Wyszłam z niemocy i depresji. Ty też możesz! (okładka twarda)

Pani Pawlikowska to już taka Zosia Samosia, która nigdy nie prosiła o pomoc w sprawie swoich licznych jak potomstwo Abrahama, byłych problemów psychicznych, tylko sama "odkrywa" i "wynajduje" rozwiązania. Już w ostatnim samouczku angielskiego, p. Beata, (z powodu porażki w nauce j. angielskiego w zamierzchłych czasach) wyważa otwarte drzwi i ogłasza "nową" metodę nauki znaną de facto ludzkości od iks lat (wkuwanie). Tę nową metodę, nawiasem mówiąc (pewnie wskutek słabej pamięci lub coraz większych potrzeb finansowych) ogłasza już 2. raz w ostatniej pięciolatce. Obecnie oferuje wynaleziony przez siebie, łatwy w obsłudze wihajster do walki z depresją, bo przecież po co sama miała korzystać z osiągnięć medycyny skoro mogła wymyślić narzędzia i je potem sprzedawać? Z opisu wynika, że było to bardzo proste: "Wymyśliłam narzędzia, zastosowałam, zwyciężyłam" - czyta na okładce z wypiekami na twarzy potencjalny klient. Luz blues! Veni, vidi, vici! Niczym nonszalancki Juliusz Cezar donoszący senatowi o zwycięstwie pod Zelą... To nic trudnego! Bułeczka z masłem! Małe piwo przed śniadaniem! Kupujcie!!! Chętni pewnie będą. Łatwiej jest przecież kupić sprawdzony "wynalazek" celebrytki niż skorzystać z wiedzy fachowca, a większość fanów kupi nową książkę Pawlikowskiej z przyzwyczajenia lub na wszelki wypadek.

Książka dobra dla niekonsekwentnych, ponieważ autorka z uporem przypomina o zmianie schematów myślowych, które mogą pomóc w depresji i nie tylko. Osobiście lubię czytać wszystkie książki pani Beaty, niezależnie od powtórek, które stosuje.

depresja - stan chwilowego ulotnego wyburzenia emocjonalnego podlegający koekcie ziołowej melisy lub fitness shopping z ćwiczeniami nadgarstka Mastercard /uwaga w/w tekście nastapilo lokowanie produktów/

Czytam inne recenzje z lekkim oburzeniem bo widze ze niektorzy po prostu chyba niechca pracowac nad soba. Brzmi to moze zbyt ostro ale skoro tez przechodzilam i nadal przechodze depresje i wiem ze nieda sie tego stanu wyleczyc bez pracy nad soba. Ta praca moze nawet lata trwac. Czy ktos zazywa leki czy nie jest osobista sprawa ale i nawet psycholog potwierdzi ze to jest tylko pomoc by stanac na nogi ZEBY potem pracowac nad soba. Bez pokory, uczciwosci i prawdy wobec samego siebie NIGDY niebedzie mozliwosci wyjsc z depresji. Wyjsc, czyli calkowicie odblokowac wszystkie "korki" ktory sie potworzyly podczas zycia. Krotko mowiac: Kto jest uczciwy do samego siebie i jest chetny do sprobowania czegos innego, temu bardzo polecam ta kziaszka lub audiobook. Sa tez cwiczenia do sprawdzenia i do uswiadomienia sobie jaka moca podswiadomosc czlowieka moze kierowac.

Książkę dostałam w prezencie od córki. Zabrałam się za nią z nieukrywaną ciekawością, gdyż sama od wielu lat zmagam się z nawracającą depresją i niestety, leczę się farmakologicznie - na lekach pozostanę już do końca życia. Lubię audycje przyrodnicze Pani Pawlikowskiej,ale po lekturze tejże pozycji stwierdzam, że powinna raczej na nich poprzestać aniżeli raczyć ludzi tego typu "poradnikami". Niestety, zgadzam się z krytycznymi opiniami zamieszczonymi poniżej, że temat depresji sprowadzany jest tu do jakiejś kilkudniowej niegroźnej niedyspozycji. Autorka stosuje zabieg podobny jak wielu trenerów fitness - "weź się za siebie, zacznij biegać, jedz mniej" itp. Otóż depresja to głębsza przypadłość, to nie jest zniżka formy. To jest długotrwały stan stagnacji i braku jakiejkolwiek chęci do życia. Kto tego nie przeżył, ten tego nie zrozumie. Tak jak pisali poprzednicy, tutaj osoba pogrążona w tej chorobie jest wpędzana przez autorkę w poczucie winy, że nic nie robi ze swoim życiem, że jest bierna i tym podobne bzdury. Cóż, prawda wygląda zupełnie inaczej. Depresja to choroba, jedna z najbardziej podstępnych i wyniszczających. Wiele osób ostatnio nadużywa tego słowa. Gdyby tytuł tej książki brzmiał "Jak walczyć z jesienną chandrą" to może jeszcze byłoby to bliskie prawdy. Niestety, osobie chorującej na depresję ten tzw. poradnik w niczym nie pomoże - pogłębi co najwyżej jej stan. Ani to mądre, ani odkrywcze - wręcz niebezpieczne, bo wpędza w poczucie winy, co jest absolutną nieprawdą. Radzę omijać szerokim łukiem!

Autorka uważa, że depresja to tylko kilkudniowy stan, nieco bardziej poważniejszy od focha. Wystarczy przecież zacząć się uśmiechać i depresja od razu przechodzi. :) Antynaukowość i antyintelektualizm Pawlikowskiej trafia na podatny grunt, co mnie niezmiennie smuci. Ludzie zupełnie nieznający się na temacie czytają książki tej autorki i się zachwycają, a osoby cierpiące na prawdziwą depresję słuchając się porad tej pani prędzej wylądują w szpitalu, niż pozbędą się depresji. Depresja to choroba, którą trzeba leczyć specjalistycznie, a nie przy pomocy rad pani, która "cierpiała na depresję", bo miała zły humor i często płakała. Zdecydowanie odradzam książki tej autorki.

Takie pytanie ciśnie się na usta po przeczytaniu tego pseudo-poradnika. Podczas lektury miałam wrażenie, że wg autorki depresja to bardziej jakaś przejściowa chandra czy kilkudniowy foch. Jedna z bardzo bliskich mi osób na depresję choruje od wielu lat i niestety to nie jest sytuacja, którą można porównać do zachęty typu "zrób coś ze sobą, idź pobiegać". Z tego się w zasadzie nie wychodzi, a w cięższych przypadkach latami walczy o powrót do normalności. Autorka wpędza czytelnika w poczucie, że to z nim jest coś nie tak, bo choruje na depresję. Niestety, nie jest to prawdą. Ta choroba może dotknąć każdego bez względu na jego sytuację zawodową, status społeczny czy moment życia, w którym się znajduje. Niemiłosiernie mnie drażnią tacy pseudo-znawcy jak Pawlikowska, którzy wypisują dyrdymały w stylu "jak pozbyć się depresji w pięciu prostych krokach" nie akceptując tego, że jest to choroba (jak każda inna) i leczenie farmakologiczne jest tutaj nieodzowne. Mam nadzieję, że pani Pawlikowskiej nigdy nie będzie dane doświadczyć depresji ciągnącej się latami, wymagającej niekiedy hospitalizacji i przyjmowania specjalistycznych leków do końca życia. Tak to jest jeśli za poważne tematy zabierają się niepoważni ludzie. Nie polecam.

Powiem szczerze, że Beata Pawlikowska po raz kolejny mnie zachwyciła. Nie spodziewałem się, że dziennikarka ma takie podejście do świata i otaczających ją ludzi. Na pewno każdy z nas, kto zmaga się z ta trudną chorobą, może właśnie swoją walkę rozpocząć od tej książki. Ja za każdym razem, kiedy ją czytałam uśmiechałam się do siebie i od razu ten dzień stawał się lepszy. Książka jest lekka i bardzo ujmująca. Pawlikowska wie w jaki sposób dotrzeć do czytelnika, aby przykuć jego uwagę. Doskonała, przyjemna do poczytania przed snem na poprawę humoru. Polecam !!!!

Książka idealnie wpasowuje się we wcześniejsze książki z serii kodów podświadomości. Tutaj temat został pogłębiony. Autorka wyjąsnia bardzo precyzyjnie jaki jest mechanizm powstawania depresji. Podaje przykłady jak walczyć z depresją. Są miejsca na własne notatki. Jestem bardzo zadowolona z książki. Będę do niej wracać. Polecam.

Warta przeczytania.
Inspirująca do dalszej pracy nad sobą.