Wojna domowa. Powieść Uniwersum Marvela (ebook)

W ostatnich latach zainteresowanie Marvelem znacznie wzrosło głównie przez premiery kolejnych filmów należących do Marvel Cinematic Universe (MCU) – a ostatnio szczególnie przy okazji trzeciej (2018) i czwartej (2019) części Avengersów: „Infinity War” oraz „Endgame”. Wcale mnie to nie dziwi, ponieważ jedenaście lat i ponad dwadzieścia filmów, które w pewien sposób się łączą to nie byle wyczyn i produkcje na taką skalę nie zdarzają się często. Filmowe przygody komiksowych bohaterów różnią się jednak od pierwowzorów i w „Wojnie domowej” Stuarta Moore'a jest to dobrze widoczne (w 2016 roku swoją premierę miał film, będący trzecią częścią przygód Kapitana Ameryki, o tytule „Civil War” – polski tytuł to „Wojna bohaterów” inspirowany komiksem o tej samej nazwie). Na fali popularności całej tej franczyzy postanowili skorzystać wydawcy, ale myślę, że fanom uniwersum jest to całkowicie na rękę. Owszem, w powieści „Wojna domowa”, która jest adaptacją powieści graficznej Marka Millara i Steve'a McNivena, występuje o wiele więcej postaci niż przedstawiono w filmach, ale dla kogoś, kto nie czytał komiksów, może być to dobry wstęp do poznania ich. Z tych mniej znanych znajdziemy tutaj Daredevila, Cloaka, Dagger, Goliata, Fantastyczną Czwórkę, X-Menów, ale i takich, których nawet ja nie kojarzyłam wcale: She-Hulk, Tigrę, Wiccana, Hulklinga i innych. Pojawia się nawet Wonder Woman! W pewnym momencie przyznaję, że można lekko się pogubić od takiej ilości tych postaci, jednak nie oni wszyscy stanowią trzon całej fabuły, więc nie powinien być to aż taki duży problem – ja dałam radę! O samej fabule mówić dużo nie będę, bo głównie opiera się ona na konflikcie wartości między Kapitanem Ameryką a Iron Manem i tymi, którzy stoją za nimi murem. Spodobało mi się zwrócenie uwagi na wątki poboczne, zwłaszcza na Spider-Mana, chociaż jego postać w książce przedstawiona została inaczej od tej, którą już znam z popkultury. Przede wszystkim większość scen – te zawierające chwile walki lub nie – zostały opisane tak, że czyta się je „gładko”, czasem z zapartym tchem i choć nie jest to może język górnolotny, całkiem dobrze się czyta i budowane jest napięcie. Wydawnictwo Insignis postarało się i – moim zdaniem – „Wojnę domową” wydało z okładką lepszą od oryginału. Do tego przekład jest dobry, chociaż niektóre nazwy dziwnie czyta się w polskiej wersji, nieważne w jak zostałyby przełożone (tytuły filmów przeważnie uznaję te oryginalne jak np. „Endgame” czy „Infinity War”). Podsumowując, starcie między dwoma Avengersami w wersji książkowej do mnie przemówiło. Ukazanie przez autora psychiki bohaterów, którzy musieli opowiedzieć się po którejś stronie, było wyzwaniem, jakiemu według mnie podołał, choć fenomenalnym bym tego nie nazwała. Warto pamiętać, że nie jest to coś nowego – to tylko kolejna odsłona tego, co już wiemy z komiksów bądź filmów, więc nie miejcie dużych wymagań. Po prostu korzystajcie z możliwości przeżywania tych wydarzeń na nowo! Fanom polecam zdecydowanie.