Witaj w domu kochanie (okładka miękka)

Nic szczególnego w tym, że to książka niebanalna, błyskotliwa z wartką akcją, podobnie jak inne książki autorki i doskonałe felietony. Książka mocno kobieca, pisana rześkim językiem ze sprawnie zmontowaną akcją, aczkolwiek przefiltrowana mocno przez kobiecy punkt widzenia, ale jakże mogłoby być inaczej skoro autor jest właśnie kobietą! Jak dla mnie rewelacja czytelnicza, nienarażająca mnie za pogonią licznie rozbitych wątków, z dużym walorem estetycznym w budowaniu obrazów i lekkim, ciętym piórem. Spędziłam nad nią ciekawy dzień, nie mogąc oderwać się od zaraźliwych obrazów, które autorka zaszczepiła w moim umyśle. Uważam, że warto ją mieć, warto przeczytać i warto czekać na kolejną pozycję. A talentu w budowaniu napięcia i operacji słowem pozazdrościć!

Ja zapłaciłam dwa złote - jest na wyprzedaży "makulaturowej" na ulicy - w tym empiku w śródmieściu. Cały stos tam leżał. Za dużo widocznie wydrukowali. Pytałam - zupełnie nie idzie.... Próbowałam to czytać no nie da się - do rzeczy kobito, ciągnie się potwornie długo, pretensjonalna nuda, fajerwerki linguistyczne które do niczego nie prowadzą. Ale się boję! Autorce nie udało się wywołać efektu thrillera - przynajmniej na mnie...po prostu znudzona zasnęłam długim głębokim i spokojnym snem.

Nawet po obniżce totalny śmieć. Co to za stalker kiedy wiadomo od początku że to ten kolega z pracy co zazdrościł jej awansu. Ciągnie się to jak guma do żucia. Pozatym autorka nie rozumie na czym polega napisanie thrillera powinna się uczyć, czytać więcej thrillerów żeby zrozumieć że końcówka musi być niespodziewaną, zaskakiwać widza.

To była, na serio, najgorsza książka w ostatnich latach. Może miałem trochę uprzedzeń po naprawdę wspanialej pozycji....("Niebieski Ptak" Magrotta) ale faktycznie poczułem się po prostu oszukany - strata czasu!

Proza -- To jest co najwyżej licealny projekt niezręcznej, niedojrzałej dziewiątoklasistki...

Jestem bardzo, bardzo sceptyczny - tak wieloma opiniami z pięćioma gwiazdkami ....?

Po prostu nie da się owijać w bawełnę. Ta książka jest straszna. Kicz.

Taki drewniany melodramatyczny nonsens.

Myślę, że kilka książek w tym samym gatunku (thrillery dla kobiet?), Jak Zaginiona dziewczyna lub dziewczyny w pociągu, jest w tym samym typie ale trzymaja w napieciu, dialog jest naturalny, miejscami nawet groteskowy. Ta książka nie posiada żadnego z tych elementów. Nawet wizja suburbii jest banalna i bez życia...

Ogólnie rzecz biorąc, wiem, ta opinia jest surowa. Nawet thriller z przewidywalnym zakończeniem może być zabawny. Ale nie tutaj. Szkoda czasu.

Bardzo przewidywalna - a czasem po prostu groteskowa historia. Istnieje tak wiele książek, które są po prostu o wiele lepsze, jeśli szukasz thrillerów przeczytaj przykładowo Koma Aleksandra Sowy lub czarną wdowe Pawła Pollacka. "Witaj w domu kochanie" została napisana przez początkującą autorke dla początkujących czytelników, w tej niesamowitej kategorii. To po prostu niestety tylko thriler 101

wciągająca. trzymająca w napięciu. dająca do myślenia i dajaca chęci do dzielenia się z tą historia z innymi. dobrze napisana. zapadajaca w pamięć na długo po jej przeczytaniu. czekam na więcej z niecierpliwością

"Strach i bezradność były głównymi uczuciami w jej życiu, ale nie jedynymi. Niepewność, ataki paniki, wstyd i poczucie winy mieszały się z drażliwością oraz nagłymi przypływami agresji... Zmieniła się."

Świetny thriller, o przyciągającym podkładzie psychologicznym, niezwykłym wyczuciu budowania napięcia, subtelnym zagęszczaniu atmosfery, stopniowym dodawaniu elementów, czasem zaskakująco, kiedy indziej tak jak się spodziewamy, zawsze intrygująco i zajmująco. Spotkanie z obrazowo i zmysłowo skonstruowaną powieścią daje sporą satysfakcję i spełnienie czytelnicze. Angażujemy się w interesującą akcję, śledzimy losy bohaterów, analizujemy ich zachowania, zastanawiając się skąd wynikają, dokąd prowadzą, czy podobnie byśmy zareagowali. Oprócz intrygujących i wywołujących wiele niepokoju zdarzeń, otrzymujemy również bardzo umiejętnie przedstawiony problem stalkingu, dramatycznych zmian postaw dokonujących się zarówno u sprawcy, jak i ofiary. Zaczyna się od delikatnych znaków, początkowo trudnych do interpretacji, a później sukcesywnie przestrzeń wokół danej osoby zaciska się, następuje naruszanie terytorium, pogwałcenie strefy prywatności, ingerowania w bieżące sprawy, zdominowanie wszystkich sfer życia, a nawet wciąganie bliskich i znajomych ofiary. To sadystyczne pozbawianie poczucia bezpieczeństwa, wewnętrznej równowagi, zastraszanie, zaszczuwanie, wywoływanie paraliżującego strachu i lęku, pozbawianie wolnej woli, siły i zdolności myślenia. Czerpanie zadowolenia ze stręczycielstwa, dzika radość z supremacji, złamanie psychiki krzywdzonego, traktowanie go jak zakładnika.

Autorka wspaniale wywołuje i opisuje emocje, potrafi nakłonić czytelnika do wczucia się w powieściową rzeczywistość, odbierania jej z dużą intensywnością. Bardzo wciągające zaczytanie z dreszczykiem, świetna propozycja na wieczorny relaks przy ambitnej lekturze. Szybkie i płynne wgryzanie się w fabułę, próby identyfikacji prześladowcy, wyprzedzanie zdarzeń i ich następstw, obserwowanie jak pełna energii i optymizmu kobieta zamienia się w marionetkę w rękach mentalnego oprawcy. Odnosząca sukcesy w życiu zawodowym Anna decyduje się na zakup oszałamiająco pięknego domu, strzeżonego azylu, miejsca, w którym będzie czuć się komfortowo i przyjemnie, a przede wszystkim bezpiecznie. Niestety, każdego dnia zaczyna dostrzegać na terenie posiadłości ślady obecności intruza, początkowo ledwo uchwytne i zauważalne, z czasem stające się nachalne i bezpośrednie. Nie ma mowy o spokojnym funkcjonowaniu, wkrada się zaniepokojenie, trwoga, panika i obawa o własne życie. Kto bawi się z Anną niczym drapieżnik upolowaną i bezbronną ofiarą? Jak zdemaskować osobę stojącą za uporczywym nękaniem? W jaki sposób walczyć z anonimowym dręczycielem, pozbawionym empatii i litości? Czy można go pokonać, jakim kosztem? Komu zaufać, a od kogo lepiej trzymać się z daleka?

bookendorfina.blogspot.com

Bardzo dobra, jak poprzednie powieści. Polecam. Dobre opisy. Cyniczna. Sarkastyczna. Zwroty akcji. Zaskakuje. Szybko się czyta. Na jeden wieczór. Nie tylko dla kobiet. Warta polecenia I przeczytania wszystkich powieści pióra Anny Zacharzewskiej. Bardzo ładnie wydana.

Mroczny i przerażający thriller psychologiczny, który sprawił,że po zmroku z niepokojem spoglądam w okno.