Wilcze Dzieci (Wydanie 3/2015)

Po nieudanej próbie ukrycia wilczej natury oraz zranieniu jednego z uczniów Yuki sama z siebie przestaje chodzić do szkoły. Zamyka się w domu i nie otwiera nawet drzwi przed odwiedzającą go mimo wszystko ofiarą. Jednak jego codzienne wizyty w końcu zmiękczają serce dziewczyny i postanawia ona jeszcze raz spróbować być człowiekiem i uczyć się w ludzkiej szkole. Nie jest to łatwe, jednak daje z siebie wszystko. Nie może jednak utrzymać tego w tajemnicy przed nowym uczniem, tym samym, którego zraniła w ucho. Czy Souhei nie przestraszy się wilczycy? Więcej na http://www.monime.pl/wilcze-dzieci-tom-3/

Trzeci i ostatni tom mangi z piękną historią o matce z wilczymi dziećmi. Końcówka piękna pokazująca, że w trakcie całego życia dużo się zmienia i to o czym myśleliśmy na początku jako dzieci jest przeciwieństwem tego co uczyniliśmy jako dorośli. Zakończenie poruszyło mnie do łez, bardzo polecam.

WIE... WILCZY FINAŁ Finałowy tom "Wilczych dzieci", jak się można było spodziewać, nie zawodzi. Piękna i poruszająca opowieść o ludzkiej matce i jej półzwierzęcych dzieciach dobiega wreszcie końca i aż chciałoby się, żeby istniał jakiś ciąg dalszy. Żeby autorzy zechcieli dopowiedzieć coś jeszcze. Ale to dobrze. To uczucie niedosytu świadczy tylko o tym, że mieliśmy do czynienia ze znakomitą rzeczą i z tego przede wszystkim należy się cieszyć. Yuki i Ame dorastają, zmieniają się, a także każde z nich zaczyna podążać własną drogą. Dziewczyna chciała iść do szkoły, na początku czuła się tam niepewnie, potem znalazła przyjaciół, ale pewnego dnia nie zapanowała nad sobą i zraniła kolegę, który nie chciał dać jej spokoju. Teraz boi się konsekwencji, ale nieoczekiwanie znajduje w nim kogoś więcej. Kogoś, komu mogłaby zechcieć wyjawić swój sekret. Tymczasem jej brat podąża inną drogą. Niemalże przestał chodzić do szkoły, bardziej czuje się wilkiem, niż człowiekiem i wśród zwierząt właśnie znajduje swojego mistrza. Między nim, a Yuki rodzi się coraz więcej spięć. Czy oboje odnajdą szczęście i wolność? Nie da się oceniać każdego tomu "Wilczych dzieci" w oderwaniu od reszty, bo opowiadają przecież jedną, zamkniętą opowieść. Opartą na dodatek na znanym i cenionym filmie anime. Podział na poszczególne części jest więc rzeczą umowną, wymuszoną ilością stron, a nie wyodrębnieniem trzech aktów fabularnych. Nie ma to jednak żadnego znaczenia dla oceny ogólnej. Całość jest znakomita, piękna, ciepła, wzruszająca i emocjonująca. I autentycznie wciąga, tak, że czytelnik nie chce się oderwać nawet na chwilę. Graficznie manga także jest znakomita. Kreska jest lekka, zwiewna, dość prosta, ale dobrze pasująca do treści. Autorka tworzy nią ciekawy klimat, mroczniejszy w tym tomie, a bohaterom zaprojektowanym przez Yoshiyukiego Sadamoto nadała własnego, interesującego charakteru. Mimika bohaterów, jak i ogólny ich wygląd jest znakomity, świetnie też wypadają tła, które co prawda są dość oszczędne, ale autorka wie, kiedy może pozwolić sobie na minimalizm, a kiedy przedstawić je ze szczegółami. Bardzo przyjemne są też kolorowe strony, a i samo wydanie przedstawia się bez zarzutu. Jeśli szukacie dobrej, niegłupiej historii obyczajowej z nutą fantastyki, polecam gorąco. "Wilcze dzieci" to znakomity tytuł, trafiający w szczególności do serca odbiorcy. Warto więc go poznać - nawet jeśli widzieliście już wersję anime.

Moim zdaniem manga "Wilcze dzieci" jest warta zakupu.

Całą Sage bardzo przyjemnie się czyta. Mało tekstu, czyta się szybko. Trochę się obawiałam, że 10-latek nie będzie zainteresowany, ale bardzo się pomyliłam. Był zachwycony.

Trzeci, a zarazem ostatni tom przygód Wilczych Dzieci bardzo mnie użekł. Ame i Yuki zaczynają dorastać i wybierać różne drogi. Ame wilka, a Yuki człowieka. Podczas czytania tego tomu parę razy można naprawdę mocno się wzruszyć. Silna więź Wilczych Dzieci i matki mocno łapię za serce i od razu można polubić bohaterów tej historii. Podobają mi się również imiona głównych bohaterów nawiązujące do piór roku i klimatu pogody. Yuki oznacza śnieg, Ale oznacza deszcz, zaś Hana oznacza Wiosnę. Uważam iż jest to pozycja obowiązkowa dla każdego fana mangi i komiksu, ale i nie tylko ponieważ nawet moja mama z uśmiechem na twarzy czytała Wilcze Dzieci. Na pewno ten komiks na długo pozostanie mi w pamięci :).

Polecam, baśniowa, piękna, dla małych i dużych :-)