Prosta i szybka do przeczytania, ale... kończysz i jeszcze pozostaje ci coś do przemyślenia... Życie nie jest czarno-białe i zawsze możemy podjąć decyzję...

Blog o książkach | BookaLove “Gdybyś mógł cofnąć się w czasie, z kim chciałbyś się spotkać?” To pytanie widnieje na pierwszej stronie książki, której autor zabiera czytelnika do małej kawiarni w Tokio. Miejsca, gdzie gościom serwuje się nie tylko napoje i dania, ale na życzenie klienta również podróż w czasie. Aby jednak wrócić do przeszłości lub przenieść się w przyszłość trzeba spełnić określone warunki, a najważniejszym z nich jest powrót zanim wystygnie kawa. …i całą magię zabija tłumaczenie książki. Uważam, że przekład z języka angielskiego zamiast bezpośrednio z japońskiego nie był dobrym pomysłem. Ilość powtórzeń, stylistyczne potworki, zbyt proste i banalne opisy, w moich oczach pogrzebały naprawdę świetny pomysł na historię. Wielka szkoda, że język i tłumaczenie nie oddają przyciągającego uwagę tytułu i jeszcze bardziej interesującego motywu powieści. Wręcz przykrywają jej potencjał.  Mam mieszane uczucia jeśli chodzi o tę pozycję, niemniej jednak, jeśli chcecie zobaczyć dlaczego ta książka jest fenomenem w Japonii i światowym bestsellerem to śmiało po nią sięgnijcie. I na koniec ciekawostka. Powieść “Zanim wystygnie kawa” powstała na bazie sztuki o takim samym tytule. Może dlatego treść wydaje się być surowa i przypomina momentami scenariusz? Nie wiem, ale gdybym mogła zobaczyć spektakl to w tym wypadku siedziałabym w pierwszym rzędzie. 

Totalna tragedia. Niby wydaje się że książka ma przebiega okładkę a na kartkach jest zapisana ciekawa i interesująca historia lecz niestety tak nie jest. Na około 40 stronie jest napisane bardzo dużo imion i nie da się połapać o kogo chodzi. Mi osobiście nie przypadły takie imiona do gustu i przez to ciężko czytało mi się tą książkę. Za książkę brałam się trzy razy a za czwartym razem przeczytałam całość. Mi osobiście nie podobał się zbytnio styl pisania autorki przez to książka była strasznie zanudzająca. Przestał książkę miałam wiele razy zastój czytelni czy i czasami zniechęcałam się do czytania. W książce jest wiele momentów gdzie nie wiadomo co się dzieje, co kto robi, kto kim jest, co się znajduje nie można się połapać o co chodzi na przykład kelnerka wychodzić do toalety a w tym samym czasie coś się dzieje i ta kelnerka nie wychodzi z toalety ale ona tam jest i pomaga tej osobie co się stała krzywda. Takich momentów było bardzo dużo w tej książce ja w ogóle nic nie pamiętam początek był fatalny. Na początku myślimy że są oni w eleganckiej restauracji i sobie wyjaśniają wszystko dlaczego on jedzie do tej Ameryki a potem jesteśmy w ogromnym błędzie bo wszystko wychodzi tak że ona opowiada ten dialog ale siedzi w kawiarni mega bezsens. Jeśli nie chcecie stracić czasu i pieniędzy to nie polecam tej książki.

Czasami w naszym życiu pojawiają się dni w których chcielibyśmy cofnąć się w czasie, aby spędzić z bliską nam osobą jeszcze kilka chwil, powiedzieć zatajoną prawdę, albo wyznać uczucia. W tej książce jest to możliwe. Oczywiście aby to zrobić trzeba spełnić kilka warunków, a nasze słowa czy czyny nie będą miały wpływu na teraźniejszość. Więc czy tak naprawdę warto to zrobić ? Jeśli podróże w czasie choć trochę cię interesują, sięgnij po tą książkę. Musisz jednak nastawić się na powolną historię bez wielkich zwrotów akcji. To idealna pozycja na deszczowy, jesienny wieczór z gorąca czekoladą, kocykiem i japońską historią o zwyczajnych ludziach tęskniących za bliskimi.

Jedna z moich ulubionych książek, które przeczytałam w tym roku. Książka bardzo dobra, mówiąca o istotnych sprawach. Świetne postacie i dobrze wykreowane relacje pomiędzy nimi. Poczucie smutku towarzyszyło mi przez większość książki, kilka łez także się tam znalazło. Książka na jeden wieczór, zdążymy ją przeczytać zanim wystygnie nam kawa.

Zanim wystygnie kawa-Kawaguchi Toshikazu☕️ Mała kawiarnia w Tokio pozwala swoim gościom na podróż w czasie.Pod warunkiem , że wrócą zanim wystygnie kawa.Była to moja pierwsza książka z literatury japońskiej ale napewno nie ostatnia.Motyw książki był bardzo dobry i ciekawy.Historie są bardzo ciekawe.Książkę czytało się bardzo szybko🤍☕️

Przez książkę jest bardzo trudno przebrnąć, wprowadziła mnie w straszny zastój czytelniczy, akcja jest bardzo mozolna

Ciężko mi się to czyta i nie chcę dokończyć nie zaciekawiło mnie mimo że dużo osób polecało

nuda nuda jeszcze raz nuda, zamysł książki ciekawy wykonanie bardzo słabe, nie polecam

IG: zaczytana_karcia " - Może się pani przenieść w przeszłość. To prawda... ale...   - Ale...?   - Jeśli się pani przeniesie w przeszłość i tak teraźniejszość się nie zmieni, choćby nie wiem jak się pani starała." 4 osoby wchodząc do pewnej kawiarni pod nazwą Funiculi Funicula w Tokio, mają szansę cofnąć się w czasie, ale jest jeden warunek, muszą wrócić zanim wystygnie kawa. ☕️ Ktoś chce spotkać się z dawną miłością. ☕️ Ktoś chce cofnąć się w czasie sprzed utraty pamięci. ☕️ Ktoś ponownie chce zobaczyć się z siostrą. ☕️ A ktoś chce spotkać córkę, której nigdy nie było dane mu poznać. ▪️ Czy ktoś z nich złamie zasady i nie wróci na czas? ▪️ Co się dzieje z osobami, które nie dostosują się do regulaminu? " - Za chwilę naleje pani kawy...   - I musi pani wrócić zanim wystygnie kawa...   - Tej reguły absolutnie nie może pani złamać - powiedziała cicho.   - Naprawdę?   - Jeśli ją pani złamie, spotka panią coś potwornego." Nie jestem osobą, ktora sięga po gatunek literatura piękna, ale czytając wiele pozytywnych opinii na temat tej książki, zdecydowałam się sprawdzić, czy aby napewno są one prawdziwe. Czy się rozczarowałam? Absolutnie nie, choć nie ukrywam, czegoś mi w niej brakowało... 4 świetne historie, które można pochłonąć w jeden dzień, pozycja licząca niewiele ponad 200 stron. Nostalgiczna, zmuszająca nas do refleksji i na długo pozostająca w pamięci. Książka, po którą można sięgnąć kiedy tylko będziemy mieli na nią ochotę, ponieważ każdy rozdział opowiada inną historię. Lecz gwarantuję, że jak tylko weźmiecie ją do ręki, ciężko będzie wam się od niej oderwać. Akcja toczy się wolno, mało w niej zwrotów akcji, lecz to mi nie przeszkadzało. Myślę, że taka fabuła pasuje tutaj idealnie patrząc na to, o czym jest ta powieść. Wartościowa pozycja, dająca nadzieję, lecz również uświadamiająca nam jedną ważną rzecz, nie ważne jak bardzo chcielibyśmy zmienić przeszłość, to ostatecznie i tak nie mamy na nią wpływu. Nasuwa mi się również pewien cytat po skończeniu tej lektury: " Czas mija bardzo szybko, nie trać okazji aby mówić innym, jak dużo dla ciebie znaczą." Najbardziej zapadła mi w pamięć historia Kei i jej męża, rozdział pt: "Matka i dziecko", nie skłamię, jeśli napisze, że właśnie ta historia wywołała u mnie łzy. Jestem zauroczona tą książką i napewno kiedyś sięgnę po kolejne tomy.

Książka ,,Zanim wystygnie kawa" niesamowicie zainteresowała mnie swoim opisem. To dlatego właśnie po nią sięgnęłam. Pomysł na tą opowieść wydał mi się niezwykle ciekawy. Niestety muszę przyznać, że ta historia nie porwała mnie. Styl pisania autora jest przyjemny, chociaż miałam wrażenie że nie pomaga on w zrozumieniu niektórych sytuacji. Może jest to wina tłumaczenia. Podczas czytania ciężko było mi zapamiętać imiona bohaterów. Dopiero gdzieś w połowie każdego opowiadania orientowałam się kto jest kim. Opisane tutaj historie mogłyby być niezwykle ciekawe jednak miałam wrażenie jakby sposób napisania ich był strasznie bezuczuciowy. Ani razu nie poczułam wzruszenia ani innych emocji. ,,Zanim wystygnie kawa" to książka, przez którą po prostu przebrnęłam i zapomniałam o niej. Jedyne co pozostało mi w głowie to właśnie kawiarnia, w której można było przenieść się w czasie. Myślę, że mogłaby być to lepiej napisana historia jednak napewno znajdą się osoby, dla których będzie ona nieco ciekawsza niż dla mnie. //wksiazce_

O ile sam pomysł na książkę był rewelacyjny, treść była średnia,lecz nie najgorsza. Książka: "Zanim Wystygnie Kawa" to światowy bestseller. Opowiada o kawiarnii w Tokio która pozwala swoim gościom na podróż w czasie. Pod jednym warunkiem- wrócą, zanim wystygnie kawa. Muszę przyznać że książkę kupiłam w ciemno,nie wiedziałam czego mogę się spodziewać. Kupiłam ją kilka miesięcy temu, dokładnie w maju lub czerwcu, cały tik tok huczał o tej książce więc i ja postanowiłam ją kupić. Podczas czytania,na samym początku się wciągnęłam- dalej, nie dałam rady, niektóre wątki były mi nie zrozumiałe,sytuacje działy się z nikąd,i czasami przynudzała, jednakże nie mogę powiedzieć że książka była tragiczna,bo taka nie była. Moim zdaniem książka powinna być bardziej rozbudowana, bardziej ciekawa aby mocniej zachęcić czytelników. Zdaję sobie sprawę że to literatura obca. Ta oto wzruszająca książka nie była tą dobrą,na jaką oczekiwałam. Stąd moje 3/5 gwiazdek. Była okej,lecz coś mi tu brakowało.

Fabuła książki jest przyjemna, dość wciągająca. Niestety, zawiodłam się tłumaczeniem, przez które nie mogłam w pełni skupić i oddać się lekturze. Niestety widać, że oryginalnym językiem jest tutaj japoński (co nie działa na korzyść tłumaczenia), tak samo jak to, że książka została przetłumaczona z angielskiego. Niestety, mnóstwo niepotrzebnych powtórzeń, zarówno imion jak i zwykłych słów (które bynajmniej nie są powtórzone w ramach urozmaicającego zabiegu artystycznego) bardzo utrudniały mi czytanie i skupienie się na fabule. Jest w niej również mnóstwo zdań pojedynczych, właściwie jeden na drugim, co w języku polskim nie zawsze wygląda najlepiej, nie czyta się tego przyjemnie. Mimo wszystko książka lekka, fabularnie przyjemna i przejrzysta. Zdecydowanie ukłony dla pisarza. Lubię ten gatunek, jednak po przeczytaniu książkę wolałabym jednak pożyczyć, niż kupić.

Autorka przedstawia nam cztery różne historie, czterech różnych kobiet, które łączy jedno- korzystają z usług niewielkiej, klimatycznej kawiarni. Zamysł poprowadzenia historii i wprowadzenie motywu podróży w czasie jest genialnym pomysłem na zachęcenie czytelnika do sięgnięcia po tę pozycje. Jednak jak dla mnie, przedstawione historie powinny zostać bardziej rozbudowane, ukazywać więcej emocji lub przemyśleń. Wyłącznie jedna z czterech historii zapadła mi w pamięć, pozostałe zaginęły pośród klimatu kawiarni i kawy. Książka jest napisana prostym językiem i przyjemnym stylem, który ułatwia przebrnięcie przez powieść. Nie skłoniła mnie ona jednak do refleksji nad podróżami w czasie i chęcią skorzystania z takiej usługi, głównie przez jedną z zasad panujących w kawiarni- podróż do przeszłości nie może wpływać na teraźniejszość. BOOKSTAGRAM: book.nisia

Bardzo przyjemna książka i trochę wzruszająca. Szczególnie najbardziej doprowadziła mnie do łez historia dziecka i córki kiedy to Kei postanowiła zobaczyć przyszłość córki. Ponieważ wiedziała że nigdy nie będzie przy boku córki. Tak czy siak jeszcze mnie wzruszyła opowieść o małżeństwie kiedy to mąż kobiety która postanowiła cofnąć się w czasie zapomniał o niej. Ogólnie powieść bardzo przyjemnie mi się czytało i myślałam że zawiodę się na tej książce ponieważ to "literatura piękna" ale bardzo mnie zaskoczyła jak na literaturę piękną. Na początku myślałam że to będą same nudy i zasnę na 2 stronie ale odziwo bez trudu ją przeczytałam! Kupiłam tą książkę bo byłam ciekawa literatury pięknej, choć byłam pewna że mi się nie spodoba. Ale jestem pod wielkim wrażeniem! Bardzo się cieszę że ją kupiłam i przekonałam się do literatury pięknej.

Bardzo ciekawy pomysł na książkę, ale jakby chciała wyrazić swoją szczera opinię to mogę stwierdzić, że jest ona dosyć nudna. Owszem jest spokojna i szybka w czytaniu, niemniej jednak nie widzę większego sensu w wydarzeniach w tej książce, są to przyjemne i krótkie historyjki ale końcowo prowadzą do nikąd. Jedyne przesłanie jakie udało mi się wyłapać to to, że bardziej powinniśmy doceniać czas jaki mamy bo to co było nie wróci a przyszłości może nie być. Trochę denerwuje mnie ilość imion które się pojawiają, bo trudno jest się skupić na historii jeżeli co chwilę mam zwrócić uwagę na nową osobę o której nie mam pojęcia. Osobiście raczej bym nie poleciła.

Bardzo fajny pomysł na książkę. Przez pierwsze strony przebrnęłam szybko z dużym zadowoleniem. Czasami gubiłam się w książce i musialam czytać dwa trzy razy żeby zrozumieć przez dziwne i podobne imiona bohaterów. Uważam że jest to bardzo wartościowa Książka, lekka i szybko można ją przeczytać. Często się wzruszałam. Czytając ją odniosłam wrażenie jakby była kierowana do młodszych czytelników ale pisana trudnym/dorosłych językiem. Jednakże uważam że spodobała by się i nastolatkom jak i dorosłym. Napewno jest warta przeczytania. Moja ocena to 4,2/5⭐️, przedział wiekowy 10 . Oczywiście to moja opinia.

Jest to książka o tym, jak wybory innych wpływają na nasze życie. Nie jesteśmy w stanie zmienić teraźniejszości, przeszłości też nie, ale to od nas zależy jak ułożymy relacje z bliskimi i czy szczerze powiemy im co czujemy. Mamy moc zmiany naszej przyszłości. Myślę, że to właśnie próbował powiedzieć nam autor książki „ Zanim wystygnie kawa”. Trzy gwiazdki daję za pomysł na fabułę i chwytliwy tytuł. Całość jest przeciętna, tłumaczenie dość toporne. Książka mnie nie zachwyciła, nie przeczytałam jej jednym tchem, nawet nieco mnie rozczarowała.

Wspaniała książka a raczej opowiadanie, przyjemnie się czyta , rozdziałów jest mało , ale mają dużo stron . Tematyka naprawdę fajna i ciekawa , japońska kawiarenka , która pozwala ludziom przenieść się w przeszłość bądź przyszłość ,pomimo wielu irytujących zasad ludzie i tak decydują się na podróż , bo mają ważny cel i chcą się spotkać z ważną dla nich osoba napewno kupię jescze inne pozycje autora . Książka miała bardzo dobry przekaz i była fajnie napisana , przekleństw w niej ze świecą szukać .

"Zanim wystygnie kawa" jest pozycją dość krótką, prostą, lekką, przyjemną i poruszającą jednocześnie. Podczas czytania ma się wrażenie przebywania w tej małej kawiarence, stolik tuż obok bohaterów. Opowiadania na długo pozostają w pamięci. Mimo minimalistycznej formy jest w tej książce coś magicznego, ciepłego - pomimo nostalgii i utrapienia. Podróże w czasie zostały przedstawione w nietuzinkowy sposób, co podkręca każdą historię z osobna. Polecam ciepło - bo chyba właśnie taka jest ta książka.