Jędrzej i Patryk do dwóch osiemnastolatków, dla których rozrywką jest wykorzystywanie naiwnych dziewcząt. Po jednych z takich Łowów Patryk budzi się zamknięty w ciemnym lochu, nie mając pojęcia, kto mógł go uwięzić. Mijają miesiące, a potem lata… Człowiek, który o niego “dbał” przestaje się pojawiać. Patryk będący na skraju wycieńczenia zaczyna wierzyć, że umrze. Wtedy niespodziewanie pojawia się nadzieja… “Zapomniany” to historia niezwykle mroczna, obezwładniająca i wciągająca w wir wydarzeń dosłownie od pierwszych zdań. Jeśli planujecie usiąść do tej lektury i przeczytać “tylko jeden rozdział” to od razu mówię, że to niewykonalne. I nawet ja, która pada ze zmęczenia po 23, nagle ożyłam, gdy ta książka trafiła w moje ręce. Tematyka “Zapomnianego” jest mocna. Adrian Bednarek nie patyczkuje się z nami, jest do bólu szczery, brutalny i choć pisze o psychopatycznych bohaterach, ja czytam jego powieści, jak zaczarowana (mąż zawsze się zastanawia, co jest ze mną nie tak?!). Akcja wydaje się dynamiczna, choć tak naprawdę to buzujące w nas emocje sprawiają, że wszystko dzieje się tak szybko. Znacie ten stan, gdy przeskakujecie wzrokiem po dialogach, żeby czym prędzej dowiedzieć się, co zaraz nastąpi? Czytając “Zapomnianego” robiłam to nieustannie! Mało jest takich autorów, którzy potrafią naładować czytelnika niepokojem i utrzymać ten stan aż do ostatniego słowa. Adrian jest w tym mistrzem! Bohaterowie? Z pewnością zapadają w pamięć, ale czy da się do któregoś z nich zapałać sympatią? Zdecydowanie nie. Książka trafi w gust czytelnika o mocnych nerwach. Jest po brzegi wyładowana scenami, które mogą obudzić w nas obrzydzenie. Przyznaję się, że był moment, w którym mój żołądek wywrócił się do góry nogami i musiałam na moment przerwać czytanie. Właśnie takie rzeczy udowadniają, jak dobra była to lektura, jak wkradła się do mojej wyobraźni, podsuwając mi wizualizacje przeczytanych słów. Mogłabym rozwodzić się na temat “Zapomnianego” jeszcze długo, ale kto by to czytał? Fani thrillerów koniecznie muszą sięgnąć po tę książkę! Wierzcie mi, że zakończenie (choć trochę do przewidzenia) odbierze Wam dech i sprawi, że będziecie potrzebować kolejnego tomu na już. A do premiery jeszcze miesiąc!

„Nie sądziłem, że kiedykolwiek doświadczę czasu jako niekończącej się linii, na której puls życia wyznaczać będą tylko wschody i zachody słońca”. Kto zna książki Adriana Bednarka ten wie, że ten Autor lubi narkotyzować czytelnika ostrymi szaleństwami i częstować zafiksowanymi psychopatami. „Zapomniany” opowiada historię, która Cię dźgnie, rozpruje, sponiewiera i omota.. Dwóch 18 latków – Patryka i Jędrka – kumpli z blokowiska, od najmłodszych lat jarało średnio uzasadnione poczucie wyższości. Byli bezczelni i bezpośredni i jako odskocznię od codzienności Ci kreatywni kolesie wymyślili sobie autorską zabawę: „Łowy”. Podróżowali po Polsce i wykorzystując naiwność młodych dziewczyn, obiecując karierę i szybką kasę – zaspokajali swoje żądze. W tej grze reguły nie istniały. Chłopaki szli na żywioł i dostawali, to co chcieli dostać. Pewnego dnia Patryk zaniknął.. Obudził się w ciemnej piwnicy na twardym łóżku. Otaczały go ceglaste ściany. Pod sufitem znajdowało się zakratowane okno. Drzwi były zamknięte. Nie było tu światła, ogrzewania, ani łazienki. Chłopak nie wiedział, czy został porwany dla okupu, czy padł ofiara jakichś maniaków. Jego porywacz nazwany przez Patryka Duchem, nie pokazywał twarzy, a gdy do odwiedzał raził prądem i przynosił skromne zaopatrzenie. Początkowo Patryk liczył wschody i zachody słońca, aż w końcu stracił rachubę czasu. Przeżywał załamania i ataki gniewu. Jego psychika i ciało zostały zdewastowane. Czuł się zamknięty w czasowej próżni i bliski obłędu. I tak minęło 10 lat.. Z dnia na dzień Duch przestał mu dostarczać jedzenie. Gdy chłopak już myślał, że umrze śmiercią głodową, w jego lochu pojawili się ludzie.. a z nimi nadzieja na odzyskanie wolności i poznanie prawdy.. „Zapomniany to pełna mroku powieść o ludzkich granicach, pierwotnych instynktach, krzywdzie i zemście. No i o tym, że psychopaci są wśród nas. Autor niezawodnie funduje man dużą dawkę emocji i wysokoprocentowej, odurzającej literackiej ekstazy.. Polecam. Czytając dobrze mieć obok coś do jedzenia, choć jeść przy niej raczej cieżko. Autor straszy i obiecuje, ze ciąg dalszy nastąpi.. Mam nadzieję, że nie każe nam na niego zbyt długo czekać.

Wyobraźcie sobie "czarną pustkę czasu", kiedy czas ciągnie się w nieskończoność i jest walką o zachowanie zdrowych zmysłów. Kiedy dni, tygodnie i miesiące wypełnione są jedynie kilkoma czynnościami i są one jedyną formą rozrywki. Wyobraźcie sobie najwyższy rodzaj obrzydlistwa, najbardziej parszywy widok, jeszcze gorsze dźwięki i taki smród, który aż wsiąka w nos i skórę. Wyobraźcie sobie taki stan, kiedy w żołądku zamieszkuje nieznana forma życia, która obgryza kolejne narządy wewnętrzne, istota ludzka to w zasadzie już pomieszanie zwierzęcia z człowiekiem, a w głowie tli się myśl- że izolacja jest jednym z najgorszych rodzajów psychicznej tortury. To jest właśnie "Zapomniany"- opowieść o tym, jak głupia zabawa rozpuszczonych dzieciaków, niby niewinna odskocznia od codzienności i zwykły "miłosny podbój", by posmakować czyjegoś ciała, może stanowić początek życiowych traum i poczucia krzywdy... . Kiedy testosteron rządzi w głowie, a inna część ciała to "wulkan przed wybuchem"- wtedy zaczyna się zabawa- by ujarzmić zwierzęcą część siebie i sprośne myśli. Pod hasłem "pociąg do sławy odjeżdża tylko raz" kryje się niezła "bajera", która działa na odurzone alkoholem mózgi, które intensywny tryb myślenia odstawiły chwilowo na boczny tor. Tylko gorzej, jak "cukiereczki" nie są wcale podatne na takie "bajeczki", odmowa to "ciężki gwałt na męskim ego", a upragnioną zdobycz jednak chce się dostać... . Autor po raz kolejny zapewnia nam bardzo mroczną i mocną rozrywkę. Szaloną i odurzającą jednocześnie. Zaprasza nas do świata, gdzie rządzą zimnokrwiste potwory- o twarzach dumnych, zarozumiałych i uśmiechniętych, ale potwory. To psychopatyczne osobowości, dla których rozmowa o porwaniach, torturach i mordach to jak spotkanie przy wódce. Niektóre fragmenty to psychiczna tortura, od której ciężko się jednak oderwać. Nie jest tak dynamicznie, jak w "Dziedzictwie zbrodni", ale psychologia postaci jest za to bardziej rozwinięta. Dla mnie książki Autora to takie "katharsis", które w tym zaprzeczeniu człowieczeństwa- to wielowymiarowe człowieczeństwo pomagają dostrzec. Dlatego polecam

Książka wciąga choć muszę przyznać, że nie od pierwszej strony. Początkowo myślałam , że będzie zupełnie w innym klimacie. Potem zrobiło się zbyt ciekawie, by ja odłożyć. Zwłaszcza po odnalezieniu się Patryka zrobiło się gorąco od rewelacji, jakie zaserwował nam autor. Patryk to młody mężczyzna, który ma bogatych rodziców. Razem z kumplem organizują "Łowy", podczas których znajdują naiwne nastolatki, które zachęcone "kontraktami" płaca za ich podpisanie seksem. Wszystko wymyka się spod kontroli, gdy Jędrek łamie ich zasady, według których namówione dziewczyny muszą być powyżej 16 lat i same muszą się zgodzić. W dodatku łamie je podwójnie. Patryk ma dość, a potem zostaje porwany. Czy porwanie jest konsekwencją łowów? A może ma zupełnie inną przyczynę? Co odkryje Patryk gdy odzyska wolność? Fabuła książki jest świetnie przemyślana. Autor dawkuje nam wszystko w zupełnie odmiennym stylu. Mamy tu wydarzenie sprzed porwania, te z czasó gdy był zamknięty oraz te, które rozegrały się po odzyskaniu wolności. Dodatkowym atutem jest to, że wydarzenia te się wzajemnie przeplatają. Nie mam problemu, by połapać się w chronologii. Dodatkowo mamy tu rozdziały z punktu widzenia nie tylko Patryka, ale także Jędrka, Hani, Diany. Wszystko to sprawia, że całość jest zupełnie nieprzewidywalna. Kto stoi za porwaniem Patryka? Muszę przyznać, że autor mnie parę razy wyprowadził na manowce. Kiedy już myślałam, że wiem kto, okazało się, że się mylę. A co najśmieszniejsze rozwiązanie cały czas nam autor pokazał już od początku, tyle że odwracał naszą uwagę od niego i to skutecznie. Bohaterowie wyraźnie wykreowani. Historia ma w sobie to cos co jednocześnie przeraża co elektryzuję i intryguje. Jesteśmy ciekawi zakończenie. A ono jest zupełnie zaskakujące. "Zapomniany" nie da o sobie zapomnieć, mamy tu i thriller psychologiczny, i kryminał i jest nawet wątek romansu. Całość utrzymana w napięciu, z paroma punktami kumulacyjnymi, które nas potem zwala z nóg. Polecam każdemu, kto lubi mroczne klimaty i uwielbia być zaskakiwany.

Recenzja Tytuł Zapomniany Autor Adrian Bednarek 📚Wydawnictwo Zaczytani @wydawnictwo_zaczytani 📚Kategoria thriller psychologiczny 📚Premiera 27.10.2021 #cytaty .......,,Kiedy Tracisz Wolność ,budzą się Pierwotne Instynkty Do Czego Się Posuniesz , By Odzyskać Skradzione Życie ,,...... #recenzja📚 To książka po której nie wiedziałam czego się spodziewać opis wydawcy przekonywał ,że będzie mroczna i nieobliczalna . To co przeczytałam zszokowało historia opisywana przerażała trzymała ciągle w napięciu . Opisany czas przeszły i teraźniejszy zazębiały się płynnie przechodziły wątki w dalszy ciąg historii . Mroczne przeżycia w piwnicy mroziły krew w żyłach , czytałam w oczekiwaniu jak to się zakończy . Jest to przerażające co po takich przejściach miał w głowie człowiek ,myślenie i zachowania nieludzkie wypaczone myśli odbiegały od norm zachowań godnych człowieka . Jak mózg pracuje po tak długiej izolacji i wiele innych ciekawych spostrzeżeń i zachowań jest opisane w książce .W sposób jaki opowiadał i opisywał to wszystko przerażało mąciło w głowie w psychice , psychiczną tortura ,wieloletniej izolacji , niejeden człowiek zakończył by swoje cierpienie . On nie, Czekał na swoje wybawienie . Inny wątek pojawiający się w tej książce jest bulwersujący nasuwał mi myśl ,że jedno z drugim jest powiązane wszystko się potwierdziło i wyjaśnienie było szokujące mrożące krew w żyłach . Kolejne wątki urozmaicały całe wydarzenie, przenikając w nie i tworząc pełny obraz tego co ludzie bliscy po porwaniu przeżywali, jak toczyło się ich życie, jak przetrwali stratę kogos bliskiego .... Książka nie pozwala ani na chwilę odetchnąć ciągle coś nowego pojawiało się i wszystko burzyło Książkę przeczytałam szybko wciągnęła mnie z zaciekawieniem czytałam kolejne jej etapy . Powodowała że nie umiałam od niej się oderwać .Wydarzenia mroziły krew w żyłach pokazywała ,że nie można nikomu ufać ,a pomoc dostaje się od najmniej przewidujących osób . Polecam ❤️ Dziękuję za książkę do recenzji długo zostanie w moim umyśle .

Książka bardzo mi się podobała, choć niosła za sobą naprawdę różnoraki wór emocji. Oczywiście czytamy ją naprzemiennie od 2005 roku i 2015 roku, kiedy to dzieje się najwięcej złego. W czasach wcześniejszych poznajemy dwójkę głównych bohaterów, którzy wykorzystują naiwność młodych dziewczyn do zaspakajania swoich seksualnych potrzeb. Jest rozpisane na bardzo wiele rozdziałów, gdzie jednocześnie w czasie późniejszym czytamy tylko o jednym z nich. Niestety poznajmy go z najgorszej strony i w możliwie przerażających okolicznościach. Został bowiem porwany i przetrzymywany w okropnych warunkach. Porywacz bardzo się na nim mścił, co trwało wiele lat, które w późniejszych stronach zaczynają mu się zlewać w jedno. W wyniku pewnych okoliczności ucieka z tego miejsca zachowując się jak wygłodniałe zwierzę. Jest samolubny, arogancki, prymitywny. Posiada wszystkie cechy charakteru człowieka niegodnego niczego. Przerażała mnie jego wulgarność i to co robił. Byłam tym okropnie zniesmaczona. Dalsze losy znacznie się zmieniają, nie chce wam ich zdradzać, ale bywały momenty, kiedy czytałam z zapartym tchem i takie, które sprawiały, że nie miałam ochoty nigdy go poznawać. Ogólnie książka jest jak dla mnie wstrząsająca i taka nierzeczywista. Plusem było to, że cała akcja tak mnie wciągnęła, że nie zwracałam uwagi na nic innego. Nawet nie wiem, czy bohaterzy byli dobrze wykreowani, ani czy były opisy otoczenia. Wszystko to się we mnie zatarło poprzez historię, która naprawdę zburzyła mój sposób myślenia. Domyślam się, że podczas czytania musiałam robić dziwne miny, bo dzieci stwierdziły, że jeszcze mnie takiej nie widziały. Książka widnieje jako thriller psychologiczny, a ja bym tam dopisała ,,Przerażająco emocjonujący". Ta dziedzina literatury jest moja ulubioną, jednak nie spotkałam się jeszcze tak niesmacznej książki. Moja ocena jest pozytywna, gdyż niewiele jest takich pozycji od których nie mogłam się oderwać do samego końca. Ta jest pierwszą, którą na długo zapamiętam...

"Choć człowiek jest zwierzęciem stadnym, potrzebuje drugiego człowieka, żeby móc funkcjonować, a piekło ciągłej samotności, kiedy nie ma się nikogo, czym zająć się myśli, stanowi najcięższą torturę..." "Zapomniany" to moje pierwsze spotkanie z twórczością Pana Adriana i już wiem, że to będzie mój TOP zaczętego właśnie roku. Autor zaserwował mi tu niezły emocjonalny rollercoaster, w którym myśl o zielonym groszku i mielonce to... pikuś 😉. Główny bohater - Patryk - to młody mężczyzna lubiący ryzyko, rozumiejący istotę posiadania, spragniony wrażeń, mający swoje potrzeby, chłopak z bałaganem w głowie, któremu nieoczekiwanie zostaję zrujnowane życie. "Zapomniany" to w mojej ocenie historia o człowieku i człowieczeństwie - "Kiedy tracisz wolność, budzą się pierwotne instynkty. Do czego się posuniesz, by odzyskać skradzione życie?"; to opowieść o ludzkiej łatwowierności, naiwności oraz bezsilność w obliczu osobistej tragedii; to powieść o dylematach, z którymi mierzą się zarówno ofiary jak i sprawcy. Ogromne brawa dla Autora za zbudowane postaci. Uwielbiam takich bohaterów, których raz się lubi, by za chwilę ich znienawidzić; przeżywa się razem z nimi ich emocje, by po kilku przeczytanych stronach ich się bać... Czytając książkę w mojej głowie zaczął panować bałagan, w moim wnętrzu kotłowały się różne emocje - pragnienie, lęk, akceptacja, obrzydzenie... Poznając historię Patryka coraz bardziej narastało we mnie wzburzenie - mój organizm wariował, a adrenalina uderzająca mi do głowy powodowała ból i zawroty. Wyłem... Książkę chłonąłem... dosłownie owładnęła moim umysłem. Bałem się, ale z drugiej strony ciekawość była silniejsza i gnała mnie do przodu, dalej i dalej... wywołując bardzo skrajne emocje. Hmm, ile jesteśmy w stanie wytrzymać, by przetrwać? Zakończenie tego thillera psychologicznego powaliło mnie na łopatki - "leżałem" i słyszałem tylko szepty "dlaczego?dlaczego?dlaczego?"

„Zapomniany” to doskonale przemyślana, zaplanowana i napisana opowieść o mrokach ludzkiej duszy, które zostają wyzwolone przez określoną sytuację. Postacie wykreowane przez pana Bednarka mają swój określony charakter, wciąż ewoluują, nie są jednoznaczne i nijakie. Są wyraziste, kontrowersyjne, wzbudzające wiele emocji. Żadna z nich nie jest do końca uczciwa, dobra i bez skazy. Każda z nich wzbudza skrajne uczucia, od współczucia poprzez niechęć, zdumienie, aż po wstręt. Uświadamia, jak niewiele trzeba, by życie zmieniło się całkowicie i pokazało swoją mroczną stronę. Zwraca przy tym uwagę na zwierzęcy pierwiastek ludzkiej natury, który wyłania się, gdy tylko stworzy się ku temu warunki. Określenie autora, jako mistrza thrillerów psychologicznych jest całkiem uzasadnione i przychylam się do tej opinii. Jego styl jest szorstki, ale jednocześnie działający na wyobraźnię. Plastyczny, ale i oszczędny w słowach, bez zbędnych opisów. Jego sposób prowadzenia uwagi czytelnika, wgłębiania się w psychikę ludzką i bardzo sugestywny, mocny styl pisania sprawia, że czujemy niemal wszystko to, co bohaterowie jego powieści. Opisy są dosadne, bez ubarwiania, bardzo obrazowe, dające możliwość wczucia się w sytuację danej postaci. W tej powieści nawet miłość jest brudna, naznaczona cieniem i pogmatwana. Trudno ująć w słowa to, co czułam w trakcie czytania tej historii, gdyż wciąż autor dostarczał mi nowych wrażeń, niespotykanych w innych tego typu powieściach. Każdy użyty w niej zwrot, pokazana sytuacja i epizod ma swoje znaczenie tworząc wspólną, sensowną całość. Mimo mrocznej otoczki, czyta się ją z zapartym tchem aż do końca. Autor zdradził w jednym z wywiadów, że już powstał drugi tom, więc pozostaje tylko czekać na kolejną odsłonę tej historii, po której trudno przewidzieć, co będzie się działo dalej. Cała recenzja: https://ezo-ksiazki.blogspot.com/2021/12/967-zapomniany.html

W tej historii seks został zniżony do zwierzęcych instynktów, które drzemią w bohaterach, co przeraża i nadaje powieści zatrważającą aurę. Jak daleko jest w stanie posunąć się osoba nastawiona na zaspakajanie tylko własnych chorych potrzeb seksualnych? Gdy przestają kontrolować nieokiełznany popęd seksualny, wyzwalają się najgorsze instynkty, w konsekwencji niszcząc człowieka od wewnątrz. Przyjaźń między bohaterami jest szorstka i interesowna. Czyny, których dopuścili się w młodości, nie będą zapomniane, a kara może dosięgnąć ich w każdej chwili. Adrian Bednarek stworzył doskonałą fabułę, intrygującą i nieprzewidywalną. Mroczne wydarzenia, emocje towarzyszące bohaterom, opisuje bardzo dosadnie, wszedł w ich głowę i stworzył postacie, które mrożą krew w żyłach. Jest strasznie, ekscytacja miesza się z obrzydzeniem, strach z przerażeniem. Rozpracowanie postaci pod względem psychologicznym jest bardzo dużym atutem powieści. Autor wielokrotnie pokazał również przy innych publikacjach, że jest to jego bardzo mocną stroną. Wszystkie elementy fabuły pasują idealnie, narracja prowadzona w pierwszej osobie powoduje, że czujemy to, co w głowie bohaterów narasta, ból, strach, złość. Poznanie szczegółowo psychiki bohaterów powoduje, że rozemocjonowani wchodzimy w ich skórę i przeżywamy ich tragedie. Popaprana psychika nie bierze się znikąd. Człowiek nie rodzi się zły, ale pewne okoliczności i wydarzenia powodują, że jego instynkty ewoluują, niestety nie zawsze w dobrym kierunku, wszystko zależy od napotkanych ludzi. Już sam początek wciska w fotel, a później jest jeszcze lepiej. To doskonały thriller psychologiczny, kolejny w wykonaniu Adriana Bednarka. Doceniłam pomysł na fabułę, lekkość czytania i zwroty akcji, a zakończenie jak zawsze u autora zaskakuje i jest wisienką na torcie, na którą czekam. To książka, przez którą zarywa się noc i pozostaje w pamięci na długo.

Ta powieść jest dla mnie czymś innym, powiewem świeżości wśród książek. Myślałam że niczym nie można mnie już zaskoczyć, zszokować, a tu proszę, da się. Autor posiada niewątpliwie nieograniczoną wyobraźnię, z której potrafi korzystać. Adrian Bednarek miał świetny pomysł na tę książkę, a jeszcze lepiej go wykonał. Jestem przekonana, że gdy tylko otworzycie "Zapomnianego", przepadniecie równie szybko jak ja. Autor potrafi tak wykreować książkową fikcję, iż odnosimy wrażenie, że to dzieje się naprawdę. Wszystko to, co opisuje, co myślą bohaterzy (szczególnie główny), pozostawia w naszej głowie trwały ślad. Wątek głodu i tego jak człowiek radzi sobie w jego obliczu, ile jest w stanie znieść, by tylko przetrwać, załamanie, momenty, gdy mózg zaczyna płatać figle, pojawiające się omamy, wręcz obłęd, wewnetrzne i zewnętrzne wyniszczenie - to było bardzo trudne do udźwignięcia. ☺ Autor stworzył, jak to ma w zwyczaju, kolejnego psychopatę. Jednak w korelacji z ofiarą. Raz współczujemy Patrykowi, by w następnej chwili czuć do niego wstręt i niechęć. Ale oprócz tego mamy jeszcze wątek zniewolenia i skrajnego głodu, w wyniku czego czytelnik stawia pytania: czy po czymś takim można powrócić do normalności, być tym samym człowiekiem? ☺ To powieść o ludzkich granicach, krzywdzie, zemście, naiwności, zapomninaniu o innych i o sobie. Intryga jest doskonała, prawda wychodząca na jaw zaskakująca i szokująca. Emocje, jakie się tu pojawiają są pełne mroku, niepokoju, strachu, beznadziei. ☺ "Zapomniany" to poruszający obraz człowieka postawionego w obliczu zniewolenia i śmierci gotowej. Czy można wyobrazić sobie coś gorszego? Jak silna jest wola życia człowieka? Nie wiem. Ale jedno jest pewne. Nadzieja umiera ostatnia, a gdy nawet jej już nie ma... Po prostu przeczytajcie, nie pożałujecie! Otwarte zakończenie powoduje głód kontynuacji.

,,Zapomniany" Adriana Bednarka to moje drugie spotkanie z twórczością tego autora. Czy warto zapoznać się z tą pozycją? Głównymi bohaterami książki są nastolatkowie, którzy postanowili urozmaicić swoją strefę intymną seksualną. W tym celu wynajdywali młode dziewczyny, w galeriach i innych miejscach publicznych, a kiedy te wpadały im w oko bez wahania wymyślali swoją specjalność i podawali się np. za poszukiwaczy dziewcząt jako twarze magazynów. pech chciał, że nie wszystko poszło zgodnie z planem. Jeden z nich został uprowadzony i zamknięty na wiele lat w lochu. Czy ,,przedsiębiorczego" nastolatka udało się uratować i kto stał za je zniknięciem? uważam, że nie warto zrażać się, gdy jedna książka danego twórcy nie przypadnie nam do gustu. Z tego też powodu postanowiłam skusić się na ,,Zapomnianego" Adriana Bednarka. Wiele osób poleca jego twórczość i muszę przyznać, że tym razem ja także czuję się bardzo usatysfakcjonowana. Dodawanie scen z teraźniejszości z lochu naprzemiennie ze wspomnieniami z mamienia nastolatek dodają tej powieści dodatkowego napięcia. Zakończenie także okazało się być dla mnie satysfakcjonujące, a cała lektura napisana tak lekko, że nie sposób było się od niej oderwać. Nic nie wyszło z moich założeń, by tę ksiązkę rozłożyć sobie na dłużej w czasie. Zostałam wciągnięta w wir wydarzeń od pierwszej do ostatniej stron i wcale nie żałuję, że dałam porwać się tej kilkusetstronicowej powieści Bednarka. Nie mam wielkiego porównania, jeśli chodzi o jego książki jednak ta wywarła na mnie olbrzymie wrażenie. Z wielkim zainteresowaniem zapoznawałam się z kolejnymi scenami, wychwytując napięcie, przerażenie i zaskoczenie bohaterów. Jeśli szukasz niebanalnej, pełnej emocji lektury to ,,Zapomniany" Adriana Bednarka powinien przypaść Ci do gustu.

Pierwsze spotkanie z autorem zaliczę do naprawdę udanych, bo już po kilkunastu stronach wiedziałam, że ta historia nie będzie byle jaka. Wpadłam w jej sidła jak w hipnoze. Styl autora przypadł mi do gustu, a rozdziały kończyły się w idealnym momencie. Dosłownie nie miałam ochoty odkładać jej na półkę ani na chwilę. Rok 2005. Patryk i Jędrek to dwóch osiemnastoletnich kumpli. Mając za dużo pieniędzy, bawią się w poszukiwaczy modelek do branży rozrywkowej. Gustują w młodych, naiwnych dziewczynach. Swoje wyjścia nazywają "Łowami". Pewnego dnia Patryk budzi się w ciemnym lochu, mijają lata, a on popada w obłęd. Porywacz dostarcza mu co jakiś czas wodę i trochę jedzenia.. Patryk jest na skraju przetrwania. Kiedy myśli, że umiera, w lochu niespodziewanie pojawiają się ludzie.. Dawno nie czytałam dobrego thrillera kryminalnego pełnego okrucieństwa, pokręconych bohaterów i niesamowitych zwrotów akcji, dlatego moja opinia może być aż nadto pozytywna. Mówiąc, że bohaterzy w tej historii są dobrze wykreowani, to za mało. Każdy z nich daje w tej historii 100%. Oprócz patologicznych zachowań, świetnie został pokazany świat naiwnych nastolatek, które dla pieniędzy są w stanie zrobić wszystko. W tej historii znajdą się gwałty, znęcanie, zabijanie, można by pomyśleć, że za dużo tego na raz, ale nie czułam przepychu. Wręcz przeciwnie, każdy kawałek układanki pasował idealnie. Na pewno inaczej będę teraz patrzeć na groszek i mielonkę, którą w sumie lubię. 😁 Zakończenie zostawiło mi niedosyt i widziałam je trochę inaczej ale to tylko kolejny plus dla autora,który dał mi nadzieje na więcej. Książka idealna dla wymagających czytelników, którzy cenią sobie pokręcone umysły. Ja na pewno sięgnę po inne pozycje spod pióra autora.

"Zapomniany" to ostatnia z książek, jakie poznałam w styczniu. Trafiłam na nią przez Wasze pochlebne opinie. One jednak często bywają pułapką, gdyż oczekiwania wobec książki po tylu przeczytanych pozytywach znacznie wzrastają. Patryk i Jędrek, którzy ledwo wkroczyli w dorosłość w wolne dni wybierają się wspólnie na "łowy". Czym są łowy? Naciąganiem, oszukiwaniem i wykorzystywaniem naiwności bardzo młodych, pięknych dziewczyn, które przez swoją próżność i chęć zaistnienia w branży rozrywkowej godzą się oddać w hotelowych pokojach chłopakom, obiecującym im karierę. Kilka miesięcy po ostatnich łowach Patryk budzi się w ciemnym lochu. Nie wie, czemu się tam znalazł ani kto go więzi. Mijają tygodnie, miesiące, lata. Tracąc poczucie upływającego czasu, Patryk popada w obłęd. Porywacz dostarcza mu wodę i żywność zapewniając przetrwanie na granicy wegetacji. W końcu przestaje do niego przychodzić i Patryk zostaje skazany na powolną śmierć głodową. Gdy znajduje się na skraju wycieńczenia, w jego lochu nieoczekiwanie pojawiają się ludzie… Czy to koniec historii? O, nie. To dopiero jej początek. Jeśli tylko nie boicie się powieści sięgających w mrok ludzkiej psychiki, @adrian_bednarek_autor zafunduje Wam lekturę przy której możecie się wahać czy bardziej Was ona fascynuje czy obrzydza. Choć krwawe, bardzo dosłowne opisy makabrycznych scen nie sa mi obce, muszę przyznać, że tu chwilami żołądek wywracał mi się na drugą stronę. 🤭 Nie opuszczała mnie myśl dotycząca tego, jak cienka granica jest między ofiarą i katem. Jak łatwo można z jednego stać się drugim. Nie będę więcej zdradzać. Napiszę jedynie tyle, że już dawno informacja o kolejnym tomie nie wywołała u mnie takich emocji. 🔥 Polecam fanom mrocznych historii!

Patryk i Jędrek są bogaci i na bardzo dużo sobie pozwalają. Mają po 18 lat, kiedy udają ludzi zatrudnionych w agencji, oszukują tym i wykorzystują młode, naiwne dziewczyny. Mija jakiś czas, chłopaki przestali wyjeżdżać na łowy. Pewnego dnia Patryk zostaje porwany. Trafia do ciemnego pomieszczenia, gdzie nawet nie ma toalety. Początkowo wierzy, że bogaci rodzice szybko go uratują. Jednak z każdą godziną, z każdym dniem, tygodniem, miesiącem ta wiara staje się coraz słabsza. Czy zostanie uwolniony? Kto i dlaczego go porwał? To już kolejna książka autora, którą miałam okazję czytać i niestety mnie bardziej podobały się wcześniejsze. Niby mamy zagadkę do rozwiązania, pomysł na fabułę nie jest zły, jednak mnie czegoś zabrakło, czegoś, co sprawiało, że nie mogłam się oderwać np. od książki pt. „Dziedzictwo zbrodni”. Żeby nie było nie porozumienia, nie twierdzę, że ta jest zła, przeczytałam ją w całość, zaciekawiła mnie na tyle, że musiałam poznać zakończenie, jednak czytałam ją „na spokojnie” (robiąc sobie przerwy). To historia o młodych chłopcach, którzy wykorzystywali młode dziewczyny, które tak naprawdę pragnęły tylko wyrwać się z biedy (przeważnie takich szukały), o porwaniu, koszmarze, jaki podczas niego przeszedł młody człowiek. Głównym bohaterem jest Patryk. Najpierw poznajmy go jako chłopaka, który nie ma skrupułów (chociaż i tak ma ich trochę więcej niż jego kolega), później jako więźnie co znacząco go zmienia. „Zapomniany” to książka, która mi się podobała, chociaż mnie nie zachwyciła. Mimo wszystko uważam, że warto przeczytać i polecam. Recenzja pojawiła się również na moim blogu - https://anka8661.blogspot.com/2022/01/wydawnictwo-zaczytani-ksiazka-pt.html

Mamy rok 2005. Patryk i Jędrek mają po osiemnaście lat, są kumplami. Niby wszystko super, gdyby nie ich hobby jakim jest jeżdżenie na Łowy. Nie są to zwykłe łowy. Podróżują po Polsce i podają się za poszukiwaczy talentów z branży rozrywkowej. Zagadują młode dziewczyny, a potem w pokojach hotelowych obiecują im kontrakt i karierę w zamian za bycie "miłymi". Wszystko co dobre szybko się kończy. Przynajmniej dla Patryka, który budzi się w ciemnym lochu. Nie wie skąd się tam wziął. Mijają dni, miesiące, lata nic się nie wyjaśnia, a oprawca chłopaka przestaje do niego przychodzić. Patryk jest bliski śmierci głodowej, ma omamy, popada w obłęd. Wtedy coś się zmienia. Kim jest jego oprawca? Czy Patryk odnajdzie się w nowej rzeczywistości? Kto doprowadzi go do rozwiązania zagadki? Który cukiereczek był gorzką lekcją życia? Fabuła książki jest fikcją, ale to nie znaczy, że nie ma przesłania na, które warto zwrócić uwagę. Młode dziewczynki, które tak łatwo zbajerować kilkoma obietnicami, a skutki tragiczne. Ból, cierpienie, gwałt, śmierć. Rozmowa z dziećmi na tematy zaufania, rozwagi to punkt obowiązkowy każdego rodzica. Autor w książce przedstawia nam bohaterów z krwi i kości. Ich portrety psychologiczne potrafią tak namieszać w głowie, że zastanawiamy się jak to możliwe. Stadium głodu i reakcji człowieka, to ile jesteśmy w stanie przetrwać, jak organizm walczy to istna przysłowiowa masakra. Cała intryga która została uknuta, sieć powiązać, prawda jaka wychodzi na światło dzienne zaskakująca. Dla mnie świetna książka, świetny pomysł, świetne pióro. W sumie nic nowego u bednarka😈. Jest za dobry w tym co robi, nie ma się do czego przyczepić.

Juz dawno chciałam przeczytać coś spod pióra Adriana Bednarka i w końcu się udało. Po książkach świątecznych i różnych romansidłach wzięłam dla odmiany thriller psychologiczny pt. "Zapomniany". Rzeczywiście pióro autora jest dobre i muszę przyznać, że napięcie utrzymywane jest przez całą lekturę. Aczkolwiek... Dla mnie ta książka była ciężka. Dobra, ale ciężka. Tematyka trudna, ponieważ znajdziemy w niej: wykorzystywanie seksualne kobiet nieletnich, gwałt, przemoc, głodzenie, poniżanie człowieka, przemoc, brutalność... To wszystko pasowało i tworzyło jedność, ale niektóre sceny czytało mi się ciężko 😔 Były dla mnie za brutalne... Poznajemy dwóch przyjaciół: Patryka i Jędrka. Lubią podróże po Polsce i wiecie co jeszcze? Wykorzystywać naiwne młode kobiety... Bajerują je wmawiając, że są z branży rozrywkowej. Mają przygotowane fikcyjne umowy, a później się z nimi przesypiają... Takie "wypady" nazywają "ŁOWAMI"... Po jakimś czasie od ostatniego "łowu" Patryk znajduje się w ciemnym lochu, gdzie spędzi sporo czasu... Jego porywacz to Duch w masce (tak go nazywa), który przynosi mu jedzenie i inne rzeczy potrzebne do przetrwania... ale pewnego dnia on znika, a Patryk skazany jest na śmierć głodową... Aż tu nagle...! Niespodziewanie pojawią się inni ludzie... Co tak naprawdę się stało? Kim był Duch? Jakie tajemnice odkryje Patryk? Te i wiele innych pytań towarzyszyło mi podczas czytania. Niektóre odkryte fakty to ogromne zaskoczenie...A sama końcówka... czytałam ją dwa razy... Myślę, że w przyszłości sięgnę po inne książki autora, ale na razie.. muszę odsapnąć!🙈 Aczkolwiek GRATULUJĘ autorowi bardzo Dobrego pióra!

Adrian Bednarek i jego odjechany "Zapomniany" od Wydawnictwa Zaczytani. Dwóch chłopaczków z liceum wymyśliło zabawę w Łowy (pod pretekstem wielkiej kariery zaciągają młodociane panny do łóżka) do momentu, aż to jeden z nich zostanie upolowany. U Bednarka królują niesamowicie złożone czarne charaktery, które czasem ciężko jednoznacznie ocenić pod kątem moralności. Patryk ma wiele na sumieniu, ale nie zasługuje na los, który go spotyka, bo obok jest ktoś, zdecydowanie gorszy i to on zasługuje na karę. Ofiary mają drugorzędne znaczenie i nie przywiązujemy do nich większej uwagi, choć są to wykorzystywane seksualne nieletnie dziewczyny. Opis więzionego latami człowieka, wywiera naprawdę piorunujące wrażenie. Taki hermetyczny świat sam w sobie stwarza niezwykle duszną atmosferę. Oczywiście dręczy nas pytanie kto i dlaczego uwięził chłopaka. Gdy nastąpi moment uwolnienia, przyjdzie czas na poszukiwanie odpowiedzi. Co ciekawe mamy tu dwóch antagonistów Złego i Gorszego, i to właśnie Zły po przemianie będzie musiał dorwać tego drugiego. Główną rolę odgrywają tu drapieżcy, ich motywy i metody działania. Za każdym razem przy okazji premiery nowej książki autora, jestem najzwyczajniej w świecie ciekawa, co też tym razem wymyślił. Jak zwykle kupił mnie stylem, ironią, bezpośredniością i ciętym dowcipem, choć odrzuca mnie nachalna i wszędobylska przemoc seksualna. Świetnie skrojeni bohaterowie, nie pozwolą nam nawet na chwilę nudy. Dynamiczna akcja i niespodziewane zwroty sytuacyjne powodują stały dopływ napięcia. Nie jestem w stanie niczego przewidzieć i to właśnie lubię najbardziej.

"Zapomniany" Adrian Bednarek Gdybyście mieli jeść przez 10 lat tylko jedną potrawę codziennie to co by to było? Muszę przyznać, że autor nieźle dobrał te dwa produkty. Dość nieoczywiste połączenie i już podczas czytania myślałam, że biorąc pod uwagę moją antypatię do groszku to nie dałabym rady te 10 lat . Patryk, tytułowy zapomniany to 18-sto latek z dobrze sytuowanego domu. Razem z kumplem Jędrkiem bawią się doskonale korzystając w wolne dni z drogiego auta tatusia i naiwności młodych dziewczyn, które marzą o łatwych pieniądzach i wielkiej karierze. Pewnego dnia Patryk budzi się w lochu. Raz dziennie dostaje wodę oraz groszek z konserwą. Nie wie kto i dlaczego go porwał, ponieważ postać się z nim nie kontaktuje. Pewnego dnia, gdy Patryk jest pewny, że umiera, ponieważ porywacz o nim zapomniał, zostaje ocalony... Akcja jak to u Bednarka bywa- jest szybka, a fabuła wściekle interesująca. Nie brakuje naczelnego czubka, choć nie od początku wiadomo kto jest zdrowy, a kto tylko niezdiagnozowany. Trzyma mocno w napięciu, na koniec kiedy można odetchnąć bo już wiemy kto co i dlaczego, to znów autor dodaje mocno gazu i czytelnik biegnie wzrokiem coraz szybciej by finalnie zamknąć książkę, ale... Ale tylko po to żeby szybko otworzyć jej kontynuację Akcja toczy się w Częstochowie, trochę dziwnie było czytać o miejscach, które tak dobrze się zna. Dodatkowy dreszczyk emocji podczas jazdy na rowerze po parku Lisiniec od tej pory gwarantowany. Lubicie thrillery psychologiczne? Jeśli tak samo mocno jak ja to polecam sięgnąć po książki @adrian_bednarek_pisarz, nie zawiedziecie się.

Patryk i Jędrzej to dwaj młodzi mężczyźni wkraczający w dorosłość. Mają dziwne hobby, raczej nietypowe dla nikogo, a co dopiero dla młodych mężczyzn gdy kształtuje się ich charakter. Już na początku czuć jednak między nimi dwojga różnice, widać komu to wszystko sprawia większą frajdę.. Patryk zakochał się, chciałby zrezygnować i skupić się na swojej dziewczynie. Jednak niespodziewanie znika.. na bardzo długi czas. Zostaje uwięziony, głodzony. Nie wie co się z nim dzieje i dlaczego go to spotkało. Ta książka to prawdziwa bombą emocjonalna. Owszem, obrzydliwa i miejscami prymitywna. Bardzo zwierzęca wręcz, ale ja doskonale rozumiem pomysł Autora. Wiem, czemu tak często jest tutaj o masturbacji chociażby.. chęć zaspokojenia podstawowych potrzeb.. cóż, nikt z nas nie wie jak by się zachowywał w takiej sytuacji! Ale uwierzcie, nikt z Nas nie chce być na miejscu Patryka.. Autor, mówi że trudno mu się pisało tą książkę i nie dziwię się! To musiało mocno obciążyć myślenie! Książka jest dopracowana w najdrobniejszych szczegółach! Od dopracowanych bohaterów, po wydarzenia i całą historię.. miejscami przerażająca, ale też z pewnym bardzo ważnym przesłaniem! Dla mnie bomba. Widać, że Autor włożył dużo pracy w zagłębienie się tematu ze strony psychologii i psychiatrii. Książka może nie dla każdego, trzeba mieć mocne nerwy.. mimo wszystko warto! Czekam na kontynuację! Zakończenie mnie osłabiło!

Patryk ma 18 lat. Wraz z przyjacielem, Jędrkiem wymyślili Łowy. Wykorzystując pieniądze rodziców Patryka, drogie auta i gadżety, podają się za łowców talentów i wykorzystują młode i naiwne dziewczyny. Pewnego dnia Patryk zostaje porwany i budzi się w obskurnym, ciemnym lochu. Miejscu, które będzie je domem na wiele długich lat. Od swojego oprawcy dostaje tylko minimalną do przetrwania ilość jedzenia i wody. Patryk jest bliski obłędu, a kiedy porywacz przestaje do niego przychodzić, jest bliski śmierci głodowej. Wtedy jednak pojawiają się ludzie. Teraz celem Patryka jest znaleźć oprawcę i dowiedzenie się, dlaczego został porwany. To było mocne 🔥🔥🔥 Książka wciągnęła mnie od pierwszej strony. Autor serwuje ogrom emocji i napięcia. Bohaterów, którzy budzą skrajne uczucia. Trudno sobie wyobrazić co musi czuć człowiek, który żyje wiele lat w pełnej izolacji. Wiecznie głodny i spragniony. Pozbawiony towarzystwa i naturalnego światła. Zdany tylko na swoje myśli i łaskę oprawcy. Adrian Bednarek bardzo się postarał, aby czytelnik wszedł w skórę Patryka. Opisy tego, co przeżywał, przyprawiają o dreszcze. Kiedy już byłam pewna zakończenia, nastąpił zwrot akcji. I to jaki. Było brutalnie i bardzo krwawo. A do tego zapowiada się ciąg dalszy 😁 Dawno nie czytałam takiej mocnej i pokręconej historii. Podobało mi się. I to bardzo🔥.