Wracać wciąż do domu (okładka twarda)

Uwielbiam te wydania Ursuli, na minus jest to, że się nie kończą ;) i mobilizują mnie do kolejnych zakupów. Z drugiej strony takie wydanie zachęca do zapoznania się z jej twórczością, którą zdecydowanie i gorąco polecam. Może dzięki takiemu trochę snobistycznemu wydaniu ta wciągająca i rozwijająca literatura stanie się bardziej znana i szerzej czytana. Gorąco polecam tą pozycję również ze względu na jej niedostępność do teraz. Myślę, że jeśli poznam osobę czytającą ambitną fantastykę to będzie doskonały pomysł na prezent dla niej.

Wszystko w jak najlepszym porządku. Wygodny odbiór zakupionego towaru. A przez empik.com dużo taniej. Polecam.

Co tu pisać.Jak każda książka tej autorki jest cudownym dziełem.

Uwielbiam tę autorkę. Polecam!

CZYTAM BO LUBIĘ.M

,,Książki stanowią sedno mojej opowieści. Książki naraziły nas na niebezpieczeństwo, ksiażki zmusily nas do podejmowania ryzyka i książki dały nam moc. Aldowie slusznie się ich bali. Jeśli istnieje bóg książek, to jest nim Sampa, Twórca i Niszczyciel.” • Książka ,,Wracać wciąż do domu” to magicznie poetycka podróż przez światy Urszuli K. LeGuin, w których każde słowo ma znaczenie. Jest to dosłownie arcydzieło. Można się dziwić skąd autorka znalazła pomysły na tyle idealnie dopracowanych oraz różnorodnych krain. I jeśli się czyta fantastykę to należy przeczytać tę historię. Każda książka, niestety już nie żyjącej Ursuli LeGuin jest idealna. Skomplikowane i rozbudowane światy zadziwiają, a przy tym oczarowują. Bohaterowie oraz ich historie zaciekawiają. Skłaniają do głębokiej refleksji, ciągłych przemyśleń i godzin zastanawiania się. Jej wykreowane światy mają wiele historii i znaczeń, w których najważniejszy jest człowiek. • ,,Istnieje odwaga miecza i odwaga słowa. Tą drugą spotyka się rzadziej.”

Była prawdziwą legendą fantastyki na świecie. Zmarła na początku tego roku Ursula Le Guin stworzyła kultowe literackie serie, do których należy m.in. cykl o Ziemiomorzu. Wydawnictwo Prószyński zaprasza czytelników do jeszcze jednej podróży przez nieskrępowaną wyobraźnię autorki. Na polskim rynku ukazuje się właśnie zbiór Wracać wciąż do domu, zawierający, oprócz tekstów z tytułowego cyklu, niepublikowane dotychczas w Polsce Międzylądowania oraz, fragmentarycznie, Kroniki Zachodniego Brzegu. Kroniki Zachodniego Brzegu Na ten ostatni zbiór składają się: Dary, Głosy i Moce. Akcja tekstów osadzona jest na tak zwanych Wyżynach, zamieszkanych przez ludzi obdarzonych niezwykłymi darami. Jedni potrafią przesuwać potężne góry, inni zabierają ludziom głos. Rodziny wykorzystują swoje moce do obrony, ale i walki o dominację. Bohaterami są Gry i Orrec pochodzący z dwóch rodów – ona potrafi przywoływać zwierzęta, on nie potrafi zapanować na potężnym darem odczyniania ludzi, innymi słowy – zabijania. To znacznie poważniejsza i mroczniejsza rzecz od późniejszych zbiorów w książce. Dużo tu filozoficznych rozważań, kreślenia moralnych dylematów i politycznej gry pomiędzy różnymi rodami. Dar, nieważne jak potężny, nie jest gwarantem bezpieczeństwa, kluczem często jest jego zrozumienie. W Głosach dalej podążamy za dorosłymi już Orreciem i Gry, ale śledzimy także losy nowych już bohaterów. Tym razem akcja osadzona jest w mieście znajdującym się pod okupacją Aldów. Niczym w 451 stopniach Fahrenheita Bradbury’ego niszczą oni książki, w których – ich zdaniem – kryją się demony. Czytanie jest karane śmiercią. W trzeciej odsłonie, Mocach, poznajemy młodego niewolnika Gavira, który posiada dar doskonałej pamięci. Mimo że jest zniewolony, traktowany jest dobrze – jest wykształtcony i szczęśliwy. Musi odpowiedzieć sobie na pytanie, czym dla niego jest wolność. Kroniki Zachodniego Brzegu to stricte młodzieżowe fantasy, choć stawiające trudne i często niewygodne pytania, dotykające uniwersalnych treści i zmuszające do refleksji. Wracać wciąż do domu Tytułowe Wracać wciąż do domu zaprasza czytelników do tajemniczej Doliny Na, świata utopijnego, choć bliskiego naszemu. Od razu należy zaznaczyć, że nie jest to klasyczna fabuła a bardziej konstrukcja świata przedstawionego, jego społeczności i kierujących nimi zasad. Zostajemy wprowadzeni w historię ludu Kesh, jego mitologię, kulturę i sztukę, na co składają się utwory poetyckie, muzyka, twórczość plastyczna. Tu wyraźnie widać zainteresowania Le Guin dotyczące antropologii, etnologii. Widać również jej niezwykłe umiejętności literackie – trzeba ogromnego talentu i wiedzy, by przedstawić zarys fikcyjnej cywilizacji, zachowując z jednej strony „badawczy” dystans, z drugiej – zachęcić czytelnika do pozostania w tym świecie. Podobieństwa można szukać w Silmarillionie Tolkiena, ale Le Guin jest w tym mniej podniosła, bardziej przystępna. Międzylądowania Zbiór wieńczą po raz pierwszy opublikowane w Polsce Międzylądowania. Główna bohaterka, Sita Dulip, zostaje uwięziona na lotnisku, kiedy jej lot zostaje odwołany. Znajdując się niejako pomiędzy lotami, zmęczona i zniechęcona, odkrywa że lotnisko jest portalem pomiędzy innymi światami. W kolejnych piętnastu krótkich opowiadaniach odwiedza drastycznie odmienne społeczności. I znów, podobnie jak we Wracać wciąż do domu, autorka bawi się w antropolożkę, kreśląc przed czytelnikiem opisy fikcyjnych cywilizacji, choć na znacznie mniejszą skalę. Jednocześnie sięga po różne motywy – będzie tu trochę filozofii, trochę moralnych przypowieści, trochę humoru i satyry na Amerykę, będą wątki dystopijne a nawet horror. To literacka zabawa, ale niezwykle mądra, oparta na bogatej wyobraźni – dla czytelnika będzie to barwna podróż. Potężny zbiór Wracać wciąż do domu pięknie podsumowuje twórczość Ursuli Le Guin – dla polskiego czytelnika to tym cenniejsze, że części z tych tekstów dotychczas nie można było przeczytać w rodzimym przekładzie. Bogata wyobraźnia autorki odkrywa przed nami fascynujące światy i cywilizacje sportretowane z literackim wdziękiem i naukowym zapałem. To ponad tysiąc stron wspaniałej lektury jednej z najwybitniejszych pisarek fantasy wszech czasów!

"Śmierć myśli, że to ona kończy wszystkie historie. Nie rozumie, że kończą się nią, lecz nie z nią." Wkraczając w światy wykreowane przez Ursulę K. Le Guin czytelnik otrzymuje nie tylko fascynującą przygodę, ale również mnóstwo ciekawego materiału do pogłębionych przemyśleń i często niełatwych refleksji. Wszystko obraca się wokół człowieka, dotyka kwintesencji jego natury, przytacza istotę istnienia, zmaga się z zawiłością i niejednoznacznością interpretacji. Szukając odpowiedzi na otaczający nas świat, możliwe warianty alternatywnych żyć, przedzieramy się też przez gąszcz intelektualnie wciągających teorii i przypuszczeń. Bohaterowie postawami i czynami dostarczają interesującej rozrywki, ale także skłaniają obserwatora do udziału w rozgrywanej scenerii i akcji. Mocno odczuwamy bliskość z nimi, wydają się dobrze znajomi, w dużej części zrozumiani, a nawet podziwiani. I bynajmniej nie chodzi tu o spójność wewnętrznego ja, ale o rozterki duszy, trudne lub zbyt łatwe przystosowanie się do otoczenia społecznego, długą drogę do akceptacji siebie, a zwłaszcza darów i mocy będących podarunkami natury, czy wielopokoleniowej tradycji. W opowieściach uwaga koncentruje się na cechach gatunku ludzkiego, jego słabych i mocnych stronach, nawet jeśli scharakteryzowanych z perspektywy zwierząt. Chętnie rozpatrujemy jakość doczesności i uzasadnienie bytu, ewentualne ślady pozostawione w świadomości zbiorowej, nie w ciężkiej i dusznej atmosferze, lecz w łatwo przyswajalnym i mocno przekonującym kształcie. Każda z części książki wyjątkowo klimatyczna w swojej stylistyce, oczywiście napotykamy wiele elementów uniwersalności, wzajemnych nawiązań, często uzupełnień, jednak to odrębne całości, które dopiero po dokładnym poznaniu ukazują w pełni wspólne szczegóły, akcenty i pomosty dla odniesień i myśli. I nawet jeśli pokochani przez nas bohaterowie z pierwszego planu schodzą na tło, to i tak czujemy bliską więź z nimi, jakbyśmy wzbogacili się spojrzeniem na ich losy poprzez doświadczenia i sposób rozumowania innych. Wyśmienicie czujemy się w różnych konwencjach składowych publikacji, w baśniowych i magicznych "Darach", owianych tajemnicami zakazanych książek "Głosach", wieloczłonowej fantasy "Mocy" (wymienione tytuły składają się na "Kroniki Zachodniego Brzegu"), czy bogatych w formę narracji uniwersum fikcyjnej cywilizacji "Wracać wciąż do domu", albo pięknie ilustrowanym futurystycznym "Międzylądowaniu". Pomysły na fabułę błyskotliwe i mądre, przemyślane i logiczne, twórcze i kreacyjne, będące wyśmienitą pożywką dla zmysłów. Jeszcze długo po spotkaniu z książką żyjemy w odbiciach jej rzeczywistości. Nie jest to lektura na pospieszne poznawanie, trzeba się nią delektować w kolejnych odsłonach, tak aby ważne detale nie umykały, nie spłaszczały się przesłania, nie kończyła się na powierzchowności znajomość z bohaterami, a co najważniejsze, nie wyblakł koloryt i wydźwięk owocu bogatej i niczym nieskrępowanej wyobraźni autorki. bookendorfina.pl

Ursula. K LeGuin, to jedna z najwybitniejszych pisarek, specjalizujących się w powieściach, które w uproszczeniu można nazwać fantastyką. Wystarczy tu wymienić-mój ulubiony cykl-”Ziemiomorze”, „Rybak znad Morza Wewnętrznego” czy inne. Zdobyła wszystkie możliwe nagrody a jej dzieła wzbudzają ogromne zainteresowanie wśród czytelników. Wpisana na listę Żyjących Legend przez Bibliotekę Kongresu. Niestety w styczniu 2018 roku pisarka zmarła. Pozostawiła po sobie genialne powieści i interesujące opowiadania. Nakładem wydawnictwa Prószyński i s-ka ukaże się niedługo kolejne zbiorcze wydanie słynnego cyklu. Tym razem przyszła pora na „Wracać wciąż do domu”. O książce możemy dowiedzieć się że: Zbiór "Wracać wciąż do domu" jest doskonałym uzupełnieniem poprzednich tomów Ursuli K. Le Guin, jednej z najwybitniejszych i najczęściej nagradzanych autorek SF i fantasy. W skład zbioru wchodzą: "Kroniki Zachodniego Brzegu", "Wracać wciąż do domu" oraz "Międzylądowania". Autorka ponownie zabiera czytelników do swojej niezwykłej wyobraźni, gdzie powstały kunsztowne i subtelne światy. Zbiór "Międzylądowania" oraz druga i trzecia część "Kronik Zachodniego Brzegu" ukazują się w Polsce po raz pierwszy! Tematyka zawarta w tym zbiorze to człowiek, jego światy i inne egzotyczne miejsca, których mieszkańcy są bardzo ludzcy… Ursula K. Le Guin wykorzystuje różne środowiska by odpowiedzieć nam na pytanie, czym mogliśmy albo czym jeszcze możemy się stać. . Po przeczytaniu tej powieści mamy wrażenie, że oto opuszczamy świat, który istnieje tuż obok naszego, a autorka, jakimś sposobem zajrzała tam i przekazała nam to co zobaczyła. Jest to kompletny wszechświat. To nie tylko ludzie z niezwykłymi umiejętnościami, ale także historia, sztuka, swego rodzaju religia. Wszystko to połączone w taki sposób, że nie mamy wyjścia. Wierzymy w każde słowo i z niecierpliwością czekamy co zdarzy się za chwilę. Ale niezwykłe przygody to nie wszystko. Autorka doskonale umie pokazać nierówności społeczne, walkę o władze, miłość, nienawiść, współczucie, czy radość. To także swego rodzaju traktat filozoficzny, a także analiza społeczeństwa. Trzeba być Ursulą LeGuin aby to wszystko połączyć w jedno i się nie pogubić. Gorąco polecam ten, jak i inne dzieła pisarki. Niestety nie stworzy już nic nowego, ale już powstałe dzieła zostaną z nami na zawsze. Czytajcie bo warto.