Zabij mnie, tato (okładka miękka)

Książka bardzo ciekawa. Pomału jednak się rozkręca ale od połowy nabiera szybkiego tempa i jest coraz ciekawiej. Czytam książki Pana Stefana i uważam, że ta pozycja w jego dorobku to mocna rzecz. Zachęcam gorąco do przeczytania.

Sporo błędów składniowych i powtórzeń, chyba ostatnia korekta nie była zbyt uważna, chwilami ciężko się czyta. w żadnej książce którą czytałam do tej pory nie występowało to tak często

Nie oczywista, mglista i zaskakująca. Bardzo wciągająca. Wszystko opisane z perspektywy głównego bohatera. Dawno nie czytałam tak dobrze napisanej książki. Polecam !

Książka napisana w nietypowy sposób, ale niesamowicie wciągająca od pierwszej strony

Tato nie zabija nikogo. Chyba że ktoś zabija jego dziecko..

Książka " Zabij mnie, tato" Stefan Darda napisał w 2015 roku. Okładka tej książki to tylko wznowienie, z którego się bardzo cieszę, bo gdyby nie ono, może bym nigdy nie przeczytała tej książki. Poznamy przykre losy rodziny z Rykowa. Kamil i Izabela Szykowiak, którzy prowadzą rodzinną pizzerię i wspólnie wychowują trzy córki. Mała mieścina, spokojna, a ich życie uporządkowane, może troszkę za dużo poświęcają uwagi swojej firmie, ale takie są zawsze początki. Do tej mieściny sprowadza się Zdzisław Mokryna, emerytowany policjant, który chce odpocząć od pracy i zaszyć się w ciszy. Jedną z jego odskocznią i rozrywką, było spacer do pizzerii na pizzę i piwko. Tam poznał właściciela i przyjaźń między nim a Kamilem z biegiem czasu stawała się silniejsza, a wręcz stał się członkiem ich rodziny. Dosyć tej sielanki, jak to w dobrych kryminałach bywa, wszystko, co dobre szybko się kończy. Z więzienia zostaje zwolniony psychopatyczny zabójca, który co prawda odsiedział swoją karę, ale nie krył się, z tym że jak tylko wyjdzie, to na pewno będzie kontynuował swoje dzieło. Ani „ustawa o bestiach“, ani obserwacja policji nie okazały się skuteczne. Dostał nową szanse. Niestety zaraz po wyjściu znika po nim ślad a wraz z nim dwójka dzieci. Najstarsza córka państwa Szykowiak miała odprowadzić ze szkoły do pizzerii rodziców swoje młodsze siostry. Dwieście metrów od celu, spotyka znajomych i wysyła siostry same do domu. Miały tylko kawałek drogi, tylko przejść przez ulicę... Niestety nie docierają na miejsce. Możemy sobie tylko wyobrazić załamanie rodziny. Ich wielką traumę i rozpacz. Aż ciężko pomyśleć co czuła Wiktoria, która była temu winna, choć na pewno tego nie chciała. Niestety jak by człowiek wiedział, że się przewróci, to by się położył. Autor bardzo dobitnie opisze, a czytelnik bardzo odbierze ten smutek. Emocji będzie wiele, zapewniam. Niestety akcje policyjne nie będą przynosiły rezultatów i Emerytowany policjant, z potrzeby serca zajmie się tą sprawą, bo bardzo kocha dziewczynki i zrobi wszystko, aby znaleźć trop i je odnaleźć. Wyniki jego prywatnego śledztwa odkrywają coraz bardziej przerażające fakty... Im dalej posuwa się ta historia tym akcja pędzi i robi się naprawdę ekstremalnie. Rozdziera się serce i czuć strach, a włos się co kawałek jeży. W tej książce nie będzie czasu na odpoczynek, czy odłożenie jej później, bo w głowie będą losy tych dzieci, które trzeba jak najszybciej uratować, żeby jeszcze miały szanse, by żyć. Gdzie są dziewczynki? Czy żyją? Ile jeszcze trzeba poświęcić, by je odnaleźć? Czy ta książka ma dobre zakończenie...? Nie mogę uwierzyć, że ja wcześniej nie czytałam tej książki... Dzięki wznowieniu miałam okazję czytać samemu i Wam ją polecić, bo warto.

„Zabij mnie, tato” to moja pierwsza „czytelnicza przygoda” z twórczością Stefana Dardy. I myślę, że nie ostatnia. Bo nie można zapomnieć tego, co autor stworzył w thrillerze psychologicznym, który trzyma w kleszczach napięcia, tak mocno, że czuć je na całym ciele. A jeśli dodam do tego mroczną atmosferę i intrygę skrojoną na mistrzowską miarę, to tylko spotęguję Waszą chęć do sięgnięcia po tę książkę. Proszę mi wierzyć podczas jej czytania sięgniecie maksymalnych doznań, które zagwarantować może pisarz o wyjątkowych zdolnościach w kreowaniu morderczej historii. A historia, którą odkrywamy na kartach tej książki wtapia się w naszą psychikę. I choć jest ona wymysłem autora, to sposób jej przekazu uświadamia nam, że nie chcielibyśmy znaleźć się w skórze trzynastoletniej Wiktorii. Dziewczyna wracając ze szkoły z dwiema młodszymi siostrami, spotyka znajomych. Zaabsorbowana rozmową postanawia puścić siostry samodzielnie do domu. Przecież to zaledwie dwieście metrów, więc przeświadczona była o tym, że nic im nie grozi. Niestety dziewczynki do domu nie dotarły! Na domiar złego jak się okazuje z więzienia zwolniony zostaje psychopatyczny zabójca młodych dziewczyn. Czy ponownie dał o sobie znać? Czy życie dziewczynek jest w niebezpieczeństwie? Czy te dwie sprawy mają wspólny mianownik? Pewne jest to, że czytelnik może liczyć na mocne wrażenia, które elektryzują z każdą przesuwaną stroną. Tutaj nie tylko chwyta nas intrygująca fabuła, lecz ciągłe wyrzuty sumienia Wiktorii, odpowiedzialnej za młodsze siostry. Gdy działania policji nie wnoszą nic nowego do śledztwa, do gry wchodzi Zdzisław Mokryna, emerytowany policjant, przyjaciel Kamila Szykowiaka, który odchodzi od zmysłów na myśl o tym, co przeżywają jego zaginione córeczki. Mokryna wyjechał na Mazowsze, by raz na zawsze odciąć się od wydarzeń, które dały się we znaki jego psychice. Chcąc wieść spokojne życie, stara się zapomnieć o przeszłości. Jednak jak się okazuje nie będzie mu to dane, gdyż zaangażuje się w pomoc przyjacielowi. Prowadząc prywatne śledztwo odkrywa fakty, które zmrożą krew każdego miłośnika mocnych thrillerów psychologicznych. I co ważne siłą tej historii nie jest akcja, lecz umiejętne ukazanie mechanizmów w schwytaniu psychopatycznego mordercy. „Zabij mnie, tato” to thriller psychologiczny skrojony na mistrzowską miarę, w którym napięcie strachu o losy zaginionych dziewczynek osiąga maksymalne wartości. Zdecydowanie polecam tę lekturę, dzięki której zaaplikujecie sobie mocną dawkę adrenaliny. Za egzemplarz książki dziękuję Wydawnictwu FILIA, FILIA Mroczna Strona http://www.czyt-nik.pl/recenzje/petarda/

"Zabij mnie, tato" to thriller psychologiczny od Stefana Dardy, autora specjalizującego się głównie w literaturze grozy i fantastyki. Były funkcjonariusz policji, Zdzisław Mokryna zrywa ze swoim dotychczasowym życiem i przeprowadza się do Rykowa. Właśnie tam chce rozpocząć spokojne i anonimowe życie z dala od przeszłości. Choć zarzeka się, że w nowym miejscu z nikim się nie zaprzyjaźni to już w ciągu pierwszej doby poznaje Kamila, właściciela miejscowej pizzerii. Nowa znajomość przeradza się w prawdziwą męską przyjaźń. W 9 marca 2015 r. dochodzi do tragedii, dwie najmłodsze córki Kamila, nie wracają do domu ze szkoły. Zaczyna się walka z czasem, by odnaleźć dziewczynki całe i zdrowe, a Zdzisław odnawia stare kontakty w policji, aby pomóc przyjacielowi w poszukiwaniach. Niestety coraz więcej poszlak wskazuje, że dziewczynkom grozi wielkie niebezpieczeństwo, a ich szczęśliwy powrót do domu zmniejsza się z każdą upływającą minutą... "Zabij mnie, tato" to thriller psychologiczny pobudzający wszystkie zmysły i na długo zapadający w pamięci. Historia ukazująca koszmar bohaterów, którzy muszą się zmierzyć z uprowadzeniem swoich dzieci. W tle wyczuwamy ciężką atmosferę, pełną napięć i dramatu ludzi, których w jednej sekundzie, życie legło w gruzach. Zdzisław jest w sumie takim cichym narratorem tej historii. Swoim oczami opisuje jak kochająca i szanująca się rodzina, która jest mu bardzo bliska, rozsypuje się bezpowrotnie. W końcu taka trauma zostaje z ludźmi na całe życie - walka z wiecznym stresem, bólem i tęsknotą, która rozrywa serce na strzępy. To nie jest problem jedynie bohaterów tej książki, ale wszystkich ludzi, którzy w swoim życiu zetknęli się z podobnymi wydarzeniami. Dobrze skonstruowany thriller, który celnie oddaje cały charakter tej wstrząsającej historii. W napięciu śledzimy losy bohaterów i przeżywamy wraz z nim koszmar z jakim przyszło im się zmierzyć. Książka, od której trudno się oderwać, ale przede wszystkim dająca dużo do myślenia. W końcu czasem jedna chwila, wydarzenie możesz zmienisz nasze dotychczasowe życie... Gorąco polecam🔥

⭐RECENZJA⭐ Psychopatyczny morderca zostaje zwolniony z więzienia. Mimo obserwowania przez policję, nikt nie wie gdzie on jest... Aż tu nagle zdarza się coś dziwnego... Trzy dziewczynki pewnego dnia wracają razem ze szkoły do domu. Starsza siostra centralnie przed mieszkaniem spotyka swoich znajomych, więc puszcza młodsze siostry same do mieszkania. Jednak dziewczynki tam nie docierają. Czy te dwie sprawy łączą się ze sobą? 🤔 Kolejne spotkanie z pisarzem @stefandarda za mną. Tak naprawdę w tym miejscu nie wiem co mam Wam napisać. Mam strasznie mieszane uczucia co do tej powieści. Nie była zła, ale nie było efektu "wow" i papki z mózgu, czego dość często oczekuję od lektur z tego typu gatunku literackiego. Niemniej jednak książka miała to coś, a przede wszystkim poruszała bardzo trudne i ciężkie tematy. Ogólnie cała fabuła toczy się w dość smutnym momencie życia naszych bohaterów. Codzienna niepewność, walka o przetrwanie i to, co zgotował dla nich los, jest tak naprawdę przykre. Autor skupił się na spleceniu tej powieści w całość. Nie ominął żadnych rzeczy, które były też jako wątek obyczajowy. Ale z połączeniem kryminału, thrilleru i odrobinki sensacji dość bajka mu to wyszło. Jednak przeszkadzały mi zbyt przydługawe rozdziały i momentami ciągnące się w nieskończoność opisy. Może były one potrzebne i się czepiam po prostu, ale jednak wolę jak rozdziały napisane są krótko, zwięźle i na temat 😉 Jeśli chodzi o bohaterów to bardzo intrygowała mnie jedna postać. Mówię tutaj o emerytowanym policjancie, który był tajemniczy i taki niedostępny 🤔 Ale jego wykreowanie może budziło we mnie jakieś dziwne emocje, takie niespotykane 🤔 Powiem Wam, że autor naprawdę napisał kawał świetnej powieści, którą mimo grubości czyta się dość szybko. Wydaję mi się, że to dzięki wyszlifowanemu piórowi, które może zachwycić. Pomijając parę mankamentów, lektura podobała mi się i polecam Wam ją! 😁 🤔 Za egzemplarz książki do recenzji dziękuję @filiamrocznastrona @wydawnictwofilia 🖤 🤔

Historia ludzi, którzy muszą zmierzyć z ciężarem koszmaru po wielkiej stracie- tak najprościej można w kilku zdaniach opisać książkę „Zabij mnie, tato”, będącą pierwszym thrillerem w dorobku Stefana Dardy. Obraz wylewającego się zewsząd poczucia bezradności oraz niesprawiedliwości w książce jest wręcz namacalny. Dokładając do tego ogromne pokłady gniewu, żalu oraz cierpienia i straty, autor zaserwował mi książkę, przez którą nie da się przejść obojętnie. Nie ma bowiem większego koszmaru dla rodzica, który każdego dnia musi w głębi duszy umierać ze strachu o swoje dziecko. Tego bólu (lub bulu według pana prezydenta Komorowskiego) nie można zniwelować czy też oszukać. Nie da się go również pokonać. Trzeba po prostu nauczyć się z nim żyć lub… umrzeć. To właśnie próbuje pokazać moim zdaniem autor w tej książce. „Zabij mnie, tato” to nie tylko książka pogrążona w czeluściach destrukcyjnych uczuć. To również opowieść o miłości, oddaniu i przyjaźni. To momentami naprawdę poruszająca lektura, która mimowolnie zmusza do wielu refleksji. Jej akcja nie toczy się w zabójczym tempie, a fabuła jest w ciekawy sposób przeplatana wątkami obyczajowymi. Stefan Darda posługuje się zrozumiałym językiem, co znacznie ułatwia odbiór lektury. Książkę czyta się naprawdę szybko i przyjemnie. Elementem książki, który nie przypadł mi do gustu pomimo ciekawej fabuły i interesujących bohaterów, było jej zakończenie. W mojej ocenie zaniżyło nieco całkowity odbiór i było dość naiwne. Mimo tego jestem przekonany, że książka znajdzie wielu sympatyków gdyż ogólnie jest to całkiem dobry, lekki thriller. Idealny na zbliżające się jesienne wieczory. Książkę tę mogłem przeczytać dzięki uprzejmości wydawnictwa Filia, za co jestem bardzo wdzięczny gdyż po raz kolejny był to mile spędzony czas w towarzystwie książki tego wydawnictwa.