Szanowni Czytelnicy.... Można w Zakopanem spędzić prawie 20 lat z okładem, przejść Tatry wzdłuż i wszerz... i tak mało wiedzieć o tym wyjątkowym miejscu. Autorki tejże pozycji oddaja w nasze ręce niesamowity poradnik, doskonały przewodnik jak i wciągającą powieść. Kto jeszcze się w stolicy Tatr nie zakochał, niech jak najszybciej sięgnie po te książkę, by odnaleźć to, w czym naprawdę zakochać się warto... Dla tych co pałają wielka miłością do Zakopanego, to także lektura obowiązkowa, aby utrwalić sobie właściwe jej oblicze i nie zatracić się w tym, co dziś mozemy tam zastać. Dzięki tak zgoła odmiennym osobowościom jak panie autorki, mamy szansę spojrzeć na Zakopane i Podhale w dwojaki sposób i znaleźć prawdę, urok i właściwy czar tych pieknych okolic. Pozostaje jednak pewien niedosyt po lekturze... słowem nie wspomniano, jak prawdziwy oscypek rozpoznać, jak i brakuje conajmniej rodziału o savoir vivre i dobrych praktykach na szlakach. Goraco polecam !
09-07-2013 o godz 13:17 przez:
Ekspert Empiku
|Empik recenzuje
Książka napisana jest z dużym dystansem i humorem, co pozwala spojrzeć na Zakopane w zupełnie inny, nowy sposób. Możemy dowiedzieć się z niej wielu interesujących rzeczy, począwszy od zakopiańskiego stylu architektonicznego, poprzez góralską kuchnię a na zjawiskach atmosferycznych kończąc. Niewątpliwym atutem książki są niezwykłe zdjęcia, które oddają niepowtarzalną atmosferę zimowej stolicy Polski. Zachęcam do lektury wszystkich, nie tylko zdobywców górskich szczytów, ale również amatorów. Każdy znajdzie w niej coś dla siebie. Anna Adamczyk-Pasierbska, Empik Toruń
Zakopanego unikam. Paskudna zabudowa, lansik na Krupówkach, górale zdzierający z turystów. Ta książka to koło ratunkowe. Dowcipnie, krytycznie, szczerze. Najlepsze smaczki Zakopanego, piękne miejsca, anegdoty, ludzie. Nie wierzę, ale po przeczytaniu kilku rozdziałów już patrzę w kalendarz kiedy by tam pojechać. Drugą połowę książki chcę przeczytać w Zakopanym. Brawo dla Autorek!
Książka została wydana przez wydawnictwo Pascal, znane głównie z różnego rodzaju przewodników. Jednak ta książka do nich nie należy. Obfituje w wiele, często zabawnych, opowieści o mieszkańcach. Znajdziemy tu również ciekawie nakreślony rys historyczny. Autorki polecają również wiele miejsc wartych zobaczenia. Bardzo ważną część książki stanowi kilka wkładek fotograficznych wewnątrz. Większość zdjęć podpisana jest cytatem do którego się odnosi. Na końcu znajdziemy spis najważniejszych adresów m.in. ośrodków sportowych, restauracji, pensjonatów, schronisk, cukierni... Wszystkie miejsca najważniejsze dla turysty.
Autorki dużą część książki poświęcają kulturze góralskiej. Zwyczajom, kuchni, modzie. Wiele stronic poświęcają artystycznej duszy Zakopanego. Przywołują najznamienitszych twórców, wymieniają ich dzieła. Są ludzie i ludzie, jednak moim zdaniem większość przyjezdnych nie jedzie w góry by zwiedzać galerie sztuki. Dlatego jedyne czego zabrakło mi w tej książce to bardziej obfitych opisów najpiękniejszych zakątków Tatr. Miejsca w które warto się wybrać, gdzie trasa nie jest wymagająca a krajobrazy malownicze. Tak by przeciętny ceper zdawał sobie sprawę, że Tatry to nie tylko Morskie Oko, Gubałówka, Nosal i Kasprowy (oczywiście kolejką).
Książkę lepiej czyta się osobom, które choć raz odwiedziły Zakopane. Znają opisywane miejsca, lokalizują je w przestrzeni, lepiej kojarzą, przez co więcej zapamiętują.
Trzeba się mocno przygotować na czytanie tej książki, zwłaszcza psychicznie. Bo jest to kwiecisty pean nie tyle na temat rzeczywiście brzydkiego miasta i bezgranicznego samouwielbienia górali o jeszcze brzydszych charakterach, ile lewitującej w oparach skrajnej miłości przede wszystkim własnej wielu napływowych i zasiedziałych tam niegórali, których więc, nie dziwne, jak magnes przyciąga ta mekka ogólnie mocno zakochanych w sobie z wzajemnością. W głębokim konflikcie pozostaje to chociażby z oficjalnie głoszoną tam, gloryfikowaną równo przez nich wszystkich ideą zacności i podobno jedynie słuszną, pożądaną i uzasadnioną prostotą, surowością i tradycją, choć często nazbyt kostyczną i toporną. W miejsce więc zdecydowanie bardziej pasującej do tego i potrzebnej poczciwości, swojskości i skromności, również w książce znajdziemy praktycznie wyłącznie dominującą wszechwiedzę i wszechobecny, charakterystyczny w szczególności dla rodziny jednej z autorek, ten arcymęczący patos. Chwilami chatko
Książka jest super, pokazała mi Zakopane od "środka" widziane oczami z jednej strony góralki i z drugiej strony - ceperki. Jeżdżę do Zakopanego od dziecka (a sama mam juz dziecko dorosłe) a więc wiele lat:-), a dopiero teraz odkryłam mnóstwo wiadomości. Właśnie wczoraj wróciłam z weekendu w Zakopanem i muszę stwierdzić, że książka była wielką inspiarcją do odwiedzin w Muzeum Tatrzańskim , willi Koliba, Oksza, kościółku na Jaszczurówce etc. Gorąco polecam podążanie drogami polecanymi przez autorki. W niektórym miejscach byłam po raz kolejny, ale widzę wszystko w nowym i jaśniejszym świetle! Jedna smutna wiadomość- nie ma już Koktajl Baru w Hotelu Morskie Oko, który kontynuował tradycje kultowego Hortexu . I on padł pod naporem inwazji bankowej - jest tam teraz nowo otwarty oddział jednego z banków. Już planuję następny wypad do Zakopanego! Gratuluję Paniom Paulinie i Beacie, że zdecydowały się w ten fantastyczny sposób wyedukować stare i nowe pokolenia ceprów!
Książka warta przeczytania i jest faktycznie podręcznikiem dla tych, którzy przyjeżdżają do Zakopanego tylko dlatego, że modne, że trzeba, że wypada i nic poza Krupówkami nie znają. Czyta się ją lekko. Historia miasta i ludzie z nim związani opisani są zwięźle i na temat, tyle ile powinniśmy wiedzieć - patrz autorki nie przynudzają. Fajnie wplecione anegdoty, śmieszne historyjki, żarty. Dla mnie za mało o samych Tatrach, ale w końcu jak sam tytuł mówi o Zakopanym ma być a nie iście o górach, choć i o nich autorki wspominają. Przyjeżdżając do Zakopanego nie zdawałam sobie sprawy z historii tego miasta, urokliwych zakątków i ludzi, którzy stworzyli jego historię. Za każdym razem będę je odkrywać na nowo.
08-07-2013 o godz 08:42 przez:
Ekspert Empiku
|Empik recenzuje
Jak dla mnie najlepsza książka podróżnicza ubiegłego roku. Urzeka w niej wszystko, poczynając od tematyki, doboru wątków przez styl i język aż po fotografie i szatę graficzną. Przeczytałam ją w jeden wieczór i żałowałam, że nie ma więcej. Autorki podeszły do tematu Zakopanego w sposób niestandardowy. Zrobiły przekrojowy opis kultury Podhala, mentalności górali, zabytków, najpiękniejszych miejsc Tatr, a wszystko przyprawiły szczyptą niebanalnego humoru i zadziwiających anegdot. Nie zastanawiaj się, tę książkę trzeba przeczytać nawet jeśli wolisz morze od gór! Karolina Szczerba, Empik Świdnica
Nareszcie książka o prawdziwym ZAKOPANEM! Wspaniale opisane miejsca znane i nieznane, zakątki, do których masa turystów-krópówkowych nigdy nie dociera i nie poznaje! Świetnie i ciekawie napisana! Genialnie się czyta! Uwielbiam Zakopane i zawsze myślałam, ze znam je nieźle ale po lekturze odkryłam, że jest jeszcze parę zakątków, które muszę zobaczyć. Polecam wszystkim odkrywcom!
Książka poświęcona miejscu które jest bardzo bliskie memu sercu i związane jest z chwilami które tam spędziłam. Książka jest prawdziwą historią prawdziwego Zakopanego, nie ma w niej udziwnień, autorki z humorem a czasem z ironią opisują wszystko to, co jest im bliskie. Książką zdecydowanie podbiła moje serce i polecam ją bardzo serdecznie każdemu.
Zakopane, które znamy, cenimy, kochamy, do którego wracamy co jakiś czas, choć mnie tam dawno już nie było, a jednak. Polska mekka turystyczna, polskie ludowe góralskie zagłębie, miasto, o którym tak naprawdę nie wiemy zbyt wiele, a jego historia, rozwój i kultura, to tematy i zjawiska, obok których w prosty sposób nie da się przejść obojętnie.
To opracowanie, bo nie przewodnik z prawdziwego zdarzenia jest wyjątkową kopalnią wiedzy praktycznej, odkrywając przed czytelnikiem tak wiele zjawisk i informacji, iż czasem trudno wyjść nam z podziwu, że to tu, w Polsce, na Podhalu. A jednak. Ja wciąż daleki jestem do końca tej interesującej lektury i to nie dlatego, że nie jest tego godna. Wprost przeciwnie, czytam jednak fragmentami, rozdziałami, nie śpiesząc się, sięgając po Zakopane odkopane kiedy mi tylko na to czas pozwala.
Autorki – Paulina Młynarska i Beata Sabała-Zielińska – wykonały wyjątkowo piękną robotę. Obie blisko, wręcz bardzo blisko związane z tym miastem opowiedziały o nim w formie reportażu bogato ilustrowanego pięknymi zdjęciami czarując słowem, urzekając myślą, zaskakując co jakiś czas informacją. Książka jest najbardziej aktualnym kompendium wiedzy na temat miasta Zakopane z dodanymi finalnie informacjami praktycznymi, w tym telefonami i adresami, miejsc i obiektów przydatnych z zwiedzaniu zarówno miasta, jak i pięknych polskich Tatr.
Więcej recenzji