Książka Kopińskiej jest w moim odczuciu bardzo wyjątkowa- dlaczego? Bo jest bardzo osobista i pokazuje sporo prywatnych spostrzeżeń autorki, która dzieli się przemyśleniami, filmami, ale też wydarzeniami politycznymi i tym, jak widziała je ze swojej perspektywy. Książka przez to jest jeszcze bardziej szczera- a autorka w pewnym sensie się przed nami obnaża. Książka "Współczesna wojna" jak sama nazwa wskazuje mówi też o wojnie i sytuacji na wschodnim froncie, u naszych sąsiadów, i w Afganistanie. Książka otwiera oczy na świat i pozwala myśleć i patrzeć szerzej.

Justyna Kopińska we "Współczesnej wojnie" opublikowała zbiór swoich tekstów, które bardzo różnią się od siebie- ale tylko z pozoru, w rzeczywistości są połączone jednym tematem- są to problemy i trudności, z którymi mierzymy się jako współcześni ludzie. Książka zaczyna się reportażem z Ukrainy, a potem przechodzi dalej w stronę tego, jak wygląda współczesna praca, jak rysują się społeczne nastroje, jest też kilka słów o feminizmie. Są też odwołania do innych książek i filmów- bardzo ciekawe zestawienie.

"Współczesna wojna"- czy tylko ja widząc ten tytuł pomyślałam o Ukrainie? I nie myliłam się, przynajmniej nie całkowicie. To tak naprawdę zbiór tekstów o różnych wydarzeniach i problemach ostatnich lat- od wojny w Ukrainie po problemy psychiczne współczesnego człowieka. Autorka nawiązuje do swoich poprzednich reportaży i do kinematografii. Kopińska w tej książce nieinwazyjnie zmienia sposób postrzegania świata i w mojej opinii podejmuje ważne tematy. Książka wartościowa i zasługująca na uwagę.

"Współczesna wojna" to książka, która porusza bardzo wiele kwestii- tych najbardziej współczesnych. Kopińska diagnozuje i opisuje współczesny świat- jego problemy i wady, nakreśla też pewne szkodliwe społeczne mechanizmy. Zdecydowanie jest to książka, która wymaga myślenia. Moim zdaniem ta książka także zmienia sposób myślenia o świecie- prowokuje do innego spojrzenia na świat. Kopińska przywołuje też inspirujące książki i filmy. A i jest też kilka odniesień do poprzednich reportaży autorki.

To ważna książka, którą powinien przeczytać każdy, żyjący w XXI wieku człowiek, poprzez to, jak książka zmienia myślenie o życiu. Autorka opisuje to, w jaki sposób obecne wydarzenia wpływają na ludzi i ich psychikę. Moim zdaniem książka zmienia myślenie o życiu dzięki temu, że prowokuje do zastanowienia się nad aktualnymi wydarzeniami społecznymi i politycznymi. Kopińska też stworzyła coś w rodzaju kompasu, który może pozwolić przejść nam te trudne czasy- podążając za konkretnymi zasadami, które są poparte wnioskami, które wyniknęły z obecnych wydarzeń- wojny, strajków kobiet, obecnego pędu w życiu.

"Współczesna wojna" Justyny Kopińskiej to książka, poruszająca temat tego, w jaki sposób zmienia się i ewoluuje życie ludzi w dzisiejszych czasach, jakie są najbardziej palące problemy współczesnego świata. Moim zdaniem książka skupia się wokół życia w dzisiejszych czasach, przez to jak aktualne problemy porusza, można automatycznie spojrzeć na wydarzenia ostatnich kilku lat z dystansu i w pełni zrozumieć, jak bardzo na nas wpłynęły. Książka zmieniła moje myślenie i skłoniła mnie do obejrzenia kilku nowych filmów, które poleca autorka.

Na początku byłam zła na Kopińską, za ten natłok informacji i niespójność. Ale bardzo szybko uzmysłowiłam sobie to, że dzięki temu autorka wpisuje się w dzisiejsze czasy- o których sama pisze. Krótkie rozdziały skupiają na dłużej uwagę, a to, że autorka nie rozwija każdego tematu, a istnienie niektórych problemów jedynie zaznacza, sprawia, że zostawia miejsce do dyskusji i własnej refleksji. Autorka prowokuje do myślenia, ale nie zmusza czytelnika do powielania jej światopoglądu- za to ją bardzo szanuję.

Książka "Współczesna wojna" opowiada o tym, jak zmieniał się świat w ciągu ostatnich lat. Mi Justyna Kopińska pomogła w tym, żeby zobaczyć szerzej to, jak zmieniało się też nasze myślenie i psychika. Ostatnie wydarzenia bardzo na nas wpływają i moim zdaniem dzięki tej książce można spojrzeć na to, co się dzieje z innej, o wiele szerszej perspektywy. Plus styl pisania tej autorki bardzo przypadł mi do gustu- inteligentny i pełen odniesień do popkultury- literatury i filmów. Mnie bardzo zajęła książka, jest wciągająca, bo dotyczy tego, co aktualne i z niektórymi problemami można się utożsamić.

Lubię styl pisania Kopińskiej, jak dla mnie mogłaby nawet napisać książkę kucharską, a ja i tak czytałbym ją z zainteresowaniem. Moim zdaniem autorka pokazuje w niej swój sposób myślenia o różnych sprawach. Jeśli zamierzacie ją czytać, przygotujcie sobie trochę wolnego czasu- na przemyślenie tego, o czym autorka pisze i obejrzenie filmów, do których się odnosi- a przyznaję, że jest ich sporo, ale naprawdę warto, bo to klasyka kina. Niewymuszony, ale jednocześnie analityczny styl pisania Kopińskiej też bardzo przypadł mi do gustu. Cóż mogę dodać, polecam.

"Współczesna wojna" Justyny Kopińskiej to książka, która zmieniła niemal całkowicie moje postrzeganie świata i myślenie. Książka zdecydowanie zapada w pamięć- jest historią, która opisuje to, w jaki sposób zmienia się życie i myślenie o świecie, to rozliczenie ostatnich kilku lat. Historia jest warta uwagi, ale co warto zaznaczyć, nie skupia się tylko i wyłącznie na temacie wojny w Ukrainie. Autorka koncentruje się także wokół zmiany życia, skupiając się przede wszystkim na tym, jak ewoluowało życie w XXI wieku. Moim zdaniem książka jest warta uwagi.

Książka Kopińskiej "Współczesna wojna" dosyć mnie zaskoczyła- ma luźniejszą formę i jest historią, mówiącą o tym, jak wygląda dzisiejszy świat i z czym tak naprawdę walczymy podczas życia we współczesnym świecie. Autorka poleca walkę o siebie- o swój dobrostan psychiczny, bo w obecnej sytuacji politycznej i społecznej trudno jest nie zwariować. Książka moim zdaniem w ciekawy sposób rysuje to, jak ewoluował nasz świat. Poprzez to, w jaki sposób zmienia się razem z tym nasze myślenie- zwraca uwagę na kwestie kluczowe dla człowieka, powiązane ze zdrowiem psychicznym, celami, pragnieniami i odpoczynkiem.

"Współczesna wojna" Justyny Kopińskiej przedstawia dzisiejszy świat za pomocą luźno powiązanych obrazów. Książka moim zdaniem ukazuje w bardzo emocjonujący sposób sytuację na ukraińskim froncie, można niemal poczuć emocje tych wszystkich ludzi... To oczywiście nie jest jedyny, poruszany przez autorkę temat, zaraz po reportażu przechodzi do analizy współczesnego świata i zapisuje swoje rady, dotyczące tego, w jaki sposób można w nim przetrwać. Książka warta uwagi.

Wiecie, że istnieje coś takiego, jak zespół Adele? Nie, nie chodzi tu o żadną znaną wokalistkę. To zespół zaburzeń psychicznych, w którym stawia się nieodwzajemnioną miłość wyżej, niż swoje życie. Autorka określa ten zespół "chorobą miłości". Zaskoczyła mnie ta książka, musze przyznać, nie spodziewałam się takiego połączenia reportażu, wiedzy psychologicznej i informacji, dotyczących filmów i literatury. Moim zdaniem książka mimo tego, że zaskakuje, to jest bardo ciekawa. Można czytać ja w częściach i robić przerwy- bo rozdziały, mimo, że są ze sobą powiązane, to tak naprawdę dotyczą innych problemów, z którymi borykać się muszą ludzie współcześni.

Moim zdaniem książka jest zbiorem reportaży i felietonów, ze zdecydowaną przewagą tego drugiego. Autorka rozmawiała z mieszkańcami Ukrainy i ofiarami wojny- mieszkającymi w Donbasie, Charkowie, Buczy, czy Borodziance. Dalej, autorka opisuje problemy dzisiejszego świata i skupia się na tym, jak zmienia się życie bohaterów. To historia, która zmienia percepcję i pozwala na nabycie dystansu. Mimo poruszonych w niej trudnych tematów, książka nie jest psychicznie obciążająca, być może dlatego że autorka zwraca ogromną uwagę na zdrowie psychiczne i umiejętność odpoczywania i nabierania dystansu (o czym też pisze).

Wiek nie definiuje człowieka? Jakie choroby psychiczne są najczęstsze w dzisiejszych czasach? Jak naprawdę wygląda sytuacja na ukraińskim froncie wojennym? Moim zdaniem książka świetnie oddaje klimat dzisiejszych czasów- autorka porównuje też pewne kwestie, pod kątem czasów i tego, jak na przestrzeni kolejnych lat zmieniło się nasze myślenie o świecie. Moim zdaniem książka ciekawa do analizy i interpretacji. Bardzo podoba mi się to, jak autorka pozostawia też miejsce na dialog z jej poglądami i własną refleksję. Książka zapada w pamięć.

Książka Justyny Kopińskiej to opowieść o... właściwie ciężko jest powiedzieć o czym dokładnie jest ta książka, bo autorka porusza w niej wiele zagadnień związanych z funkcjonowaniem w dzisiejszej rzeczywistości. Na światło dzienne wywleka problemy, z którymi praktycznie wszyscy się mierzą, takie jak prokastynacja i nieustanny stres, ale także poważniejsze problemy związane z sytuacją polityczna na świecie i wojną w Ukrainie. To nie jest lekka i przyjemna książka, ale nie jest to też krwawy opis wydarzeń, które miały miejsce na froncie. To coś pomiędzy. Podobało mi się to wyważenie, autorka nie popada w przesadę, tylko sprawia, że o trudnych tematach można przeczytać "na spokojnie".

Kopińska nie napisała szczegółowego, krwawego i pełnego szczegółów reportażu wojennego. Stworzyła za to książkę, która skupiła się na kwestii współczesnego świata- jego problemów i wad, ale także wspominając o tym, w jaki sposób można by te problemy rozwiązać. Książka prowokuje do refleksji na temat tego, jak dzisiejszy świat wygląda i w jaki sposób funkcjonujący w nim ludzie starają się żyć, mimo trudnej sytuacji społecznej i politycznej. W tej książce jest też sporo cytatów, pochodzących przede wszystkim z filmów. Moim zdaniem książka jest bardzo wartościowa i serio opłaca się poświęcić chwilę na jej przeczytanie, tylko po to, żeby spojrzeć na siebie i na świat nieco inaczej.

Całkiem sporo czasu zajęło mi czytanie tej książki- i to nie dlatego, że jest bardzo obszerna. Tylko ze względu na to, że książka wymaga przemyślenia wielu poruszonych przez autorkę kwestii. Kopińska przywołuje ważne wydarzenia społeczne, polityczne, ale też religijne ostatnich lat i tworzy w ten sposób zbiór zasad postępowania- których pierwszy punkt brzmi: "Znajdź powód dla którego jesteś na tej planecie". Książka zmienia mój sposób postrzegania życia i świata, ale też zmusiła do zastanowienia się nad samą sobą. Polecam

Kopińska podjęła się trudnego zadania, zdecydowała się w swojej książce poruszyć temat wojny w Ukrainie. Wydaje mi się to trudne o tyle, że mamy dwie zupełnie skrajne narracje w kulturze i mediach na temat tego, w jaki sposób prowadzona jest ta wojna. Pełno jest fake newsów, za którymi łatwo można podążyć. Jednak narracja skupia się w reportażu na życiu mieszkańców Ukrainy, na ich zwierzeniach, wspomnieniach i przeżyciach. Jeden z ukraińskich wolontariuszy, w miejscu dostaw pomocy humanitarnej w Donbasie mówi tak: "Jestem Ukraińcem i ponad wszystko nie chcę powrotu imperium rosyjskiego. Lecz są tu także ludzie, którzy mają odmienne zdanie." . Ukraińskie społeczeństwo jest też podzielone wewnętrznie i cieszę się, że autorka także o tym wspomniała.

Książka Kopińskiej na długo zapada w pamięć, wydaje mi się, że autorka w świetny i bardzo ciekawy sposób pokazuje to, w jaki sposób zmieniało się życie młodych ludzi, którzy powinni dopiero wkraczać w dorosłe życie, a już walczą w wojnie i tracą najbliższych, co tylko umacnia ich świadomość o tym, że mogą umrzeć każdego dnia. Książka rozpoczyna się reportażem z wojny- nie jest on krwawy i nie ma w nim barwnych opisów wyglądu zwłok i morderstw. Za to chwyta za serce- bo jest w nim pokazana tragedia ludzi, którzy muszą walczyć o prawo do życia w wolnym kraju.