Pióro Joanny Szarańskiej znam i cenię niemal od samego początku twórczości literackiej. Spośród komedii kryminalnych, powieści komediowych i obyczajowych z nutką refleksji, największe wrażenie wywołują u mnie te ostatnie. Nie bez powodu powieści niosące przesłanie, pozwalające na chwilę się zatrzymać i wywołujące zadumę, cieszą się wśród czytelników dużym zainteresowaniem. Zatańczy w słońcu, klasyfikuję do historii bardzo przejmujących i pokazujących jakie piętno może odcisnąć strata bliskiej osoby i jak bardzo samotność mimo upływu czasu, wpływa na rozpoczęcie wszystkiego od nowa. Książkę otwiera bardzo romantyczna scena w pięknych okolicznościach przyrody i planach na przyszłe lata. Plany i marzenia zostają jednak brutalnie przekreślone przez jeden wypadek, który odmienia los wielu bohaterów. Nieprzewidywalność i brak wypływu na los, dotkliwie uderza w najczulsze struny uczuć. Autorka zafundowała czytelnikowi całą gamę emocji: od przepełniającego szczęścia, przez ból spowodowany stratą, nienawiść, aż po nadzieję na nowy początek. Bolesna przeszłość i teraźniejszość, z którą główna bohaterka – Ada nie może się pogodzić, wywołała we mnie bardzo przejmujące emocje. Wiele wzruszeń i poczucia niesprawiedliwości znalazłam w relacjach matki i córki. Podobnie jak w Popołudniach na Miodowej 2, tak i w Zatańczy w słońcu – sceny z kilkuletnią dziewczynką chwytają za serce i rozczulają, ale równocześnie są pocieszeniem dla głównej bohaterki. Przejmująca i ciepła historia Ady na długo nie powoli o sobie zapomnieć. Romantyczna i wzruszająca odsłona Joanny Szarańskiej to moim zdaniem najlepsze połączenie pisarki. Koniecznie sprawdźcie, czy taki duet również dla Was jest zestawem idealnym!

Wszystkie książki Joanny Szarańskiej, żeby nie wiem jak bardzo różniły się treścią, mają wspólną jedną podstawową cechę: czytają się ZBYT szybko. I w związku chciałabym złożyć protest oraz petycję do Autorki, by zaczęła pisać powieści dwa razy dłuższe, bo jest tylko jedno inne wyjście - gdyby historie były nudne jak flaki z olejem, to może czytałyby się dłużej - ale nie o to przecież nam chodzi! 😄 Tym razem Joanna Szarańska stworzyła pełną emocji, matczynej miłości i życiowych dramatów, historię Ady. Ada jest mamą Magdy (Usi) i wdową… Tata Usi zginął w wypadku samochodowym, w którym uczestniczyła także Ada i ich wspólny przyjaciel Igor. Dramatyczne wydarzenia sprzed 6 lat położyły się cieniem na wieloletniej przyjaźni Ady i Igora, a także na życiu rodziców Sebastiana. Nagle okazuje się, że młoda, owdowiała mama Usi zaczyna czuć się osaczona wydarzeniami z przeszłości, a także rzeczywistością którą w pewnym sensie sama sobie stworzyła na skutek śmierci narzeczonego. Powoli zaczyna budzić się z tego strasznego snu i dostrzegać otaczających ją ludzi. Niespodziewanie jednak na horyzoncie pojawia się Szymon - niezwykle przystojny, idealny kandydat do zranionego serca Ady. Szymon - kojarzący się z najpiękniejszymi chwilami w życiu dziewczyny, Igor - co prawda przyjaciel z dzieciństwa, ale jednocześnie przez całe lata obciążany odpowiedzialnością za śmierć Sebastiana… czy nie za dużo tych mężczyzn w tak krótkim czasie? To już musicie ocenić sami - zachęcam do lektury! 💗

"Zatańczmy w słońcu" jest historią, w której jest pełno miłości, ale i smutku połączonego z żalem. Główna bohaterka książki Ada miała plany na wspólne życie ze swoim narzeczonym Sebastianem. Niestety los chciał inaczej. Nie było jej dane wyjść za Sebastiana przez feralny wypadek, który wydarzył się 6 lat temu. Nie mieli również możliwości wspólnie wychować córeczki. Tymczasem w życiu Ady niespodziewanie pojawił się Szymon, który jest właścicielem letniska oraz Igor, dawny przyjaciel z dzieciństwa. Czy Ada odnajdzie szczęście i ponownie otworzy się na miłość? Czy będzie w stanie wybaczyć skrywaną urazę ? Książka jest po prostu przepiękna! Początek jest dosyć smutny i przytłaczający. Jednak im dalej tym historia nabiera kolorów! A ile emocji jest w tej książce! Obawiałam się, że cała historia będzie zbytnio przygnębiająca, ale wcale tak nie było. Muszę przyznać, że pięknie została przedstawiona bezwarunkowa miłość matki do córki, którą Ada od początku wychowuje bez ojca. Polubiłam postać Igora i jemu najbardziej kibicowałam. "Zatańczmy w słońcu" jest wzruszającą i emocjonującą historią, która pokazuje, jak ciężko jest pogodzić się z utratą ukochanej osoby. Pokazuje również, jak przebaczenie oczyszcza i zasklepia rany, ale i otwiera serce na nowy rozdział w naszym życiu. "Nawet wyrwane serce potrafi na nowo pokochać. I przede wszystkim: nie bój się przebaczyć sobie i innym. Ta lekkość... to bardzo przyjemne uczucie prawda?"

Joanna Szarańska „Zatańczmy w słońcu” Główną bohaterkę Adę poznajemy w momencie gdy jej świat rozpada się na milion kawałków. Dopiero co oznajmiła narzeczonemu, że spodziewają się dziecka, a kilka godzin później dochodzi do tragicznego wypadku w którym on ginie. Po 6 latach od tego zdarzenia Ada samotnie wychowuje córeczkę, Usię. Kobieta otacza się bliskimi, którzy zawsze służą jej pomocą i dobrą radą. Na jej drodze pojawia się również dwóch mężczyzn, Igor - przyjaciel z dawnych lat do którego straciła zaufanie oraz zabiegający o jej względu Szymon. Może to już pora aby kobieta na nowo ułożyła sobie życie? • Piękna, chwytająca za serce historia o miłości, nie tylko tej miedzy kobietą a mężczyzną, ale przede wszystkim tej rodzicielskiej. Relacja między Adą a Usią wiedzie tu pierwsze skrzypce. To także książka o przebaczaniu i trudnych wyborach. Z jednej strony pełna smutku i nostalgii a z drugiej dająca wiarę na lepsze jutro. Nie od dziś wiadomo, że Joanna Szarańska w swoich książkach doskonale oddaje emocje jakie targają kobiecą duszą, i tą książką to udowadnia.

Joanna Szarańska umie pisać piękne historie. A tutaj mamy przykład kolejnej, emocjonalnej, uczuciowej i takiej rozgrzewającej powieści. Nie obejdzie się bez smutku, nostalgii i pokrzywdzenia przez los, jednak jest to książka pełna nadziei. Głównej bohaterki los nie oszczędza. Po śmierci narzeczonego, samotnym macierzyństwie dziewczyna powoli staje na nogi. Jednak siedzi w niej ogromny żal, który może ukoić osoba, którą obwinia za swoje nieszczęście. I jak to w takich powieściach bywa, nie obejdzie się bez trudności, przeszkód i złych spojrzeń innych ludzi. Mimo niełatwego tematu i dużego ładunku emocjonalnego, książkę czyta się bardzo przyjemnie i jest to rodzaj takiej powieści, od której ciężko się oderwać. Autorka umiejętnie prowadzi narrację, wszystko jest spójne i namacalne. Bohaterowie mają swoją przeszłość, swoją traume, muszą z nią żyć i z nią walczyć. To historia o samotności, tęsknocie i dawaniu drugiej szansy. Nastawcie się na duże emocje i czytajcie.

"Zatańczmy w słońcu" to taka odsłona autorki jaką lubię najbardziej. Przepięknie napisana powieść obyczajowa - z czułością, wrażliwością i odrobiną liryzmu. Już od pierwszych stron dotyka najczulszych strun i prowadzi nas przez zakamarki kobiecego serca - serca, które kochało i które doświadczyło bolesnej straty. Powieść Joanny Szarańskiej otuliła mnie swoim wyjątkowym klimatem, skłoniła do przemyśleń nad znaczeniem miłości oraz nad kruchością i ulotnością życia. "Zatańczmy w słońcu" trafia do grona moich obyczajowych ulubieńców, polecam.

Przepiękna! Absolutnie przepiękna historia. Niesamowicie bolesna, trudna i tak szalenie życiowa. Asia potrafi poruszyć emocjami jak nikt inny. Jej opisy pobudzają wyobraźnię, a opisywane losy zapadają w pamięć. Szybko zżyłam się z główną bohaterką i od samego początku bardzo kibicowałam jej w drodze ku lepszemu. Dla mnie to jedna z lepszych książek Asi. Jestem pewna, że nie będziecie żałować tej lektury. Gorąco polecam!

Ciepła i nieco sentymentalna powieść Joanny Szarańskiej. Historia Ady, której życie nie oszczędziło bólu i smutku, może i jest powieścią, którą powiela niektóre schematy, ale ja opowieści napisane przez tę autorkę bardzo lubię. Lubię za to, że nie ma w nich przesadności i przesłodzonych scen. Są za to bohaterowie i ich prawdziwe emocje. Ciekawa opowieść! Zachęcam!

Autorka zaskoczyła nie pierwszy i pewnie nie ostatni raz. Jej książka była jak znajome otulające mnie ramiona, które dają spokój i wytchnienie od codziennych spraw i obowiązków. Chociaż na chwilę można było zapomnieć o wszystkim wokół i zatracić się w opisach przeżyć bohaterów, a było o czym czytać.