Żadnych bogów, żadnych panów. Trylogia chicagowska. Tom 1 (okładka  miękka, 11.2021)

Jak najbardziej zasłużone pięć gwiazdek! Debiut, który napewno będzie miał swoją dalsza część! Dla mnie osobiście czyli kogoś kto spędził w Chicago ostatnie, lekko ponad 30 lat, książka ta otworzyła trochę oczy i pozwoliła spojrzeć na historię „Wietrznego Miasta” z innej perspektywy. Zmusiła mnie do „grzebania” w zasobach lokalnych bibliotek. I o to tu także chyba chodziło aby zmusić czytelnika do bliższego poznania Chicago i jego mieszkańców. Dokładne opisy ówczesnego miasta, jego zróżnicowania etnicznego a także jego jakże mrocznej strony to przepis na sukces. Z niecierpliwością czekam na następną książkę Grzegorza.

Te osoby, które miały przyjemność przeczytać książkę naszego rodaka ze Stanów - Grzegorza Dziedzica, potwierdzają jednym głosem. To jest genialne. Czyta się ją tak jakby trwał film, a my siedzimy w środku tego mrocznego, ale jakże autentycznego i pociągającego chickagowskiego świata początku XX wieku, w którym nasza rodzima polska mafia, zmaga się z przeciwnikami. Ciekawostką jest, iż historia detektywa-gangstera Teodora Ruckiego wpleciona jest w autentyczne wydarzenia, o których zapewne nasza diaspora w Stanach pewnie chciałaby zapomnieć ...

"Ci aspirujący gangsterzy, którym wydawało się, że sprawują na bloku absolutną władzę, byli za młodzi, aby wiedzieć, że człowiek, który zbliżał się do pięknego czerwonego motoru, chodził kiedyś w ich butach. Że był królem Bushu, i to nie tylko tego bloku, że wraz ze swoją grupą podporządkował sobie kiedyś całe Michałowo." "Żadnych bogów, żadnych panów" to czarny kryminał historyczny pana Grzegorza Dziedzica, który zadebiutował na rynku literackim tymże tytułem i mogę od razu przyznać, że zwiastuje on karierę w świecie autorów. Lubicie czytać o tym, co brzydkie, nieoczywiste, brutalne? Ta książka jest dla Was. Akcja dzieje się w 1918 roku, w Chicago, gdzie ludzie narodowości słowiańskiej chętnie przypływają parowcami na amerykańską ziemię. Szukanie lepszego życia może zakończyć się fiaskiem. Dzięki głównemu bohaterowi, sierżantowi Teodorowi Ruckiemu, poznajemy najniebezpieczniejsze rejony Chicago, gdzie bieda i brud są głęboko zakorzenione. Rozpoczyna on śledztwo dotyczące bestialsko okaleczonych zwłok. Morderca w okrutny sposób "bawi się" swoimi ofiarami i jest nazywany Diabłem z Michałowa. W międzyczasie do sierżanta wraca przeszłość, która owocuje zemstą. Grzegorz Dziedzic stworzył naprawdę interesującą postać, jaką jest Teodor Rucki. Sierżant, który ma przed sobą świetlaną przyszłość w służbie prawa, posiada mroczną przeszłość. Przeszłość, która wraca wraz z pojawieniem się seryjnego mordercy i burzy zaznany spokój u boku świeżo poślubionej żony. Wkracza w kręgi, z których wyszedł wraz z wstąpieniem do akademii policyjnej, i z ich pomocą chce rozliczyć się z przeszłością. Dzięki intuicji, sprytowi, zawziętości i znajomościom może to się udać, ale czy chce poznać prawdę? Sam doskonale wie, jakie prawa rządzą w tym pełnym mroku, intryg, bezlitosnym i brutalnym świecie. Nie miałam pojęcia, do jakiego miejsca doprowadzi mnie autor. Nie wiedziałam, czego się spodziewać i mimo, że ta książka według mnie jest bardziej skierowana do męskiego grona czytelników, to okazała się świetną lekturą, w której brutalność jest na pierwszym planie. Poruszony temat Polaków na emigracji ma dużo wspólnego z głównym wątkiem, a polityka i układy mają różne cele, w zależności po jakiej stronie dana osoba, organizacja się opowiada. Akcja cały czas biegnie do przodu i z każdym rozdziałem wciąga w niebezpieczną intrygę. Krwiste, miejscami obrzydliwe opisy walk, zbrodni mogą wrażliwego czytelnika zniesmaczyć. Podejrzenia kolejno padające na oczywiste postacie mogą burzyć obraz całej sprawy. Głównego bohatera poznajemy z każdą kolejną stroną i wzbudzi on różne emocje. Jakie? Tego dowiecie się samemu sięgając po tę książkę. "Żadnych bogów, żadnych panów" to pierwszy tom serii o Teodorze Ruckim i jestem ciekawa, jak potoczą się dalsze losy bohatera, który widział i przeżył wiele. Polecam mniej wrażliwym czytelnikom 😉

Trochę sceptycznie podeszłam do powyższej książki, bo zapowiedź sugerowała, że autor pokusił się o sporą ilość wątków, w dodatku z różnych gatunków. Taki misz-masz nie zawsze jest łatwy, szczególnie gdy mówimy o debiucie, ale w tym przypadku Grzegorz Dziedzic poradził sobie rewelacyjnie a jego "Żadnych bogów, żadnych panów" to kawał dobrze napisanego wstępu do intrygującej trylogii. To powieść oryginalna oraz zaskakująca, ponieważ inna niż wszystkie kryminały. Akcja osadzona jest w roku 1918, w Chicago a autor na całe szczęście zadbał o odpowiedni klimat, który jest ogromnym atutem tej powieści. Historia wprowadza na scenę głównego bohatera prowadzącego śledztwo, który - jak mogę się domyślać - będzie spoiwem łączącym całą trylogię. Sierżant Teodor Rucki dopiero zaczyna swoją karierę w policji, ale jest waleczny i pewny siebie a to pozwala mu skutecznie realizować cele. Niestety zadanie, które przed nim stanie, będzie wymagać dużych pokładów sprytu i samodyscypliny. W polskiej dzielnicy Chicago podrzucone zostają zwłoki a pobliski kościół zostaje naznaczony anarchistycznym napisem. Rucki robi wszystko, by złapać przestępcę, ale ten wymyka mu się z rąk i morduje kolejne ofiary. Rozpoczyna się walka z czasem naznaczona strachem oraz niepewnością. Fabuła naszpikowana jest niespodziankami, które potęgują się wraz z rozwojem sytuacji. Najpierw czytelnik wprowadzany jest w sytuacje, chociaż od samego początku wyczuć można, że będzie to mocna i dosadna historia a im dalej w fabułę tym więcej pojawia się szczegółów, które uzupełniają kolejne wydarzenia. Przyznaję, że autor bardzo pomysłowo poprowadził nas przez całą akcję, która w dodatku kusiła nieustannym napięciem. Klimat jest niesamowity, akcja dynamiczna a nieznane fakty nawiązujące do życia Polaków w Chicago, w czasach gdy rozgrywa się cała historia - bardzo smaczne i dające do myślenia. Wraz z ruckim przemierzamy dzielnice imigrantów, by uchwycić uciekającego mordercę a to co dowiadujemy się podczas śledztwa na temat życia poszczególnych bohaterów bardzo ładnie i ciekawie wypełnia zaplanowane przez autora historyczne fakty. Wszystko więc składa się na spójną i wciągającą całość, która bardzo dobrze rokuje na przyszłe tomy. Trochę sensacji, mocna nuta historii oraz kryminał, który kluczy uliczkami Chicago składają się na "Żadnych bogów, żadnych panów" - lekturę mocną, dosadną, ale przy tym wciągającą od pierwszych stron. Bardzo dobrze bawiłam się podczas lektury a moje początkowe obawy szybko uciekły w zapomnienie. Oto kryminał retro, który udowadnia, że ten gatunek nie powiedział ostatniego słowa a Grzegorz Dziedzic kusi obietnicą trylogii, której szybko nie zapomnimy.

"Żadnych bogów,  żadnych panów. Trylogia chicagowska. Tom 1" Grzegorz Dziedzic Teodor Rucki to sierżant chicagowskiejgo departamentu policji. W dniu własnego ślubu otrzymał nie tylko piękną żonę ale również awans na asystenta kapitana Claytona Trottwooda. Ma dwadzieścia siedem lat z pochodzenia jest  Polakiem. Clayton Trottwood jest  kapitanem. To bardzo ceniony i szanowany policjant  ale również dobry człowiek. Bez jego pomocy i wsparcia  Teodor nie miałby szans zostać policjantem. Teodor zamiast wyruszyć z żoną w podróż poślubną od razu po nocy poślubnej został wezwany do makabrycznego morderstwa. W tym samym dniu policja  została  poinformowana o opętaniu jednego z polskich księży.  Wszystko to dzieje się w polskiej dzielnicy.  Dzielnicy w której wychował się młody policjant. Czy opętany ksiądz ma coś w wspólnego z makabrycznym  morderstwem?  Czy awans Teodora okaże się jego życiową szansą?  Czy wraz z kapitanem Trottwoodem odnajdą mordercę, który w makabryczny sposób mordował swoje ofiary? A może to młody policjant zamieszany jest w zabójstwa? Pierwszy raz czytałam kryminał historyczny i początkowo trochę się obawiałam czy odnajdę się w tej książce. Okazuje sie, że tak i bardzo cieszę się, że po nią sięgnęłam. Autor przeniósł nas do Chicago w latach 1918r. W dzielnicy w której osiedlili  się  Polacy doszło do makabrycznej zbrodni.  I to nie jednej.  Młody policjant Teodor Rucki bardzo zaangażował się w  odnalezienie  sprawcy. Skrupulatnie  notował wszystkie dowody i zeznania.  W końcu morderstwa były  mocno związane z  miejscem jego dorastania.  Autor w świetny sposób prowadził akcje. Rzucał nam szczatkowe informacje które co rusz rzucały podejrzenia na inne osoby.  Świetna fabuła oraz historia, która mroziła krew żyłach  była nie tylko ciekawa ale również bardzo wciągająca. "Żadnych bogów, żadnych panów" to  mocna książka, momentami zdecydowanie za mocna jak dla mnie ale nie poddałam się i czytałam dalej.  Niestety moja zdolność do wyobrażenie sobie czytanej treści w przypadku tej książki nie pomagała w uspokojeniu mojego mocno bijącego  serca podczas  czytania treści książki. Zdecydowanie polecam przeczytać ją osobą, którym opis makabrycznych  zbrodni nie jest straszny, również tym którzy chcą przeczytać naprawdę dobry kryminał. Autorowi gratuluję tak genialnego debiutu. A wydawnictwo papierowy księżyc dziękuję  za egzemplarz do recenzji.

🐽 „Żadnych bogów, żadnych panów” to nie tylko zwykły kryminał. To wielowątkowa historia, która przenosi czytelnika na ulice pogrążonego w mroku Chicago. Nienawiść, gniew, policyjne śledztwo i bestialsko okaleczone zwłoki to tylko niektóre ze składowych tego kryminału. Czy polubiłam się z sierżantem Ruckim? Przekonajcie się sami. 🐽 Chicago. Rok 1918. W polskiej dzielnicy znalezione zostają okaleczone zwłoki. Jednocześnie ktoś dewastuje ołtarz pobliskiego kościoła, zrzucając podejrzenia na jednego z tamtejszych księży. Sierżant Teodor Rucki rozpoczyna śledztwo i trafia na trop seryjnego mordercy-sadysty, który z zimną krwią zabija kolejne ofiary. Diabeł z Michałowa nie cofnie się przed niczym, a młody, niedoświadczony sierżant wplątany zostaje w grę, która może skończyć się dla niego i jego bliskich naprawdę tragicznie. ❗️Książka posiada wiele drastycznych opisów ❗️ 🐽 Książka Grzegorza Dziedzica to czarny kryminał historyczny, który na pewno nie jest książką, którą czytało mi się łatwo. Ciężki język i wiele nieznanych mi wcześniej słów sprawiało, że przeczytanie jednego rozdziału zajmowało mi często naprawdę sporo czasu. Historia Teodora Ruckiego bardzo mnie jednak zaciekawiła, a miłym zaskoczeniem okazała się na pewno wielowątkowość, gdyż oprócz tematu morderstw spotkałam się również z wieloma innymi ciekawymi historiami. Nie wszystkie już nawet pamiętam, jednak moim ulubionym wątkiem zdecydowanie okazał się ten o ulicznych gangach. Pokazał mi, jak silna może być więź między praktycznie obcymi sobie ludźmi i jak wiele są w stanie poświęcić dla drugiego człowieka czy swojego kraju. Końcówka była dla mnie dosyć zaskakująca i udowodniła, jak doskonale poprowadzona została cała historia. 🐽 Postaci było wiele. Przynajmniej przez połowę książki nie mogłam się połapać, kto tak naprawdę jest kim. Nie pomagały również ksywki, które także ciężko było mi dopasować do danych bohaterów. Ciągle dochodziły także nowe nazwiska, co tylko komplikowało sprawę. Do nikogo zbytnio się nie przywiązałam i każdy do samego końca był mi po prostu obojętny. Nawet Teodor Rucki niezbyt trafił w moje serce. Był, bo był, i tyle. 🐽 „Żadnych bogów, żadnych panów” to zdecydowanie książka nie dla każdego. Jeśli szukacie brutalnego, mocnego i wstrząsającego kryminału, to tytuł właśnie dla was. Nie znajdziecie tam ani zabawnych dialogów, ani prostych, przewidywalnych zagadek. To niezwykle ciężka i złożona historia, po której już nigdy nie poczujecie się w Chicago bezpiecznie ⛪️🐖

„Żadnych bogów, żadnych panów” to pierwszy tom z cyklu trylogii chicagowskiej, autorstwa Grzegorza Dziedzica, wydany przez Wydawnictwo Papierowy Księżyc. „Czarny kryminał historyczny”, debiut, petarda! Akcja dzieje się w Chicago w 1918 roku. Dzielnica przemysłowa zamieszkana przez Polaków, bestialsko okaleczone zwłoki, anarchistyczne napisy i morderca, który zabija w wybitnie teatralny sposób. Sprawa „Diabła z Michałowa”, bo tak nazywają tego nieludzkiego potwora mieszkańcy, prowadzi sierżanta Teodora Ruckiego w najbiedniejsze rejony miasta. Wkrótce zaczyna być oczywiste, że musi on zmierzyć się nie tylko z bestialstwem, morderstwami, ale także i demonami własnej przeszłości. Morderca dba o to, aby wszyscy o nim słyszeli i byli przerażeni jego postępowaniem, aby odczuwali szaleńczy, niepokojący impuls mordercy. Udaje mu się to. Co więcej, czytelnik też to odczuwa. Miasto, którego wizję mamy przed oczami, czytając książkę. Morderca, którego działania przyprawiają nas o gęsią skórkę. Bardzo dobry warsztat, świetna kreacja, wciągająca fabuła, ukazująca brutalność, mrok i tajemnicę, a do tego realia polskiego Chicago, w którego klimat jesteśmy po prostu wciągnięci. Podczas czytania książki mamy wrażenie, że czas zwalnia, realia się rozpływają, a my jesteśmy gdzieś zawieszeni między „tu i teraz” a „tam, gdzieś, kiedyś”. Książka bazuje na opisach, a mimo to nie męczy nas podczas czytania. Zagłębiamy się w klimat Chicago – klimat miasta i jego mieszkańców, mamy w pełni przekazane to, co odczuwa bohater, a także czujemy się tak, jakbyśmy sami uczestniczyli w jego działaniach. Od autora dostajemy sprzeczne sygnały, małe wskazówki, które prowadzą do czegoś lub są zmyłką. Dostajemy tajemnicę, nieprzewidywalność, zagadki. Otrzymujemy poruszające wyobraźnię opisy z dbałością o detale, a także widoczną fascynację tłem historyczno-społecznym i światem kryminalnym. Jeśli potrzebna jest Wam cięższa, makabryczna, krwawa i wciągająca lektura z czarnym humorem i bardzo dobrze wykreowanymi, wyrazistymi postaciami, sięgnijcie po „Żadnych bogów, żadnych panów”. Uprzedzam jednak, że nie jest to lektura dla osób o słabych nerwach. (Podobno książka spodoba się fanom „Peaky Blinders”, ale to tylko tak rzucam hasłowo, ponieważ zaginęłam gdzieś w akcji i jeszcze nie nadrobiłam). Za egzemplarz dziękuję Wydawnictwu Papierowy Księżyc.

„Rucki wszedł w tłum, który rozstąpił się, robiąc przejście. Na Bushu wszyscy wiedzieli, kim jest ten chłopak. Szacunek, a u niektórych strach, jaki budził, mieszały się z zawiścią, że się stąd wyrwał. I pogardą, że śmiał to zrobić. Wyrwać się z Bushu dla wielu było zdradą. Czymś nie do pomyślenia. Nawet jeśli dzielnica, do której przeprowadził się młody policjant, przypominała kolejny krąg piekła”. 🖤🖤🖤 „Żadnych bogów, żadnych panów” to debiut autorski Grzegorza Dziedzica. W mojej ocenie jest do bardzo dobrze napisana pozycja z oryginalnym stylem i wciągającą fabułą. Jeśli chodzi, o gatunek tej książki to jest to kryminał historyczny, w którym występuje między innymi wątek Polaków na obczyźnie. Nie kłamiąc, powiem wam, że jest to jeden z ciekawszych i zdecydowanie istotniejszych wątków. Mnie osobiście bardzo on przypadł do gustu. Co do reszty fabuły to była ona niezwykle absorbująca. Dużym plusem okazała się jej nieprzewidywalność. Naprawdę nie szło domyślić się, w jakim kierunku będzie się toczyć historia, a już zupełnie nie szło, się domyślić, jakie będzie jej zakończenie. Szykujcie się więc na szok i mały zawał serca. Mnie osobiście zatkało. Byłam roztrzęsiona i smutna, ale i podekscytowana tymi wszystkimi emocjami, które towarzyszyły mi w czasie czytania. Bohaterowie w tej książce zostali rewelacyjnie przedstawieni. Nasz główny bohater Teodor Rucki to młody i ambitny sierżant polskiego pochodzenia, który z zaciętością i uporem zdecydował się wspinać po szczeblach kariery Chicagowskiej policji. Jego postać jest naprawdę dokładnie scharakteryzowana i co najważniejsze niebanalna. Jak dla mnie jest to bohater, który się mocno wyróżnia i o którym pamięta się jeszcze na długo po skończonej lekturze. Tak się zachwycam i zachwycam, ale muszę jeszcze dodać i jednocześnie ostrzec, że momentami książka jest brutalna, a samo zakończenie jest po prostu okrutne. Jednak nie można zapomnieć, że tamte czasy nie były za przyjemne, a o sprawiedliwość niekiedy trzeba było się samemu postarać. Podsumowując, ta pozycja jest zachwycająca oraz oryginalna i choć zdaje sobie sprawę, że nie każdemu może ona przypaść do gustu to i tak zachęcam do sięgnięcia i przeczytania.

Ten retro kryminał otwiera cykl Trylogia chicagowska i jest powiewem świeżości w tym gatunku na rynku wydawniczym. Sięgając po tę pozycję nie spodziewałam się nawet, że okaże się tak dobrą i wciągającą lekturą. Historia jest niezwykle brutalna, intryguje już od pierwszych stronic, zmusza do pracy szare komórki i zdecydowanie przeznaczona jest dla dorosłych czytelników o stalowych nerwach. Przenosimy się do roku 1918, gdzie w Chicagowskich, imigranckich dzielnicach dochodzi do makabrycznych mordów. Sierżant Teodor Rucki zmuszony jest odłożyć miesiąc miodowy z nowo poślubioną małżonką, by rozpocząć śledztwo. Mieszkańcy są przerażeni i każdy wydaje się podejrzanym. Kim jest Diabeł z Michałowa? Dlaczego zabija? Czy młodemu detektywowi uda się odnaleźć właściwy trop i ująć seryjnego mordercę? Czy odkryje co jest prawdą a co ułudą? Muszę przyznać, że od dłuższego czasu nie czytałam tak świetnego kryminału. Wszystko jest tu przemyślane, spójne, treściwe, bez zbędnych i nudnych opisów, ciekawe dialogi oraz genialnie wykreowane postaci. Podczas lektury odbierałam wszystko co główny bohater, widziałam to co on jego oczami, odczucia jakie mnie ogarniały były intensywne i przyprawiały mnie o gęsią skórkę. Zbrodnia to codzienność, krew wręcz płynie ulicami, rozczłonkowane zwłoki są wszędzie porozrzucane, korupcja, matactwo, konflikty, podejrzenia. Mroczny klimat, nieprzyjemne uczucie strachu i tajemniczość nie odstępują nawet na moment aż do finału tej książki. Od początku do końca błądzimy po omacku, autor umiejętnie myli poszlaki i podrzuca fałszywe tropy, by ostatecznie zaskoczyć nas i zaszokować. Jestem pod wrażeniem i pełna uznania dla talentu pisarskiego pana Dziedzica. Aż ciężko uwierzyć, że jest to debiutancka powieść, gdyż dorównuje ona pod każdym aspektem, dziełom uznanych autorów. Skoro pierwszy kryminał jest rewelacyjny to uważam, że kolejne będą jeszcze lepsze. Kochani, nie zwlekajcie tylko bierzcie książkę i zagłębcie się w jej treści, o ile jesteście pewni, że wytrzymacie tak wstrząsające opisy. Zapewniam, że warto i nie będziecie się nudzić ani przez chwilę. Dlatego polecam i chętnie poznam wasze opinie.

"Są rzeczy tak duże, że przestają być widoczne". . Powieść kryminalna retro, podczas czytania której czas zwalnia, a powietrze nabiera ostrego smaku. Głównym bohaterem jest tutaj miasto- Chicago roku 1918. Autor buduje klimat poprzez barwne opisy tego miasta i jego mieszkańców. "Miasto szans, możliwości, szybkich karier i jeszcze szybszych upadków" to z jednej strony miejsce, gdzie rządzi światło, elektryczność i para, a z drugiej strony... jest to "szósty krąg piekła". To właśnie tutaj, gdzie atmosfera jest "gęsta i mazista", a powietrze "gęste od dymu, strachu i mordu", w tych dzielnicach, niczym "flaki miasta pełne śmierdzących złogów"- Autor osadza miejsce akcji. To tutaj także dochodzi do serii makabrycznych morderstw, niemalże teatralnych, które nie wydają się być tylko jakimś "szaleńczym impulsem"... . Chicago opisane jest tutaj niezwykle barwnie (momentami nawet poetycko) oraz z wielką dbałością o detale. Tworzy to niesamowity klimat tej powieści. Czuć jak to miasto wychodzi każdej nocy z "muszli nocy", niczym wielki szarobrązowy ślimak. Czuć także ten smród, dym, kwik, beczenie, muczenie, gwizd i pokrzykiwanie. Całość to istny wielki "gar gulaszu", gdzie "głównym składnikiem jest gwałtowność i śmierć". Pozostali bohaterowie- to cała galeria postaci barwnych, a przy tym bardzo niejednoznacznych. Zaskoczeniem było to, w jaki sposób została poprowadzona fabuła. Wydawało się, że to będzie klasyczny retro kryminał, gdzie akcja będzie się toczyć wokół policyjnego śledztwa. Jeden fabularny twist i akcja rozwija się w kierunku, który może być nie lada zaskoczeniem. Na uwagę zasługuje również całe tło historyczno- społeczne. Widać ten skrupulatny research Autora i czuć fascynację Autora- tym miastem i tamtym okresem... . Świetna powieść i bardzo dojrzały debiut. Bardzo barwny język, plastyczny, pełen metafor. Bogaty także w czarny humor. Świetne dialogi- inteligentne i żartobliwe jednocześnie. Wciągająca fabuła i nieoczekiwane zakończenie. Były dreszcze ... w obliczu tych makabrycznych morderstw. Były momenty pełne humoru i wzruszeń. I był przede wszystkim niepowtarzalny KLIMAT. Polecam.