Wielbiciel (okładka  miękka)

Fajnie się czyta. Książka dobra.

Super. Jak zawsze u Maxa.

Uwielbiam.

Polecam!🖤

Ciekawa,

Polecam

Polecam

17 czerwca nakładem Wydawnictwa Filia, Filia Mroczna Strona pojawi się kolejny thriller psychologiczny Maxa Czornyja. Tą książką autor z impetem władował się w moją psychikę. „Wielbiciel” to swoista karuzela myśli, która kotłuje nasz umysł. Uderza w nasz najsłabszy punkt, sprawiając, że ziemia zapada się pod naszymi nogami. Historia, którą poznajemy wystawia naszą psychiczną wytrzymałość na wielką próbę. Warto wejść do tej gry, i stanąć twarzą w twarz z wielbicielem, psychopatą, który nie cofnie się przed niczym, by żyć życiem bohatera tego thrillera. Najstraszniejsze jest to, że ta historia może wydarzyć się naprawdę. A co jeśli już się wydarzyła? Max Czornyj ponownie zaskakuje swoją twórczą kreatywnością, lecz czyni to tak realistycznie, że wytwór jego wyobraźni może być zapisem prawdziwych wydarzeń. Czytając tę książkę, starałem się zrozumieć psychikę wielbiciela. Autor sprawił, że nawet w nią wszedłem. Nie dlatego, by być nim, lecz by starać się zrozumieć motywację jego działań. „Wielbiciel” to bez wątpienia mocny thriller psychologiczny. Powiedziałbym nawet, że polityczny. Głównym bohaterem jest Bernard Szajer, znany i szanowany polityk, startujący w wyborach na urząd prezydenta miasta. W rankingach plasuje się na czele wyścigu. Jest to zasługą sztabu pracujących wokół niego ludzi, a w szczególności Jana Rapackiego, szefa jego komitetu wyborczego. Dzień przed ważnym wystąpieniem, media donoszą o samobójczej śmierci kontrkandydatki Patrycji Skawińskiej. Jednak, czy aby na pewno kobieta targnęła się na swoje życie? W trakcie planowania kolejnej strategii wyborczej dochodzi do porwania córki Bernarda Szajera. Chwilę potem polityk spotyka się z tajemniczym mężczyzną – wielbicielem, psychopatą, porywaczem Róży. To, do czego zmusza polityka i jego żonę przechodzi najśmielsze wyobrażenia. I tutaj w głowie kołaczą pytania – jak wiele jesteśmy w stanie znieść, ile poświęcić? Myślę, że dla własnego dziecka, cena nie gra roli. A proszę mi wierzyć, Szajer zapłaci tę największą. Nie tylko wyjdą na jaw tajemnice z jego przeszłości. Nie tylko odkryte zostaną karty politycznych gier, lecz również relacja z małżonką wystawiona będzie na największą próbę. Książka podzielona jest na cztery części. W pierwszej poznajemy wspomnianą historię. Druga ukazuje komisarza Feliksa Glazura, który nie wierzy w samobójczą śmierć Skawińskiej. Nie tylko stara się dowieść prawdy, lecz musi walczyć z murem oraz układem w szeregach policji. I przyznam szczerze, że postawa tego bohatera bardzo mnie ujęła. Alkoholik z problemami w życiu rodzinnym, bezwzględnie szuka odpowiedzi dotyczących śmierci kandydatki na urząd prezydenta miasta. Jaka jest jego motywacja, by poznać prawdę? W trzeciej części poznajemy Dianę Elert, młodą dziennikarkę żądną sensacji, by móc dzięki niej wypłynąć w wielkim świecie mediów. Również ona nie wierzy w samobójstwo Skawińskiej, a materiały, które zdobywa utwierdzają ją w tym przekonaniu. Czwarta część jest klamrą spinającą całą historię w jeden obraz. Tylko, czy jesteście gotowi go poznać? Warto! Max Czornyj zaserwował nam ostrą jazdę po której zadawać będziemy sobie pytanie – „Naprawdę wierzysz, że znasz się na ludziach. Max Czornyj zasieje w Tobie ziarno niepewności. WIELBICIEL zbierze plony”. Za egzemplarz recenzencki książki serdecznie dziękuję Wydawnictwu FILIA, FILIA Mroczna Strona http://www.czyt-nik.pl/recenzje/jestem-wielbicielem-maxa-czornyja/

Max Czornyj zadebiutował kilka lat temu powieścią „Grzech”, która była jednocześnie początkiem niebywałego cyklu z Komisarz Erykiem Deryło. To właśnie ta powieść pozwoliła uwierzyć mi w fenomen polskiego kryminału. Wkrótce potem pojawił się kolejny cykl powieściowy autora. Tym razem jego bohaterami stali się: Liza Langer i Orest Remberti. Ta seria niemal wstrząsnęła mną i sprawiła, że niemal wszystkie książki Maxa Czornyja znalazły się na mojej półce. „Wielbiciel”, którego premiera miała miejsce w połowie czerwca tego roku, miał być wisienką na torcie. Owszem, książka nie zapowiadała tak krwistej, wręcz makabrycznej fabuły, jaką można znaleźć w poprzednich powieściach, ale mimo to sądziłam, że nowa powieść przykuje moją uwagę z równie wielką siłą. Niestety tym razem autor zaskoczył mnie mało pozytywnie. Stworzył bowiem dość banalny thriller psychologiczny, w którym zupełnie się pogubiłam, I to właśnie, wtedy kiedy miał nastąpić spektakularny finał. Zupełnie nie podobało mi się to zakończenie. Stanowiło bowiem trzon powieści zupełnie niepasującej do jej treści, którą znajdziecie w trzech poprzedzających je częściach. A są to trzy różne historie, trzech różnych osób, wśród których jeden szalony psychopata pociąga za sznurki. Pierwszy z nich to Bernard Szajer, kandydat na prezydenta miasta, którego przeciwnik ginie w dość niejasnych okolicznościach. Wkrótce potem zostaje uprowadzona jego córka, a szefem jego kampanii zostaje niejaki Berni – porywacz i szantażysta w jednym. Nikt jednak tak naprawdę nie wie, co jest jego prawdziwym celem. „Bernard i jego rodzina stali się niewolnikami nieobliczalnego człowieka, który porwał ich córkę, a potem robił wszystko, żeby wywrócić ich życie do góry nogami”. Kolejnym bohaterem jest komisarz Feliks Glazur – dość specyficzny człowiek. Taki, którego niespecjalnie interesowało wyjaśnienie sprawy zabójstwa kandydatki na urząd prezydenta, ani dorwanie jego sprawcy. Jego działaniom przyświecała zdecydowanie bardziej zemsta i danie nauczki tym, którzy najwięcej pociągają za sznurki. Kolejna z postaci to Diana Elert – dziennikarka, która wcale nie przypadkowo wplątuje się w tę całą aferę. To, co łączy wszystkie te osoby to czas i miejsce akcji. Każda z nich przedstawiona jest bowiem w tle bieżących wydarzeń. Z czasem to, co robią, zaczyna się ze sobą powoli zazębiać. Niestety autor w finale chyba nieco popłyną, tworząc (jak dla mnie) irracjonalne zakończenie. Nie bardzo też wiem, czemu miał służyć ten dziwny podział na bohaterów. Zdecydowanie bardziej wolę narrację, w której bohaterowie się uzupełniają, a nie tworzą odrębne strefy. Prawdę mówiąc, czuje się bardzo rozczarowana „Wielbicielem”. Mam nadzieję, że to ostatnia taka powieść Maxa Czornyja – którego przecież uwielbiam. Ale nie ten styl i nie tę formę, którą tu zaprezentował. Zupełny brak klimatu, czy nawet atmosfery grozy. Wyjałowiona z emocji. Sprawny język autora i szereg dialogów, które nadają lekkości powieści to niestety za mało, by nazwać ją dobrą powieścią.

Z dotychczas wydanych książek Maxa Czornyja znałam jedynie te w czarnych okładkach, nie wiem dlaczego omijałam wydawane w białych. Dlatego mimo, że jestem wielbicielką jego thrillerów, miałam pewne obawy przed sięgnięciem po "Wielbiciela". Jednak dałam się przekonać, że jest świetna (Magda - dzięki!) i przeczytałam. Czy było warto? Trzy osoby, trzy historie Bernard, Feliks i Diana to bohaterowie trzech części thrillera Maxa Czornyja, których losy wyśmienicie połączył w części czwartej. Ich życiorysy obfitują w tajemnice, tragedie, skandale, nałogi oraz strach. Każde z nich zostało wnikliwie opisane - charakter, wygląd, sposób poruszania czy mowy. Czytelnik czuje, jakby znał ich osobiście. Autor nie byłby sobą, gdyby nie wyprowadził czytelnika na manowce - tak stało się również tym razem (choć tożsamość Berniego udało mi się odkryć przed oficjalnym wyjaśnieniem w książce). Zastosował też pewien zabieg, który nieźle miesza w zrozumieniu spójności zdarzeń, tym większe 'wow' na końcu. Nie wszystko jest takie, na jakie początkowo wygląda. Losy trójki bohaterów wcale nie łączy ten wspólny element, o którym myśli się podczas lektury. W "Wielbicielu" nie brakuje zaskoczeń, akcja nie zwalnia, wciąż nie mamy pewności czego się spodziewać i jak potoczą się losy wykreowanych postaci. Czornyj doskonale wie, na jakich strunach zagrać, by czytelnik nie potrafił oderwać się od lektury - zagrożone życie dziecka, wrak policjanta walczącego o prawdę oraz początkująca dziennikarka pragnąca się wybić. Jednym zależy bardzo, innym wcale. Kto najbardziej podda się strachowi? A kto nie cofnie przed niczym? U kogo dostrzeżemy kręgosłup moralny a kto pokaże ból, zwątpienie, rozpacz czy wściekłość? Podsumowując - "Wielbiciel" to kolejny wyśmienity thriller psychologiczny, który wyszedł spod 'pióra' Maxa Czornyja. Nie brakuje w nim tajemnic, szantażu, obsesji, różnych odmian śmierci czy zaskoczeń. Książka uwypukla wady polskiego społeczeństwa a dokładniej jego jednostek, ich walkę o zdrowie, życie i przyszłość, co jest trudne, gdy przeszłość dopada w najmniej spodziewanym momencie. W thrillerze znajdziemy potrzebę niezależności, instynkt, wątpliwości, cenę wolności i upokorzeń czy tuszowanie afer w polityce. Polecam! całość recenzji: http://czytelnicza-dusza.blogspot.com/2020/06/max-czornyj-wielbiciel.html