Zdradzona (okładka  miękka, 06.2021)

,,Ludzie nie byli imionami, którymi się przedstawiali. Nie byli swoimi rodami ani krajami. Byli tylko sobą, ale trzeba było przebić się przez wszystko pozostałe, aby to zobaczyć" ~ Kiera Cass ,,Zdradzona" Kiery Cass jest przepełniona królewskimi intrygami, miłością, poszukiwaniem akceptacji i odnajdywaniu swojego miejsca na ziemi. Dalsze losy Hollis były porywające o wiele bardziej niż 1 tom. Autorka zdecydowanie pokazała swój potencjał stworzyła niebanalną historię, uwierzcie mi zawsze chciałam przeczytać albo obejrzeć film o dziewczynie, która jest bogata i zakochuję się w biedniejszym chłopaku. W końcu przeczytałam coś takiego! I nie czuję się rozczarowana. Cieszę się, że w końcu przeczytałam coś oryginalnego, porywającego oraz z silną kobiecą postacią, która mimo bogactwa i przepychu, wybiera to co, dobre. Wcześniej uważałam, że Hollis jest irytująca i samolubna, ale w ,,Zdradzonej" dało się zauważyć, że taka nie jest. Dokładniej mówiąc, myślałam o niej tak jak Etan( : Jest odważna, i silna, po tym co się stało, podniosła się. Nawet, gdy była nieakceptowana przez izoltańczyków, poradziła sobie. W niektórych momentach uświadomiłam sobie, że mamy trochę ze sobą wspólnego. Przyznaję, że niektóre sytuacje były dla mnie dziwne i niezrozumiałe. Kilka razy miałam ochotę rzucić książką, ale Kiera Cass po raz kolejny zaskoczyła mnie niespodziewanym finałem, który był inny, ale i piękny. Drugą połowę książki czytałam z zapartym tchem i nie chciałam jej kończyć. Otóż autorka zawarła piękne przesłanie płynące z tej duologii. Przynajmniej ja to tak odebrałam. Ale fajnie by było, gdyby na świecie wszystko kończyło się tak jak w książkach Kiery Cass. Pomimo mojej niechęci do ,,Rywalek" mam wielką ochotę na reread, aby poczuć po raz kolejny ten królewski klimat i dać szansę Americe pokazać mi swoją historię ponownie. Wiem, że do ,,Narzeczonej" wrócę niejeden raz, a cytaty z niej będą mi towarzyszyć.

Świetna Książka. Ta część podobała podobała się bardziej niż pierwsza, a już pierwsza była na prawdę dobra. Uwielbiam tę książkę (jak każdą Kiery Cass).

Dość przyjemna, taka mroczniejsza bajka z bajkowym zakończeniem.

Super pozycja dla młodzieży i nie tylko. Gorąco polecam.

Lepsza od "Narzeczonej" 😉

Super😄

super

Straciła ukochanego męża a także swoich rodziców. Zyskała nową rodzinę należącą do innego królestwa. Bez planów na życie.Chciała tylko przetrwać. Myślała że nic dobrego już jej nie spotka. Czy aby na pewno? Na kolejną część po "Narzeczonej" czekałam cały rok. "Zdradzona" Kiery Cass to druga część. W książce poznajemy dalsze losy Lady Hollis. Dziewczyna wyszła za mąż za Silasa. Po wszystkich perypetiach nie wybrała księcia ale zwykłego chłopaka. Niestety nie dane jej było nacieszyć się swoim szczęściem. Podczas wesela ktoś wymordował prawie wszystkich którzy byli na weselu. Młoda mężatka wraz ze swoją teściową były na spacerze i ominęła je krwawa jatka. Nie mając innego wyboru dziewczyna wróciła ze swoją nową matką Lady Eastoffe do Isolty. Tam została ciepło przyjęta jako wdowa po znanym i poważanym Silasie. Cała rodzina wspiera ją i dobrze traktuje. Tylko kuzyn Etan jest dla niej niemiły i opryskliwy. Chłopak ma wyraźnie problem z tym, że jego bohater Silas tak szybko poślubił kobietę i to z innego królestwa. Ma problem z przyjęciem jej do rodziny i zaufaniem jej. Wie jak rozpieszczana była w poprzednim miejscu i z kim była zaręczona. Nie widzi dla niej miejsca w swoim domu. Dziewczyna wcale nie zamierza się tym przejmować. Ma inne rzeczy na głowie. Teraz jest częścią królestwa które jest rządzone ciężką ręką przez króla Quintena. Hollis dane już było poznać tą postać i wolałaby już więcej go nie spotkać. Wie że to zły człowiek. Nie ma skrupułów i interesuje go tylko korona oraz zapewnienie sobie potomka. Prawdopodobnie to on wydał rozkaz zabicia wszystkich na weselu. Kiedy dziewczyna dowiaduje się, że część poddanych zbiera dowody na łamanie prawa i zbrodnie zlecone przez króla chce im pomóc. I tak z dnia na dzień, krok po koku staje się częścią historii tego królestwa. Czy mieszkańcom uda się wywalczyć sprawiedliwość dla siebie i młodej wdowy? Czy serce Hollis zostanie uleczone? A może pojawi się ktoś nowy dla kogo zabije równie szybko? Pierwsza część zostawiła mnie z rozdartym czytelniczym sercem. Druga skończyła się dla mnie pozostawiając niedosyt. Trochę liczyłam na trylogię. Lubię przebywać w towarzystwie tych postaci i nie chciałam żeby zamknięcie tej historii nastąpiło tak szybko. Książkę zabrałam na wakacyjną podróż i przyznam się że nie mogłam się od niej oderwać. Bardzo ciekawiły mnie dalsze losy zwariowanej Lady. Lekki ton i wydźwięk sprawił że była to idealna lektura na ten czas. Autorka wiele razy mnie zaskoczyła. Nie mogę powiedzieć, że lektura była przewidywalna. Czy zakończenie było trochę cukierkowe? O! Jasne :) Ale to przecież powieść o królach, księżniczkach i wspaniałych walkach o królestwo. Więc czy mogłoby być inne? Zdecydowanie nie. Całość jest spójna, nie ma przewleczonych wątków, cały czas się dzieje. Historia przesycona jest wydarzeniami połączonymi z emocjami im towarzyszącymi. Ja jak zawsze dałam się ponieść przygodzie. Miedzy królewskim stołem, zimnymi komnatami, balami a podróżami toczą się losy głównych bohaterów. Podoba mi się jak pisarka pokazuje wpływ decyzji które pojmujemy każdego dnia na innych. Drobne gesty zmieniają świat wokół nas. Drobiazgi mogą okazać się istotne. Kiera pokazuje że warto wybaczać, przełamywać swoje lęki, marzyć i iść za głosem serca. A w tej części pokazuje też jak wygląda walka dobra ze złem. Czarne charaktery działają uprzykrzając życie mieszkańcom albo od razu pozbywają się ich. Dobrzy ludzie chcą grać fair i zgodnie z zasadami. Postacie w większości są jednoznaczne i nie przechodzą jakiś spektakularnych przemian. Dzięki czemu możemy od razu zdecydować po której stronie stoimy.

Hollis całe swoje życie spędziła na zamku królewskim w otoczeniu bogactw i wielkich wygód. Chciała jednak jeszcze czegoś więcej i liczyła na to, że uda jej się zauroczyć księcia i zostać jego żoną. Jednak los potrafi być nieprzewidywalny i Hollis musi uciekać z Koroani. Teraz próbuje na nowo ułożyć swoje życie w Isolcie, gdzie znalazła schronienie i dach nad głową. Przygarnęli ją Eastoffe'owie, jedyni bliscy ludzie, którzy jeszcze jej pozostali. Jedynie Etan robi problemy z jej przybycia. Nie potrafi jej zaufać i pała do niej wyraźną niechęcią. Kiedy Hollis myśli, że w jej życiu w końcu wszystko się poukłada, młoda kobieta zostaje wciągnięta w kolejną intrygę. Eastoffe'owie uważają, że tylko obalenie króla pomoże uratować ich kraj, jednak nie uda się to bez udziały Hollis. Musi jednak pomóc jej w tym Etan, a ich współpraca nie będzie łatwa. Czy tej dwójce uda się dojść do porozumienia i zaufać sobie wzajemnie? Pierwsza część z tej serii Kiery Cass była mocno przeciętna. Nie widziałam tego polotu, takiej iskierki, dzięki której pokochałam kiedyś serię Rywalki. Postanowiłam jednak mimo wszystko dać szansę kontynuacji, gdyż nie lubię mieć niedokończonych serii. Dodatkowo autorka zakończyła Narzeczoną w taki sposób, że musiałam się dowiedzieć, co będzie dalej. I muszę przyznać, że ten tom jest trochę lepszy od poprzedniego. Wciąż nie jest wybitny, a cała seria nie zapadnie mi jakoś mocno w pamięć, ale był dobry. W końcu zauważyłam tutaj chociaż trochę dawnej Kiery Cass która oczarowała mnie swoim lekkim i przyjemnym w odbiorze stylem. Pozostało jej jeszcze jedno, jej książkowe bohaterki są bardzo irytujące. Sama powieść początkowo rozkręca się nieco powoli i momentami miałam ochotę przerwać czytanie, ale akcja w końcu nabrała nieco tempa. Zdecydowanie środek historii jest najmocniejszym punktem tej książki, gdyż do zakończenia też mam zażalenia. Kiera Cass bardzo mocno uderza tutaj w nasze emocje i to jest główna zaleta Zdradzonej. Razem z bohaterką przeżywałam jej rozterki, czułam ból po złamanym sercu i uczyłam się budowania swojego życia na nowo. Dzięki temu książka nabiera wielkiego wyrazu, a tego brakowało mi w poprzedniej części. Muszę jednak powiedzieć też o minusach, przez którą powieść uznam po prostu za "w porządku". Pierwsze, na co zwróciłam uwagę, to zbyt szybko rozwijający się wątek miłosny. Hollis dopiero co straciła swojego poprzedniego partnera, a już wpada w ręce następnego. Jeden pocałunek i bum, miłość kwitnie. Dla mnie było to bardzo sztuczne i nie realne. Nigdy nie lubiłam takiego przyspieszania na siłę i tutaj też wypadło słabo. Jednak plus za wątek hate-love, bo uwielbiam go w każdej postaci. Słabo wypadł tutaj także wątek polityczny, na który bardzo liczyłam. W pierwszej części zapowiadał się ciekawie i miałam nadzieję, że i tutaj zostanie dobrze poprowadzony. Niestety, cała intryga była słaba i bez polotu. No i ostatnia rzecz czyli zakończenie. Dla mnie za bardzo przesłodzone i cukierkowe, w ogóle nie pasuje ono do całej serii. Liczyłam na coś bardziej z polotem, a dostałam co dostałam. "Zdradzona" to dobra kontynuacja, która wypada nawet lepiej, niż jej poprzedniczka. Ujrzałam tutaj chociaż część Kiery Cass, którą kiedyś pokochałam. Wiele tej serii brakuje, żeby uznać ją za dobrą, ale będzie idealna na letnie wieczory.

Po szokujących i budzących grozę wydarzeniach Holly wyrusza z rodziną Silasa do Izolty. Nie ma już czego szukać w Koroanii. Od rodziny Eastoff'ów otrzymuje wsparcie i potrzebną troskę. Tylko jedna osoba powstrzymuje całkowity spokój. Ethan jest gburowaty i dość mocno nieufny, co do nowej krewnej. Zarówno w domu, jak i w królestwie Izolty narasta niepokój. Jest szansa, by przejąć władzę od króla Quentina. Czy uda im się obalić monarchę? Czy Hollis pomoże? Po czyjej stronie stanie? Czy zdoła jeszcze raz otworzyć swe serce? Pierwsza część nie do końca przypadłą mi do gustu. I teraz zapewne zastanawiacie się, w jakim celu czytałam kontynuację? Nie lubię zostawiać rozpoczętych serii. Wyjątek jest wtedy, kiedy jest dla mnie klapą totalną. W tym przypadku tak nie było. Poza tym finisz pozostawił mnie w takim szoku, że koniecznie chciałam się dowiedzieć tego, co teraz będzie. Czy Hollis się odnajdzie i czy zostanie w pełni zaakceptowana jako Izoltanka. Oj, pytań miałam wiele. Tom drugi jest bezpośrednią kontynuacją, wiec wymagana jest znajomość początku. Była Koroania, teraz pora na sąsiadujące z nim królestwo Izolty. Królestwo rządzone przez króla Quentina, który nie jest dobrym władcą. Powiedziałabym nawet, że jest okrutny. Manipulant i mąciciel. Od samego początku nie wywarł na mnie dobrego wrażenia. I ten obraz się utrzymywał. Ale w finałowym starciu moje brwi podskoczyły do góry. Sądziłam, że postąpi zupełnie inaczej. Wszak to człowiek nieprzewidywalny. Holly i Ethan, mówiąc potocznie, drą koty. Nie dogadują się wcale. Ich relacja jest mocno napięta. Widać, że dziewczyna nie czuje się z tym dobrze. Ale w pewnym momencie wszystko się zmienia. Tymczasowo zawarta ugoda działa na wyobraźnię. Spisek, tajemnice i intrygi natomiast dodają tej historii potrzebnego napędu. Akcji, która ciekawi i trzyma z niepewności. Wyobraźnia działała. Autorka zwraca uwagi na szczegóły. Na istotne elementy, które pozwoliły oddać klimat tamtych czasów. Na serio jestem pozytywnie zaskoczona. Czytało mi się tę książkę lepiej, niż część pierwszą. Nadal co prawda brakuje mi opisów wyglądu bohaterów, kilku konkretnych elementów wyglądu. Poza kolorem włosów głównej bohaterki praktycznie cała reszta została pozostawiona wyobraźni czytelnika. Ma to swoje plusy, nie powiem, ale ja osobiście wolę, gdy to jednak autor pokaże jak wygląda stworzony przez niego bohater. Historia Kopciuszka dobiegła końca. Główna bohaterka do samego końca pokazywała, że jest prawa, mądra i sprawiedliwa. To fajna seria młodzieżowa. Młodzież śmiało może czytać. Jeśli chodzi natomiast o dojrzalszych odbiorców, to tę kwestię pozostawiam każdemu z osobna. Fajna, lekka, romantyczna i momentami zabawna. Jeśli szukacie czegoś niewymagającego, to myślę, że możecie się skusić.