Wszystkie moje mamy (okładka twarda)

Staramy się przekazać dziecku pewne wartości, opowiedzieć o rzeczach, których sami nie umiemy ubrać w słowa, chcemy aby nasze dziecko pamiętało to, czemu nie można pozwolić na zapomnienie. Po wizycie w Muzeum Powstania Warszawskiego postanowiliśmy zakupić kilka pozycji, ta okazała się jedną z nich.

Wprowadzenie dla dzieci w trudny temat Holocaustu. Opowieść o żydowskim chłopcu, który przeżył wojnę, ale stracił najbliższych. Ładne, choć chyba trochę powierzchowne, nawet dla dzieci.

Lektura w klasie 6. Oczywiście biblioteka w szkole nieprzygotowana, biblioteka miejska ma tylko 3 egzemplarze. Na szczęście jest Empik. Książka dotarła bardzo szybko i choć cena w tym przypadku miała drugorzędne znaczenie, to i tak wspomnę, że była konkurencyjna w porównaniu do innych księgarni wysyłkowych. Na allegro niby taniej, za to wysyłka droższa niż w Empiku. Sam na pewno jeszcze nie raz skorzystam z internetowej księgarni Empiku, co i Wam serdecznie polecam.

Wybralam te ksiazke, bo uznalam, ze moje dziecko jest wystarczajaco duze (8 lat), aby porozmawiac z nim o wojnie. O wojnie, nie takiej, jak w "Czterech pancernych", nie wojnie miedzy armiami wrogich krajow, a wojnie, jaka dotknela cywilow, zwyklych ludzi, dzieci (getto, lapanki, obozy). Nie zawiodlam sie. Czytalismy te ksiazke fragmentami i potem dlugo rozmawialismy o przeczytanych zdarzeniach, o tym, jak to bylo, o tym, ze Szymon to nie byl wyjatek, niestety.
Ksiazka jest o ludziach, ktorzy naprawde zyli: i Szymon i jego rodzina i siostra Jolanta (Irena Sendlerowa).
opowiesc jest napisana w bardzo przystepny sposob, bardzo obrazowy, ma tez piekne ilustracje.
Polecam.

Wzruszająco i zabawnie opisane bardzo trudne wydarzenia z historii. Dziękuję, że mogłam dzieciom przeczytać coś tak wartościowego :-)

gorąco polecam zwłaszcza dzieciom wychowywanym w konsumpcyjniejącym świecie otwiera oczy na wcale nie tak bardzo odległą czasowo rzeczywistość, niebywale uwrażliwia

Choć dobrze wiem, że wojna to straszny czas. Wiem, co się wtedy działo i jak okrutni byli okupanci, to i tak czytając jakąkolwiek historię z tego okresu płaczę jak bóbr. Może dlatego właśnie staram się o takich rzeczach nie mówić głośno. Po prostu nie potrafię. Na szczęście istnieją takie książki jak ta, które ułatwią mi rozmowy z moim dzieckiem na tematy, które są dla mnie trudne. Ta lektura wywarła na mnie bardzo pozytywne ważenie i cieszę się, że trafiła w moje ręce. Opowiadanie "Wszystkie moje mamy" jest napisane w ciekawy i delikatny sposób. A jednocześnie jest tak bardzo prawdziwe. Niczego nie ukrywa, nie owija w bawełnę. Opisuje całą prawdę, nawet tą najbardziej brutalną w piękny (jeśli można to tak nazwać) sposób. Gorąco Wam tę lekturę polecam. Na prawdę warto po nią sięgnąć.

Książkę tę kupiłam na prezent mojemu synkowi. Zaczynając jej lekturę chciałam ja odłożyć obawiając się zbyt brutalnej prawdy. Jednak mój syn nie pozwolił mi przerwać. Kończąc miałam łzy w oczach i dumę w sercu jak moje dziecko przyjęło tą książkę. Taki sposób przedstawienia tragedii dzieci i bólu jest łatwiejszy dla naszego dziecka w zrozumieniu historii. Daje do myślenia i zaskakuje podejściem młodego umysłu. Będziemy do niej często wracać