Zaufaj swoim marzeniom (okładka miękka)

Świetna Książka na zimowe wieczory!!!

Książka miejscami bardzo monotonna.

Rewelacyjna . Polecam każdemu 🥰😍

Świetna książka polecam

Cudowna zimowa historia

Polecam 😊

Polecam

🥰

Paulinę i Roberta łączy nie tylko praca zawodowa, ale również prywatna. Od jakiegoś czasu jednak, nie układa się między nimi zbyt dobrze. Robert jest pracoholikiem, dla którego liczą się tylko pieniądze. Paulina oczekuje od związku czegoś więcej, niż jej partner jest w stanie jej dać. Kiedy wyjeżdżają służbowo do Zakopanego, gdzie mają zrealizować duży projekt, kobieta spotyka swego znajomego. Czy zimowa aura w górach pomoże jej naprawić związek, czy może Bartek pomoże jej przejrzeć na oczy? Nie wiem dlaczego, ale zupełnie nie podchodzi mi twórczość Natalii Sońskiej, ile bym nie miała prób, tyle kończy się fiaskiem. Do tej pory wszystkie przeczytane przeze mnie powieści były przesłodzone, przerysowane, ze zbyt wielką ilością dramatyzmu. Tym razem miło zaskoczyło mnie to, iż nie było tak słodko, co jest dla mnie niewątpliwym plusem. Kolejny raz jednak historia mnie nie powaliła. Bardzo mi się dłużyła, miałam wrażenie, że rozmyślanie Pauliny trwa w nieskończoność, do tego tam się prawie nic nie dzieje! Wszystko kręci się wokół nieudanego związku i projektu. Czterysta stron, to zdecydowanie za dużo, jak na tę powieść. Z całego pakietu świątecznych książek wydanych przez wydawnictwo, ta w mojej opinii plasuje się na ostatnim miejscu i to daleko za pozostałymi. Co to bohaterów… Zachowanie Pauliny bardzo mnie irytowało, każda normalna kobieta zorientowałaby się, że utknęła w toksycznym związku, że coś nie gra, ta jednak jest jak chorągiewka, mimo że coś jej nie pasuje, to i tak daje się urabiać. Jest niczym naiwna owieczka, która daje sobą manipulować. Oczywiście jak przystało na tego typu postać, jej rodzice musieli przed laty zginąć, żeby czytelnik jeszcze bardziej jej współczuł. Odczułam, że jest jej dobrze, tak jak jest, że ona po prostu lubi być ofiarą losu. O Robercie nie mam zbyt wiele do napisania, został wykreowany na samolubnego, bogatego, władczego, przystojnego, powalającego na kolana kobiety mężczyznę. Ok, niech będzie… choć aż trudno nie użyć tu słowa „stereotyp”, tak samo, jak w przypadku Bartka. Niczym wilk krąży wokół rozpadającego się związku, by owieczka w końcu była jego. Jest oczywiście przyjacielski, służy ramieniem, daje dobre rady, zawsze można na niego liczyć, a przy tym jest skromny. No po prostu do rany przyłóż. Myślę, że nie czytając książki, a jedynie moją recenzję, możecie się domyślić, jaki finał będzie miała historia. Plus mogę dać za tło. Śnieżne zakopane, stoki narciarskie, serdeczni górale, urokliwe knajpki, to z całą pewnością buduje dobry klimat. Czytając tego typu powieści, zawsze mam ochotę przenieść się w opisywane przez autora miejsce, tak również było tym razem. Wiem, że wielu osobom powieść się podobała i ma wysoką średnią na portalach czytelniczych, ja jednak jestem na nie. Nie sięgnęłaby po tę pozycję, gdyby nie to, że była w pakiecie.

Paulina ma marzenie. Kobieta chciałaby w końcu otworzyć swoje własne biuro architektoniczne. Jej szansą jest duże zlecenie, hotel w samym sercu polskich gór, nad którym ma pracować ze swoim szefem i jednocześnie partnerem Robertem. Wyjazd do Zakopanego to też dobra okazja, by łączące ich uczucie, stłumione przez pracę, odżyło na nowo. Czy jednak ten związek da się jeszcze uratować? Paulina będzie musiała odpowiedzieć sobie na to pytanie, a pomoże jej w tym magiczna, zimowa atmosfera polskich gór i ktoś, kto stanie na jej drodze w odpowiednim miejscu i czasie. Wcześniej nie czytałam żadnego tomu tej serii i tak naprawdę nie wiedziałam, na co się przygotować. Liczyłam na bardzo dobrą historię w klimacie świąteczno-zimowym z górami w tle. Dostałam o wiele więcej, ale zanim napiszę o tym, co mi się podobało i dlaczego zakochałam się w „Zaufaj swoim marzeniom” zacznę od czegoś innego. Przyznam się szczerze, że po pierwszym rozdziale nie byłam przekonana do tej książki. Nie mogłam się jakoś wgryźć w akcję i w pełni poczuć jej zimowego klimatu. Jednakże zmieniło się to w ekspresowym tempie, gdy tylko dotarłam do momentu przyjazdu głównej bohaterki do Zakopanego. Wciąż jestem oczarowana tym, jak Natalia Sońska przedstawiła stolicę polskich Tatr. Cieszę się, że przede mną są jeszcze poprzednie części Serii Zakopiańskiej i będę mogła wrócić do gór i pensjonatu pani Anieli, który łączy ze sobą wszystkie sześć historii. Podhalański klimat i kochana, sympatyczna góralka to dwa elementy, które najbardziej przekonały mnie do „Zaufaj swoim marzeniom”. Kulig, górskie szlaki, spacery po Zakopanem skąpanym w śniegu… Ach, co tu dużo mówić — zatęskniłam za wyjazdem w góry. Choć nasze polskie Tatry to nie jedyna rzecz, która wyróżnia „Zaufaj swoim marzeniom”. W tej książce zachwyciłam się także wciągającym wątkiem romantycznym takim, od którego oczekuje się szybkiego dobrego zakończenia i jednocześnie chce się, aby trwał on jak najdłużej. Polubiłam Bartka, a jeszcze bardziej Paulinę. Główna bohaterka to utalentowana pani architekt, która choć marzy o swojej przyszłości, to nie ma odwagi, by te marzenia spełnić. Na kolejnych kartach powieści obserwujemy jej przemianę — to, jak powoli zaczyna walczyć ze strachem i bierze życie we własne ręce. Takie postacie, silne, lecz trochę pogubione, przekonują mnie do siebie najbardziej. Cieszę się, że trafiłam na Serię Zakopiańską. Jej tomy nie są ze sobą ściśle połączone, bo to oddzielne historie, ale czytanie kolejnych części po kolei jest chyba najlepszym wyjściem. W „Zaufaj swoim marzeniom” epizodycznie pojawiali się bohaterowie z poprzednich pięciu tomów.