Zapiski oficera Armii Czerwonej (okładka miękka)

Można pisać krytycznie o komunizmie, wyliczać jego ofiary, terror policyjny i marsz do raju przez niekończące się piekło. Piasecki napisał groteskę, która wywołuje większą niechęć do tego systemu niż książki o "nieludzkiej ziemi". Czy można sobie wyobrazić, że bohater utworu lejtnant Zubow w swym pokoju ma ołtarzyk. Na portretach wiszą towarzysze Stalin i Hitler. Tak, tak bo akcja utworu zaczyna się w 1939 roku, kiedy Niemcy i ZSRR współpracują. Czy można wyobrazić sobie pokój Rosjanina, w którym drzwi są metalowe, ponieważ na stole leżą jego ukochane buty ze skóry. To jedna z ciekawszych książek Sergiusza Piaseckiego. Wolty ideologiczne, których musi dokonywać główny bohater są komiczne, lecz pod uśmiechem czai się zło. Ci śmieszni sołdaci z Rosji, o których starsi ludzie opowiadali z rozbawieniem są ludźmi, którzy nie znają żadnych wartości. Żyją, by przeżyć, a dla uratowania swojego tyłka w podartych spodniach nie zawahają się przed popełnieniem najgorszej zbrodni. Urodzili się w piekle i do piekła zmierzają.

Książka pełna humoru wręcz komediowy. Polecam wszystkim

Świetna książka! Bardzo polecam! Madra, zabawna i wzruszająca!

Trudno sie smiac z niby-satyry, gdy wiem, ze autor przedstawia mysl oficera rosyjskiego, ktory reprezentuje tu cala machine sowieckiej propagandy w okresie wojennym, powojennym (wlacznie gdy jednostki radzieckie stacjonowaly w PRL) i jakos tam przetrwaly do dzis (wiem, ze do dzis dnia - 2018r.- dla Rosjanina Polacy byli zsylani na Sybir bo byli kryminalistami). Moja rodzina pochodzi z tych terenow, wiec ciekawily mnie opisy pobytu na tych terenach Niemcow, polskiej i radzieckiej partyzantki oraz rdzennej ludnosci. Warto ja przeczytac.

Znakomita książka, ale przez wielu postrzegana wyłącznie przez pryzmat satyry i humoru, a tymczasem Piasecki opisuje autentyczną mentalność homo sovieticus. Niewielu współczesnych zdaje sobie sprawę z autentyczności przestawionej mentalności tytułowego bohatera, która to modelowa mentalność nadal funkcjonuje powszechnie w społeczeństwie Rosji Putina, jak i... u wielu osób w społeczeństwach państw zachodniej europy, w tym także w...Polsce. Informacje zawarte w tej książce nic nie straciły na aktualności i są godne polecenia tym, którzy lepiej chcą poznać kim są nasi sąsiedzi zza granicy po części północnej i mający większość kraju na wchód od nas za Białorusią. Wiem, że wielu z młodszego pokolenie nie dowierza, że tak można było (i nadal można) myśleć i postrzegać jak Miszka Zubow, ale ci sami młodzi ludzie także w wielu przypadkach nie pojmują prawdziwości sytuacji i mentalności z okresu bliższego, a pokazywanych choćby w filmach Barei. Myślę, że uświadomienie sobie prawdziwości opisów i aktualność spostrzeżeń pokazanych przez Piaseckiego choćby z powodów edukacyjnych jest godne polecenie, ale też może skłonić do refleksji, przewartościowania i zastanowienia tych, którzy myślą o suwerennej Polsce, a jednocześnie skłaniają się ku sympatii wobec Rosji. Naprawdę zachęcam do przeczytania - i to nie jeden raz.

Książka warta przeczytania. Ciężko się śmiać, gdy się ją czyta, jeśli pomyśli się, że ludzie myślący jak tytułowy oficer naprawdę istnieli…

Fajnie i szybko się czyta, super książka. Jedna z najlepszych ksiazek autora.

Książka bardzo zabawna, jednak odnoszę wrażenie śmiechu przez łzy. Warto przeczytać, jednak w moim przypadku pozostawiła pewien niesmak. Spora część zabawnych sytuacji wynikających z odmienności cywilizacji łączy się z opisami dziadków, którzy przeżyli wojnę, dlatego też jest to swoista lekcja historii.

Sergiusz Piasecki jest mistrzem w swoim fachu. Szkoda,że niedoceniany przez czytelników. Chociaż w ostatnim czasie to się zmienia. I bardzo dobrze. Satyra na ówczesną rzeczywistość, ale i dużo prawdy zawartej w tej książce. Polska oczami oficera armii czerwonej na początku II wojny. Polacy to burżuje a Polska to kraj wyzyskiwaczy. Tak widział Polskę bohater- oficer. ,,Ale woszobijki, to powinny być, bo to świadczy o kulturze, nawet jeśli nie ma wszy''. Polecam.warto się pośmiać, choć czasem tamten oficer przypominał mi współczesnych Rosjan. oczywiście nie wszystkich . Ale analogia jest. Pozdrawiam. Piotr

"Noc była czarna jak sumienie faszysty, jak zamiary polskiego pana, jak polityka angielskiego ministra." Śmiałam się do łez z zachowania bohatera, ale gdy dochodziło do mnie, że tylu ludzi tak myślało i robiło.... Chciałabym polecić tę książkę wszystkim, którzy twierdzą, że za komuny żyło się lepiej...