"Wielki marsz" jest świetną książką na spokojne wieczory. Mamy grupę chłopców, którzy dla nagrody idą dniem i nocą przez Stany. Nie mogą zwolnić poniżej określonej szybkości marszu, nie mogą się zatrzymać. Nikogo nie interesuje, czy mdleją, chorują, chcą spać, czy też po prostu załatwić potrzeby fizjologiczne. Co określony czas dostają jedzenie. I to musi im wystarczyć. Jeśli ktoś się zatrzyma, już nigdy nie zrobi kroku więcej. Chłopcy wiedzą, że stawką w tej grze jest ich życie. Tym bardziej książka ta porusza serca, gdy czytamy o tym, jak zawodnicy nawiązują nowe znajomości, nawet przyjaźnie, a wiemy, że tylko jeden z nich wyjdzie z tego żyw. Do marszu... Gotowi... START!

Jeśli ktoś kojarzy Igrzyska Śmierci to na pewno ta książka mu się spodoba. 100 chłopców wyrusza na marsz, cele jest prosty, ten który zostanie ostatni na nogach wygrywa. Oczywiście przez całą drogę bohaterowie ze sobą konkurują i robią wszystko aby pozbyć się innych. Naprawdę czyta się fantastycznie, a zakończenie jst bardzo zaskakujące. Szczerze polecam.

To niewiarygodne jaką ciekawą historię można stworzyć opisując marsz 100 chłopców. Wydaję się że Autor zamknął sobie możliwości rozwijania fabuły, ale i tak wycisnął z pomysłu maxa. Super się czytało, ciekawe zwroty akcji, dobrze zbudowane napięcie, interesujący bohaterowie i otwarte zakończenie

Używanie słów miła, to gruba przesada, ta książka jest chora. Lubię jego twórczość i bardzo rzadko mam tak negatywne odczucia wobec książki, ale ta pozycja plasuje się na samej górze książek przeze mnie nielubianych. Na samo jej wspomnienie mam ciarki.

Moja druga książka Kinga. Najbardziej zaskakujący jest dla mnie jej koniec, który pozostawia pole do popisu naszej wyobraźni i autor dam nam wolną rękę do do jej zakończenia.

Głównym założeniem książki jest organizacja „wielkiego marszu” przez majora, w którym uczestniczy 100 ochotników. Do wygrania jest spora suma pieniędzy no i sława. Wygrywa ten, który dojdzie najdalej/wytrzyma najdłużej, natomiast odpada każdy kto zejdzie poniżej wymaganej prędkości marszu i dostanie 3 upomnienia. Odpadniecie z marszu jest równoznaczne ze śmiercią, bo mężczyzna (tak, nie biorą udziały kobiety w tym marszu) który dostanie trzecie upomnienie zostaje zastrzelony. Książka opisuje ich drogę fizyczną i mentalną, nawiązywane znajomości no i tragiczne śmierci 99 uczestników. A wiec tak.. Pomysł na książkę świetny, wykonanie zostawia sporo do dyskusji. Książka mocno seksistowska, opisy kobiet są tylko pod względem fizjologii i ich wykorzystywania a nie pod względem emocji. Mam tutaj na myśli, że gdy główny bohater myśli o swojej dziewczynie to nie są to myśli typu „tęsknie za nią / żałuje itd” tylko co z chce z nią zrobić/jak wyglada. Tych fragmentów nie ma aż tak dużo, ale zniechęcają one do tej książki. Jak dla mnie dodatkowo ona się bardzo dłużyła, ostatnie 60 stron było najlepsze w całej książce. Zakończenie spoko, środek książki mocno średni.

Stu uczestników, jeden zwyciezca, dziewięćdziesięciu dziewięciu poległych. Wiecie przez cały czas który spędziłem przy książce zastanawiałem się jakim cudem coś takiego doszło do skutku. Może w początkowych latach wyglądało inaczej. Podczas tego marszu poznajemy bliżej kilka postaci a każda z nich jest tak świetnie napisana iż mimo poznawania ich z punktu widzenia Raya Garraty'ego mamy pewien problem z pokazaniem postaci pierwszoplanowej. Autor potrafi bardzo dobrze budować swoje postacie poprzez dawanie im cech pozytywnych i negatywnych a ci z Was którzy próbowali swoich sił w pisaniu doskonale wiedzą jak ważna jest to umiejętność. Same opisy krajobrazów są bardzo pobieżne ale takie ich ukazanie ma swoje odniesienie przy fabule ponieważ w tym marszu jak wystartują to już nie mogą się zatrzymać do samego końca. Spytacie pewnie dlaczego to robią, otóż nagroda dla zwycięzcy jest niezwykle atrakcyjna. Książka bardzo mi się podobała, jednak jeśli porównać to do innych dzieł tego pisarza to nie jest to jego najlepsze wydanie, są książki które osobiście oceniam lepiej.

Kolejny smakowity kąsek z kuchni Stephena Kinga. Autor dba o czytelnika serwując mu lekturę trzymającą w ciągłym napięciu, nie pozwala nawet przez chwile odczuc nudy. Stu bohaterów, których przedstawia nam King ma przed sobą ciężką drogę. Muszą stoczyć krwawy bój, po którym pozostanie dziewięćdziesiąt dziewięć ofiar. Mnóstwo niespodziewanych zwrotów akcji i zaskakujące zakończenie. Zostań fanem Kinga bo naprawdę warto.

Rzeczywiście Wielki Marsz to książka, która swoim motywem przypomina Igrzyska Śmierci, jednak sądząc po datach premier obu książek, Igrzyska mogły być inspirowane Wielkim Marszem. W każdym razie warto przeczytać - King jak zawsze powala na kolana i dba o to, żeby napięcie w czytelniku nie opadło do ostatniej strony!

Książka bardzo dobra aczkolwiek momentami za dużo opisów. Dialogi bardzo ciekawie rozbudowane jak i przedstawienie postaci. Sam motyw wielkiego marszu gdzie ludzie tak naprawdę maszerują donikąd a i tak wszyscy giną był bardzo ciekawy. Aczkolwiek szkoda końcówki bo zostaje nie smak bo zabrakło zakończenia.

Książka napisana według prostego schematu, bardzo mroczna i bolesna ale za to moim skromnym zdaniem, wyjątkowa, łatwa w czytaniu i fenomenalna! Gorąco polecam, jak dla mnie, gościa który jest po lekturze 12 książek autora, postawiłbym ją na drugim miejscu, zaraz po "TO" :P

Nieco wydłużona fabuła, która zapowiada coś dobrego, natomiast nagle zaczyna przyspieszać i kończy się nijako. Mimo wszystko polecam ją fanom Kinga. Książki Bachmana (moim zdaniem) jeszcze bardziej odnoszą się do życia niż Kinga i dzięki temu mają też swój urok.

Szczerze książka mnie trochę zanudziła. Ledwo doszłam do połowy a oni dalej idą, idą i idą. Rozumiem jakby o czym jwst ta książka ale najwyraźniej ja potrzebuję akcji

Genialna książka. Krótka, niesamowicie wciągająca i dająca do myślenia. Polecam.