Winne miasto. Wendyjska winnica. Tom 2 (okładka miękka)

Wendyjska Winnica. Winne miasto to książka, która opowiada o historii Matyldy - córki Marty, bohaterki pierwszej części. Oprócz Matyldy poznajemy też na przestrzeni lat losy innych osób, których życie również nie oszczędzało. Pierwsze miesiące po zakończeniu wojny nie oznaczały wcale dla mieszkańców Grunbergu (Zielonej Góry) chwil wytchnienia, a wręcz przeciwnie... to, że miasto słynie z alkoholu jest zmorą jej mieszkańców, bowiem pijani Rosjanie "wyzwoliciele" zachowują się jak potwory, którym wszystko wolno. Matylda nigdzie nie czuje się jak w domu, najpierw więziona i jednocześnie w ten sposób chroniona nie unika bolesnych doświadczeń, spotyka zło i upokorzenie na każdym zakręcie. Cieszę się, że zdecydowałam się na zrecenzowanie tej książki, bardzo lubię historie z wojennym tłem, ale istnieje mniej książek o tym w jaki sposób świat radził sobie po wyniszczającej wojnie. Dzięki tej historii inaczej patrzy się na niemieckich cywili i wyzwolonych Polaków, a granica między byciem ofiarą bądź oprawcą jest bardzo cienka. Lepsze powojenne czasy to tylko mrzonki, ludzie podczas drogi o wolność utracili człowieczeństwo i zgubili litość, zrozumienie względem drugiej osoby. Co gorsze to nie jest fikcyjny, wykreowany przez autorkę świat, to wszystko miało miejsce, wszystko sie wydarzyło, niestety... Wojna dotknęła każdego człowieka bez względu na to jakiej był narodowości, jak wiadomo medal ma zawsze dwie strony, a życie ma różne odcienie. Książka porusza trudny temat zbiorowej odpowiedzialności za krzywdy innych. Pomyślcie tylko, ilu z was podświadomie lub nie czuje urazę do narodu niemieckiego? Właśnie, a ta książka ma za zadanie wyzbyć z nas uprzedzenia i otworzyć oczy na ludzi, którzy tak jak Polacy musieli podporządkować się władzom za cenę życia. Zakończenie złamało mi serce... Aż nie chciało się odłożyć książki i przyjąć do świadomości, że tak skończyła się ta książka. Taki obrót spraw tylko bardziej przyczynił się do mojego zdania o tym, że książka jest przepiękna i wzruszająca i dlatego tak bardzo mnie urzekła. Jedyny minus, który nie wiem z czego wynika dotyczy tego, że książkę czyta się naprawdę długo. Ale może usprawiedliwić to tym, że jeszcze dłużej możemy cieszyć się historią Matyldy.

Szybka i profesjonalna obsługa, polecam

Główną bohaterką książki „Winne miasto” jest Matylda Neumann. Dziewczyna z niemieckim akcentem, która pochodzi z Chwalimia i nazywa siebie Wendyjką. Młodziutka dziewczyna przeżyła ogromną tragedię, wojna odebrała jej bowiem rodziców, a o dalszej rodzinie słuch zaginął i nie miała żadnych wieści. Matylda jest skazana na łaskę Rosjanina, który uratował ją w od okrutnego losu. Dziewczyna ogarnięta przerażeniem i rozpaczą jest bardzo zamknięta w sobie i małomówna, ale jakoś próbuje przetrwać ten czas. Niestety, szczęście jej wcale nie sprzyja. Mimo chwilowego łutu szczęścia spotyka na swej drodze bezdusznych mężczyzn, którzy w czasie wojny czują się bezkarni i pragną jedynie zaspokojenia żądz. Po traumatycznych przeżyciach dziewczyna nie jest w stanie wrócić do równowagi i nie może zaznać wewnętrznego spokoju. Wszystko jakby sprzysięgło się przeciwko niej... Autorka książki „Winne miasto” stworzyła literacką lekcję historii. W książę tej w sposób bardzo dobitny i dosadny poznajemy prawdziwe oblicze wojny i powojennej rzeczywistości. Powiem szczerze, że rozpoczynając lekturę bardzo bałam się tej opowieści. Kilkanaście przeczytanych stron spowodowało u mnie zaszokowanie ogromem nieszczęścia bohaterów. Nieszczęścia, które było opisane w książce, a które jak dobrze wiemy miało miejsce w rzeczywistości na ziemiach polskich i nie tylko. Bałam się, że nie będę w stanie przebrnąć do końca tej lektury, jednak powoli wciągnęłam się w losy Matyldy i pozostałych bohaterów, którzy pojawili się w książce. I tak oprócz głównego wątku Matyldy, jej życia i przeszłości, autorka umiejętnie stworzyła połączoną sieć historii różnych postaci. Drugi tom z cyklu „Wendyjska Winnica” to książka ciężkiego kalibru. Nie jest to odprężająca, miła i łatwa lektura na jedno popołudnie dla duszy i umysłu. Obrazy, które pojawiały się w mojej głowie po przeczytaniu niektórych fragmentów bardzo wyraźnie przywoływały obrazy, które faktycznie miały miejsce kilkadziesiąt lat temu. Z pewnością „Winne miasto” spodoba się pasjonatom historii oraz wszystkim, którzy nie boją się mówić i wracać wspomnieniami do trudnej przeszłości. Książka ta jest pożyteczną lekcją historii, ponieważ pojawiają się w niej ważne daty, wydarzenia i opisy, które bez wątpienia pozostają na długo w pamięci. Cały ogrom nieszczęść bohaterów, tragizm wydarzeń, obraz nędzy i rozpaczy, który dotknął bohaterów tej książki wywołuje dreszcze i gęsią skórę. To wszystko wydaje się niewyobrażalne i tak dalekie w dobie konsumpcjonizmu, rozwiniętej technologii i wszechogarniających zewsząd dóbr, do których dążymy w codziennym „wyścigu szczurów”. Może warto się na moment zatrzymać i zastanowić, czy w tym pośpiechu nie zapominamy o pielęgnowaniu historii i kultury oraz tym, co w życiu jest ważne? „Winne miasto” z pewnością wywołuje różne refleksje i sprawia, że człowiek zastanawia się nad swoim życiem. Książka na pewno warta jest przeczytania mimo tematyki, która może wydawać się zbyt trudna.

Choć „Wendyjska Winnica. Winne miasto” jest II tomem trylogii i można czytać je niezależnie, to jeżeli nie znacie pierwszego, czyli „Wendyjska Winnica. Cierpkie grona” warto nadrobić :) Matylda cudem przeżywa zimową ucieczkę z rodzinnej wsi i trafia do Grünbergu, który tuż po wojnie staje się Zieloną Górą. Czy uda jej się zapomnieć o koszmarze wojny? Ułożyć nowe życie, odnaleźć miłość i wiarę w lepsze jutro? Książki z II wojną światową tle to powieści, które zawsze poruszają, pokazują ogrom cierpienia zwykłych ludzi, osób, które nie mają wpływu na decyzje wielkich tego świata, a ponoszą ich konsekwencje. Nie inaczej jest w „Winnym mieście”, Zielona Góra, która jeszcze niedawno była Grünbergiem jest miastem, w którym po wojnie mieszają się kultury trzech różnych narodów — Polaków, Niemców i Rosjan. Już samo to prowadzi do spięć, podsycanych nienawiścią do byłego okupanta, a Armia Czerwona nie jawi się jako wybawiciel, raczej kolejny ciemiężca. Grabieże, gwałty, pobicia, zabójstwa to porządek dzienny ludzi z Ziem Odzyskanych. Główna bohaterka Matylda, choć wiele już przeszła, niestety nie zazna spokoju. Ukrywająca swoje niemieckie pochodzenie żyje w ciągłym strachu przed wywózką. Niegdyś pod stałą opieką matki i ciotki, teraz sama musi o siebie zadbać, a praca staje się najlepszą ucieczką od wspomnień. Czy Matylda kiedyś przestanie uciekać, czy ma szansę na spokojne i szczęśliwe życie, na rodzinę? Powieść Zofii Mąkosy opiera się na historycznych faktach, autorka zachowuje jednak obiektywizm i pokazuje perspektywę końca wojny zarówno z punktu widzenia Polaków, jak i Niemców. Wzajemną niechęć, wrogie postawy, bo w końcu okupant zostaje pokonany i trzeba mu pokazać, gdzie jest jego miejsce. Sceny bywają brutalne, fragmenty na długo zapisują się w głowie, tej książki nie można odłożyć, ale niekiedy po prostu brakuje tchu. Dzięki „Wendyjskiej winnicy. Winnemu miastu” zrozumiałam, o czym mówiła babcia, kiedy do ich domu wpadli rosyjscy żołnierze. Nie, nie zrobili im krzywdy, a przynajmniej nigdy mi o tym nie wspomniała, jednak świadectwo, jakie po sobie zostawili, ma odzwierciedlenie w książce Zofii Mąkosy. Na koniec napiszę jeszcze, że oprócz poruszającej historii, na której ciąg dalszy czekam, ta książka jest po prostu przepięknie napisana! Bardzo się cieszę, że Wydawnictwo Książnica przekazała mi taką perełkę języka polskiego. „Wendyjska winnica. Winne miasto” trafiła na listę moich ulubionych książek, a Wam serdecznie ją polecam!

Czasy wojny jak i wydarzenia, które działy się po zakończeniu wojny odcisnęły piętno na każdym kto żył w tamtych czasach. Każdy myślał, że to co najgorsze już minęło...ale czy aby na pewno tak było? "Winne miasto" to powieść o determinacji, więzach rodzinnych i miłości, oraz o życiu ludzi w powojennych czasach. Matylda Neumann to główna bohaterka powieści. Pochodzi z Chwalimia zwanego wcześniej Altreben. W czasie wojny straciła rodziców, o wielu innych z rodziny słuch zaginął. Ją ratuje Rosjanin, więc można pomyśleć, że dziewczyna ma szczęście lecz niestety skazana jest na jego łaskę i niełaskę... Dziewczyna po traumatycznych przeżyciach jest zamknięta w sobie i nieufna, a do tego nie wie czy jest Wendyjką czy jednak Niemką. Gdzie jest jej miejsce? Czy tam gdzie się wychowała, w miejscu z którym wiążą się wszystkie wspomnienia z dzieciństwa? Czy powinna zostać w Polsce czy jednak wyjechać do Niemiec? Te i inne rozterki towarzyszą codziennemu życiu Matyldy, lecz bez względu na decyzję jaką podejmie uczy się języka polskiego. Powieść "Winne miasto" Zofii Mąkosy to historia, która wciąga, wręcz wsiąka w nasz umysł i pozostaje tam na bardzo długo. W tej książce jest bardzo dużo opisów przez co czytanie idzie dosyć długo lecz właśnie opisy powojennej Polski, wspomnień bohaterów nadają charakter całej historii. Borykamy się z wieloma problemami jakie przeżywają bohaterowie, przerażające traktowanie kobiet przez Rosjan, głód i cierpienie. Bycie Niemcem w Polsce to również problem z jakim boryka się Matylda, ponieważ dookoła czuje nienawiść. Losy Matyldy zaczęłam poznawać dopiero od drugiego tomu serii Wendyjska winnica, lecz mimo to nie czułam się jakbym zaczęła czytać książkę od środka. Wszystko było jasne i od pierwszej strony niesamowicie wciągające. Oprawa historyczna książki jest wyjątkowa i niesamowicie głęboka. Każdą cząstką czułam jak ciężkie losy spotykały ludzi. Co z tego, że wojna się skończyła, a wróg opuścił kraj. Czasy powojenne to czas bezprawia i łamania wszelkich granic. To strach przed złodziejami i głodem, a także przed służbami bezpieczeństwa i przesiedleniami. Niesamowicie wzruszająca i piękna historia, lecz również pełna bólu, determinacji i traumatycznych przeżyć. "Winne miasto"wyciska łzy i pozostaje na długo w naszej pamięci. To nie jest książka, którą pochłoniecie w jeden wieczór. Czasem będą potrzebne przerwy by ochłonąć i otrząsnąć się z tego wszystkiego. Mimo wszystko uważam, że to lektura obowiązkowa dla osób, które interesują się historią powojennej Polski i lubią czytać o losach ludzi, którzy przeżyli wojnę.

Warto przeczytać, przemyśleć . Doskonały opis relacji międzyludzkich oraz sytuacji społecznej i politycznej na ziemiach zachodnich (Zielona Góra i okolice) w trakcie wyzwolenia i tuz po II wojnie. Historia lubi się powtarzać...

Świetna lektura. Niezwykle mądra i uniwersalna. Autorka posługuje się pięknym językiem, wspaniale opisuje emocje... Przejmująca i wzruszająca historia. Polecam również pierwszą część, "Cierpkie grona"!

Zakończenie pierwszego tomu "Wendyjskiej winnicy" zostawiło mnie z wieloma pytaniami dotyczącymi losów bohaterów, ale oczywiście w kręgu mojego głównego zainteresowania pozostawała Matylda, dla której odkrycie makabrycznej prawdy w swoim domu, stało się symbolicznym pożegnaniem z przeszłością. Jak się okazało, Zofia Mąkosa przygotowała dla tej bohaterki jeszcze bardziej tragiczne przeżycia, które niestety stały się udziałem tysięcy ówczesnych kobiet, jakie napotkały na swojej drodze Rosjan. Ale w zasadzie nie to było najgorsze w tym wszystkim dla Matyldy, bowiem najokrutniejsze było codzienne życie ze strachem i niepewnością jutra. Autorka w niezwykle obrazowy i pełen szczegółów sposób, pokazała na przykładzie głównej bohaterki, jak mogło wyglądać życie Niemców, którzy zostali po zakończeniu II wojny światowej w Polsce. Nienawiść naszych rodaków do ówczesnych oprawców była bowiem tak wielka, że ludzie ci ukrywając swoją tożsamość, musieli żyć w ciągłym strachu oraz drżeć o każdy, kolejny dzień. Ważne jednak jest także to, że Zofia Mąkosa ukazuje punkt widzenia ówczesnej rzeczywistości zarówno z perspektywy Polaka, jak i Niemca. To bardzo istotne, świadczące o rzetelności autorki i jej obiektywizmie. Dopracowana w najmniejszym szczególe warstwa historyczna i społeczna jest jednym z atutów prozy autorki. Ukazane w powieści nastroje społeczne, wywoływanie antagonizmów kolejnych grup Polaków, działalność tajnych służb i okres stalinizmu to wątki, o jakich trzeba było napisać ukazując powojenny czas. Manipulacja ludźmi, propaganda oraz skłócanie i wywoływanie sztucznych konfliktów to coś, co było wówczas na porządku dziennym. Zofia Mąkosa w swojej powieści zaakcentowała także w pełnej krasie fakt, z którego wielu współczesnych czytelników nie zdaje sobie sprawy - koniec wojny to najczęściej totalne bezprawie, pełne przyzwolenia na godne pogardy zachowania. Zakończenie drugiego tomu "Wendyjskiej winnicy" znowu pozostawiło mnie z pytaniem o dalsze losy Matyldy, tym bardziej, że dość nieprzewidywalny finał to furtka do trzeciego tomu. I myślę sobie, że z talentem autorki do snucia tak prawdziwie epickich historii, naznaczonych tragizmem, trzecia część okaże się dobrym dopełnieniem całej trylogii. Czekam na nią z wielką ciekawością.

Mądra, przejmująca seria o silnych kobietach w ciężkich czasach. W tle Ziemie Zachodnie... Historia, która porusza każdego! Świetna, mocna lektura.