Wymarzone (okładka  miękka, 10.2022)

Piękna! Szybko się czyta :)

Od pokoleń, niezliczona ilość kobiet boryka się z problematyką zajścia w ciążę. Podłoże ma różne przyczyny – począwszy od problemów ze zdrowiem jednego z rodziców, kończąc na blokadzie na tle psychicznym. Jak dobrze wiemy, jest masa obostrzeń i kar przeznaczonych dla kobiet, które matkami być nie chcą, a co zarazem idzie, nie ma praktycznie żadnych konkretnych pomysłów, by pomagać kobietom, które pragną błogosławionego stanu przez całe życie. Karolina i Adam są udanym małżeństwem. Oboje mają stałą pracę, którą lubią i własny dom z pięknym ogrodem. Jedyne czego brakuje w ich życiu – to mały człowieczek zrodzony z ich uczucia. Chcę powiedzieć, że już od pierwszych stron ta powieść podbiła moje serce. Starania o dziecko nie są mi obce, razem z paranoją, jaka wkrada się w głowę przyszłej mamy. Karolina to kobieta, której pragnienie przysłoniło całe życie. Seks na czas, bo owulacja; upartość, przez którą o mało nie straciła małżonka; brak rozmowy z ukochanym – szczerej, prawdziwej, obowiązkowej i zarazem naturalnej dla małżeństwa. Mocno utożsamiam się z Karolą i jej obsesją. Jej obawy o romans Adama, jej utrata wiary w siebie i wątpliwości w miłość ze strony małżonka – tak właśnie wyglądają starania o dziecko. Łzy i żal, przepełnienie bólem z powodu braku dwóch kresek. Doskonale to znam i doskonale wiem, jak potrafi to zaważyć na pogodnym i udanym związku. Niestety chwilami miałam ochotę trzasnąć ją w głowę… Zamiast porozmawiać z Adamem to twardo stała przy swojej paranoi, nie dając sobie wytłumaczyć, że prawda i realia mogą być inne. Znowuż Adam ma swoje za kołnierzem, jednak chłop ma moje wsparcie. Było mi przykro, że robił, co mógł do granic możliwości, a Karolina grała wielką panią, nie zwracając uwagi na jego uczucia i jego emocje względem zaistniałych sytuacji. Szczerze go podziwiam, że faktycznie nie zostawił jej w cholerę, bo prawdą jest, że „do tanga trzeba dwojga”, a tutaj cała odpowiedzialność spadła na mężczyznę, nieważne było, że sam też ma serce i też może go coś zaboleć – trochę mi to zgrzytało, ale, jako, że to moje pierwsze spotkanie z panią Justyną i jej piórem, nie biorę tego jakoś za szczególnie pod uwagę. Nie ukrywam, że trochę dziwnie też odbierałam małżeństwo bohaterów. Liczyłam na więcej „słodkości” między nimi; wiem, że prawdziwe życie tak nie wygląda, ale patrzę na postacie przez pryzmat tego, że sama jestem żoną i jak odnosimy się do siebie z moim ślubnym. Wątek, który zaburzył idealne życie postaci, pozostawię Wam do odkrycia, ale prawdą jest, że Adam wykazał się naprawdę silną wolą, bo ja to miałam ochotę mordować i to krwawo, po tym, jakich ludzi mieli okazję spotykać na swojej drodze. Całościowo „Wymarzone” to bardzo dobra historia, bardzo prawdziwa, z realnymi obawami, ze strachem, obwinianiem się, z wieloma powodami do szukania szczęścia gdzieś indziej. Jeśli chodzi o zakończenie, pozwolę sobie zatrzymać je dla siebie! Odkryjcie sami, dlaczego ulałam morze łez przy tej historii i dlaczego czytałam fabułę do czwartej rano, nie mogąc odłożyć książki, póki nie zobaczę ostatnich linijek tekstu….

"Z ludźmi było tak samo ze świecami.Miłość i życie są jak płomień,który może odważnie pochłaniać codzienność albo nieśmiało tlić się w ciszy.Może wypalać się szybko albo powoli.Świeca bez płomienia nic nie znaczy,tak samo człowiek bez życia,a życie bez miłości." Karolina i Adam są małżeństwem od kilku lat. Są szczęśliwi i marzą o tym, by zostać rodzicami. Jednak z miesiąca na miesiąc, po zobaczeniu kolejny raz na teście jednej kreski, wiara Karoliny w to, że zostanie mamą maleje. Swoje emocje wyładowuje na mężu.Sięga po alkohol, aby poradzić sobie z bólem i emocjami. Adam ma już dość tych częstych kłótni i zmian nastrojów swojej żony. Coraz lepiej dogaduje się z Adą-atrakcyjną koleżanką z pracy. Kobieta ma wobec Adama pewne plany, tylko czy Adam da się wciągnąć w tę grę? Czy kilka zbiegów okoliczności i intrygi Ady zniszczą marzenia Karoliny i Adama i łączące ich uczucie? "Wymarzone" to cudowna historia opowiadająca o miłości, tej prawdziwej i dojrzałej.To opowieść o nadziei na lepsze jutro, o marzeniach i szczęściu,o walce o tą upragnioną miłość! Autorka rewelacyjnie przedstawiła nam uczucia bohaterów.Zatraciłam się w tej historii!💗 Autorka przedstawiła nam historię bohaterów bardzo realistycznie.Przecież każdy z nas spotyka na swojej drodze różne trudności, każdy z nas może mieć słabszy okres bądź przechodzić kryzys.Na przykładzie bohaterów widzimy,jak ważna jest szczera rozmowa,zrozumienie drugiej osoby i wsparcie.Widzimy jak "pozory mogą mylić,nawet nie czasami,a często" oraz "jak bardzo można się mylić w ocenie drugiego człowieka". Miałam ochotę Adę 'wyszarpać za kudły'-dosłownie!🤭I jestem pewna,że i Wy będziecie mieli taką ochotę🤣 Podobała mi się postać Natalii.Była aniołem stróżem dla Adama. Zawsze znalazła dla niego czas,aby porozmawiać.Słuchała go,a co najważniejsze nie krytykowała i nie oceniała. Dzięki niej, Adam miał nadzieję i walczył o Karolinę.Wierzył, że wszytsko się pomiędzy nimi ułoży i jeszcze będą szczęśliwi. A ja cały czas trzymałam za nich kciuki i wierzyłam,że ich marzenie o dziecku się spełni! Czy się spełniło? Sprawdźcie sami! Polecam😍😍😍

Karolina z Adamem od jakiegoś czasu starają się o dziecko. Jednak w ich przypadku nie jest to takie łatwe, jak mogłoby się wydawać. Karolina z każdym, kolejnym testem ciążowym traci nadzieję o  upragnione maleństwo, a pytania rodziny o jej powiększenie, mrożą i roztrzaskują jej serce jeszcze bardziej. Adam nie do końca jest w stanie zrozumieć swoją żonę, a w ich małżeństwie coraz częściej pojawiają się kłótnie i ciche dni. Natomiast jego współpracownica, Ada, będzie starała się na niego rzucić "czar" i skusić do skoku w bok. Jak potoczą się losy Karoliny i Adama, i czy los się do nich uśmiechnie? ---------- "Wymarzone" to historia pełna emocji, którą chłoniesz całym sobą, przy jej czytaniu. Choć temat bardzo trudny i niestety często dotykający ludzi, to przez przyjemny styl autorki, kartki pochłaniałam bardzo szybko. Podobało mi się przedstawienie odczuć i życia obu stron - Karoliny i Adama. Pełno w nich bólu, pragnienia, niezrozumienia, ale także wsparcia. Po tej książce wiem, że wiara czyni cuda, a nad każdym ktoś czuwa. P.S zbliżają się święta, a to najgorszy okres dla par, które pragną dziecka, nie mogąc zaznać tego cudu. Nie pytajcie "kiedy dziecko", nie mówcie co jest najważniejsze, bo to nic nie da, a im przyniesie ogromny ból. P.P.S. Abstrahując od książki, nie warto czekać roku, bo ostatecznie możesz właśnie nieodwracalnie stracić płodność. Dobry lekarz, który pokieruje Tobą od początku, to skarb.