, Tomek Winkler, postanawia odnaleźć zaginionego znajomego babki. Policja zdaje się być bezradna, a kolejne warstwy śniegu zakrywają poszlaki. Czy detektywowi uda się rozwiązać sprawę przed Bożym Narodzeniem?

Tomek Winkel na tropie trupa! Kiedy zaginął znajomy Romy, babki Tomka, były policjant postanawia odkryć prawdę. Policja zdaje się być bezużyteczna… Diarska, sarkastyczna babcia i zdeterminowany, pokiereszowany życiem wnuk tworzą fenomenalne duo. Czułam ekscytację czytania i próby dojścia do prawdy przeplataną z żywymi dialogami, które tak dobrze oddają rodzinne dynamiki. Książka doskonała na ponure, jesienne wieczory. Dreszczyk emocji przeszedł plecy nie raz, a zakończenie autentycznie zaskakuje. Czekam z niecierpliwością na kolejne części.

Książkę czyta się szybko, dialogi są ciekawe i barwne, a częste przepychanki słowne detektywa i jego babci dają dużą dawkę humoru w niektórych sytuacjach. Język, którym posługują się autorzy jest specyficzny, ale szybko można nauczyć się nadawania na "tych falach", a wtedy przez strony już się płynie. Cała akcja nie ma od początku zawrotnej akcji to jednak zawiera w sobie coś co przyciąga i zaciekawia, a prószący śnieg dodaje tajemniczego klimatu. Idealna książka na jesienne wieczory. Cała moja recenzja dostępna na www.domowyklimacik.pl

Jako fanka kryminałów mogę powiedzieć, że książka spełniła moje oczekiwania :) Jest tyle dobrych książek i trudno, żeby czymś zaskoczyć czytelnika, a jednak Dębskim się to udało. I chyba o to w tym wszystkim chodzi. Ta pozycja trzyma w napięciu, ma ciekawą fabułę, jest dobrze skonstruowana. Nie ma tu przesady i patosu, jest dopracowana ''zagadka''. Czytając, chciałam dowiedzieć się coraz więcej o bohaterach i historii. Dialogi Winklera i babci Romy są świetne, autor przemycił poczucie humoru. Polecam każdemu!

Jako fanka kryminałów mogę powiedzieć, że książka spełniła moje oczekiwania :) Jest tyle dobrych książek i trudno, żeby czymś zaskoczyć czytelnika, a jednak Dębskim się to udało. I chyba o to w tym wszystkim chodzi. Ta pozycja trzyma w napięciu, ma ciekawą fabułę, jest dobrze skonstruowana. Nie ma tu przesady i patosu, jest dopracowana ''zagadka''. Czytając, chciałam dowiedzieć się coraz więcej o bohaterach i historii. Dialogi Winklera i babci Romy są świetne, autor przemycił poczucie humoru. Polecam każdemu!

Kryminał, który pochłonął mnie bez reszty. Fabuła jest pełna sarkastycznego poczucia humoru, zwrotów akcji i zagadek. Główną rolę odgrywa tu były policjant Tomek Winkler. Bada sprawę zaginięcia staruszka, który między innymi okazuje się być znajomym jego babci. Wraz z rodziną zaginionego stara się znaleźć starszego pana. co wcale nie będzie takie proste. Po drodze czeka go wiele miłych i tych trochę mniej niespodzianek. Generalnie jedna z lepszych książek, które ostatnio przeczytałam. Polecam!

Genialnie to się czyta! Bardziej powieść detektywistyczna niż kryminał, nie ma tu flaków i morza krwi. Jest zagadka, świetny język, naprawdę,a le naprawdę zaskakujace zwroty akcji. Ukochana babcia Tomasza w sanatorium spotyka swoją miłość z dawnych lat. Szczęście trwa krótko. Mężczyzna ginie w niejasnych okolicznościach. Tomasz jedzie na miejsce zdarzenia. Czy były policjant rozwiąże zagadkę? Sprawdźcie, bo warto 👌👌

Wrocławski detektyw, wydalony ze służby były policjant, zimową porą w Polanicy poszukuje dawnej miłości swojej babci. Brzmi to może trochę śmiesznie, ale choć w książce żartu nie brakuje, jest to całkiem niezły kryminał. Trzyma w napięciu, czyta się naprawdę dobrze. Spokojnie można zacząć od tej części, choć na pewno łatwiej byłoby od początku. Ja z chęcią uzupełnię braki, przeczytam również trzecią część.

„Zimny Trop” to idealna pozycja na jesienne wieczory. To nie tylko kryminał, to intrygującą, pełna zagadek i grozy historia. Jeśli lubicie tego typu książki - nie ma na co czekać, ta jest obowiązkowa! „Zimny trop” cechuje bliskość do klasyki gatunku, jakim jest kryminał, a tego mi ostatnio brakowało w innych tytułach.